Displacement of people One of the m

Displacement of people
One of the most powerful examples of communities being moved in order to create a park is the story of the Maasai. About 70% of national parks and game reserves in East Africa are on Maasai land.[30] The first undesirable impact of tourism was that of the extent of land lost from the Maasai culture. Local and national governments took advantage of the Maasai’s ignorance on the situation and robbed them of huge chunks of grazing land, putting to risk their only socio-economic livelihood. In Kenya the Maasai also have not gained any economic benefits. Despite the loss of their land, employment favours better educated workers. Furthermore, the investors in this area are not local and have not put profits back into local economy. In some cases game reserves can be created without informing or consulting local people, who come to find out about the situation when an eviction notice is delivered. Another source of resentment is the manipulation of the local people by their government. "Eco-tourism works to create simplistic images of local people and their uses and understandings of their surroundings. Through the lens of these simplified images, officials direct policies and projects towards the local people and the local people are blamed if the projects fail" (West, 2006). Clearly tourism as a trade is not empowering the local people who make it rich and satisfying. Instead ecotourism exploits and depletes, particularly in African Maasai tribes. It has to be reoriented if it is to be useful to local communities and to become sustainable.( Kamuaro,2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปริมาณกระบอกสูบคน ตัวอย่างทรงพลังที่สุดของชุมชนที่ถูกย้ายเพื่อสร้างสวนสาธารณะอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นเรื่องราวของการอนุรักษ์ ประมาณ 70% ของอุทยานแห่งชาติและทุนสำรองเกมในทวีปแอฟริกาอยู่ในอพาร์ทเมนท์ที่ดิน [30] แรกผลกระทบของการท่องเที่ยวเป็นที่ของขอบเขตของที่ดินที่หายไปจากวัฒนธรรมอนุรักษ์ รัฐบาลท้องถิ่นใช้ประโยชน์จากความไม่รู้ของอพาร์ทเมนท์ในสถานการณ์ และปล้นให้ก้อนใหญ่เล็มหญ้าที่ดิน วางไปเสี่ยงชีวิตเศรษฐกิจและสังคมเท่านั้น ในเคนยา การอนุรักษ์ยังมีไม่ได้รับผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ แม้ มีการสูญเสียที่ดินของพวกเขา จ้างงานสนับสนุนผู้ปฏิบัติงานที่มีการศึกษาดีกว่า นอกจากนี้ นักลงทุนในพื้นที่นี้ไม่มีในท้องถิ่น และมีไม่กลับคืนกำไรสู่เศรษฐกิจท้องถิ่น ในบางกรณีสามารถสร้างเกมขอสงวนสิทธิ์โดยไม่แจ้ง หรือปรึกษาคนในท้องถิ่น ที่มาหาข้อมูลเกี่ยวกับสถานการณ์เมื่อมีส่งแจ้งขับไล่ แหล่งที่มาอื่นของความไม่พอใจเป็นการจัดการของคนในท้องถิ่นโดยรัฐบาลของพวกเขา "การท่องเที่ยวที่ทำงานเพื่อสร้างภาพที่เรียบง่ายของคนในท้องถิ่น และการใช้และเข้าใจสภาพแวดล้อมของพวกเขา ผ่านเลนส์ของภาพเหล่านี้ง่ายขึ้น เจ้าหน้าที่ตรงนโยบาย และโครงการต่อคนในท้องถิ่นและคนในท้องถิ่นมีตำหนิถ้าโครงการล้มเหลว" (ตะวันตก 2006) ชัดเจนการท่องเที่ยวการค้าคือส่งเสริมคนในท้องถิ่นที่ทำให้รวย และพอใจ แทนการท่องเที่ยวเชิงนิเวศหาประโยชน์ และ แผ่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในชนเผ่าแอฟริกันมาซาย จะ reoriented ก็ จะเป็นประโยชน์กับชุมชนท้องถิ่น และจะยั่งยืนได้ (Kamuaro, 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกำจัดของคน
หนึ่งในตัวอย่างที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของชุมชนที่ถูกย้ายไปเพื่อที่จะสร้างสวนสาธารณะเป็นเรื่องราวของชาวมาไซ ประมาณ 70 ของสวนสาธารณะแห่งชาติและเงินสำรองเกมในแอฟริกาตะวันออก% อยู่บนที่ดิน Maasai. [30] ผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์แรกของการท่องเที่ยวเป็นที่ของขอบเขตของที่ดินที่หายไปจากวัฒนธรรมชาวมาไซ รัฐบาลท้องถิ่นและระดับชาติเอาประโยชน์จากความไม่รู้ของชาวมาไซในสถานการณ์และปล้นพวกเขาของชิ้นใหญ่ของที่ดินทุ่งเลี้ยงสัตว์วางที่จะเสี่ยงต่อการทำมาหากินทางเศรษฐกิจและสังคมของพวกเขาเท่านั้น ในเคนยามาไซยังไม่ได้รับผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจใด ๆ แม้จะมีการสูญเสียที่ดินของพวกเขา, การจ้างงานแรงงานโปรดปรานศึกษาดี นอกจากนี้นักลงทุนในพื้นที่นี้ไม่ได้ในท้องถิ่นและยังไม่ได้ใส่กำไรกลับเข้าสู่เศรษฐกิจท้องถิ่น ในบางกรณีขอสงวนเกมสามารถสร้างขึ้นได้โดยไม่ต้องแจ้งให้คำปรึกษาหรือคนในท้องถิ่นที่เข้ามาหาข้อมูลเกี่ยวกับสถานการณ์เมื่อไล่แจ้งให้ทราบจะถูกส่ง แหล่งที่มาของความไม่พอใจก็คือการจัดการของคนในท้องถิ่นโดยรัฐบาลของพวกเขา "การท่องเที่ยวเชิงนิเวศทำงานเพื่อสร้างภาพที่เรียบง่ายของคนในท้องถิ่นและการใช้งานและความเข้าใจของสภาพแวดล้อมของพวกเขา. ผ่านเลนส์ของภาพที่เรียบง่ายเหล่านี้เจ้าหน้าที่นโยบายโดยตรงและโครงการที่มีต่อคนในท้องถิ่นและคนในท้องถิ่นที่มีการกล่าวหาว่าหากโครงการล้มเหลว" ( เวสต์, 2006) เห็นได้ชัดว่าการท่องเที่ยวการค้าไม่ได้เสริมสร้างศักยภาพของคนในท้องถิ่นที่ทำให้มันอุดมไปด้วยและความพึงพอใจ แทนการหาประโยชน์การท่องเที่ยวเชิงนิเวศและบั่นทอนโดยเฉพาะในชนเผ่ามาไซแอฟริกัน มันจะต้องมี reoriented ถ้ามันคือการเป็นประโยชน์กับชุมชนท้องถิ่นและจะกลายเป็นอย่างยั่งยืน. (Kamuaro 2007)