Our technological reliance on petro

Our technological reliance on petroleum for the last 200 years
has created many unintended side effects that will soon impact
many aspects of human life. In addition, unmanaged waste production
is enormous and increasingly hard to handle. As a partial
replacement for fossil fuels, an uncomplicated biodiesel production
process has been widely implemented by villagers as a town alternative
energy source. However, a strong alkaline (pH 8–11), high
COD (>200 g/L) have been generated (Ngamlerdpokin et al., 2011;
Siles et al., 2010; Suehara et al., 2005). The biological treatment
of biodiesel wastewater is difficult because the composition of
such wastewater is not suitable for microbial growth. A growth
inhibitor was also present in the biodiesel wastewater, and this
growth inhibitor could be detected by measuring the solid content
in an aqueous phase. The microorganisms could not grow at solid
contents higher than 2.14 g/L (Suehara et al., 2005). To apply the
microbiological treatment of biodiesel wastewater, Suehara et al.
(2005) using an oil degradable yeast, Rhodotorula mucilaginosa,
the pH was adjusted to 6.8 and several nutrients such as a nitrogen
source to optimize C/N ratio between 17 and 68. To avoid the
growth inhibition, the BDF wastewater was diluted with the same
volume of water. Recently, Ngamlerdpokin et al. (2011) studied the
remediation of biodiesel wastewater using chemical and electrochemical
techniques. Initially the fatty acid methyl esters and free
fatty acids were chemically removed from the wastewater by three
types of mineral acids, H2SO4, HNO3 and HCl, which was costly and
harmful to environment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของเราเทคโนโลยีพึ่งปิโตรเลียมปี 200มีสร้างหลายผลข้างเคียงไม่ได้ตั้งใจว่าเร็ว ๆ นี้จะมีผลต่อหลายแง่มุมของชีวิตมนุษย์ นอกจากนี้ ไม่มีจัดการการผลิตของเสียเป็นอย่างมาก และยากมากขึ้นในการจัดการ เป็นเป็นบางส่วนทดแทนเชื้อเพลิงฟอสซิล การผลิตไบโอดีเซลที่ไม่ยุ่งยากกระบวนการมีการอย่างกว้างขวางใช้ โดยชาวบ้านเป็นทางการเมืองแหล่งพลังงาน อย่างไรก็ตาม ความด่าง (pH 8-11) สูงCOD (> 200 g/L) ได้รับการสร้างขึ้น (Ngamlerdpokin et al. 2011Siles et al. 2010 Suehara et al. 2005) บำบัดทางชีวภาพไบโอดีเซล น้ำเสียเป็นเรื่องยากเนื่องจากองค์ประกอบของน้ำเสียดังกล่าวไม่เหมาะสมสำหรับการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ เจริญเติบโตก็อยู่ในน้ำเสียไบโอดีเซล และนี้ยับยั้งยับยั้งการเจริญเติบโตสามารถตรวจพบ โดยการวัดปริมาณของแข็งในขั้นตอนการละลาย จุลินทรีย์ไม่สามารถเจริญเติบโตที่แข็งเนื้อหาสูงกว่า 2.14 แยก (Suehara et al. 2005) การใช้การจุลินทรีย์บำบัดน้ำเสียไบโอดีเซล Suehara et al(2005) ที่ใช้เป็นยีสต์ย่อยสลายน้ำมัน Rhodotorula mucilaginosaปรับค่า pH เป็น 6.8 และหลายสารอาหารเช่นไนโตรเจนเป็นแหล่งที่มาเพื่อปรับอัตราส่วนคาร์บอนต่อไนโตรเจนระหว่าง 17 และ 68 เพื่อหลีกเลี่ยงการยับยั้งการเจริญเติบโต น้ำเสีย BDF ถูกเจือจาง ด้วยเหมือนกันปริมาตรของน้ำ เมื่อเร็ว ๆ นี้ Ngamlerdpokin et al. (2011) ศึกษาการด้านการบำบัดน้ำเสียไบโอดีเซลใช้สารเคมี และไฟฟ้าเคมีเทคนิคการ เริ่มต้นด้วยกรดไขมัน methyl esters และฟรีกรดไขมันถูกสารเคมีออกจากน้ำเสีย โดยสามชนิดของกรด H2SO4, HNO3 และ HCl ซึ่งค่าใช้จ่าย และอันตรายต่อสิ่งแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การพึ่งพาเทคโนโลยีของเราเกี่ยวกับปิโตรเลียมในช่วง 200 ปีที่ผ่านมา
ได้สร้างผลข้างเคียงที่ไม่พึงประสงค์หลายอย่างที่เร็ว ๆ นี้จะส่งผลกระทบ
หลาย ๆ ด้านของชีวิตมนุษย์ นอกจากนี้การผลิตของเสียที่ไม่มีการจัดการ
เป็นอย่างมากและยากมากขึ้นในการจัดการ ในฐานะที่เป็นส่วน
ทดแทนเชื้อเพลิงฟอสซิลการผลิตไบโอดีเซลที่ไม่ซับซ้อน
กระบวนการได้รับการดำเนินการอย่างกว้างขวางโดยชาวบ้านเป็นทางเลือกที่เมือง
แหล่งพลังงาน อย่างไรก็ตามอัลคาไลน์ที่แข็งแกร่ง (pH 8-11) สูง
(COD> 200 กรัม / ลิตร) ได้รับการสร้าง (Ngamlerdpokin et al, 2011;.
. Siles et al, 2010;. Suehara et al, 2005) การรักษาทางชีวภาพ
ไบโอดีเซลน้ำเสียเป็นเรื่องยากเพราะองค์ประกอบของ
น้ำเสียดังกล่าวไม่เหมาะสำหรับการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ เจริญเติบโต
ยับยั้งยังคงอยู่ในน้ำเสียไบโอดีเซลและนี่
ยับยั้งการเจริญเติบโตสามารถตรวจพบได้โดยการวัดปริมาณของแข็ง
ในเฟสน้ำ จุลินทรีย์ที่ไม่สามารถเติบโตที่เป็นของแข็ง
เนื้อหาสูงกว่า 2.14 กรัม / ลิตร (Suehara et al., 2005) ที่จะใช้
การรักษาทางจุลชีววิทยาของไบโอดีเซลน้ำเสีย Suehara et al.
(2005) โดยใช้น้ำมันยีสต์ย่อยสลาย Rhodotorula mucilaginosa,
ค่าพีเอชได้รับการปรับให้ 6.8 และสารอาหารหลายอย่างเช่นไนโตรเจน
แหล่งที่มาเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ C / N ratio มีระหว่างวันที่ 17 และ 68 เพื่อหลีกเลี่ยง
การยับยั้งการเจริญเติบโตของน้ำเสีย BDF ถูกเจือจางแบบเดียวกับ
ปริมาณน้ำ เมื่อเร็ว ๆ นี้ Ngamlerdpokin et al, (2011) การศึกษา
การบำบัดน้ำเสียโดยใช้ไบโอดีเซลทางเคมีและเคมีไฟฟ้า
เทคนิค สมัยก่อนที่กรดไขมันเมทิลเอสเตอร์และฟรี
กรดไขมันที่ถูกถอดออกจากน้ำเสียทางเคมีโดยสาม
ประเภทของกรดแร่ H2SO4, HNO3 และ HCl ซึ่งเป็นค่าใช้จ่ายและ
เป็นอันตรายต่อสิ่งแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพึ่งพาเทคโนโลยีของเราในปิโตรเลียมในช่วง 200 ปีได้สร้างผลข้างเคียงที่ไม่ได้ตั้งใจที่จะส่งผลกระทบต่อหลายหลาย ๆด้านของชีวิตนะ นอกจากนี้ การผลิตของเสียที่ไม่มีการจัดการเป็นอย่างมากและมากขึ้นยากที่จะจัดการ เป็นบางส่วนเพื่อทดแทนเชื้อเพลิงฟอสซิล , การผลิตไบโอดีเซลไม่ซับซ้อนกระบวนการได้รับอย่างกว้างขวางใช้ โดยชาวบ้านที่เมืองอื่นแหล่งพลังงาน อย่างไรก็ตาม แข็งแรงเป็นด่าง ( pH 8 – 11 ) สูงซีโอดี ( > 200 กรัม / ลิตร ) ถูกสร้างขึ้น ( ngamlerdpokin et al . , 2011 ;siles et al . , 2010 ; suehara et al . , 2005 ) การรักษาทางชีวภาพน้ำเสียไบโอดีเซล เป็นไปได้ยาก เพราะองค์ประกอบของเช่น น้ำไม่เหมาะต่อการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ การเจริญเติบโตและยังเป็นปัจจุบันในน้ำเสียไบโอดีเซล และนี้ยับยั้งการเจริญเติบโตสามารถตรวจพบได้โดยการวัดปริมาณของแข็งในเฟสน้ำ . จุลินทรีย์ไม่สามารถเจริญเติบโตได้ในของแข็งเนื้อหาสูงกว่า 2.14 กรัม / ลิตร ( suehara et al . , 2005 ) เพื่อใช้การรักษาทางจุลชีววิทยาของน้ำเสียไบโอดีเซล suehara et al .( 2005 ) โดยใช้ยีสต์ Rhodotorula mucilaginosa น้ำมันย่อยสลายได้ ,คือปรับ pH 6.8 และหลายรัง เช่น ไนโตรเจนแหล่งที่มาเพื่อเพิ่มอัตราส่วนระหว่าง 17 และ 68 เพื่อหลีกเลี่ยงการยับยั้งการเจริญเติบโต , BDF น้ำเสียเจือจางด้วยเหมือนกันปริมาตรของน้ำ เมื่อเร็วๆ นี้ ngamlerdpokin et al . ( 2011 ) ได้ศึกษาการฟื้นฟูน้ำทิ้งไบโอดีเซลโดยใช้เคมีและเคมีไฟฟ้าเทคนิค เริ่มต้นด้วยกรดไขมันเมทิลเอสเทอร์ และฟรีกรดไขมันเป็นเคมีออกจากน้ำเสียโดยสามประเภทของกรดแร่ , กรดซัลฟิวริก ( กรดดินประสิว ) และ HCl ซึ่งเป็นค่าใช้จ่ายและเป็นอันตรายต่อสิ่งแวดล้อม