parts of object-oriented programmin

parts of object-oriented programming. The end result is
only as good as the design. Just like the processes of
breaking software into modules or writing algorithms for
complex systems, deciding how to classify the environment
into objects requires having a good understanding of
the application and user environment. The process
revolves around finding a common structure, traits, or even
behavior between the components that exist in the environment.
Just like writing an algorithm should be the first
step for procedural abstraction, identifying the classes
and objects should be done prior to implementing using
C++. The result leads us to cleaner designs with a greater
chance for reusable classes.
There is no formula for devising the perfect set of
classes. In fact, it should be acknowledged that it is an
iterative process. The first attempt will most likely not
represent the best set of classes and objects. In fact, consider
combining classes when new similarities are discovered,
breaking classes into separate classes when a class
is used in a wide variety of ways, or even breaking classes
into a hierarchy of subclasses. Notice, this is not only an

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนของการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ ผลลัพธ์สุดท้ายคือเท่านั้นเป็นดีออกแบบ เช่นเดียวกับกระบวนการของการแบ่งซอฟต์แวร์ลงในโมดูลหรือการเขียนอัลกอริทึมสำหรับระบบที่ซับซ้อน การกำหนดวิธีการจัดประเภทสิ่งแวดล้อมเป็นวัตถุต้องมีความเข้าใจที่ดีของระบบโปรแกรมประยุกต์และผู้ใช้ กระบวนการrevolves รอบค้นหาโครงสร้างทั่วไป ลักษณะ หรือแม้แต่ลักษณะการทำงานระหว่างส่วนประกอบที่มีอยู่ในสิ่งแวดล้อมเหมือนเขียน อัลกอริทึมควรจะเป็นครั้งแรกขั้นตอนสำหรับ abstraction ขั้นตอน การระบุคลาวัตถุที่ควรทำก่อนใช้โดยใช้C ++ ผลของเราไปสู่ออกแบบทำความสะอาด ด้วยการมากกว่าโอกาสสำหรับประกอบการเรียนมีสูตรไม่ทบทวนชุดสมบูรณ์แบบห้องเรียน ในความเป็นจริง มันควรได้รับทราบว่า การกระบวนการซ้ำ ครั้งแรกจะดูเหมือนว่าไม่แสดงชุดดีที่สุดของคลาสและวัตถุ พิจารณาความเป็นจริงรวมชั้นเรียนเมื่อมีการค้นพบความเหมือนใหม่ชั้นเรียนแบ่งเป็นชั้นแยกชั้นเรียนเมื่อใช้ในความหลากหลายของวิธีการ หรือแม้แต่แบ่งชนชั้นในลำดับชั้นของชั้น สังเกต นี่ไม่ใช่เพียงการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชิ้นส่วนของการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ ผลลัพธ์ที่ได้คือ
เท่านั้นที่ดีกับการออกแบบ เช่นเดียวกับกระบวนการของการ
ทำลายซอฟแวร์เป็นโมดูลหรือเขียนอัลกอริทึมสำหรับ
ระบบที่ซับซ้อน, การตัดสินใจเลือกวิธีที่จะจัดสภาพแวดล้อมที่
เป็นวัตถุต้องมีความเข้าใจที่ดีของ
การใช้งานและสภาพแวดล้อมของผู้ใช้ กระบวนการ
หมุนรอบการหาโครงสร้างทั่วไปลักษณะหรือแม้กระทั่ง
พฤติกรรมระหว่างส่วนประกอบที่มีอยู่ในสภาพแวดล้อม.
เช่นเดียวกับการเขียนขั้นตอนวิธีการที่ควรจะเป็นครั้งแรก
ขั้นตอนสำหรับการนามธรรมขั้นตอนการระบุชั้นเรียน
และวัตถุที่ควรจะทำก่อนที่จะมีการดำเนินการโดยใช้
ภาษา C ++ . ผลนำเราไปสู่การออกแบบที่สะอาดที่มีมากขึ้น
โอกาสสำหรับการเรียนนำมาใช้ใหม่.
มีสูตรการณ์ชุดที่สมบูรณ์แบบของการไม่
เรียน ในความเป็นจริงมันควรจะได้รับการยอมรับว่ามันเป็น
กระบวนการซ้ำ ความพยายามครั้งแรกมักจะไม่
เป็นชุดที่ดีที่สุดของชั้นเรียนและวัตถุ ในความเป็นจริงการพิจารณา
ในชั้นเรียนรวมเมื่อคล้ายคลึงกันใหม่ถูกค้นพบ
ทำลายการเรียนในชั้นเรียนที่แยกต่างหากเมื่อเรียน
จะใช้ในความหลากหลายของวิธีการหรือแม้กระทั่งทำลายชั้นเรียน
เป็นลำดับชั้นของ subclasses แจ้งให้ทราบนี้ไม่เพียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ . ผลลัพธ์ที่ได้คือ
ดีเป็นแบบ เหมือนกระบวนการแบ่งซอฟต์แวร์ออกเป็นโมดูลหรือ

เขียนขั้นตอนวิธีสำหรับระบบที่ซับซ้อน การตัดสินใจวิธีการจัดสิ่งแวดล้อม
เป็นวัตถุต้องมีความเข้าใจที่ดีของ
ใบสมัครและสภาพแวดล้อมของผู้ใช้ กระบวนการ
หมุนรอบการหาโครงสร้างทั่วไป ลักษณะ หรือแม้แต่
พฤติกรรมระหว่างส่วนประกอบที่มีอยู่ในสิ่งแวดล้อม
เหมือนเขียนขั้นตอนวิธีควรเป็นขั้นตอนแรกในกระบวนการที่เป็นนามธรรม

ระบุคลาสและวัตถุที่ควรทำก่อนการใช้
C . ผลทำให้การออกแบบที่สะอาดที่มีโอกาสมากกว่า

เรียนเร่ง ไม่มีสูตรสำหรับการตั้งค่าที่สมบูรณ์แบบของ
ชั้นเรียน ในความเป็นจริงมันควรจะได้รับการยอมรับว่ามันเป็น
กระบวนการซ้ำ ครั้งแรกส่วนใหญ่จะไม่ใช่ชุดที่ดีที่สุด
เป็นตัวแทนของชั้นเรียนและวัตถุ ในความเป็นจริง เมื่อพิจารณารวมชั้นเรียนกันใหม่

แบ่งชั้นเรียนในชั้นเรียนค้นพบแยกเมื่อคลาส
ใช้ในความหลากหลายของวิธี หรือแม้แต่การแบ่งชั้นเรียน
เป็นลำดับชั้นของคลาส . ประกาศนี้ไม่เพียง