One solution to this problem is to

One solution to this problem is to dispense with volumetric flow measurement altogether in favor
of mass flow measurement, constructing the flowmeter in such a way that the actual mass of the
gas molecules is measured as they pass through the instrument. This approach is explored in more
detail in section 22.7 beginning on page 1452. A more traditional approach to this problem is to
specify gas flow in volume units per time, at some agreed-upon (standardized) set of pressure and
temperature conditions. This is known as standardized volumetric flow measurement.
Referring to our pictorial example previously shown, imagine if we took a sample of the gas
flowing at a line pressure of 250 PSIG and let that sample expand to atmospheric pressure (0
PSIG) and ambient temperature (60 degrees Fahrenheit), measuring its new volume under those
new conditions. Obviously, one cubic foot of gas at 250 PSIG would expand to a far greater volume
than 1 ft3 at atmospheric pressure. This ratio of “standard volume” to “actual volume” (in the
pressurized pipe) could then be used to scale the flowmeter’s measurement, so that the flowmeter
registers in standard cubic feet per minute, or SCFM

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหานี้มีป้ายสินค้ากับกระแส volumetric วัดทั้งหมดในโปรดปรานวัดกระแสมวลชน flowmeter ในลักษณะการสร้างที่มวลจริงของการวัดก๊าซโมเลกุลขณะที่พวกเขาผ่านเครื่องมือ วิธีการนี้จะไปขึ้นรายละเอียดในการเริ่มต้นส่วน 22.7 หน้า 1452 วิธีการแบบดั้งเดิมมากขึ้นปัญหานี้จะระบุกระแสก๊าซในหน่วยปริมาตรต่อเวลา บางตกลงเมื่อ () ชุดมาตรฐานของความดัน และสภาพอุณหภูมิ นี้เรียกว่ากระแส volumetric มาตรฐานวัดอ้างถึงก่อนหน้านี้ แสดงอย่างสูญ สมมติว่าถ้าเราเอาตัวอย่างของก๊าซไหลที่บรรทัดความดันของ 250 PSIG และให้ตัวอย่างที่ขยายความดันบรรยากาศ (0PSIG) และอุณหภูมิ (60 องศาฟาเรนไฮต์), วัดปริมาณใหม่ภายใต้ผู้สภาพใหม่ อย่างชัดเจน หนึ่งลูกบาศก์ฟุตของก๊าซที่ 250 PSIG จะขยายไดรฟ์ข้อมูลที่ไกลมากขึ้นกว่า ft3 1 ที่ความดันบรรยากาศ อัตราส่วนนี้ของ "ปริมาณมาตรฐาน" กับ "เสียงจริง" (ในการแล้วจะใช้ท่อทางหนี) ขนาดวัดของ flowmeter ให้การ flowmeterทะเบียนในมาตรฐานลูกบาศก์ฟุตต่อนาที หรือ SCFM

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งเพื่อแก้ปัญหานี้คือการจัดการกับการวัดการไหลปริมาตรทั้งหมดในความโปรดปราน
ของการวัดการไหลของมวลสร้างมิเตอร์ในลักษณะที่ว่ามวลที่แท้จริงของ
โมเลกุลของก๊าซเป็นวัดที่พวกเขาผ่านเครื่องมือ วิธีการนี้คือการสำรวจใน
รายละเอียดในการเริ่มต้น 22.7 ในหน้า 1452. วิธีการแบบดั้งเดิมมากขึ้นในปัญหานี้คือการ
ระบุการไหลของก๊าซในหน่วยปริมาณต่อเวลาที่บางส่วนที่ตกลงกัน (มาตรฐาน) ชุดของความดันและ
อุณหภูมิ นี้เรียกว่าการวัดการไหลปริมาตรมาตรฐาน.
หมายถึงตัวอย่างเช่นภาพของเราแสดงให้เห็นว่าก่อนหน้านี้คิดว่าเราเอาตัวอย่างของก๊าซ
ไหลที่ความดันสาย 250 PSIG และปล่อยให้ว่ากลุ่มตัวอย่างที่จะขยายความดันบรรยากาศ (0
PSIG) และอุณหภูมิ ( 60 องศาฟาเรนไฮต์) วัดปริมาณใหม่ภายใต้ผู้
เงื่อนไขใหม่ เห็นได้ชัดว่าหนึ่งลูกบาศก์ฟุตของก๊าซที่ 250 PSIG จะขยายไปยังไดรฟ์ไกลมากขึ้น
กว่า 1 ft3 ที่ความดันบรรยากาศ อัตราส่วนของ "ปริมาณมาตรฐาน" นี้ "ปริมาณที่เกิดขึ้นจริง" (ใน
ท่อแรงดันสูง) แล้วสามารถนำมาใช้ในการปรับขนาดการวัดมิเตอร์ของเพื่อให้มิเตอร์
ลงทะเบียนในลูกบาศก์ฟุตต่อนาทีหรือ SCFM

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งวิธีการแก้ปัญหานี้คือการจ่ายยาด้วยการวัดอัตราการไหลเชิงปริมาตรรวมกันในกระป๋อง
ของการวัดอัตราไหลมวล , การสร้างอัตราในลักษณะมวลจริงของ
ก๊าซโมเลกุลเป็นวัดที่พวกเขาผ่านเครื่องมือ วิธีการนี้จะสำรวจในรายละเอียดเพิ่มเติมในส่วนของการเริ่มต้นบนหน้า
/ 249 . วิธีการแบบดั้งเดิมเพื่อปัญหานี้

ระบุอัตราการไหลของแก๊สในปริมาณต่อหน่วยเวลาที่ตกลงกัน ( มาตรฐาน ) ชุดของความดันและ
สภาพอุณหภูมิ นี้เป็นที่รู้จักกันเป็นมาตรฐานการวัดปริมาตรการไหล .
หมายถึงของเรา ภาพตัวอย่างแสดงก่อนหน้านี้ ลองนึกดูว่าถ้าเราเอาตัวอย่างของก๊าซที่ไหลในเส้น
แรงดัน 250 ปอนด์ต่อตารางนิ้ว และให้ตัวอย่างขยายแรงดันบรรยากาศ ( 0
ปอนด์ต่อตารางนิ้ว ) และอุณหภูมิ 60 องศาฟาเรนไฮต์ ) การวัดปริมาณใหม่ภายใต้ผู้
สภาพใหม่ . แน่นอนหนึ่งลูกบาศก์ฟุตของก๊าซที่ 250 ปอนด์ต่อตารางนิ้ว จะขยายไปยัง
ปริมาณไกลเกินกว่า 1 คว้าแชมป์ที่ความดันบรรยากาศ นี้“ปริมาณมาตรฐาน อัตราส่วนของ " จริง " ระดับเสียง " (
ท่อแรงดัน ) จากนั้นอาจจะใช้ในการวัดขนาดของอัตราเพื่อให้อัตรา
ลงทะเบียนในลูกบาศก์ฟุตต่อนาที หรือ SCFM