Hoping to eat a lot is out of the q

Hoping to eat a lot is out of the question when you are sitting next to Feng Teng. Making sure the chopsticks are not held shakily is hard enough. Shan Shan had intended to eat “gently but ferociously” but now “ferociously” can only be put in a doggie bag to be brought home. Shan Shan tries to remember how to eat politely when she used to pretend to be an elegant young lady.
But after four years of fighting with college roommates over food, polite eating feels like something she did in a previous lifetime.
All right, using chopsticks to pick up vegetables – smile.
Looking at people in the line of vision – smile.
The waiter brings a dish of pork feet, all right, smile with the pork feet.
Hey, it is not pork feet. It does not matter, with any animal’s feet, just smile.
…… The face is becoming stiff = =
Finally, more than half of the guests begin to leave. Shan Shan immediately says goodbye to Feng Teng.
Feng Teng says: “Leave later, see the guests off with me.”
“……” Shan Shan reminds him shakily: “President, I’m also a guest.” I also brought a gift ……
“You want to leave early?” Feng Teng narrows his eyes. A familiar oppressive feeling descends on Shan Shan. “The boss hasn’t leave yet, how can the employee go first?”
“Of course not!” Shan Shan immediately replies in a serious tone, “I’ll stay to see the guests off …… see the guests off.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หวังที่จะกินมากจะออกจากคำถามเมื่อคุณกำลังนั่งถัดจากฮเต็ง ให้แน่ใจว่าตะเกียบไม่ได้เป็นอย่างงงงันยากพอ ฉานฉานตั้งใจว่าจะกิน "เบา ๆ แต่อย่างรุนแรง" แต่ตอนนี้ "อย่างรุนแรง" เท่านั้นที่สามารถใส่ในกระเป๋าของสุนัขที่จะนำกลับบ้าน ฉานฉานพยายามที่จะจำได้ว่าวิธีการกินอย่างสุภาพเมื่อเธอใช้ในการหลอกว่าเป็นหญิงสาวที่สง่างาม.
แต่หลังจากสี่ปีของการต่อสู้กับเพื่อนร่วมห้องวิทยาลัยมากกว่าอาหาร, การรับประทานอาหารที่สุภาพรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างที่เธอทำในชีวิตก่อนหน้านี้.
ทั้งหมดที่ถูกต้องโดยใช้ตะเกียบ ที่จะรับผลไม้ - รอยยิ้ม.
มองไปที่คนในสายของวิสัยทัศน์ -. รอยยิ้ม
บริกรนำจานฟุตหมูขวาทั้งหมดยิ้มด้วยเท้าหมู.
เฮ้มันไม่ได้เป็นฟุตหมู มันไม่สำคัญกับเท้าของสัตว์ใด ๆ เพียงแค่รอยยิ้ม.
...... ใบหน้าจะกลายเป็นแข็ง =
สุดท้ายมากกว่าครึ่งหนึ่งของผู้เข้าพักเริ่มต้นที่จะออกจาก ฉานฉานทันทีบอกลาฮเต็ง.
ฮเต็งกล่าวว่า ". ปล่อยต่อมาเห็นแขกที่มาพักออกไปพร้อมกับฉัน"
"...... " ฉานฉานทำให้เขานึกถึงตัวสั่น ". ประธานฉันยังเป็นแขกรับเชิญ" ผมยังนำ ของขวัญ ......
"คุณต้องการที่จะออกจากต้น?" ฮเต็งแคบสายตาของเขา ความรู้สึกที่คุ้นเคยกดขี่ลงบนฉานฉาน "เจ้านายยังไม่ได้ออกเลยว่าพนักงานสามารถไปเป็นอันดับแรก"
"ไม่แน่นอน!" ฉานฉานทันทีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง "ฉันจะอยู่ที่จะเห็นแขกที่มาพักออก ...... เห็นแขกที่มาพักออก."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หวังที่จะกินมากจะออกจากคำถามเมื่อคุณกำลังนั่งอยู่ข้างๆ ฟงแตง . ให้แน่ใจว่าตะเกียบไม่ได้จัดขึ้นโทงเทงเป็นพอ ฉาน ฉานจะกิน " เบา ๆ แต่โกรธมาก " แต่ตอนนี้ " ฉกาจฉกรรจ์ " สามารถใส่ในถุง Doggie จะพากลับบ้าน ฉาน ฉานพยายามจำวิธีการกินอย่างสุภาพเมื่อเธอเคยแกล้งเป็นหญิงที่สง่างาม
แต่หลังจากสี่ปีของการต่อสู้กับวิทยาลัยร่วมรับประทานอาหารสุภาพินรู้สึกเหมือนบางอย่างที่เธอทำในชีวิตก่อนหน้านี้
เอาล่ะ ใช้ตะเกียบรับรอยยิ้ม–ผัก .
ดูผู้คนในบรรทัดของวิสัยทัศน์–ยิ้ม
บริกรนำจานที่เท้าของหมูครับ ยิ้ม หมูเท้า .
เฮ้ย ไม่ใช่เท้าหมู มันไม่สำคัญกับสัตว์ใด ๆเท้าแค่รอยยิ้ม .
. . . . . . . ใบหน้าเป็นแข็ง = =
ก็มากกว่าครึ่งหนึ่งของแขกเริ่มจะกลับ ฉาน ฉานทันทีว่าลาฟงฟง เต็งเต็ง .
กล่าวว่า : " ออกไป เห็นท่านกับผม "
" . . . . . . . " ฉาน ฉานทำให้เขาสั่น : " ท่านประธาน ผมเป็นแขก ผมก็เอาของมาฝาก . . . . . . .
" เธออยากกลับก่อน ? " ฟงเต็งแคบตาของเขาที่คุ้นเคยกดขี่ความรู้สึกลงมาใน ฉาน ฉาน " นายยังไม่ไปอีก แล้ว พนักงาน ไป ก่อน "
" แน่นอน ! " ฉาน ฉานทันทีตอบกลับด้วยน้ำเสียงจริงจัง " ฉันอยู่เพื่อเห็นท่าน . . . . . . . เห็นแขกออกไป