To standardize the technique used i

To standardize the technique used in the present study, statements de- scribing the abduction only and the MWM procedures were given to the subjects before testing. The protocol of this study was approved by the Institutional Review Board of the National Cheng Kung University Hospital.

A fresh cadaver right shoulder specimen from a 57 years old male was used for testing. The procedures used for the preparation of the specimen were essentially the same as those of Hsu et al. (2002a,b,c). The differences were that the specimen was set up in an upright position and forces were applied to simulate muscle tone in the ro- tator cuff. As the rotator cuff provides dynamic stability to glenohumeral joint (Blasier et al., 1997), deficiency of the whole rotator cuff leads to a significant superior or anterior translation of the humeral head during elevation (Sharkey and Marder, 1995). To simulate muscle tone, a tensile force of 22.2 N was equally distributed to the ten- dons of supraspinatus, subscapularis, and the infraspina- tuseteres minor complex (Fig. 1) (Panjabi, 1979). The lines of action for each of these muscles in relation to the spine of the scapula were 51 for the infraspinatuse teres minor complex, 58 for the subscapularis, and 8 for the supraspinatus (Apreleva et al., 1998). In our experiment the glenohumeral abduction/adduction movements occurred in the plane of scapula.

2.2. Instrumentation

A 6-axis load cell (MC3A, Advanced Mechanical Technology, Inc. (AMTI), Massachusetts, U.S.A.) with maximum capacities of 445 N (Fz) and 11 Nm (Mx, My) was used to measure forces applied to the scapulohumeral complex. The abduction only and the MWM maneuvers were simulated with the cadaver spec- imen in the upright orientation. The scapular block was rigidly fixed on the top plate of the load cell with the plane of scapula perpendicular to the top plate and the anterior aspect of the scapula facing anteriorly. The me- dial border of the scapula was oriented parallel to the z- axis of the load cell. Force data registered by the AMTI load cell were recorded by an instruNet data acquisition system. A triad with three retroreflexive markers was drilled into the distal end of the humerus and defined the humerus local coordinate system (Fig. 1).

The 6-camera VICON 370 Motion Analysis System (Vicon Motion Systems Limited, Oxford, UK) was uti- lized to record the kinematical data throughout the experimental procedures. A biaxial material testing sys- tem (MTS) (858 Mini Bionix, MTS System Corp., Eden Prairie, Minnesota, U.S.A.) equipped with an xey table was used to test the mobility of the specimen before and after the abduction only and the MWM procedures.

2.3. Method of measuring the CHH

The method used to calculate CHH incorporated the least squares method developed by Gamage and Lasenby (2002). To locate the reference CHH, the hu- meral head was pressed into the glenoid socket, and its position was derived from the trajectories of the triad markers as the humerus was moved from the neutral position to flexion/extension, abduction/adduction, and circumduction in various planes of elevation through ranges of motion (ROMs) of less than 45. Smaller errors (less than 0.05 mm) and more stable joint centers were reported with this method (Silaghi et al., 1998; Halvorsen et al., 1999; Gamage and Lasenby, 2002)

2.4. Experimental procedures

Small arc motions of the glenohumeral joint described previously were used to define the CHH. Once the CHH was measured the following procedures were conducted:

Five repetitions of abduction only procedures were performed by the therapist.

The therapist performed five repetitions of antero- posterior glide on the head of the humerus through- out the range of available abduction. The therapist simultaneously passively abducted the arm.

Flexion and rotation were not restrained when the therapist was applying manual abduction in both the ab- duction only and the MWM trials. The abduction only and the MWM trials were repeated 30 min later in order to calculate the intersession intraclass correlation coeffi- cient (ICC2.1). The peak joint angles and the maximal applied forces registered in five successive repetitions were used to calculate the intrasession reliability. Aver- age values of joint angles and forces between the two sessions were used to test the intersession reliability.

Since only one glenohumeral joint specimen was used in the present study, we believed that it was necessary to monitor changes in the mobility of glenohumeral joint be- fore and after all the experimental maneuvers were com- pleted. The MTS system rather than a therapist was employed for mobility testing as the study Hsu et al. (2002c) conducted showed poor therapist testeretest reli- ability. The MTS system setup was designed according to the study presented by Hsu et al. (2002a,c). Marks were made on the clamp, the scapular block and the base plate of the MTS to make certain that the positions and the ori- entations of the scapula and the humerus were exactly the same for the pre- and the post-tests. We removed the sim- ulated tensile forces on rotator cuff tendons during the MTS testing procedures. In our study, the MTS testing procedures were conducted in the following sequences: (1) anterioreposterior (AP) gliding, (2) posterioreante- rior (PA) gliding, (3) internal rotation (IR) and external rotation (ER), (4) inferior gliding, and (5) abduction. These procedures were performed once each in the neu- tral position, the resting position (40 of abduction) and the end-range glenohumeral abduction.

At the end of the experiment, we dissected the shoul- der specimen to rule out pathological changes such as osteoarthritis, capsular abnormalities, and rotator cuff tear in the specimen. The specimen showed none of these pathological changes.

2.5. Data analysis

Outcome measures obtained from the abduction only and the MWM procedures were the applied forces,

ROMs (abduction/adduction, flexion/extension, and internal/external rotation), and displacements of CHH (AP, superioreinferior, and medialelateral directions). Mean values of these five cycles were used for calcula- tion of the result. We compared the differences of spatial and temporal parameters between the abduction only trial and the MWM trial. The spatial parameter was the peak displacement of CHH during abduction; while the temporal parameter was the time spent in the abduc- tion cycle where peak displacements occurred. Because the number of physiotherapists participated in our study was relatively small, the nonparametric statistical analy- sis was used. The null hypothesis (H0) was that there were no differences between the MWM trial and the ab- duction only trial in the displacement magnitude and the displacement pattern of CHH. The spatial parameters, temporal parameters, and ROMs in the abduction only trial and the MWM trial were tested by the Wil- coxon signed ranks test. The a level was set as 0.05. The ICCs2.1 were used to compute the intrasession and the intersession reliability. The Statistical Package for the Social Science (SPSS for Windows release 11.0, SPSS Inc., Chicago, U.S.A.) was used for all statistical analyses

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพื่อกำหนดมาตรฐานเทคนิคที่ใช้ในการศึกษาปัจจุบัน งบเด scribing ลักพาตัวเท่านั้นและตอน MWM ได้ให้หัวข้อก่อนทดสอบ โพรโทคอลการศึกษานี้ได้รับการอนุมัติ โดยคณะกรรมการตรวจสอบสถาบันของโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยของชาติเฉิงกังสิ่งส่งตรวจไหล่ขวา cadaver สดจากชายอายุ 57 ปีถูกใช้สำหรับการทดสอบ กระบวนงานที่ใช้สำหรับการเตรียมของมีหลักเดียวกับที่ของซู et al. (2002a, b, c) ความแตกต่างได้ว่า สิ่งส่งตรวจถูกติดตั้งในตำแหน่งที่ตรง และกองทัพถูกนำไปใช้เพื่อจำลองเสียงกล้ามเนื้อในวาง ro tator วางตัวหมุนให้เสถียรภาพแบบไดนามิกเพื่อ glenohumeral ร่วม (Blasier และ al., 1997), ขาดวางตัวหมุนทั้งหมดนำไปสู่การสำคัญเหนือกว่า หรือแอนทีเรียร์แปลหัว humeral ระหว่างยก (Sharkey และ Marder, 1995) การจำลองสัญญาณกล้ามเนื้อ การต้านทานแรงดึงของ 22.2 N ถูกเท่า ๆ กันกระจายไปสิบแรมดอนส์ของ supraspinatus, subscapularis และ infraspina-tuseteres จำนวนเชิงซ้อน (Fig. 1) (ปัญจาบ 1979) รายการของการดำเนินการสำหรับแต่ละกล้ามเนื้อเหล่านี้สัมพันธ์กับกระดูกสันหลังของกระดูกสะบัก 51 สำหรับการ infraspinatuse เทเรสรองคอมเพล็กซ์ 58 สำหรับ subscapularis และ 8 สำหรับ supraspinatus (Apreleva et al., 1998) ในการทดลองของเรา เคลื่อนไหวลักพา ตัว/adduction glenohumeral เกิดในระนาบของกระดูกสะบัก 2.2 การใช้เครื่องมือโหลด 6 แกนเซลล์ (MC3A ขั้นสูงเครื่องจักรกลเทคโนโลยี Inc. (AMTI), รัฐแมสซาชูเซตส์ สหรัฐอเมริกา) มีความจุสูงสุดของ 445 N (Fz) และ 11 Nm (Mx ฉัน) ใช้วัดกองกับ scapulohumeral ที่ซับซ้อน ลักพาตัวเฉพาะและทัพ MWM ถูกจำลอง ด้วยสเปค-imen cadaver ในแนวตรง บล็อก scapular rigidly กำหนดในจานด้านบนของโหลดเซลกับระนาบที่ตั้งฉากกับแผ่นด้านบนของกระดูกสะบักด้านแอนทีเรียร์ของกระดูกสะบักที่หัน anteriorly ฉันเรียกเส้นขอบของกระดูกสะบักเป็นแนวแบบขนานกับแกน z ของโหลดเซล ข้อมูลหน่วยลงทะเบียน โดย AMTI โหลดเซลล์ถูกบันทึก โดยระบบการซื้อข้อมูล instruNet Triad มีเครื่องหมาย retroreflexive สามได้ละเอียดไปสิ้นสุดที่กระดูกของกระดูกต้นแขน และกำหนดกระดูกต้นแขนพิกัดระบบ (Fig. 1)กล้อง 6 VICON 370 เคลื่อนไหววิเคราะห์ระบบ (Vicon เคลื่อนไหวระบบ จำกัด ออกซ์ฟอร์ด สหราชอาณาจักร) เป็น uti-lized บันทึกข้อมูล kinematical ตลอดขั้นตอนการทดลอง เป็น biaxial วัสดุทดสอบ sys-ยการ (MTS) (ทุ่งหญ้า Eden มินิ Bionix, MTS ระบบ Corp., 858 มินเนโซต้า สหรัฐอเมริกา) มีตาราง xey ถูกใช้เพื่อทดสอบความคล่องตัวของการก่อน และหลัง จากลักพาตัวเท่านั้นและตอน MWM2.3. วิธีการวัด CHHวิธีการที่ใช้ในการคำนวณ CHH รวมวิธีกำลังสองน้อยสุดที่พัฒนา โดย Gamage และ Lasenby (2002) เพื่อค้นหาการอ้างอิง CHH หู - meral หัวถูกกดลงในซ็อกเก็ตแอ่งกลี และตำแหน่งที่รับมาจาก trajectories ของเครื่องหมาย triad เป็นกระดูกต้นแขนถูกย้ายจากตำแหน่งกลาง flexion/ขยาย ลักพา ตัว/adduction และ circumduction ในเครื่องบินต่าง ๆ ของยกระดับผ่านช่วงของการเคลื่อนไหว (ส่าน) น้อยกว่า 45 มีรายงานข้อผิดพลาดน้อย (น้อยกว่า 0.05 มิลลิเมตร) และศูนย์มั่นคงร่วม ด้วย (Silaghi et al., 1998 วิธีนี้ Halvorsen et al., 1999 Gamage และ Lasenby, 2002) 2.4 การขั้นตอนที่ทดลองส่วนโค้งเล็กดังของกลีที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ถูกใช้เพื่อกำหนด CHH เมื่อ CHH ถูกวัด ได้ดำเนินขั้นตอนต่อไปนี้:การทำซ้ำของกระบวนการเฉพาะได้ดำเนินการ โดยผู้บำบัดลักพาตัวห้าผู้บำบัดทำการทำซ้ำของร่อน antero หลังห้าหัวของกระดูกต้นแขนผ่านออกช่วงของว่างลักพาตัว ผู้บำบัดพร้อม passively ลักพาตัวแขนFlexion และหมุนได้ไม่ยับยั้งเมื่อผู้บำบัดใช้การลักพาตัวด้วยตนเองที่ ab-duction เฉพาะและทดลอง MWM ลักพาตัวเฉพาะและทดลอง MWM ได้ซ้ำ 30 นาทีภายหลังการคำนวณแบบ intersession intraclass สห coeffi-cient (ICC2.1) มุมร่วมสูงสุดและกองทัพใช้สูงสุดในการทำซ้ำต่อเนื่อง 5 การลงทะเบียนที่ใช้ในการคำนวณความน่าเชื่อถือ intrasession มีใช้ค่าอายุ aver มุมร่วมและกองกำลังระหว่างสองครั้งเพื่อทดสอบความน่าเชื่อถือ intersessionเนื่องจากตัวอย่างร่วม glenohumeral เดียวใช้ในการศึกษาปัจจุบัน เราเชื่อว่า ไม่จำเป็นต้องตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงในการเคลื่อนไหว ของกลีลำเลียงสามี และหลัง จากที่ทัพที่ทดลองทั้งหมดถูก com pleted ระบบ MTS แทนที่บำบัดโรคได้จ้างเคลื่อนไหวทดสอบเป็นซู et al. (2002c) การศึกษาดำเนินพบบำบัดโรคไม่ดี testeretest reli-สามารถ การตั้งค่าระบบ MTS ถูกออกแบบตามการศึกษาที่นำเสนอโดยซู et al. (2002a, c) เครื่องหมายทำการแคลมป์ บล็อก scapular และแผ่นฐานของ MTS ที่เพื่อให้แน่ใจว่าตำแหน่ง และ entations ori ของกระดูกสะบักและกระดูกต้นแขนได้ตรงเหมือนกันก่อนและหลังทดสอบ เราเอากองกำลังแรงดึง sim ulated ในตัวหมุนวางเอ็นระหว่าง MTS ทดสอบขั้นตอน ในการศึกษาของเรา MTS ทดสอบขั้นตอนได้ดำเนินการในลำดับต่อไปนี้: (1) anterioreposterior (AP) gliding, (2) posterioreante-rior (PA) gliding หมุน (3) ภายใน (IR) และภายนอกหมุน (ER), (4) เป็นรอง gliding และ (5) ลักพาตัว ดำเนินขั้นตอนเหล่านี้ครั้งละตำแหน่ง neu tral ตำแหน่งที่พัก (40 ลักพาตัว) และลักพาตัว glenohumeral ช่วงสิ้นสุดการเมื่อสิ้นสุดการทดลอง เรา dissected ตัวอย่าง shoul der ออกการเปลี่ยนแปลงทางพยาธิวิทยาเช่นโรคข้อเข่าเสื่อม ความผิดปกติของ capsular กฎ และตัวหมุนวางฉีกในสิ่งส่งตรวจ ตัวอย่างแสดงให้เห็นว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงทางพยาธิวิทยาเหล่านี้2.5 วิเคราะห์ข้อมูลวัดผลได้จากการลักพาตัวเท่านั้น และตอน MWM ถูกกองกำลังที่ใช้ส่าน (ลักพา ตัว/adduction, flexion/นาม สกุล และการหมุนภายใน/ภายนอก), และ displacements CHH (ทิศทาง AP, superioreinferior และ medialelateral) ค่าเฉลี่ยของรอบห้าเหล่านี้ถูกใช้สำหรับสเตรชัน calcula ผล เราเปรียบเทียบความแตกต่างของพารามิเตอร์ปริภูมิ และขมับระหว่างลักพาตัวทดลองเท่านั้นและทดลอง MWM พารามิเตอร์พื้นที่ถูกย้ายในช่วง peak ของ CHH ระหว่างลักพาตัว ในขณะที่พารามิเตอร์ชั่วคราวเป็นเวลาที่ใช้ในวงจร abduc สเตรชัน displacements สูงสุดเกิดขึ้นที่ เนื่องจากจำนวน physiotherapists เข้าร่วมใน การศึกษาของเรามีขนาดค่อนข้างเล็ก ใช้แบบ nonparametric สถิติ analy-sis สมมติฐานว่าง (H0) ว่า มีไม่มีความแตกต่างระหว่าง MWM ทดลอง ab duction เท่านั้นทดลองในปริมาณกระบอกสูบขนาดและรูปแบบการแทนที่ของ CHH พารามิเตอร์ปริภูมิ พารามิเตอร์ขมับ และส่านในการลักพาตัวเดียวทดลองและทดลอง MWM ถูกทดสอบ โดยการทดสอบลงนามยศยังคง coxon ระดับถูกตั้งค่าเป็น 0.05 ICCs2.1 ถูกใช้เพื่อคำนวณการ intrasession และความน่าเชื่อถือ intersession แพคเกจทางสถิติสำหรับสังคมศาสตร์ (โปรแกรมสำหรับ Windows รุ่น 11.0 โปรแกรม Inc. ชิคาโก สหรัฐอเมริกา) ถูกใช้สำหรับการวิเคราะห์ทางสถิติทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่จะสร้างมาตรฐานเทคนิคที่ใช้ในการศึกษาปัจจุบันงบ de- scribing ลักพาตัวเท่านั้นและขั้นตอนการ MWM ถูกมอบให้กับอาสาสมัครก่อนการทดสอบ โปรโตคอลการศึกษาครั้งนี้ได้รับอนุมัติจากคณะกรรมการตรวจสอบของสถาบันแห่งชาติ Cheng Kung โรงพยาบาลมหาวิทยาลัย. ซากศพสดตัวอย่างไหล่ขวาจาก 57 ปีชายถูกนำมาใช้สำหรับการทดสอบ วิธีการที่ใช้ในการเตรียมความพร้อมของชิ้นงานเป็นหลักเช่นเดียวกับฮ et al, (2002a, B, C) ความแตกต่างอยู่ที่ชิ้นงานที่ถูกจัดตั้งขึ้นในตำแหน่งตั้งตรงและกองกำลังถูกนำไปใช้ในการจำลองกล้ามเนื้อใน ro- ข้อมือ tator ในฐานะที่เป็น rotator ชกมวยให้เสถียรภาพแบบไดนามิกเพื่อร่วม glenohumeral (Blasier et al., 1997) การขาด rotator ชกมวยทั้งนำไปสู่การแปลที่ดีกว่าหรือหน้าอย่างมีนัยสำคัญของหัว humeral ในช่วงสูง (ชาร์กี้และ Marder, 1995) เพื่อจำลองกล้ามเนื้อแรงดึง 22.2 ไม่มีถูกกระจายอย่างเท่าเทียมกันที่จะดอนสิบของ supraspinatus, subscapularis และ infraspina- tuseteres ซับซ้อนเล็กน้อย (รูปที่ 1). (ปันจาบ, 1979) สายของการดำเนินการแต่ละกล้ามเนื้อเหล่านี้ในความสัมพันธ์กับกระดูกสันหลังของกระดูกสะบัก 51 สำหรับ infraspinatuse teres ซับซ้อนน้อย 58 subscapularis และ 8 สำหรับ supraspinatus (Apreleva et al., 1998) ในการทดลองของเรา glenohumeral ลักพาตัว / การเคลื่อนไหว adduction เกิดขึ้นในระนาบของกระดูกสะบัก. 2.2 เครื่องมือวัดโหลดเซลล์ 6 แกน (MC3A ขั้นสูงวิศวกรรมเทคโนโลยีอิงค์ (AMTI), Massachusetts, USA) ที่มีความจุสูงสุด 445 N (Fz) และ 11 นิวตันเมตร (MX ของฉัน) ถูกนำมาใช้ในการวัดกองกำลังนำไปใช้กับ scapulohumeral ซับซ้อน การลักพาตัวเท่านั้นและประลองยุทธ์ MWM ถูกจำลองกับ imen spec- ซากศพในทิศทางตรง บล็อกเซนต์จู๊ดได้รับการแก้ไขอย่างเหนียวแน่นบนแผ่นด้านบนของโหลดเซลล์กับระนาบของกระดูกสะบักตั้งฉากกับแผ่นด้านบนและด้านหน้าของกระดูกสะบักหันมาข้างหน้า ชายแดนหน้าปัดเลืของกระดูกสะบักถูกเชิงขนานกับแกน Z- ของโหลดเซลล์ ข้อมูลการลงทะเบียนโดยกองทัพโหลดเซลล์ AMTI ถูกบันทึกโดยระบบเก็บข้อมูล instruNet สามสาม retroreflexive เครื่องหมายถูกเจาะเข้าไปในปลายสุดของกระดูกและกระดูกกำหนดระบบพิกัดท้องถิ่น (รูปที่ 1).. 6 กล้อง VICON 370 เคลื่อนไหวการวิเคราะห์ระบบ (Vicon โมชั่นซิสเต็มส์ จำกัด , Oxford, UK) เป็น uti- lized บันทึกข้อมูล kinematical ตลอดขั้นตอนการทดลอง ทดสอบวัสดุแกนระบบหรือไม (MTS) (858 Bionix มินิเอ็มทีเอระบบคอร์ปอีเดนแพรรี, Minnesota, USA) พร้อมกับตาราง xey ถูกใช้ในการทดสอบการเคลื่อนไหวของชิ้นงานก่อนและหลังการลักพาตัวเท่านั้นและ MWM ขั้นตอน. 2.3 วิธีการวัด CHH วิธีการที่ใช้ในการคำนวณรวมอยู่ CHH วิธีกำลังสองน้อยที่พัฒนาโดย Gamage และ Lasenby (2002) เมื่อต้องการค้นหา CHH อ้างอิงหัว Meral hu- ถูกกดลง glenoid ซ็อกเก็ตและตำแหน่งที่ได้มาจากลูกทีมของเครื่องหมายสามเป็นกระดูกถูกย้ายจากตำแหน่งที่เป็นกลางที่จะงอ / ขยายการลักพาตัว / adduction และ circumduction ในเครื่องบินต่างๆของการยกระดับผ่านช่วงของการเคลื่อนไหว (รอม) น้อยกว่า 45 ข้อผิดพลาดที่มีขนาดเล็ก (น้อยกว่า 0.05 มิลลิเมตร) และศูนย์ร่วมมีเสถียรภาพมากขึ้นได้รับรายงานด้วยวิธีนี้ (Silaghi et al, 1998;. Halvorsen et al, 1999. Gamage และ Lasenby, 2002) 2.4 ขั้นตอนการทดลองการเคลื่อนไหวโค้งขนาดเล็กของการร่วมทุน glenohumeral อธิบายไว้ก่อนหน้าถูกนำมาใช้ในการกำหนด CHH เมื่อ CHH วัดขั้นตอนต่อไปได้ดำเนินการ: . ห้าซ้ำขั้นตอนของการลักพาตัวเพียงดำเนินการโดยนักบำบัดโรคการบำบัดโรคดำเนินการซ้ำของห้าร่อนหลัง antero- บนหัวของกระดูกต้นแขน through- ออกช่วงของการลักพาตัวที่มีอยู่ บำบัดโรคพร้อมกันลักพาตัวไปอย่างอดทนแขน. งอและการหมุนที่ไม่ได้หนีเมื่อถูกใช้บำบัดโรคด้วยตนเองในการลักพาตัวทั้ง duction AB- เท่านั้นและการทดลอง MWM การลักพาตัวเท่านั้นและการทดลอง MWM ซ้ำ 30 นาทีต่อมาในการคำนวณ intersession intraclass สัมพันธ์ coeffi- เพียงพอ (ICC2.1) ร่วมกันในมุมสูงสุดและใช้กองกำลังสูงสุดที่จดทะเบียนในห้าซ้ำต่อเนื่องถูกนำมาใช้ในการคำนวณความน่าเชื่อถือ intrasession ค่าอายุ Aver- ของมุมและกองกำลังร่วมกันระหว่างสองช่วงถูกนำมาใช้ในการทดสอบความน่าเชื่อถือ intersession. ตั้งแต่เพียงหนึ่งตัวอย่าง glenohumeral ร่วมกันถูกนำมาใช้ในการศึกษาปัจจุบันเราเชื่อว่ามันเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงในการเคลื่อนไหวของการร่วมทุน glenohumeral เป็น - ก่อนและหลังทุกประลองยุทธ์ทดลอง pleted สั่ง ระบบเอ็มทีเอมากกว่าบำบัดโรคถูกจ้างสำหรับการทดสอบการเคลื่อนไหวการศึกษาฮ et al, (2002c) ดำเนินการบำบัดโรคที่ไม่ดีแสดงให้เห็นความน่าเชื่อถือ testeretest การตั้งค่าระบบเอ็มทีเอได้รับการออกแบบตามการศึกษาที่นำเสนอโดยฮ et al, (2002a, c) เครื่องหมายถูกสร้างขึ้นมาบนยึดบล็อกเซนต์จู๊ดและแผ่นฐานของเอ็มทีเอเพื่อให้แน่ใจว่าตำแหน่งและ entations ori- ของกระดูกสะบักและกระดูกเป็นเหมือนกันสำหรับก่อนและหลังการทดสอบ เราออกซิมแรงดึงในเส้นเอ็น ulated rotator ชกมวยในระหว่างขั้นตอนการทดสอบเอ็มทีเอ ในการศึกษาของเราขั้นตอนการทดสอบเอ็มทีเอได้ดำเนินการในลำดับต่อไปนี้: (1) anterioreposterior (AP) ร่อน (2) posterioreante- Rior (PA) ร่อน (3) การหมุนภายใน (IR) และการหมุนภายนอก (ER) (4) ร่อนด้อยกว่าและ (5) การลักพาตัว ขั้นตอนเหล่านี้ได้ดำเนินการแต่ละครั้งในตำแหน่ง Tral neu- ตำแหน่งพักผ่อน (40 ของการลักพาตัว) และช่วงสิ้นการลักพาตัว glenohumeral. ในตอนท้ายของการทดลองที่เราชำแหละชิ้น shoul- เดอร์ที่จะออกกฎการเปลี่ยนแปลงทางพยาธิวิทยาเช่น โรคข้อเข่าเสื่อม, ความผิดปกติของ capsular และการฉีกขาด rotator ชกมวยในชิ้นงาน ตัวอย่างที่แสดงให้เห็นว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงทางพยาธิสภาพเหล่านี้. 2.5 การวิเคราะห์ข้อมูลผลมาตรการที่ได้รับจากการลักพาตัวเท่านั้นและขั้นตอนการ MWM ถูกกองกำลังนำมาใช้, รอม (ลักพาตัว / adduction, งอ / ขยายและการหมุนภายใน / ภายนอก) และการกระจัดของ CHH (AP, superioreinferior และทิศทาง medialelateral) ค่าเฉลี่ยของเหล่านี้ห้ารอบถูกนำมาใช้สำหรับการวณผล เราเมื่อเทียบกับความแตกต่างของตัวแปรเชิงพื้นที่และเวลาระหว่างการลักพาตัวเพียงการพิจารณาคดีและการพิจารณาคดี MWM พารามิเตอร์เชิงพื้นที่เป็นจุดสูงสุดของการเคลื่อนที่ CHH ในระหว่างการลักพาตัว; ในขณะที่ได้รับการพารามิเตอร์ชั่วเวลาที่ใช้ในวงจรการ abduc- ที่กระจัดสูงสุดที่เกิดขึ้น เพราะจำนวนนักกายภาพบำบัดมีส่วนร่วมในการศึกษาของเรามีขนาดเล็กค่อนข้าง SIS analy- nonparametric สถิติถูกนำมาใช้ สมมติฐาน (H0) เป็นว่าไม่มีความแตกต่างระหว่างการพิจารณาคดีและ MWM duction AB- เพียงการทดลองในขนาดรางและรูปแบบการเคลื่อนที่ของ CHH พารามิเตอร์เชิงพื้นที่พารามิเตอร์ชั่วคราวและรอมในการลักพาตัวเพียงการทดลองและการทดลอง MWM ถูกทดสอบโดย Coxon Wil- ลงนามในการจัดอันดับการทดสอบ ระดับถูกตั้งเป็น 0.05 ICCs2.1 ถูกนำมาใช้ในการคำนวณ intrasession และความน่าเชื่อถือ intersession สถิติแพคเกจสำหรับสังคมศาสตร์ (SPSS สำหรับ Windows ปล่อย 11.0, SPSS อิงค์ชิคาโกสหรัฐอเมริกา) ใช้สำหรับการวิเคราะห์ทางสถิติทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวางมาตรฐานเทคนิคที่ใช้ในการศึกษา งบ de - สไครบิงลักพาตัวและขยายวิธีการให้นักเรียนก่อนการทดสอบ ขั้นตอนของการศึกษานี้ได้รับการอนุมัติโดยคณะกรรมการของสถาบันของโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยแห่งชาติ Cheng Kung .

ซากศพสดไหล่ขวาตัวอย่างจากชายอายุ 57 ปี ถูกใช้สำหรับการทดสอบขั้นตอนที่ใช้สำหรับการเตรียมตัวเป็นหลักเช่นเดียวกับบรรดา Hsu et al . ( 2002a , B , C ) ความแตกต่าง พบว่า ตัวอย่างถูกจัดตั้งขึ้นในตรงตำแหน่งและบังคับใช้เพื่อจำลองเสียงของกล้ามเนื้อใน RO - แทเตอร์ทั่วไป เป็นข้อมือ rotator มีเสถียรภาพแบบไดนามิกเพื่อข้อต่อกลีโนฮิวเมอรัล ( blasier et al . , 1997 )ขาดข้อมือ rotator ทั้งหมดนำไปสู่อย่างเหนือกว่า ก่อนแปลของหัวตัดโลหะแผ่นในระดับความสูง ( ชาร์คกี้ และ มาร์เดอร์ , 1995 ) จำลองเสียงของกล้ามเนื้อ แรงดึงของ p n เป็นเท่าเทียมกันกระจายไปสิบ - ดอนของกล้ามเนื้อใต้กระดูกสะบัก และ infraspina supraspinatus , - tuseteres เล็กน้อยซับซ้อน ( รูปที่ 1 ) ( ประตูฟุตบอล , 1979 )เส้นของการกระทำแต่ละตัวของกล้ามเนื้อเหล่านี้ในความสัมพันธ์กับกระดูกสันหลังของกระดูกสะบักเป็น 51 สำหรับ infraspinatuse เทเรสไมเนอร์ที่ 58 สำหรับกล้ามเนื้อใต้กระดูกสะบัก และ 8 supraspinatus ( apreleva et al . , 1998 ) ในการทดลองของเรา การเคลื่อนไหวกาง / หุบกระบวนการที่เกิดขึ้นในระนาบของกระดูกสะบัก .

. . เครื่องมือวัด

6-axis โหลดเซลล์ ( mc3a ขั้นสูงเครื่องกล , เทคโนโลยีอิงค์ ( amti ) , Massachusetts , USA ) กับ สูงสุด ความจุ 445 N ( FZ ) และ 11 nm ( MX , ) เป็นเครื่องมือวัดใช้พลังเพื่อที่ซับซ้อน scapulohumeral . การลักพาตัวและการประลองยุทธ์กับซากศพนี้ขยายเป็นสเป็ค - imen ในแนวตรงบล็อกการ rigidly ถาวรบนจานคือด้านบนสุดของโหลดเซลล์กับเครื่องบินของกระดูกสะบักตั้งฉากกับแผ่นด้านบนและด้านหน้าของกระดูกสะบักซึ่งก่อน . ฉัน - หน้าปัดขอบกระดูกสะบักถูกวางขนานกับ z - แกนของโหลดเซลล์ บังคับข้อมูลการจดทะเบียน โดย amti โหลดเซลล์ที่ถูกบันทึกไว้ โดยข้อมูล instrunet ซื้อระบบเป็นแก๊งที่มีสามเครื่องหมาย retroreflexive ถูกเจาะเข้าไปในส่วนปลายของกระดูกต้นแขนและกำหนดกระดูกต้นแขนท้องถิ่นประสานงานระบบ ( รูปที่ 1 )

6-camera VICON 370 ระบบการเคลื่อนที่การวิเคราะห์ระบบการเคลื่อนไหว VICON จำกัด , Oxford , UK ) เป็น UTI - lized เพื่อบันทึกข้อมูล kinematical ตลอดกระบวนการทดลอง เป็นพฤติกรรมการทดสอบวัสดุ sys TEM ( เอ็มทีเอ ) - ( 858 BIONIX มินิ ,เปิดระบบคอร์ป , Eden Prairie , Minnesota , USA ) พร้อมกับ xey ตารางถูกใช้เพื่อทดสอบความคล่องตัวของชิ้นงานก่อนและหลังการลักพาตัวและการขยาย

2.3 วิธีการวัดทาง

ใช้วิธีการคำนวณทางรวมวิธีกำลังสองน้อยที่สุดและพัฒนาโดยแกมิจ lasenby ( 2002 ) หาข้อมูลอ้างอิง ชิหู - เมอรัลหัวอัดที่เป็นซ็อกเก็ต glenoid และตำแหน่งที่ได้มาจากวิถีของแก๊งมังกรดำเครื่องหมายกระดูกต้นแขนถูกย้ายจากตำแหน่งกลางงอ / ส่วนขยาย กาง / หุบ และขลาดในเครื่องบินต่างๆของความสูงที่ผ่านช่วงของการเคลื่อนไหว ( รอม ) น้อยกว่า 45 ข้อผิดพลาดที่มีขนาดเล็ก ( น้อยกว่า 005 มม. ) และศูนย์ร่วมมีเสถียรภาพมากขึ้น โดยรายงานด้วยวิธีนี้ ( silaghi et al . , 1998 ; ความรู้ความคืบหน้า et al . , 1999 ; แกมิจ และ lasenby , 2002 )

2.4 . การทดลองขั้นตอน

เล็กอาร์ค การเคลื่อนไหวของข้อต่อกลีโนฮิวเมอรัลอธิบายก่อนหน้านี้ถูกใช้เพื่อกำหนดฮอร์โมน . เมื่อทางวัดได้ดำเนินการขั้นตอนต่อไปนี้ :

เหลือเพียง 5 ขั้นตอนการลักพาตัวโดยนักบำบัด นักบำบัดการ

5 repetitions ของ antero ด้านหลังเหินบนหัวของกระดูกผ่านออกจากช่วงของการลักพาตัวของ จิตแพทย์พร้อมกันเฉยๆ

ฉุดแขนการงอและหมุนไม่ได้ถูกยับยั้งเมื่อบำบัดถูกใช้งานในการลักพาตัวทั้งจากการผลิตเท่านั้น และขยายการทดลอง การลักพาตัวและการขยายการทดลองเป็นเวลา 30 นาทีต่อมาเพื่อคำนวณ intersession แสดงความสัมพันธ์ coeffi - cient ( icc2.1 )ยอดเขาร่วมมุมและสูงสุดใช้บังคับจดทะเบียนในห้า repetitions ต่อเนื่องเพื่อใช้คำนวณ intrasession ความน่าเชื่อถือ ยืนยัน - อายุ ค่าของมุมข้อต่อและแรงระหว่างสองช่วงที่ใช้ทดสอบ intersession ความน่าเชื่อถือ

ตั้งแต่เพียงหนึ่งข้อต่อกลีโนฮิวเมอรัล ตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้เราเชื่อว่ามันเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงในการเคลื่อนไหวของข้อต่อกลีโนฮิวเมอรัล - ก่อนและหลังการทดลองมีทั้งหมดประลองยุทธ์ com - pleted . เอ็มทีเอระบบมากกว่าบำบัดใช้สำหรับการทดสอบความคล่องตัวเป็นการศึกษา Hsu et al . ( 2002c ) ดำเนินการให้จน testeretest บำบัดบรรเทาอาการ - ความสามารถเอ็มทีเอระบบติดตั้งถูกออกแบบตามการศึกษาที่นำเสนอโดยกลุ่ม et al . ( 2002a , C ) เครื่องหมายถูกสร้างบนยึดมุมบล็อก และแผ่นฐานของเอ็มทีเอเพื่อให้แน่ใจว่าตำแหน่งและโอริ - entations ของกระดูกสะบักและกระดูกต้นแขนเป็นตรงเดียวกันสำหรับก่อนและหลังการทดสอบเราเอาซิม - ulated ดึงข้อมือ rotator เส้นเอ็นกำลังอยู่ในช่วงเปิดขั้นตอนการทดสอบ ในการศึกษาของเรา เอ็มทีเอขั้นตอนการทดสอบได้ดำเนินการในลำดับต่อไปนี้ : ( 1 ) anterioreposterior ( AP ) ร่อน ( 2 ) posterioreante - rior ( PA ) ร่อน ( 3 ) หมุนภายใน ( IR ) และการหมุนภายนอก ( ER ) , ( 4 ) ด้อยกว่าร่อน และ ( 5 ) การลักพาตัวขั้นตอนเหล่านี้ได้อีกครั้งหนึ่งใน Neu - tral แหน่ง resting ตำแหน่ง ( 40 ของการลักพาตัว ) และสิ้นสุดช่วงกระบวนการลักพาตัว

เมื่อสิ้นสุดการทดลอง เราผ่า shoul - เดอร์ตัวอย่างออกกฎผิดปกติ เช่น โรคข้อกระดูกอักเสบ ความผิดปกติของแคลเซียม ทองแดง เหล็ก และข้อมือ rotator ฉีกขาดในตัวอย่าง ตัวอย่าง พบว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงพยาธิสภาพเหล่านี้

25 . การวิเคราะห์ข้อมูล

ผลมาตรการที่ได้จากการลักพาตัวและขยายขั้นตอนที่ใช้บังคับ

รอม ( กาง / หุบงอ / ขยาย , หมุน , และภายใน / ภายนอก ) และสูงสุดของชิ ( AP , superioreinferior และ medialelateral เส้นทาง ) หมายถึงค่าของเหล่านี้ห้ารอบมาใช้กะ - tion ของผลเปรียบเทียบความแตกต่างของตัวแปรระหว่างพื้นที่และเวลาที่มีเพียงขยายการทดลองและการทดลอง พารามิเตอร์สำหรับช่วงพีคการเคลื่อนที่ของฮอร์โมนระหว่างการลักพาตัว ในขณะที่ตัวแปรชั่วคราว คือ เวลาที่ใช้ใน abduc - tion วัฏจักรที่ยอดสูงสุดขึ้น เนื่องจากจำนวนนักกายภาพบำบัดเข้าร่วมในการศึกษาของเรามีขนาดค่อนข้างเล็กSIS ตัวสถิติวิเคราะห์ - ใช้ สมมติฐานว่าง ( H0 ) คือว่าไม่มีความแตกต่างระหว่างการทดลองและขยาย AB - duction เพียงการทดลองในการเคลื่อนที่ และการเคลื่อนที่แบบขนาดฮอร์โมน . พื้นที่พารามิเตอร์ , พารามิเตอร์ชั่วคราวและรอมในการลักพาตัวและขยายการทดลองเพียงการทดลองทดสอบโดยวิล - coxon ลงนามตำแหน่งทดสอบในระดับที่ถูกตั้งเป็น 0.05 การ iccs2.1 ถูกใช้เพื่อคำนวณ intrasession และ intersession ความน่าเชื่อถือ แพคเกจทางสถิติสำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์ ( SPSS for Windows รุ่น 11.0 SPSS Inc , ชิคาโก , สหรัฐอเมริกา ) สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ทางสถิติทั้งหมด