Who Followed the Guidelines?Psychia

Who Followed the Guidelines?
Psychiatrists were significantly more likely to follow best practice guidelines than nonpsychiatrists. Antipsychotic medications were typically prescribed only after other pharmacologic and nonpharmacologic treatments were ineffective, although previous treatment with cognitive-behavioral therapy was uncommon (15.5%). Metabolic monitoring that included serial laboratory tests was reported in 57.2% of cases.
Psychiatrists or psychiatric nurse practitioners made up 45.1% of the individual prescribers surveyed (22.2% were child psychiatrists), and they wrote 65.2% of the antipsychotic prescriptions. About half of the prescribers (52.2%) were primary care doctors, including pediatricians (30.6%) and family physicians (16.0%).
A "large" minority (42.4%) of prescriptions were initiated by someone other than the current prescriber, most often (66.2%) by a psychiatrist or psychiatric nurse practitioner, and 31.8% were started in an inpatient or residential facility.
By a wide margin, aggression and mood instability were the top reasons for starting an antipsychotic. Other medications, such as stimulants and antidepressants, were often tried first. In only 5.4% of the cases was an antipsychotic medication used as a first-line pharmacologic treatment.
Overall, these data suggest that antipsychotics are not being used "casually or in a 'knee-jerk' manner for relatively low-level behaviors," the authors write. The results also suggest that when an antipsychotic is prescribed off label or for non-first-line indications, it is given only after other medications and nondrug therapies have failed.
They note potential initiatives that could assist doctors prescribing antipsychotics include use of electronic medical records to remind doctors of the necessary blood work; increased access to evidence-based therapies that can help alleviate anxiety, depression, and oppositional behavior; better training and consultation for doctors who do not initially prescribe the medicine but are responsible for monitoring patients receiving it; and improved access to medical information across centers, so that doctors who prescribe the medications know the history of prior treatment.
The researchers note that in Vermont, use of antipsychotics for pediatric patients is declining. Since 2009, the prescription rate has fallen by 45% for children aged 6 to 12 years, and by 27% for those aged 13 to 17 years.
This research was supported by the Department of Vermont Health Access and the Vermont Child Health Improvement Program. DrRettew receives royalties from WW Norton & Company andPsychologyToday. The other authors have disclosed no relevant financial relatinships.
Pediatrics. Published online March 2, 2015.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนวทางตามที่จิตแพทย์ได้อย่างมีนัยสำคัญยิ่งตามแนวทางปฏิบัติที่ดีกว่า nonpsychiatrists ยา antipsychotic ถูกกำหนดโดยทั่วไปหลังจากรักษา pharmacologic และ nonpharmacologic อื่น ๆ ได้ผล แม้ว่าก่อนหน้านี้รักษา ด้วยการรับรู้พฤติกรรมบำบัดเป็นเรื่องแปลก (ร้อยละ 15.5 ล้านคน) เผาผลาญตรวจสอบที่อยู่ประจำห้องปฏิบัติการทดสอบรายงานใน 57.2% ของกรณีและปัญหาจิตแพทย์หรือผู้พยาบาลจิตเวชขึ้น 45.1% ของ prescribers แต่ละที่สำรวจ (22.2% มีจิตแพทย์เด็ก), และพวกเขาเขียน 65.2% ของสถานีตำรวจ antipsychotic ประมาณครึ่งหนึ่งของ prescribers (52.2%) มีแพทย์ดูแล กุมาร (30.6%) และครอบครัวแพทย์ (16.0%)ชนกลุ่มน้อย "ขนาดใหญ่" (42.4%) ของสถานีตำรวจได้เริ่มต้น โดยคนอื่นที่ปัจจุบัน prescriber บ่อยที่สุด (ร้อยละ 66.2) โดยจิตแพทย์หรือผู้ประกอบการพยาบาลจิตเวช และเริ่ม 31.8% ในห้องคลอดหรือสินเชื่อที่อยู่อาศัยที รุกรานและอารมณ์ขาดเสถียรภาพมีสาเหตุด้านบนเริ่มต้นที่ antipsychotic ยาอื่น ๆ เช่นสารกระต้น antidepressants ถูกมักจะพยายามก่อน เพียง 5.4% กรณีเป็นยา antipsychotic ใช้เป็นรักษา pharmacologic บรรทัดแรกโดยรวม ข้อมูลเหล่านี้แนะนำว่า antipsychotics ไม่ได้ใช้ "ตั้งใจ หรืออย่าง 'knee-jerk' สำหรับลักษณะการทำงานค่อนข้างต่ำ" ผู้เขียนเขียน ผลแนะนำเมื่อกำหนด antipsychotic ที่ ปิดป้ายชื่อ หรือไม่บรรทัดแรกบ่งชี้ ได้หลังจากยาอื่น ๆ และ nondrug การรักษาล้มเหลวพวกเขาทราบโครงการที่มีศักยภาพที่สามารถช่วยกำหนด antipsychotics แพทย์รวมใช้ระเบียนอิเล็กทรอนิกส์ทางการแพทย์เพื่อเตือนให้แพทย์ทำงานเลือดจำเป็น เข้าบำบัดตามหลักฐานที่สามารถช่วยบรรเทาความวิตกกังวล ซึมเศร้า และ พฤติกรรม oppositional ฝึกอบรมและให้คำปรึกษาสำหรับแพทย์ที่ไม่เริ่มต้นกำหนดยา แต่รับผิดชอบการติดตามผู้ป่วยที่ได้รับ มัน ดีกว่า และปรับปรุงการเข้าถึงข้อมูลทางการแพทย์ผ่านศูนย์ เพื่อที่แพทย์ที่กำหนดยาที่ทราบว่าประวัติของการรักษาก่อนนักวิจัยทราบว่า ในรัฐเวอร์มอนต์ ใช้ antipsychotics สำหรับผู้ป่วยเด็กจะลดลง ตั้งแต่ 2009 ราคายาลดลง 45% สำหรับเด็กอายุ 6-12 ปี และ 27% สำหรับผู้ที่อายุ 13-17 ปีงานวิจัยนี้ได้รับการสนับสนุน โดยฝ่ายของรัฐเวอร์มอนต์สุขภาพ Access และโครงการพัฒนาสุขภาพเด็กรัฐเวอร์มอนต์ DrRettew ได้รับค่าภาคหลวงจาก WW Norton และบริษัท andPsychologyToday คนได้เปิดเผย relatinships เงินไม่เกี่ยวข้องกุมาร เผยแพร่ออนไลน์เดือน 2 มีนาคม 2015

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใครตามแนวทาง?
จิตแพทย์อย่างมีนัยสำคัญมีแนวโน้มที่จะเป็นไปตามแนวปฏิบัติที่ดีที่สุดกว่า nonpsychiatrists ยารักษาโรคจิตมักจะถูกกำหนดไว้เฉพาะหลังจากที่การรักษาและยา nonpharmacologic อื่น ๆ ไม่ได้ผลการรักษาแม้ว่าก่อนหน้านี้ด้วยการรักษาความรู้ความเข้าใจพฤติกรรมเป็นเรื่องผิดปกติ (15.5%) การตรวจสอบการเผาผลาญอาหารที่รวมการทดสอบในห้องปฏิบัติการอนุกรมรายงานใน 57.2% ของกรณี.
จิตแพทย์หรือผู้ปฏิบัติงานพยาบาลจิตเวชขึ้น 45.1% ของยาแต่ละสำรวจ (22.2% เป็นจิตแพทย์เด็ก) และพวกเขาเขียน 65.2% ของยารักษาโรคจิต ประมาณครึ่งหนึ่งของยา (52.2%) เป็นแพทย์ดูแลหลักรวมทั้งกุมารแพทย์ (30.6%) และแพทย์ครอบครัว (16.0%).
"ใหญ่" ชนกลุ่มน้อย (42.4%) ของยาที่ถูกริเริ่มโดยคนอื่นที่ไม่ใช่ยาในปัจจุบันมากที่สุด มักจะ (66.2%) โดยจิตแพทย์หรือแพทย์พยาบาลจิตเวชและ 31.8% กำลังเริ่มต้นในสิ่งอำนวยความสะดวกผู้ป่วยหรือที่อยู่อาศัย.
ตามขอบกว้างก้าวร้าวและความไม่แน่นอนอารมณ์เป็นเหตุผลด้านบนสำหรับการเริ่มต้นรักษาโรคจิต ยาอื่น ๆ เช่นสารกระตุ้นและซึมเศร้ามักจะกำลังพยายามครั้งแรก ในเวลาเพียง 5.4% ในกรณีที่เป็นยารักษาโรคจิตใช้เป็นบรรทัดแรกการรักษายา.
โดยรวมข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่ายารักษาโรคจิตไม่ได้ใช้ "ลวกหรือ 'เข่าเหวี่ยง' ลักษณะที่ค่อนข้างสำหรับพฤติกรรมในระดับต่ำ" ผู้เขียนเขียน ผลการทดลองยังแสดงให้เห็นว่าเมื่อรักษาโรคจิตที่มีการกำหนดออกฉลากหรือมีข้อบ่งชี้ที่ไม่บรรทัดแรกก็จะได้รับเฉพาะหลังจากที่ยาอื่น ๆ และการรักษา nondrug ได้ล้มเหลว.
พวกเขาทราบความคิดริเริ่มมีศักยภาพที่จะช่วยให้แพทย์สั่งจ่ายยาจิตเวชรวมถึงการใช้เวชระเบียนอิเล็กทรอนิกส์ เพื่อเตือนแพทย์ของเลือดทำงานที่จำเป็น เพิ่มการเข้าถึงการรักษาตามหลักฐานที่สามารถช่วยบรรเทาความวิตกกังวลซึมเศร้าและพฤติกรรมตรงข้าม; การฝึกอบรมและให้คำปรึกษาที่ดีกว่าสำหรับแพทย์ที่ไม่ได้ในตอนแรกกำหนดยา แต่มีความรับผิดชอบสำหรับผู้ป่วยที่ได้รับการตรวจสอบนั้น และปรับปรุงการเข้าถึงข้อมูลทางการแพทย์ทั่วศูนย์เพื่อให้แพทย์ที่กำหนดยาที่ทราบประวัติของการรักษาก่อน.
ทราบว่านักวิจัยในเวอร์มอนต์, การใช้ยารักษาโรคจิตสำหรับผู้ป่วยเด็กจะลดลง ตั้งแต่ปี 2009 อัตราการตามใบสั่งแพทย์ได้ลดลง 45% สำหรับเด็กอายุ 6-12 ปีและ 27% สำหรับผู้ที่อายุ 13 ถึง 17 ปี.
งานวิจัยนี้ได้รับการสนับสนุนจากกรมสุขภาพเวอร์มอนต์เข้าถึงและเวอร์มอนต์ปรับปรุงโครงการสุขภาพเด็ก DrRettew ได้รับลิขสิทธิ์จาก WW Norton & Company andPsychologyToday ผู้เขียนอื่น ๆ ได้เปิดเผย relatinships ทางการเงินที่เกี่ยวข้อง.
กุมารเวชศาสตร์ ตีพิมพ์ออนไลน์ 2 มีนาคม 2015

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ตามแนวทาง
จิตแพทย์อย่างมีนัยสำคัญมีแนวโน้มที่จะปฏิบัติตามแนวทางการปฏิบัติที่ดีที่สุดกว่า nonpsychiatrists . ยาต้านโรคจิตยามักจะกำหนดเฉพาะหลังจากที่อื่น ๆและการรักษาเป็นยา nonpharmacologic ไม่ได้ผล แม้ว่าการรักษาก่อนหน้านี้กับการรู้คิดและรักษาพิสดาร ( 15.5% )สลายการรวมการทดสอบในห้องปฏิบัติการอนุกรมถูกรายงานโดยค่า % ของราย จิตแพทย์หรือแพทย์พยาบาลจิตเวช
ขึ้น 45.1 % ของแต่ละบุคคล prescribers สํารวจ ( 22.2% เป็นจิตแพทย์เด็ก ) , และพวกเขาเขียน 65.2 % ของใบสั่งยา . . ประมาณครึ่งหนึ่งของ prescribers ( 52.2 % ) มีแพทย์ดูแลหลัก ได้แก่ กุมารแพทย์ ( 306 % ) และแพทย์เวชศาสตร์ครอบครัว ( ( % )
" ขนาดใหญ่ " ชนกลุ่มน้อย ( 42.4 % ) ของเกี่ยวถูกริเริ่มโดยคนอื่นที่ไม่ใช่ prescriber ปัจจุบัน บ่อยที่สุด ( 42 % ) โดยจิตแพทย์หรือแพทย์พยาบาลจิตเวชและ 31.8 % เริ่มต้นในผู้ป่วยใน หรือ อยู่อาศัย โรงงาน
โดยขอบกว้าง ความก้าวร้าวและอารมณ์ ขาดเหตุผลด้านบนสำหรับการเริ่มต้น . . โรคอื่น ๆเช่น กระตุ้น และ antidepressants , มักจะถูกพยายามครั้งแรก ในเพียง 5.4% ของกรณีเป็นยาต้านโรคจิตยาใช้เป็นยารักษา 2 .
รวมข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า โรคจิตไม่ได้ใช้ " ลวกหรือในลักษณะเข่าเหวี่ยง ' ' พฤติกรรมค่อนข้างน้อย " ผู้เขียนเขียนผลการวิจัยยังชี้ให้เห็นว่า เมื่อจิตกำหนดปิดฉลากหรือบรรทัดแรก ไม่อย่างนั้น มันเป็นเพียงหลังจากได้รับยาอื่น ๆ nondrug และการรักษาล้มเหลว
พวกเขาทราบศักยภาพความคิดริเริ่มที่สามารถช่วยแพทย์รักษาด้วยการใช้ยา ได้แก่ ระเบียนการแพทย์อิเล็กทรอนิกส์เพื่อเตือนแพทย์ การทำงานของเลือดที่จำเป็นเพิ่มการเข้าถึงการใช้หลักฐานเชิงประจักษ์ที่สามารถช่วยบรรเทาความวิตกกังวลซึมเศร้าและพฤติกรรมที่ตรงข้าม ; ดีกว่าการฝึกอบรมและให้คำปรึกษาสำหรับแพทย์ที่ไม่ได้เริ่มสั่งยาแต่จะรับผิดชอบการตรวจสอบผู้ป่วย และการปรับปรุงการเข้าถึงข้อมูลทางการแพทย์ผ่านศูนย์เพื่อให้แพทย์ที่สั่งยารู้ประวัติก่อนการรักษา
นักวิจัยทราบว่าในเวอร์มอนต์ , การใช้ยารักษาโรคจิตผู้ป่วยเด็กจะลดลง ตั้งแต่ 2009 , ใบสั่งยา มีอัตราลดลงร้อยละ 45 สำหรับเด็กอายุ 6 - 12 ปี และ 27 % สำหรับผู้ที่มีอายุ 13 - 17 ปี
การวิจัยนี้ได้รับการสนับสนุนโดยกรมเวอร์มอนต์สุขภาพการเข้าถึงและปรับปรุงโปรแกรมสุขภาพเด็กเวอร์มอนต์ drrettew ได้รับค่าภาคหลวงจาก WW Norton & andpsychologytoday บริษัท ผู้เขียนอื่น ๆเปิดเผยไม่ relatinships ทางการเงินที่เกี่ยวข้อง .
กุมารเวชศาสตร์ เผยแพร่ออนไลน์วันที่ 2 มีนาคม 2015 .