For this discussion, Living Heritag

For this discussion, Living Heritage is characterized by the concept of “continuity”; in particular the
continuity of a heritage site’s original function or ‘the purpose for which they were originally intended’
and the continuity of community connections (continuity of a core community). In response to the changing
circumstances of the core community heritage places continue to evolve or change with added tangible and
intangible expressions (continuity of expressions). The core community is also responsible for the
continuous care of the heritage through traditional or established means (continuity of care). In this sense,
change is embraced as a part of the continuity or living nature of the heritage place, rather than something
which is to be mitigated or kept to a minimum. Based on recent research and field activities of ICCROM,
this paper will characterize ‘living heritage’ based on continuity and change as dominant concepts.
Conservation is therefore about managing continuity and change for which new decision making processes
has to be evolved.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับคำอธิบายนี้ มรดกที่อาศัยอยู่เป็นลักษณะแนวคิดของ "ความต่อเนื่อง" โดยเฉพาะอย่างยิ่งการความต่อเนื่องของฟังก์ชันเป็นมรดกของดั้งเดิมหรือ 'วัตถุประสงค์ที่พวกเขามีไว้'และความต่อเนื่องของการเชื่อมต่อชุมชน (ความต่อเนื่องของชุมชนหลัก) ในการตอบสนองการเปลี่ยนแปลงสถานการณ์สถานที่มรดกชุมชนหลักต่อการพัฒนา หรือเปลี่ยนแปลง ด้วยมีตัวตนเพิ่ม และนิพจน์ไม่มีตัวตน (ความต่อเนื่องของนิพจน์) ชุมชนหลักความรับผิดชอบสำหรับการอย่างต่อเนื่องดูแลมรดกโดยวิธีดั้งเดิม หรือก่อตั้ง (ความต่อเนื่องของการดูแล) ในแง่นี้เปลี่ยนเป็นกอดเป็นส่วนหนึ่งของความต่อเนื่องหรือชีวิตธรรมชาติของสถานที่มรดก มากกว่าบางสิ่งบางอย่างซึ่งเป็นการลดลง หรือน้อย อิงจากงานวิจัยล่าสุดและฟิลด์กิจกรรมของ ICCROMกระดาษนี้จะลักษณะ 'มรดกชีวิต' ตามความต่อเนื่องและเปลี่ยนแปลงเป็นแนวคิดที่โดดเด่นการอนุรักษ์จึงเกี่ยวกับการจัดการความต่อเนื่องและเปลี่ยนแปลงซึ่งกระบวนการตัดสินใจใหม่สามารถพัฒนาได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับการอภิปรายนี้มรดกอันมีชีวิตที่โดดเด่นด้วยแนวคิดของ "ความต่อเนื่อง" นั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ความต่อเนื่องของการทำงานเดิมของมรดกหรือวัตถุประสงค์ที่พวกเขาตั้งใจเดิม '
และความต่อเนื่องของการเชื่อมต่อกับชุมชน (ต่อเนื่องของชุมชนหลักก) ในการตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงของ
สถานการณ์ของชุมชนหลักสถานที่มรดกยังคงมีวิวัฒนาการหรือเปลี่ยนกับเพิ่มความมีตัวตนและ
การแสดงออกที่ไม่มีตัวตน (ความต่อเนื่องของการแสดงออก) ชุมชนหลักยังเป็นผู้รับผิดชอบใน
การดูแลอย่างต่อเนื่องของมรดกทางวัฒนธรรมด้วยวิธีการแบบดั้งเดิมหรือจัดตั้งขึ้น (ความต่อเนื่องของการดูแล) ในแง่นี้
การเปลี่ยนแปลงที่กอดเป็นส่วนหนึ่งของความต่อเนื่องหรือลักษณะที่อยู่อาศัยสถานที่มรดกมากกว่าบางสิ่งบางอย่าง
ซึ่งจะลดลงหรือเก็บไว้ให้น้อยที่สุด จากการวิจัยและข้อมูลกิจกรรมล่าสุดของ ICCROM,
กระดาษนี้จะแสดงลักษณะของมรดกที่อาศัยอยู่บนพื้นฐานของความต่อเนื่องและเปลี่ยนแนวคิดที่โดดเด่น.
อนุรักษ์จึงเป็นเกี่ยวกับการจัดการความต่อเนื่องและการเปลี่ยนแปลงที่กระบวนการตัดสินใจใหม่
จะต้องมีการพัฒนา