Logan went down to the living room.

Logan went down to the living room. A man and a woman were sitting next to each other on the sofa. The woman was probably in her late twenties but it was difficult to tell because she was crying. She had red hair and was wearing nightclothes.

'Mrs Maclennan, I'm Inspector Logan of the Edinburgh Police,' said Logan. 'I'm very sorry about your husband.'

'Thank you, Inspector,' the woman answered.

The man stood up. He was tall and dark and he looked strong. He was wearing a black jogging suit and he needed a shave.

'Good morning, Inspector. I'm Donald Johnstone, Alice's brother.'

'Hello, Mr Johnstone. I know this is a terrible time for you both, but I'm afraid I have to ask you some questions.'

'Must you?' asked Johnstone. 'Look at my sister. She's crying. Can't you wait?'

'Mr Johnstone, a man has died,' said Logan. 'I am a police officer. I need to find some answers.'

'It's all right, Donald,' said Alice Maclennan. She turned to Logan. 'I understand, Inspector. Please ask your questions.'

'But be quick!' said Johnstone.

'Mrs Maclennan, what time did your husband usually have a bath?' asked Logan.

'Well, he usually went upstairs at about eleven, had a bath and then came to bed,' Alice Maclennan answered.

'When I woke up at about one thirty and he wasn't in bed, I went to look for him.'

Johnstone spoke: 'She called me when she couldn't open the bathroom door. I came as quickly as I could; we broke into the bathroom and found Alex's body. We've told the sergeant this already.'

Logan moved across the room and looked at a photograph of Alice and Alex Maclennan on the day they married. They looked good together.

'Did your husband have any problems, Mrs Maclennan?' asked Logan. 'I mean, business problems.'

'No. I don't think so. Ian Ross took care of the business really. Alex brought his friends to the restaurant so that other people wanted to eat there.'

Logan remembered why people went to Maclennans restaurant. It wasn't cheap, but when you went there you almost always saw someone famous.

'So, if I want to find out more about the restaurant, I need to talk to Mr Ross,' Logan said.

'Yes. That's probably best,' Alice Maclennan answered.

'Mrs Maclennan,' asked Logan quietly, were you happily married?'

Alice Maclennan looked up quickly at Logan.

Johnstone stood up angrily. 'Now, look here, Inspector. You can't come round here asking questions like that. I must ask you to leave. Please leave now.'

Logan looked hard into Johnstone's eyes, but she spoke to Mrs Maclennan.

'Mrs Maclennan,' she said softly, 'I'm sorry to say this, but it is possible someone killed your husband.'

'You mean...?' began Mrs Maclennan, but she put her hand to her mouth and stopped speaking.

'Yes,' said Logan, turning to her. 'I'm not sure at the moment if it was murder or not.' She turned back to Johnstone. 'So I need answers to difficult questions, Mr Johnstone.'

'Inspector, you can't really think that Alice or I...' started Johnstone.

Logan put up a hand to stop him speaking.

'Mr Johnstone,' she said, 'I don't think anything at the moment. Now, what were you doing when your sister phoned?'

'I was in bed asleep, of course,' said Johnstone in a quiet angry voice.

'With your wife?'

'No, actually. My wife and children are away at the moment. They're staying with my wife's parents until Christmas.'

'So there was nobody there at all except you?' Logan asked quietly.

'That's right!'

Logan looked at Johnstone for some time without speaking. Then she told them both she would like to speak to them again later.

'Was this murder or not?' Logan asked herself. She knew something wasn't right. She knew there was more to find out.





CHAPTER TWO

Ian Ross





'Do you really think this is murder?' asked Grant as they sat in Logan's office back at the London Road Police Station.

'I don't know,' answered Logan. 'But I know this: I don't like Mr Johnstone and I don't believe Mrs Maclennan. She hasn't told us everything about her and her husband.'

Grant drank his coffee and Logan looked out of the window. Logan spoke again: 'We won't hear from the scientists until later today. Before then I want you to find out about Mr Johnstone. What's his problem? Why is he so unfriendly?'

'Right, madam,' agreed Grant.

'I'll meet you back here at three o'clock. I'm going to talk to Ian Ross about the restaurant. Perhaps I'll get a free lunch.'

'Police officers never get a free lunch, madam.'

Logan left the police station and drove back to her flat to shower, put on some clean clothes and have something to eat.

Logan lived in Leith, in the north of Edinburgh, by the sea. Many years ago Leith was busy. Lots of boats came in and out every day. These days there were few boats and many of the old buildings were now flats for the young people of Edinburgh. Logan was only twenty-eight but she did not feel young this morning. When she thought

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โลแกนลงไปห้องนั่งเล่น หญิงและชายกำลังนั่งติดกันบนโซฟา ผู้หญิงอาจจะในกะทำปลาย แต่ยากที่จะบอก เพราะเธอร้องไห้ เธอมีผมสีแดง และสวม nightclothes'นาง Maclennan ฉัน Logan สารวัตรตำรวจเอดินบะระ โลแกนกล่าว 'ฉันเสียใจมากสามีของคุณ''ขอบคุณ สารวัตร หญิงตอบชายคนนั้นลุกขึ้นยืน เขาสูง และมืด และเขาดูแข็งแกร่ง เขาสวมสูทสีดำวิ่ง และเขาต้องการโกนหนวด' สวัสดี ตรวจสอบ ฉันโดนัลด์จอห์นสโตน พี่ชายของ Alice '' สวัสดี นายดิ้ง ฉันรู้นี้เป็นเวลาน่ากลัวสำหรับคุณทั้งสอง แต่ฉันกลัวจะต้องถามคำถามคุณ ''ต้องคุณ ' คำถามดิ้ง ' มองไปที่น้องสาวของฉัน เธอจะร้องไห้ คุณไม่สามารถรอได้หรือไม่ ''นายจอห์นสโตน หยั่งรู้ โลแกนกล่าว ' ผมเจ้าหน้าที่ตำรวจ ต้องหาคำตอบบางอย่าง ''มันเป็นสิทธิ โดนัลด์ กล่าวว่า อลิ Maclennan เธอหันไปโลแกน ' เข้าใจ ตรวจสอบ กรุณาถามคำถามของคุณ ''แต่จะรวดเร็ว ' จอห์นสโตนกล่าวว่า' นาง Maclennan เวลาคุณสามีของคุณมักจะมีอ่างอาบน้ำ?' คำถามโลแกน'ดี เขามักจะขึ้นไปข้างบนเวลาประมาณสิบเอ็ด อ่างอาบน้ำ และมานอน อลิ Maclennan ตอบ'เมื่อฉันตื่นนอนเวลาประมาณสามสิบคน และไม่ได้เป็นเตียง ผมไปหาเขา'จอห์นสโตนพูด: ' เธอเรียกฉันเมื่อเธอไม่สามารถเปิดประตูห้องน้ำ มาเร็วอาจ เราบุกเข้าไปในห้องน้ำ และพบร่างกายของ Alex เราบอกไว้ว่า สิบเอกนี้แล้วกัน 'โลแกนย้ายห้อง และมองภาพของอลิซและ Alex Maclennan ในวันที่พวกเขาแต่งงาน พวกเขามองที่ดีร่วมกัน'คุณสามีของคุณมีปัญหาใด ๆ นาง Maclennan ' ถามโลแกน 'ผมหมายถึง ปัญหาธุรกิจ'' หมายเลขผมไม่นะ รอสส์เอียนเอาดูแลของธุรกิจจริง ๆ Alex นำเพื่อนของเขาที่ร้านเพื่อให้คนอื่นอยากมีกิน.'โลแกนจำทำไมท่านไปร้านอาหาร Maclennans มันไม่ได้ราคาถูก แต่เมื่อคุณไปที่นั่นคุณมักเห็นคนมีชื่อเสียง'ดังนั้น ถ้าฉันต้องการข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับร้านอาหาร ต้องการพูดคุยกับนายรอสส์ โลแกนกล่าว' ใช่ ถูกที่สุด อลิ Maclennan ตอบ'Maclennan นาง ถามโลแกนอย่างเงียบ ๆ ถูกคุณแต่งงานเป็นสุข?'อลิ Maclennan มองขึ้นได้อย่างรวดเร็วที่โลแกนจอห์นสโตนที่ลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธ ' ตอนนี้ ดูที่นี่ ตรวจสอบ คุณไม่สามารถมารอบนี่ถามคำถามเช่นนั้น ผมต้องขอให้คุณออกจาก กรุณาทิ้งเดี๋ยวนี้ 'โลแกนดูยากในสายตาของจอห์นสโตน แต่เธอพูดกับนาง Maclennan'นาง Maclennan เธอพูดเบา ๆ 'ฉันขอโทษคะ แต่เป็นคนฆ่าสามีของคุณ''คุณหมายถึง... ' เริ่มนาง Maclennan แต่เธอใส่ปากของเธอมือของเธอ และหยุด'ใช่ โลแกน เปลี่ยนเธอกล่าว 'ไม่แน่ใจในขณะที่ถ้ามันเป็นการฆาตกรรม หรือไม่' เธอหันกลับมาจอห์นสโตน 'ดังนั้นฉันต้องตอบคำถามยาก นายจอห์นสโตน''ตรวจสอบ คุณไม่สามารถคิดที่อลิซหรืออัณฑะ' เริ่มจอห์นสโตนโลแกนนำขึ้นมือเขาพูด'นายจอห์นสโตน เธอบอกว่า, ' ผมไม่คิดอะไรในขณะนี้ ตอนนี้ สิ่งที่คุณทำเมื่อโทรแจ้งน้องสาวของคุณ?''ผมนอนหลับ แน่นอน กล่าวว่า จอห์นสโตนเสียงโกรธเงียบ'กับภรรยาของคุณ'' ไม่ จริง ๆ ภรรยาและลูก ๆ ของฉันจะออกไปในขณะนี้ พวกเขากำลังพักรวมกับครอบครัวของภรรยาของฉันจนถึงวันคริสต์มาส.''ก็ไม่มีใครมีเลยยกเว้นคุณ' โลแกนขอเงียบ ๆ'ที่นี่'โลแกนมองที่จอห์นสโตนบางครั้งโดยไม่ต้องพูด แล้วเธอบอกให้พวกเขาทั้งสองว่า เธอต้องการพูดคุยกับพวกเขาอีก'นี้ถูกฆาตกรรม หรือไม่' โลแกนถามตัวเอง เธอรู้ว่า สิ่งที่ไม่เหมาะสม เธอรู้มีเพิ่มเติมจะหาบทที่สองเอียนรอสส์'จริง ๆ อะไรเป็นฆาตกรรม' ถามเงินช่วยเหลือ ตามที่พวกเขานั่งอยู่ในสำนักงานของโลแกนกลับมาที่ลอนดอนถนนสถานีตำรวจ'ฉันไม่รู้ ตอบโลแกน ' แต่ฉันรู้ว่านี้: ฉันไม่ชอบนายจอห์นสโตน และผมไม่เชื่อว่านาง Maclennan เธอยังไม่ได้บอกเราทุกอย่างเกี่ยวกับเธอและสามีของเธอ.'ให้ดื่มกาแฟของเขา และโลแกนดูจากหน้าต่าง โลแกนพูดอีก: ' เราจะไม่ได้ยินจากนักวิทยาศาสตร์จนถึงปัจจุบันภายหลัง ก่อนหน้านั้น ฉันต้องการค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับนายจอห์นสโตน ปัญหาของเขาคืออะไร ทำไมต้องเป็นเขามิตรดังนั้น?''ขวา ม่าย ยอมรับเงินช่วยเหลือ' ฉันจะพบคุณที่นี่กลับที่สามนาฬิกา ฉันจะพูดคุยกับเอียน Ross เกี่ยวกับร้านอาหาร บางทีฉันจะได้รับอาหารกลางวันฟรี.''เจ้าหน้าที่ตำรวจไม่ได้รับอาหารกลางวันฟรี ท่านผู้หญิง'Logan left the police station and drove back to her flat to shower, put on some clean clothes and have something to eat.Logan lived in Leith, in the north of Edinburgh, by the sea. Many years ago Leith was busy. Lots of boats came in and out every day. These days there were few boats and many of the old buildings were now flats for the young people of Edinburgh. Logan was only twenty-eight but she did not feel young this morning. When she thought

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โลแกนเดินลงไปที่ห้องนั่งเล่น ผู้ชายและผู้หญิงคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่ติดกันบนโซฟา หญิงคนนั้นอาจจะอยู่ในวัยยี่สิบปลายของเธอ แต่มันเป็นเรื่องยากที่จะบอกเพราะเธอกำลังร้องไห้ เธอมีผมสีแดงและสวม nightclothes. 'นาง Maclennan ผมสารวัตรโลแกนตำรวจเอดินบะระ' โลแกนกล่าวว่า 'ฉันเสียใจมากเกี่ยวกับสามีของคุณ.' 'ขอบคุณสารวัตร' ผู้หญิงคนนั้นตอบ. คนที่ลุกขึ้นยืน เขาสูงและความมืดและเขามองที่แข็งแกร่ง เขาได้รับการสวมใส่ชุดวิ่งจ๊อกกิ้งสีดำและเขาจำเป็นต้องโกน. 'ตอนเช้าที่ดีสารวัตร ฉันโดนัลด์สโตนพี่ชายของอลิซ. ' ' สวัสดีนายห์นสโตน ฉันรู้ว่านี้เป็นช่วงเวลาที่น่ากลัวสำหรับคุณทั้งสอง แต่ฉันกลัวว่าฉันจะต้องถามคุณคำถามบางอย่าง. ' ' ต้องคุณ? ถามห์นสโตน 'ดูน้องสาวของฉัน เธอร้องไห้ คุณไม่สามารถรอ? ' ' นาย Johnstone คนตาย 'โลแกนกล่าวว่า 'ผมเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจ ฉันต้องไปหาคำตอบบางอย่าง. ' ' มันเป็นสิทธิทั้งหมดโดนัลด์ 'อลิซ Maclennan กล่าวว่า เธอหันไปโลแกน 'ผมเข้าใจสารวัตร โปรดถามคำถามของคุณ. ' ' แต่ต้องด่วน! ' กล่าว Johnstone. 'นาง Maclennan สิ่งที่เวลาไม่สามีของคุณมักจะมีห้องอาบน้ำหรือไม่?' ถามโลแกน. 'ดีเขามักจะเดินขึ้นบันไดที่ประมาณสิบเอ็ดมีห้องอาบน้ำและแล้วก็มานอน' อลิซ Maclennan ตอบ. 'เมื่อฉันตื่นนอนเวลาประมาณหนึ่งในสามสิบและเขาก็ไม่ได้อยู่ในเตียงผมก็จะมองหา . เขา ' Johnstone พูด:' เธอเรียกฉันว่าเมื่อเธอไม่สามารถเปิดประตูห้องน้ำ ฉันมาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้; เราบุกเข้าไปในห้องน้ำและพบศพของอเล็กซ์ เราได้บอกจ่านี้แล้ว. โลแกนย้ายข้ามห้องและมองไปที่รูปถ่ายของอลิซและอเล็กซ์ Maclennan ในวันที่พวกเขาแต่งงานกัน พวกเขามองที่ดีร่วมกัน. 'สามีของคุณมีปัญหาใด ๆ นาง Maclennan? ถามโลแกน 'ผมหมายถึงปัญหาทางธุรกิจ.' 'เลขที่ ฉันไม่คิดอย่างนั้น เอียนรอสส์เอาดูแลของธุรกิจจริงๆ อเล็กซ์นำเพื่อน ๆ ของเขาไปที่ร้านอาหารเพื่อให้คนอื่นอยากกินมี. ' โลแกนจำได้ว่าทำไมคนไปร้านอาหาร MacLennans มันไม่ได้ราคาถูก แต่เมื่อคุณไปที่นั่นคุณมักจะเห็นคนที่มีชื่อเสียง. 'ดังนั้นถ้าผมต้องการที่จะหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับร้านอาหารที่ผมต้องพูดคุยกับนายรอสส์' โลแกนกล่าวว่า. 'ใช่ ที่อาจจะดีที่สุด 'อลิซ Maclennan ตอบ. ' นาง Maclennan 'ถามโลแกนอย่างเงียบ ๆ เป็นคุณอย่างมีความสุขแต่งงาน? " อลิซ Maclennan เงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็วที่โลแกน. Johnstone ลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธ 'ตอนนี้ดูที่นี่สารวัตร คุณไม่สามารถรอบมาที่นี่ถามคำถามเช่นว่า ผมต้องขอให้คุณออก กรุณาออกในขณะนี้. โลแกนมองยากเข้าไปในตาห์นสโตน แต่เธอพูดกับนาง Maclennan. 'นาง Maclennan "เธอพูดเบา ๆ " ฉันขอโทษที่จะพูดแบบนี้ แต่ก็เป็นคนที่เป็นไปได้ฆ่าสามีของคุณ.' 'คุณหมายถึง ... ? ' เริ่มนาง Maclennan แต่เธอเอามือของเธอไปที่ปากของเธอและหยุดพูด. 'ใช่' กล่าวว่าโลแกนเปลี่ยนไปของเธอ 'ผมไม่แน่ใจว่าในขณะนี้ถ้ามันเป็นฆาตกรรมหรือไม่. เธอหันกลับไปห์นสโตน 'ดังนั้นผมจึงต้องการคำตอบคำถามที่ยากนาย Johnstone.' 'สารวัตรคุณไม่สามารถจริงๆคิดว่าอลิซหรือฉัน ... ' เริ่ม Johnstone. โลแกนนำขึ้นมือที่จะหยุดเขาพูด. 'นายสโตน' เธอกล่าวว่า 'ฉันไม่คิดว่าอะไรในขณะนี้ ตอนนี้สิ่งที่คุณกำลังทำเมื่อน้องสาวของคุณโทรหา? ' ' ผมอยู่ในเตียงนอนหลับของหลักสูตร 'ห์นสโตนพูดด้วยเสียงที่เงียบสงบโกรธ. ' กับภรรยาของคุณ? ' ' ไม่จริง ภรรยาและลูก ๆ ของฉันอยู่ห่างออกไปในขณะนี้ พวกเขากำลังพักอยู่กับพ่อแม่ภรรยาของฉันจนวันคริสต์มาส. ' ' ดังนั้นไม่มีใครมีที่ทั้งหมดยกเว้นคุณ? โลแกนถามอย่างเงียบ ๆ . 'ที่เหมาะสม!' โลแกนมองที่ Johnstone สำหรับบางเวลาโดยไม่ต้องพูด จากนั้นเธอก็บอกว่าพวกเขาทั้งสองเธออยากจะพูดกับพวกเขาอีกครั้งในภายหลัง. 'ถูกฆาตกรรมครั้งนี้หรือไม่? โลแกนถามตัวเอง เธอรู้ว่าบางสิ่งบางอย่างไม่ถูกต้อง เธอรู้ว่ามีมากขึ้นเพื่อหา. บทที่สองเอียนรอสส์'จริงๆคุณคิดว่านี่คือการฆาตกรรม? ถามแกรนท์ที่พวกเขานั่งอยู่ในสำนักงานกลับของโลแกนที่สถานีตำรวจถนนในกรุงลอนดอน. 'ผมไม่ทราบว่า' ตอบโลแกน แต่ฉันรู้ว่านี้: ฉันไม่ชอบนายห์นสโตนและผมไม่เชื่อว่านาง Maclennan เธอไม่ได้บอกเราทุกอย่างเกี่ยวกับเธอและสามีของเธอ. แกรนท์ดื่มกาแฟและโลแกนเขามองออกไปนอกหน้าต่าง โลแกนพูดอีกครั้งว่าเราจะไม่ได้ยินจากนักวิทยาศาสตร์จนกระทั่งต่อมาในวันนี้ ก่อนหน้านั้นผมอยากให้คุณหาข้อมูลเกี่ยวกับนายสโตน สิ่งที่เป็นปัญหาของเขา? เป็นเพราะเหตุใดเขาจึงไม่เป็นมิตร? ' ' ขวาแหม่ม 'ตกลงที่แกรนท์. ' ฉันจะได้พบคุณกลับมาที่นี่ที่ 03:00 ฉันจะไปพูดคุยกับเอียนรอสส์เกี่ยวกับร้านอาหาร บางทีผมอาจจะได้รับอาหารกลางวันฟรี. ' ' เจ้าหน้าที่ตำรวจไม่เคยได้รับอาหารกลางวันฟรี, แหม่ม. โลแกนออกจากสถานีตำรวจและขับรถกลับไปที่แฟลตของเธอไปอาบน้ำใส่เสื้อผ้าที่สะอาดและมีสิ่งที่จะกิน. โลแกนอาศัยอยู่ใน ลีธ์ในภาคเหนือของเอดินบะระริมทะเล หลายปีที่ผ่านมาลีธ์กำลังยุ่ง จำนวนมากเรือเข้ามาและออกทุกวัน วันนี้มีเพียงไม่กี่เรือและหลายอาคารเก่าตอนนี้แฟลตสำหรับคนหนุ่มสาวแห่งเอดินบะระ โลแกนเป็นเพียงยี่สิบแปด แต่เธอก็ไม่ได้รู้สึกว่าหนุ่มในเช้าวันนี้ เมื่อเธอคิดว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โลแกนไปที่ห้องนั่งเล่น ผู้ชายกับผู้หญิงนั่งข้างๆกันบนโซฟา ผู้หญิงอาจจะ 20 ปลายของเธอ แต่มันก็ยากที่จะบอก เพราะหล่อนกำลังร้องไห้ เธอมีผมสีแดงและสวมเสื้อผ้าสวมเข้านอน ." คุณนาย MacLennan ผมสารวัตรโลแกนของ Edinburgh ตำรวจ " โลแกน . . . ฉันขอโทษเกี่ยวกับสามีของคุณ . . ." ขอบคุณ สารวัตร " หญิงสาวตอบชายหนุ่มลุกขึ้นยืน เขาตัวสูงและมืด และเขาดูแข็งแรง เขาสวมชุดวิ่งสีดำและเขาต้องโกนหัว" อรุณสวัสดิ์ สารวัตร ผมโดนัลด์จอห์นสโตน พี่ชายของอลิซ . . ." สวัสดีค่ะ คุณ Johnstone . ผมรู้ว่านี่เป็นเวลาที่แย่สำหรับคุณทั้งคู่ แต่ฉันเกรงว่าฉันต้องถามคุณบางอย่าง . . ." คุณต้อง ? ขอให้พลัง” ดูน้องสาวผมสิ เธอกำลังร้องไห้ คุณรอหน่อยได้มั้ย ? "" นายจอห์นสโตน , มีคนตาย " โลแกน . . . ฉันเป็นตำรวจ ฉันต้องการหาคำตอบ . . ." ไม่เป็นไร โดนัลด์ " อลิซ MacLennan . เธอหันไปโลแกน . . . ผมเข้าใจครับ , สารวัตร กรุณาถามคำถามของคุณ . . ." แต่เป็น " ด่วน ! บอกว่า จอห์นสโตน ." คุณนาย MacLennan เวลาอะไร สามีมักจะอาบน้ำ ? ถาม โลแกน" อืม เขามักจะเดินขึ้นไปที่ประมาณ 11 , อาบน้ำแล้วกลับมานอน " อลิซ MacLennan ตอบเมื่อฉันตื่นขึ้นมาตอนประมาณบ่ายโมงครึ่ง และเขาไม่ได้นอนอยู่บนเตียง ฉันไปหาเขาพูดคุย : Johnstone " เธอโทรหาฉันเมื่อเธอไม่สามารถเปิด ประตูห้องน้ำ ฉันมาเร็วที่สุดเท่าที่ทำได้ เราเข้าไปห้องน้ำ และพบร่างของอเล็กซ์ เราเคยบอกจ่านี้แล้ว .โลแกนไปทั่วห้องและมองไปที่รูปของ อลิซ และ อเล็กซ์ MacLennan วันที่พวกเขาแต่งงาน พวกเขาดูเข้ากันได้ดี" สามีของคุณมีปัญหา คุณ MacLennan ? ถาม โลแกน . . . ฉันหมายถึง ปัญหาทางธุรกิจ’" ไม่หรอก ฉันไม่คิดอย่างนั้น เอียนรอสดูแลธุรกิจจริงๆ อเล็กซ์พาเพื่อนไปร้านอาหารที่หลายๆคนต้องการที่จะกินมัน .โลแกน จำได้ว่าทำไมคนถึงไป maclennans ร้านอาหาร มันไม่ได้ราคาถูก แต่เมื่อคุณไปที่นั่นคุณจะเห็นใครบางคนที่มีชื่อเสียงงั้น ถ้าผมต้องการที่จะหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับร้านอาหาร ฉันต้องคุยกับนายรอส " โลแกนกล่าว" ครับ น่าจะดีที่สุด " อลิซ MacLennan ตอบ" คุณนาย MacLennan " ถามโลแกนอย่างเงียบๆ เธอแต่งงานมีความสุข ?อลิซ MacLennan ดูอย่างรวดเร็วที่โลแกนพลัง ลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธ . . . ฟังนะ สารวัตร คุณไม่สามารถมาที่นี่ ถามคำถามอย่างนั้น ฉันต้องขอให้คุณกลับไป ได้โปรดออกไปเดี๋ยวนี้ .โลแกนมองยากใน Johnstone ของตา แต่เธอพูดกับคุณนาย MacLennan ." คุณนาย MacLennan " เธอพูดเบาๆ " ขอโทษนะที่ต้องพูดแบบนี้ แต่มันเป็นไปได้ที่ใครบางคนฆ่าสามีของคุณ . . .คุณหมายถึง . . . ? เริ่มคุณ MacLennan แต่เธอใส่มือของเธอกับปากของเธอและหยุดพูด" ใช่ " โลแกน , เปลี่ยนเธอ . ผมไม่แน่ใจว่าตอนนี้ถ้ามันเป็นการฆาตกรรมหรือไม่ เธอหันกลับไป Johnstone ’ ดังนั้น ฉันต้องการคำตอบของคำถามที่ยากคุณ Johnstone ’" สารวัตร คุณไม่คิดว่าอลิซหรือฉัน . . . " เริ่ม Johnstone .โลแกนใส่มือเพื่อหยุดเขา พูด" นายจอห์นสโตน , " เธอกล่าวว่า " ผมไม่คิดว่ามีอะไร ในตอนนี้ ตอนนี้ คุณทำอะไรเมื่อน้องสาวเธอโทรมา ?ฉันนอนหลับอยู่บนเตียง แน่นอน " Sapphire ในเงียบ โกรธเสียงกับภรรยาของคุณ ?" ไม่ จริง ๆ ภรรยาและลูกของฉันอยู่ในขณะนี้ พวกเขากำลังพักอยู่กับพ่อแม่ของภรรยาจนถึงคริสต์มาส’ดังนั้นไม่มีใครมีหรอก นอกจากคุณ ? โลแกนถามอย่างเงียบๆ" ใช่แล้ว !โลแกนมองพลังบางอย่างได้โดยไม่ต้องพูด แล้วเธอก็บอกพวกเขาว่าเธอต้องการที่จะพูดกับพวกเขาอีกครั้งในภายหลัง" ถูกฆาตกรรมนี้หรือไม่ ? โลแกนถามตัวเอง เธอรู้ว่ามีอะไรไม่ถูกต้อง หล่อนรู้ว่ามีมากขึ้นเพื่อหาคำตอบบทที่สองเอียน รอสส์คุณคิดว่านี่เป็นการฆาตกรรม ? ถามให้พวกเขานั่งอยู่ในสำนักงานของโลแกน กลับมาที่ลอนดอนถนนสถานีตำรวจ" ไม่รู้สิ " " ตอบ โลแกน แต่ผมรู้ว่านี้ : ฉันไม่ชอบนาย Johnstone และฉันไม่เชื่อว่านาง MacLennan . เธอไม่ได้บอกเราทุกอย่างเกี่ยวกับเธอและสามีของเธอ . . .ให้ดื่มกาแฟของเขาและโลแกนมองออกไปนอกหน้าต่าง โลแกนพูดอีกครั้ง : " เราไม่ได้ยินจากนักวิทยาศาสตร์ จนกระทั่งวันนี้ ก่อนหน้านั้น ผมต้องการให้คุณหาข้อมูลเกี่ยวกับนายจอห์นสโตน . เขามีปัญหาอะไร ? ทำไมเขาดูไม่เป็นมิตร ?" ใช่ค่ะ " ตกลงยินยอม" ผมจะกลับไปเจอคุณที่นี่ ตอนสามโมง ผมจะไปคุยกับเอียน รอสส์ เกี่ยวกับร้านอาหาร บางทีผมอาจจะได้รับอาหารกลางวันฟรี’" ตำรวจไม่เคยได้รับอาหารกลางวันฟรี , คุณผู้หญิง .โลแกนออกจากสถานีตำรวจและขับรถกลับเธอแบนไปอาบน้ำ ใส่เสื้อผ้าที่สะอาด และมีอะไรให้กินโลแกน อยู่ ใน ใน ในภาคเหนือของ เอดินบะระ โดยทะเล หลายปีที่ผ่านมาลีทไม่ว่าง จํานวนเรือเข้ามา และทุกๆ วัน วันนี้มีเรือน้อยและมากของอาคารเก่าที่ตอนนี้แฟลตสำหรับคนหนุ่มสาวของเอดินบะระ โลแกนอายุแค่ยี่สิบแปด แต่เธอไม่ได้รู้สึกหนุ่มเมื่อเช้านี้ เมื่อเธอคิด