Metal salts such as alum and ferric

Metal salts such as alum and ferric chloride are widely
used for flocculation in industries such as water treatment
and mining. Although metal salts are being applied for
harvesting microalgae (e.g., Dunaliella; [21]), their use
results in high concentrations of metals in the harvested
biomass. These metals remain in the biomass residue after
extraction of lipids or carotenoids [22]. The metals in the
biomass residue may however interfere with the use of the
protein fraction in this residue as animal feed. The valorization
of the protein fraction as animal feed is said to be
important for making microalgal biofuels economically
viable [23]. Despite this shortcoming, metal coagulants
provide a good model system to study the interaction
between flocculants and microalgal cells because their
properties are well understood [24,25].
Other commonly used chemical flocculants in other
industries are synthetic polyacrylamide polymers. These
may however contain traces of toxic acrylamide and
thus also contaminate the microalgal biomass [26]. Flocculants
based on natural biopolymers are therefore a safer
alternative. To be able to interact with the negative surface
charge of microalgal cells, these biopolymers should be
positively charged, which is rare in nature. A well-known
positively charged biopolymer is chitosan, which is derived
from chitin, a waste product from shellfish production.
Chitosan is a very efficient flocculant but it works
only at low pH, but pH in microalgal cultures is relatively
high [27]. An alternative to chitosan is cationic starch,
which is prepared from starch by addition of quaternary
ammonium groups. The charge of those quaternary ammonium
groups is independent of pH and therefore cationic
starch works over a broader pH range than chitosan [28].
Other examples of biopolymers than can be used to flocculate
microalgae are poly-g glutamic acid (an extracellular
polymer produced by Bacillus subtilis) [29] or polymers
present in flour from Moringa oleifera seeds [30]. A general
problem of polymer flocculants is that they undergo
coiling at high ionic strengths and become ineffective
[15]. Therefore, they are less suitable for harvesting microalgae
cultivated in seawater

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกลือของโลหะเช่นสารส้มและคลอกันอย่างแพร่หลายใช้สำหรับตะกอนในอุตสาหกรรมเช่นการบำบัดน้ำและการเหมืองแร่ แม้ว่าเกลือของโลหะที่ถูกนำมาใช้สำหรับการเก็บเกี่ยวสาหร่าย (เช่น Dunaliella; [21]) ใช้ของพวกเขาส่งผลให้มีความเข้มข้นสูงของโลหะในเก็บเกี่ยวชีวมวล โลหะเหล่านี้ยังคงอยู่ในชีวมวลที่เหลือหลังจากการสกัดไขมันหรือนอยด์ [22] โลหะในสารตกค้างชีวมวลแต่อาจรบกวนการใช้งานของส่วนโปรตีนในสารตกค้างนี้เป็นอาหารสัตว์ valorization ของส่วนโปรตีนเป็นอาหารสัตว์กล่าวกันว่าเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการทำเชื้อเพลิงชีวภาพสาหร่ายเศรษฐกิจที่ทำงาน[23] แม้จะมีข้อบกพร่องนี้ coagulants โลหะให้ระบบแบบอย่างที่ดีในการศึกษาปฏิสัมพันธ์ระหว่างflocculants และเซลล์สาหร่ายเพราะพวกเขามีคุณสมบัติที่มีความเข้าใจเป็นอย่างดี[24,25]. อื่น ๆ ที่ใช้กันทั่วไปใน flocculants สารเคมีอื่น ๆอุตสาหกรรมเป็นโพลิเมอร์สังเคราะห์อะคริเลต เหล่านี้แต่อาจจะมีร่องรอยของริลาไมด์เป็นพิษและจึงยังปนเปื้อนชีวมวลสาหร่าย [26] flocculants ขึ้นอยู่กับพลาสติกชีวภาพตามธรรมชาติจึงปลอดภัยทางเลือก เพื่อให้สามารถที่จะโต้ตอบกับพื้นผิวเชิงลบค่าใช้จ่ายของเซลล์สาหร่าย, พลาสติกชีวภาพเหล่านี้ควรจะมีประจุบวกซึ่งหายากในธรรมชาติ รู้จักกันดีประจุบวก biopolymer คือไคโตซานซึ่งได้มาจากไคตินผลิตภัณฑ์ของเสียจากการผลิตหอย. ไคโตซานเป็น flocculant ประสิทธิภาพมาก แต่การทำงานเฉพาะที่มีค่าpH ต่ำ แต่ค่า pH ในวัฒนธรรมสาหร่ายค่อนข้างสูง[27] ทางเลือกในการไคโตซานเป็นแป้งประจุบวก, ซึ่งเป็นที่จัดทำขึ้นจากแป้งโดยนอกเหนือจากสี่กลุ่มแอมโมเนียม ค่าใช้จ่ายของผู้ที่แอมโมเนียมสี่กลุ่มที่เป็นอิสระจากความเป็นกรดด่างและดังนั้นจึงประจุบวกแป้งทำงานในช่วงpH กว้างกว่าไคโตซาน [28]. ตัวอย่างอื่น ๆ ของพลาสติกชีวภาพเกินกว่าที่จะใช้ในการ flocculate สาหร่ายมีกรดกลูตามิกโพลีกรัม (เป็นสารพอลิเมอที่ผลิตโดยเชื้อ Bacillus subtilis) [29] หรือโพลีเมออยู่ในแป้งจากเมล็ดมะรุมoleifera [30] ทั่วไปปัญหาของ flocculants ลิเมอร์คือการที่พวกเขาได้รับขมวดที่จุดแข็งของอิออนสูงและกลายเป็นไม่ได้ผล[15] ดังนั้นพวกเขามีความเหมาะสมน้อยลงสำหรับการเก็บเกี่ยวสาหร่ายที่ปลูกในน้ำทะเล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกลือของโลหะ เช่น สารส้มและเฟอร์ริคคลอไรด์อย่างกว้างขวาง
ใช้รวมตะกอนในอุตสาหกรรม เช่น น้ำ
และเหมืองแร่ ถึงแม้ว่าเกลือโลหะถูกใช้สำหรับการเก็บเกี่ยวสาหร่ายขนาดเล็ก ( เช่นการ
; [ 21 ] ) , การใช้
ผลลัพธ์ในความเข้มข้นสูงของโลหะในการเก็บเกี่ยว
ชีวมวล โลหะเหล่านี้ยังคงอยู่ในชีวมวลที่ตกค้างหลังจากการสกัดลิปิด
หรือแคโรทีนอยด์ [ 22 ]โลหะหนัก
กากชีวมวลอาจอย่างไรก็ตามรบกวนการใช้งานของโปรตีนในกาก
ส่วนนี้เป็นอาหารสัตว์ การ valorization
ของโปรตีนส่วนที่เป็นอาหารสัตว์เป็นสำคัญสำหรับทำเชื้อเพลิงชีวภาพสาหร่ายค่า

ได้ [ 23 ] แม้จะมีข้อบกพร่องนี้ตกตะกอนโลหะ
ให้ระบบแบบจำลองที่ดีเพื่อศึกษาปฏิสัมพันธ์
ระหว่าง flocculants และเซลล์สาหร่าย เพราะคุณสมบัติของพวกเขา
ดีเข้าใจ [ 24,25 ] .
อื่นมักใช้สารเคมีในอุตสาหกรรมอื่น ๆ flocculants
เป็นสารโพลิเมอร์สังเคราะห์ เหล่านี้
อาจอย่างไรก็ตามมีร่องรอยของอะคริลาไมด์ที่เป็นพิษ
จึงยังปนเปื้อนสาหร่ายชีวมวล [ 26 ] flocculants
จากโปรตีนธรรมชาติจึงเป็นทางเลือกที่ปลอดภัย

สามารถโต้ตอบกับลบพื้นผิว
ค่าใช้จ่ายของสาหร่ายเซลล์ โปรตีนเหล่านี้ควรจะ
ประจุบวก ซึ่งจะหายากในธรรมชาติ ที่รู้จักกันดี
ประจุบวกแบบเป็นไคโตซาน ซึ่งได้มาจากไคติน
, ของเสียจากการผลิตหอย .
ไคโตซานเป็นกูแลนท์ที่มีประสิทธิภาพมาก แต่ผลงาน
เท่านั้นที่ pH ต่ำ แต่ในวัฒนธรรมค่อนข้าง
สาหร่ายอสูง [ 27 ] ทางเลือกให้กับไคโตซาน เป็นประจุบวก แป้ง
ที่เตรียมจากแป้งโดยนอกเหนือจากกลุ่ม quaternary แอมโมเนีย

ค่าใช้จ่ายของผู้ซึ่งกลุ่มแอมโมเนีย
เป็นอิสระของ ดังนั้นประจุบวก
แป้งทำงานในช่วง pH กว้างกว่าไคโตซาน [ 28 ] .
ตัวอย่างอื่น ๆของโปรตีนกว่าสามารถใช้ flocculate
คาดว่าจะ poly-g กรดกลูตามิก ( extracellular
พอลิเมอร์ที่ผลิตโดยเชื้อบาซิลลัส ซับทิลิส ) [ 29 ] หรือพอลิเมอร์
ที่มีอยู่ในแป้งจากเมล็ดมะรุม [ 30 ] ปัญหาทั่วไป
ของพอลิเมอร์ flocculants ที่พวกเขาผ่าน
ขมวดสูงอิออนจุดแข็งและกลายเป็นโมฆะ
[ 15 ] ดังนั้น พวกเขาจะน้อยเหมาะสำหรับการเก็บเกี่ยวสาหร่าย

เลี้ยงในน้ำเค็ม