A bacteriological comparison was un

A bacteriological comparison was undertaken between the two staphylococcal species to determine rates of antimicrobial drug resistance, and the presence of toxin genes found in S. aureus. The antimicrobial drugs tested were those prescribed at least once to the study cohort. Rates of resistance to penicillin were similar between the two species, but rates of resistance were notably lower in S. argenteus for the remainder of the drugs tested (Fig. 2b). Specifically, S. argenteus resistance was only observed in a single isolate for two additional drugs (erythromycin and clindamycin). PCR was used to define the presence of nine toxin genes in the two species (Fig. 2c). Only two toxin genes (pvl and seb) were detected in S. argenteus, which were present at a frequency of 16% (9/58) and 2% (1/58), respectively. All nine pvl-positive isolates were confirmed by MLST as ST2250. By comparison, eight of the genes tested were detected in S. aureus at a variable frequency (Fig. 2c). pvl was detected in 51% (129/253) of S. aureus, which is consistent with previous studies based in the same geographical region [22].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเปรียบเทียบแบคทีเรียบูรณะระหว่างสองสปีชีส์ staphylococcal เพื่อกำหนดอัตราการดื้อยาต้านจุลชีพ การปรากฏตัวของยีนสารพิษที่พบใน S. หมอเทศข้างลาย ยาต้านจุลชีพที่ทดสอบได้ที่กำหนดอย่างน้อยหนึ่งครั้งเพื่อศึกษาศึกษา ราคาของความต้านทานต่อยาเพนนิซิลลินก็ระหว่างสองสปีชีส์ แต่ราคาของความต้านทานได้ต่ำกว่าสะดุดตาใน S. argenteus สำหรับส่วนเหลือของยาทดสอบ (รูปที่ 2b) เฉพาะ S. argenteus ความต้านทานเท่านั้นพบว่า ใน isolate เดียวสำหรับสองเพิ่มเติมยาเสพติด (ร่างและโร) PCR ถูกใช้เพื่อกำหนดสถานะของยีนสารพิษเก้าสองสปีชีส์ (รูป 2 c) เพียงสองยีนสารพิษ (pvl และ seb) พบใน S. argenteus ซึ่งอยู่ที่ความถี่ 16% (9/58) และ 2% (1/58), ตามลำดับ แยก pvl บวกเก้าทั้งหมดถูกยืนยันจาก MLST เป็น ST2250 โดยการเปรียบเทียบ แปดทดสอบยีนพบในหมอเทศข้างลาย S. ที่ปรับความถี่ (รูป 2c) ตรวจพบ pvl 51% (129/253) ของหมอเทศข้างลาย S. ซึ่งจะสอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้ในภูมิภาคทางภูมิศาสตร์เดียว [22]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเปรียบเทียบแบคทีเรียได้ดำเนินการระหว่างสองเผ่าพันธุ์เชื้อเพื่อตรวจสอบอัตราการดื้อยาต้านจุลชีพและการปรากฏตัวของยีนสารพิษที่พบในเชื้อ S. aureus ยาต้านจุลชีพทดสอบถูกที่กำหนดไว้อย่างน้อยหนึ่งครั้งเพื่อการศึกษาการศึกษา ราคาของความต้านทานต่อยาปฏิชีวนะมีความคล้ายคลึงกันระหว่างสองเผ่าพันธุ์ แต่อัตราของความต้านทานเป็นที่สะดุดตาลดลงในเอส argenteus สำหรับส่วนที่เหลือของยาเสพติดที่ผ่านการทดสอบ (รูป. 2B) โดยเฉพาะเอสต้านทาน argenteus พบว่าเฉพาะในการแยกเดียวสำหรับยาเสพติดอีกสอง (erythromycin และ clindamycin) PCR ถูกใช้ในการกำหนดสถานะของเก้ายีนสารพิษในสองชนิด (รูป. 2C) เพียงสองยีนสารพิษ (PVL และ SEB) ถูกตรวจพบในเอส argenteus ซึ่งอยู่ในปัจจุบันที่ความถี่ 16% (9/58) และ 2% (1/58) ตามลำดับ ทั้งเก้าสายพันธุ์ PVL บวกได้รับการยืนยันโดย MLST เป็น ST2250 โดยเปรียบเทียบแปดของยีนที่ผ่านการทดสอบถูกตรวจพบในเชื้อ S. aureus ที่ความถี่ตัวแปร (รูป. 2C) PVL ถูกตรวจพบใน 51% (129/253) ของเชื้อ S. aureus ซึ่งสอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้ที่อยู่ในภูมิภาคเดียวกัน [22]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเปรียบเทียบแบคทีเรียเป็นปัญหาระหว่างสอง staphylococcal ชนิดเพื่อตรวจสอบราคาของฤทธิ์ต้านจุลชีพและการปรากฏตัวของสารพิษที่พบใน S . aureus . การต้านยาทดสอบเป็นผู้กำหนดอย่างน้อยหนึ่งครั้งเพื่อการศึกษา รุ่นที่เข้าศึกษา ราคาของความต้านทานต่อ penicillin มีความคล้ายคลึงกันระหว่างสองชนิด แต่อัตราการลดลงของความต้านทานโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสหรัฐอเมริกา argenteus สำหรับส่วนที่เหลือของยาเสพติดการทดสอบ ( รูปที่ 2B ) โดยเฉพาะ S argenteus ต้านทานเพียงสังเกตในครั้งเดียวจากอีกสองยา ( erythromycin clindamycin และ ) PCR ใช้กำหนดสถานะของเก้าพิษยีน 2 ชนิด ( ภาพที่ 2 ) เพียงสองยีน ( และสารพิษ pvl SEB ) พบใน S . argenteus ซึ่งอยู่ที่ความถี่ 16 % ( 9 / 58 ) และ 2 ( 1 / 58 ) ตามลำดับ 9 pvl บวกไอโซเลทยืนยันโดย mlst เป็น st2250 . โดยการเปรียบเทียบ , แปดของยีนที่ตรวจพบใน S . aureus ในความถี่ตัวแปร ( ภาพที่ 2 ) pvl ถูกตรวจพบใน 51% ( 129 / 253 ) ของ S . aureus ซึ่งสอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้ที่ใช้ในพื้นที่ทางภูมิศาสตร์เดียวกัน [ 22 ]