3. ResultsSixty (20%) out of 297 el

3. Results
Sixty (20%) out of 297 eligible medical students answered all or part of the survey (34 in 5th year and 26 in 6th year).
3.1. Antibiotic prescribing
3.1.1. Areas of confidence in prescribing
Students were more confident in making an accurate diagnosis of infection/sepsis and interpreting microbiological results (Fig. 1). Students were less confident in choosing the correct dose and interval of antibiotics and planning the duration of treatment.
3.1.2. Training in antibiotic prescribing
Forty-six out of 58 students (79%) stated that they would like more training on antibiotic selection.
3.1.3. Antibiotic use
Thirty-five out of 51 (69%) students gave a correct answer regarding the prevalence of inappropriate or unnecessary antibiotic prescriptions (21–60%). Thirty-seven out of 51 (73%) did not know that more than 80% of all antibiotics are prescribed in outpatient settings, in France.
3.1.4. Ethics of inappropriate prescribing

Fifty-five out of 58 students (95%) felt prescribing inappropriate or unnecessary antibiotics to be professionally unethical.
3.1.5. Personal role as a physician
Thirty-one out of 49 students (63%) felt that the antibiotics they would prescribe would contribute to antibiotic resistance. Forty-seven out of 49 students (96%) believed that antibiotic resistance would become a greater clinical problem during their career.
3.1.6. Awareness and use of guidelines
Thirty-seven out of 58 students (64%) were aware that their hospital had antibiotic guidelines, and 36 out of 58 students (62%) had personally used them when considering an appropriate antibiotic therapy for a patient. Only 16 out of 58 (28%) students had been given a copy of the guidelines, or shown how to access them.
3.2. Knowledge that may shape perceptions of antimicrobial resistance
3.2.1. Current status of antimicrobial resistance
Fifty-one out of 54 students (94%) felt that antibiotic resistance was a national problem. Thirty-seven out of 54 students (69%) felt that antibiotic resistance was a problem in their hospital.
3.2.2. Trends in resistance over time
Twelve out of 54 students (22%) knew that the proportion of Staphylococcus aureus bacteremia caused by MRSA had decreased in the past decade in France. Thirty-nine out of 54 students (72%) felt that vancomycin resistant S. aureus were responsible for over 1% of all S. aureus blood stream infections in France. Thirty-nine out of 54 students (72%) believed that over 1% of bacterial infections in Europe (except for tuberculosis) was resistant to all known antibiotics.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3 ผล
หกสิบ (20%) จาก 297 นักศึกษาแพทย์มีสิทธิ์ตอบทั้งหมดหรือบางส่วนของการสำรวจ (34 ในปีที่ 5 และ 26 ในปีที่ 6).
3.1 กำหนดยาปฏิชีวนะ
3.1.1 พื้นที่ของความเชื่อมั่นในการสั่งจ่ายยา
นักเรียนมีความมั่นใจมากขึ้นในการวินิจฉัยที่ถูกต้องของการติดเชื้อ / แบคทีเรียและแปลผลทางจุลชีววิทยา (รูปที่ 1)นักเรียนน้อยความมั่นใจในการเลือกยาที่ถูกต้องและช่วงเวลาของยาปฏิชีวนะและการวางแผนระยะเวลาของการรักษา.
3.1.2 การฝึกอบรมในการสั่งจ่ายยาปฏิชีวนะ
สี่สิบหกออกจาก 58 คน (79%) ระบุว่าพวกเขาต้องการการฝึกอบรมเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเลือกยาปฏิชีวนะ.
3.1.3 ยาปฏิชีวนะที่ใช้
จาก 51 (69%) นักเรียนสามสิบห้าให้คำตอบที่ถูกต้องเกี่ยวกับความชุกของที่ไม่เหมาะสมหรือไม่จำเป็นใบสั่งยาปฏิชีวนะ (21-60%) จาก 51 (73%) สามสิบเจ็ดไม่ทราบว่ากว่า 80% ของยาปฏิชีวนะทั้งหมดจะถูกกำหนดในการตั้งค่าผู้ป่วยนอกในฝรั่งเศส.
3.1.4 จริยธรรมของการสั่งจ่ายยาที่ไม่เหมาะสม

ห้าสิบห้าออกจาก 58 คน (95%) รู้สึกว่าการสั่งจ่ายยาปฏิชีวนะที่ไม่เหมาะสมหรือไม่จำเป็นต้องเป็นมืออาชีพที่ผิดจรรยาบรรณ.
3.1.5 บทบาทส่วนบุคคลเป็นแพทย์
ออกจาก 49 คน (63%) สามสิบเอ็ดรู้สึกว่ายาปฏิชีวนะที่พวกเขาจะกำหนดจะนำไปสู่​​ความต้านทานยาปฏิชีวนะสี่สิบเจ็ดออกจาก 49 คน (96%) เชื่อว่าต้านทานยาปฏิชีวนะจะกลายเป็นปัญหาทางคลินิกมากขึ้นในระหว่างการทำงานของพวกเขา.
3.1.6 การรับรู้และการใช้แนวทาง
จาก 58 คน (64%) สามสิบเจ็ดได้ทราบว่าโรงพยาบาลของพวกเขามีแนวทางการใช้ยาปฏิชีวนะและ 36 จาก 58 คน (62%) ได้ใช้พวกเขาเองในการพิจารณาการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะที่เหมาะสมสำหรับผู้ป่วยเพียง 16 จาก 58 (28%) นักเรียนได้รับสำเนาของแนวทางหรือแสดงวิธีการเข้าถึงพวกเขา.
3.2 ความรู้ที่อาจรูปร่างการรับรู้ของความต้านทานยาปฏิชีวนะ
3.2.1 สถานะปัจจุบันของความต้านทานยาปฏิชีวนะ
ห้าสิบเอ็ดออกจาก 54 คน (94%) รู้สึกว่าต้านทานยาปฏิชีวนะเป็นปัญหาระดับชาติออกจาก 54 คน (69%) สามสิบเจ็ดรู้สึกว่าต้านทานยาปฏิชีวนะที่เป็นปัญหาอยู่ในโรงพยาบาลของพวกเขา.
3.2.2 แนวโน้มในการต้านทานในช่วงเวลาสิบสอง
ออกจาก 54 คน (22%) รู้ว่าสัดส่วนของเชื้อ Staphylococcus aureus เชื้อที่เกิดจากเชื้อ MRSA ได้ลดลงในทศวรรษที่ผ่านมาในประเทศฝรั่งเศส ออกจาก 54 คน (72%) สามสิบเก้ารู้สึกว่า vancomycin s ทนเรียสมีความรับผิดชอบมานานกว่า 1% ของทั้งหมดที่ การติดเชื้อในกระแสเลือดเรียสในฝรั่งเศส ออกจาก 54 คน (72%) สามสิบเก้าเชื่อว่ากว่า 1% ของการติดเชื้อแบคทีเรียในยุโรป (ยกเว้นวัณโรค) เป็นที่ทนต่อยาปฏิชีวนะที่รู้จักกันทั้งหมด.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. ผลลัพธ์
60 (20%) จากนักศึกษาแพทย์ได้ 297 ตอบทั้งหมดหรือบางส่วนของแบบสำรวจ (34 ในปีที่ 5) และ 26 ในปีที่ 6.
3.1 กำหนดยาปฏิชีวนะ
3.1.1 พื้นที่ของความเชื่อมั่นในกำหนด
นักเรียนมีความมั่นใจในความสำเร็จของการติด เชื้อ/sepsis และการทำนายผลลัพธ์ทางจุลชีววิทยา (Fig. 1) นักเรียนมีความมั่นใจในการวางแผนระยะเวลาของการรักษา และเลือกยาที่ถูกต้องและช่วงของยาปฏิชีวนะน้อย
3.1.2 ฝึกอบรมในการกำหนดยาปฏิชีวนะ
สี่สิบหกจากนักเรียน 58 (79%) ระบุว่า พวกเขาต้องฝึกอบรมเพิ่มเติมในการเลือกยาปฏิชีวนะ.
เป็น 3.1.3 ใช้ยาปฏิชีวนะ
สามสิบห้าจาก 51 (69%) นักเรียนให้คำตอบที่ถูกต้องเกี่ยวกับความชุกของไม่จำเป็น หรือไม่เหมาะสมยาปฏิชีวนะแผน (21–60%) สามสิบเจ็ดจาก 51 (73%) ไม่ทราบว่า มากกว่า 80% ของยาทั้งหมดที่กำหนดในการตั้งค่าผู้ป่วยนอก ในฝรั่งเศส
3.1.4 จริยธรรมของกำหนดสม

ห้าสิบห้าจาก 58 นักศึกษา (95%) รู้สึกว่ายาปฏิชีวนะไม่เหมาะสม หรือไม่จำเป็นต้องมืออาชีพศีลธรรมกำหนด.
3.1.5 การ บทบาทส่วนบุคคลเป็นแพทย์
สามสิบหนึ่งจากนักเรียน 49 (63%) รู้สึกว่า ยาที่พวกเขาจะกำหนดจะช่วยต้านทานยาปฏิชีวนะ สี่สิบเจ็ดจากนักศึกษา 49 (96%) เชื่อว่า ความต้านทานยาปฏิชีวนะจะกลายเป็น ปัญหาทางคลินิกมากขึ้นระหว่างการทำงานของพวกเขา
3.1.6 รับรู้และการใช้แนวทาง
สามสิบเจ็ดจาก 58 นักศึกษา (64%) ไม่ทราบว่า โรงพยาบาลของพวกเขามีแนวทางที่ยาปฏิชีวนะ และนักศึกษาจาก 36 58 (62%) มีตัวใช้เมื่อพิจารณาการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะที่เหมาะสมสำหรับผู้ป่วย เพียง 16 จาก 58 (28%) นักเรียนมีการให้สำเนาของคำแนะนำ หรือแสดงวิธีการเข้าถึง.
3.2 ความรู้ที่อาจรูปร่างแนวต้านจุลินทรีย์
3.2.1 สถานะปัจจุบันของความต้านทานจุลินทรีย์
สิบหนึ่งจากนักเรียน 54 (94%) รู้สึกว่า ปัญหาชาติที่ไม่ต้านทานยาปฏิชีวนะ สามสิบเจ็ดจากนักเรียน 54 (69%) รู้สึกว่า ต้านทานยาปฏิชีวนะถูกปัญหาในโรงพยาบาลของพวกเขา.
3.2.2 แนวโน้มความต้านทานเวลา
นักเรียนสิบสองของ 54 (22%) รู้ว่า สัดส่วนของ Staphylococcus หมอเทศข้างลาย bacteremia เกิดจาก MRSA ได้ลดลงในทศวรรษในฝรั่งเศส สามสิบเก้าจากนักเรียน 54 (72%) รู้สึกว่า vancomycin ทน s ได้ หมอเทศข้างลายชอบกว่า 1% ของทั้งหมดเชื้อกระแสเลือดหมอเทศข้างลาย S. ในฝรั่งเศสได้ สามสิบเก้าจากนักเรียน 54 (72%) เชื่อว่า กว่า 1% ของเชื้อแบคทีเรียในยุโรป (ยกเว้นวัณโรค) ทนต่อยาทั้งหมดรู้จักกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . ผลการค้นหา
หกสิบ( 20% )ออกจาก 297 นักศึกษาแพทย์มีสิทธิตอบทั้งหมดหรือบางส่วนของการสำรวจความคิดเห็น( 34 ในปีที่ 5 และ 26 ในปี 6 th )..
3.1 การกำหนดปฏิชีวนะ
3.1.1 . พื้นที่ของนักเรียนความมั่นใจในการกำหนด
มีความมั่นใจมากขึ้นในการทำให้การวินิจฉัยได้อย่างถูกต้องและแม่นยำของการติดเชื้อ/ sepsis และการตีความผลการทดสอบด้านจุลชีววิทยา(รูปที่ 1 )นักศึกษาไม่มั่นใจในการเลือกระยะเวลาและปริมาณที่ถูกต้องของยาปฏิชีวนะและการวางแผนในระหว่างช่วงเวลาของการบำบัด
3.1.2 การฝึกอบรมในการกำหนดปฏิชีวนะ
สี่สิบหกออกจาก 58 นักศึกษา( 79% )ได้กล่าวว่าพวกเขาต้องการการฝึกอบรมเพิ่มเติมในการเลือกปฏิชีวนะ.
3.1.3 ปฏิชีวนะใช้
ตามมาตรฐานสามสิบห้าจาก 51 ( 69% )นักศึกษาให้คำตอบที่ถูกต้องเกี่ยวกับมีมากกว่าของยาไม่เหมาะสมหรือไม่จำเป็นปฏิชีวนะ( 21-60% ) สามสิบเจ็ดออกจาก 51 ( 73% )ไม่รู้ว่ากว่า 80% ของยาปฏิชีวนะทั้งหมดเป็นไปตามการตั้งค่าในผู้ป่วยนอกสถานที่ในประเทศฝรั่งเศส.
3.1.4 จริยธรรมของการกำหนดเพดานไม่เหมาะสม

ห้าสิบห้าจาก 58 นักศึกษา( 95% )รู้สึกว่ายาปฏิชีวนะไม่เหมาะสมหรือไม่จำเป็นต้องกำหนดให้เป็นมืออาชีพขัดต่อจริยธรรม.
3.1.5 บทบาทส่วนตัวเป็นแพทย์ที่
ซึ่งจะช่วยสามสิบคนหนึ่งออกจาก 49 นักศึกษา( 63% )รู้สึกว่ายาปฏิชีวนะที่พวกเขาจะกำหนดจะมีส่วนช่วยในการต่อต้านปฏิชีวนะสี่สิบเจ็ดปีออกจาก 49 นักศึกษา( 96% )เชื่อว่าการต่อต้านปฏิชีวนะจะกลายเป็นปัญหาทางการแพทย์มากขึ้นในระหว่างอาชีพของเขา.
3.1.6 การใช้และการตระหนักถึงแนวทาง
สามสิบเจ็ดออกจาก 58 นักศึกษา( 64% )ได้รับรู้ถึงที่โรงพยาบาลของเขาได้แนวทางปฏิชีวนะและ 36 ออกจาก 58 นักศึกษา( 62% )ได้ใช้เขาเมื่อพิจารณาถึงการบำบัดโดยการปฏิชีวนะที่เหมาะสมสำหรับผู้ป่วยที่เป็นส่วนตัวเพียง 16 ออกจาก 58 ( 28% )นักเรียนได้รับสำเนาของแนวทางปฏิบัติหรือแสดงให้เห็นถึงการเข้าถึงลูกค้าได้
3.2 ความรู้ที่อาจรูปทรงของการต่อต้านกลุ่มยาปฎิชีวนะชนิด
3.2.1 . สถานะปัจจุบันของการต่อต้านกลุ่มยาปฎิชีวนะชนิด
ห้าสิบคนหนึ่งออกจาก 54 นักศึกษา( 94% )รู้สึกว่าการต่อต้านปฏิชีวนะเป็นปัญหาระดับชาติที่สามสิบเจ็ดออกจาก 54 นักศึกษา( 69% )รู้สึกว่าการต่อต้านปฏิชีวนะเป็นปัญหาที่โรงพยาบาล.
3.2.2 ของพวกเขา แนวโน้มในการต่อต้านมากกว่าเวลา
สิบสองออกจาก 54 นักศึกษา( 22% )รู้ว่าสัดส่วนของ bacteremia staphylococcus สุนัขจิ้งจอกโดยมีสาเหตุมาจาก mrsa ลดลงในช่วงหลายปีที่ผ่านมาแต่ในประเทศฝรั่งเศส. สามสิบเก้าของ 54 นักศึกษา( 72% )รู้สึกว่า vancomycin ทน. S . S .สุนัขจิ้งจอกมีความรับผิดชอบมากกว่า 1% ของการติดเชื้อสตรีมเลือดสุนัขจิ้งจอก. S . S .ทั้งหมดในประเทศฝรั่งเศส สามสิบเก้า 54 นักศึกษา( 72% )เชื่อว่าในช่วง 1% ของการติดเชื้อแบคทีเรียในยุโรป(ยกเว้นสำหรับวัณโรค)ก็เป็นกันยาปฏิชีวนะเป็นที่รู้จักทั้งหมด.