Linguistic Culture The Thai languag

Linguistic Culture

The Thai language, or Phasa Thai, basically consists of monosyllable words, whose meanings are complete by themselves. Its alphabet was created by King Ramkhamhaeng the Great in 1283 by modelling it on the ancient Indian alphabets of Sanskrit and Pali through the medium of the old Khmer characters. After a history of over 700 years, the Thai alphabet today comprises 44 letters (including 2 obsolete ones), representing 20 consonant phonemes, and 15 vowel signs, denoting 22 vowels, diphthongs and triphthongs.
As Thai is a tonal language with five different tones, it often confuses foreigners who are unused to this kind of language. For example, they have difficulty in distinguishing these 3 words from each other : "suea" with a rising tone, "suea" low tone and "suea" falling tone which means a tiger, a mat and clothes respectively.
Like most languages of the world, the Thai language is a complicated mixture of several sources. Many Thai words used today were derived from Pali, Sanskrit, Khmer, Malay, English and Chinese. wat or Buddhist temple and monastery combined. After Buddhism had been spread throughout Thailand for hundreds of years, the primitive animist belief of the Thai people was assimilated by the Buddhist one. The wat became the centre of the village. It was the place where people received education, attended rites and ceremonies, and observed feasts and festivals all the year round.
Nowadays, due to the rapid advancement of technology, the traditional Thai way of living, especially in the big cities, has inevitably changed. However, it is still preserved to a large extent in the faraway rural areas where modern civilization has failed to penetrate.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาศาสตร์วัฒนธรรม ภาษาไทย หรือ Phasa ไทย โดยทั่วไปประกอบด้วย monosyllable คำ ความหมายที่จะทำ ด้วยตัวเอง อักษรถูกสร้างขึ้น โดยพ่อขุนรามคำแหงมหาราชใน 1283 โดยสร้างแบบจำลองบนตัวโบราณอินเดียอักษรสันสกฤตและบาลีผ่านสื่อตัวอักษรเขมรเก่า หลังจากประวัติศาสตร์กว่า 700 ปี ตัวอักษรไทยประกอบด้วย 44 ตัวอักษร (รวม 2 คนล้าสมัย), แทนพยัญชนะ phonemes 20 และเครื่องหมายสระ 15 กำหนดเรียกค่าสระ ควบกล้ำกับ และ triphthongs 22 วันนี้ ไทย มี เสียงสูงต่ำ ด้วยโทนสีที่แตกต่างกัน 5 มันมัก confuses ชาวต่างชาติที่ไม่ได้ใช้การภาษาชนิดนี้ ตัวอย่าง พวกเขามีความยากลำบากในการแยกคำเหล่านี้ 3 จากกัน: "เสือ" ด้วยเสียงจัตวา เสียงเอกของ "เสือ" และ "เสือ" โทซึ่งหมายความว่า เสือ พรมตัว และเสื้อผ้าตามลำดับ ภาษาไทยเป็นส่วนผสมที่ซับซ้อนหลายแหล่งเช่นภาษาส่วนใหญ่ของโลก ในคำไทยใช้ในปัจจุบันได้มาจากภาษาบาลี ภาษาสันสกฤต เขมร มาเลย์ อังกฤษ และจีน วัด หรือวัด และอารามรวมกัน หลังจากที่พุทธศาสนาได้ถูกแพร่กระจายทั่วประเทศหลายร้อยปี ความเชื่อ animist ดั้งเดิมของคนไทยมีขนบธรรมเนียมประเพณี โดยพุทธหนึ่ง วัดเป็น ศูนย์กลางของหมู่บ้าน มันเป็นที่คนได้รับการศึกษา เข้าร่วมพิธีกรรม และ พิธี และสังเกต feasts และเทศกาลตลอดทั้งปี ปัจจุบัน เนื่องจากความก้าวหน้าอย่างรวดเร็วของเทคโนโลยี แบบไทยดั้งเดิมของที่อยู่อาศัย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเมืองใหญ่ ย่อมเปลี่ยนไป อย่างไรก็ตาม มันจะยังคงสงวนไว้ขอบเขตขนาดใหญ่ในพื้นที่ชนบทไกลที่อารยธรรมสมัยใหม่ไม่สามารถเข้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัฒนธรรมภาษาศาสตร์ภาษาไทยหรือ Phasa ไทยโดยทั่วไปประกอบด้วยคำพยางค์เดียวที่มีความหมายที่จะเสร็จสมบูรณ์ด้วยตัวเอง ตัวอักษรของมันถูกสร้างขึ้นโดยพ่อขุนรามคำแหงมหาราชใน 1283 โดยการสร้างแบบจำลองบนตัวอักษรของอินเดียโบราณภาษาสันสกฤตและภาษาบาลีผ่านสื่อของตัวอักษรขอมเก่า หลังจากที่ประวัติกว่า 700 ปี, อักษรไทยในวันนี้ประกอบด้วย 44 ตัวอักษร (รวมทั้ง 2 คนเก่า) คิดเป็นพยัญชนะ phonemes 20 และ 15 สัญญาณสระแสดงถึง 22 สระควบกล้ำและ triphthongs. ในฐานะที่ไทยเป็นภาษาวรรณยุกต์กับห้าเสียงที่แตกต่างกัน ก็มักจะสร้างความสับสนให้ชาวต่างชาติที่ไม่ได้ใช้ชนิดของภาษานี้ ตัวอย่างเช่นพวกเขามีปัญหาในการแยกความแตกต่างเหล่านี้ 3 คำจากแต่ละอื่น ๆ "เสือ" ด้วยน้ำเสียงที่เพิ่มขึ้น "เสือ" เสียงต่ำและ "เสือ" เสียงที่ลดลงซึ่งหมายถึงเสือเสื่อและเสื้อผ้าตามลำดับ. เช่นเดียวกับภาษามากที่สุดของ โลกภาษาไทยเป็นส่วนผสมที่ซับซ้อนของหลายแหล่งที่มา คำไทยจำนวนมากที่ใช้ในวันนี้ได้มาจากภาษาบาลีสันสกฤตเขมร, มาเลย์, ภาษาอังกฤษและจีน หรือวัดพุทธวิหารและวัดรวม หลังจากที่พุทธศาสนาได้รับการแพร่กระจายไปทั่วเมืองไทยมาหลายร้อยปีที่ผ่านมาความเชื่อบ้าดั้งเดิมของคนไทยที่ถูกหลอมรวมเป็นหนึ่งที่นับถือศาสนาพุทธ วัดกลายเป็นศูนย์กลางของหมู่บ้าน มันเป็นสถานที่ที่คนได้รับการศึกษาที่เข้าร่วมพิธีกรรมและพิธีและสังเกตงานเลี้ยงและงานเทศกาลต่างๆตลอดทั้งปี. ปัจจุบันเนื่องจากความก้าวหน้าอย่างรวดเร็วของเทคโนโลยี, วิถีไทยแบบดั้งเดิมของที่อยู่อาศัยโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเมืองใหญ่ที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ . แต่ก็ยังคงถูกเก็บรักษาไว้ในระดับใหญ่ในพื้นที่ชนบทที่ห่างไกลอารยธรรมสมัยใหม่ที่ล้มเหลวในการเจาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษาวัฒนธรรม

ภาษาไทยหรือภาษาไทยโดยทั่วไปประกอบด้วยคำพยางค์ที่มีความหมายสมบูรณ์ด้วยตนเอง ของตัวอักษรที่ถูกสร้างขึ้นโดยกษัตริย์หยามหยันในด้านการในอินเดียตัวอักษรโบราณของภาษาบาลีและสันสกฤตผ่านสื่อของเขมรเก่าตัวอักษร หลังจากประวัติศาสตร์กว่า 700 ปีตัวอักษรไทย 44 ตัว ( รวมถึงวันนี้ประกอบไปด้วย 2 คนล้าสมัย ) หรือ 20 หน่วยเสียงพยัญชนะ และ 15 ถึง 22 สัญญาณเสียงสระสระควบกล้ำ และ triphthongs .
เป็นภาษาไทยเป็นภาษาวรรณยุกต์ห้าเสียงที่แตกต่างกัน มันมักจะสับสน ชาวต่างชาติที่ไม่ได้ใช้ชนิดนี้ของภาษา ตัวอย่างเช่น พวกเขามีความยากในการแยกคำ 3 คำ จากแต่ละอื่น ๆ :" เสือ " ด้วยเสียงจัตวา " เสือน้อย " เสือ " และ " เสียงวรรณยุกต์ซึ่งแปลว่าเสือ เสื่อ และ เสื้อผ้า ตามลำดับ
ชอบภาษามากที่สุดของโลก ภาษาไทยเป็นส่วนผสมที่ซับซ้อนของแหล่งข้อมูลหลาย หลายคำที่ใช้ในวันนี้มาจากภาษาบาลี สันสกฤต เขมร ภาษามลายู ภาษาอังกฤษ และภาษาจีน วัดพุทธวิหารและวัดรวมเมื่อพระพุทธศาสนาได้แผ่กระจายไปทั่วไทย นับร้อยปี , ภูตผีความเชื่อดั้งเดิมของคนไทยคือการหลอมโดยพุทธ 1 วัดเป็นศูนย์กลางของหมู่บ้าน มันเป็นสถานที่ที่ประชาชนได้รับการศึกษา เข้าร่วมพิธีทางศาสนาและพิธีกรรม และสังเกตเทศกาลและเทศกาลตลอดทั้งปี
ในปัจจุบันเนื่องจากความก้าวหน้าอย่างรวดเร็วของเทคโนโลยีวิถีชีวิตแบบไทยดั้งเดิม โดยเฉพาะในเมืองใหญ่ ก็ย่อมเปลี่ยนไป อย่างไรก็ตาม มันยังคงถูกรักษาไว้ในขอบเขตขนาดใหญ่ในชนบทที่ห่างไกลความเจริญสมัยใหม่ ล้มเหลวในการ เจาะ