We finished lunch, but our conversa

We finished lunch, but our conversations were far from done. Luca had to go back to work and I decided it was time to head home. “We should do this again sometime” I said. “Definitely and we are going to that expo right?” he asked. “Yes, we are going!” I said. “Okay, call me if you want to hang out or have some more discussions about politics etc.” he grinned. “I surely will” I chuckled. We said bye to each other and parted ways. I felt happy on the way back home. This time off had really helped me to enjoy myself again instead of crying and being miserable. I had to go back to Camp Nou tomorrow, but I didn’t dread it as I had 2 days ago. I was tired when I got home, so I took a powernap. I felt better after that and packed my bag for tomorrow. Then I watched some TV with my parents and told them about my museum visit. We were chatting about what I was going to do after my internship, when the doorbell rang. “I’ll get it” I said and walked to the door. I unlocked the door and almost had a heart attack. “Hi” he said, looking nervous. “What do you want?” I snapped. “Can we talk?” he asked. “No” I said. “Please” he pleaded. “Bye” I said and was about to shut the door, but he put his foot between the door. “Please Olive, you have been ignoring me like crazy and you even blocked my number didn’t you?” he said. I didn’t reply. “Let’s talk, please” he pleaded. “I don’t have anything to say to you” I said. “You still owe me a favor remember?” he sighed. “Seriously Neymar? You are using the favor card right now?” I asked. “You give me no other choice do you?” he frowned. “Why can’t you just leave me alone?” I sighed. He looked sad when he heard me say that. “I’ll leave you alone if you agree to talk with me” he said. “Fine” I said. “Not here, let’s take a drive” he said. I rolled my eyes and told him to wait. “I’m going out for a bit, I’ll be back alright?” I told my parents. “Sure honey, have fun” they said. I left my house and followed Neymar to his car.
▶Patience is the key. Night!◀
#neymar #njr #neymarjr

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราเสร็จสิ้นการรับประทานอาหารกลางวัน แต่การสนทนาของเราอยู่ห่างไกลจากการทำ Luca ได้ที่จะกลับไปทำงานและฉันคิดว่ามันเป็นเวลาที่จะมุ่งหน้ากลับบ้าน "เราควรจะทำอย่างไรบางครั้งนี้อีกครั้ง" ผมพูด "แน่นอนและเราจะไปทางขวางานแสดงสินค้าที่?" เขาถาม "ใช่เราจะไป!" ผมพูด "โอเคโทรหาฉันถ้าคุณต้องการที่จะออกไปเที่ยวหรือมีบางอภิปรายเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเมือง ฯลฯ " เขายิ้ม "ผมก็จะ" ฉันหัวเราะ เรากล่าวว่าลาก่อนเพื่อกันและกันและแยกกัน ผมรู้สึกมีความสุขในทางกลับบ้าน คราวนี้ออกได้ช่วยจริงๆฉันจะเพลิดเพลินไปกับตัวเองอีกครั้งแทนการร้องไห้และเป็นที่น่าสังเวช ผมต้องกลับไปที่แคมป์นูในวันพรุ่งนี้ แต่ผมไม่กลัวว่ามันเป็นผมมี 2 วันที่ผ่านมา ผมเหนื่อยเมื่อฉันกลับมาถึงบ้านดังนั้นฉันเอา PowerNap ฉันรู้สึกดีขึ้นหลังจากนั้นและบรรจุถุงของฉันสำหรับวันพรุ่งนี้ แล้วฉันดูทีวีบางอย่างกับพ่อแม่ของฉันและบอกพวกเขาเกี่ยวกับการเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ของฉัน เราได้พูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่ผมกำลังจะทำหลังจากการฝึกงานของฉันเมื่อออดดังขึ้น "ฉันจะได้รับมัน" ผมพูดและเดินไปที่ประตู ผมปลดล็อคประตูและเกือบจะมีอาการหัวใจวาย "สวัสดีครับ" เขากล่าวว่ามองประสาท "คุณต้องการอะไร?" ฉัน snapped "เราจะสามารถพูดคุย?" เขาถาม "ไม่" ผมบอกว่า "โปรด" เขาสารภาพ "ลาก่อน" ผมพูดและกำลังจะปิดประตู แต่เขาวางเท้าของเขาระหว่างประตู "โปรดมะกอกที่คุณได้รับโดยไม่สนใจฉันอย่างบ้าคลั่งและคุณยังถูกปิดกั้นหมายเลขของฉันไม่ได้คุณ?" เขากล่าวว่า ผมไม่ได้ตอบกลับ "Let 's talk โปรด" เขาสารภาพ "ผมไม่ได้มีอะไรจะพูดกับคุณ" ผมพูด "คุณยังคงเป็นหนี้ฉันโปรดปรานจำได้ไหม?" เขาถอนหายใจ "เนย์มาร์อย่างจริงจัง? คุณกำลังใช้บัตรโปรดปรานในตอนนี้? "ฉันถาม "คุณให้ฉันไม่มีทางเลือกอื่น ๆ ที่คุณทำ?" เขาขมวดคิ้ว "ทำไมคุณไม่สามารถเพียงแค่ปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียว?" ฉันถอนหายใจ เขามองที่น่าเศร้าเมื่อเขาได้ยินฉันบอกว่า "ฉันจะทำให้คุณคนเดียวถ้าคุณเห็นด้วยกับการพูดคุยกับฉัน" เขากล่าวว่า "วิจิตร" ผมพูด "ไม่นี่ลองไดรฟ์" เขากล่าว ฉันรีดตาของฉันและบอกให้เขารอ "ฉันจะออกไปสำหรับบิตฉันจะกลับมาได้ไหม" ผมบอกพ่อแม่ของฉัน "น้ำผึ้งตรวจสอบว่ามีความสุข" พวกเขากล่าวว่า ผมออกจากบ้านของฉันและตาม Neymar ไปที่รถของเขา.
อดทน▶เป็นกุญแจสำคัญ คืน! ◀
#neymar #njr #neymarjr

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราเสร็จมื้อกลางวัน แต่การสนทนาของเราอยู่ห่างไกลจากทำ ลูก้า ต้องกลับไปทำงานแล้ว และผมตัดสินใจว่ามันเป็นเวลาที่จะกลับบ้าน " เราต้องทำแบบนี้อีกนะ " ฉันพูด " แน่นอน และเราจะไปที่โชว์ ใช่ไหม ? " เขาถาม " ใช่ เรากำลังไป ! " ฉันพูด " โอเค โทรหาฉันถ้าอยากไปเที่ยวหรือมีการสนทนาเกี่ยวกับการเมือง ฯลฯ " เขาเลยด้วย" ฉันแน่ " ฉันหัวเราะ . เราบอกลากัน และแยกทางกัน ฉันรู้สึกมีความสุข ระหว่างทางกลับบ้าน เวลาปิดก็ช่วยฉันจริงๆเพลิดเพลินกับตัวเองอีกครั้งแทนที่จะร้องไห้ และถูกทรมาน ฉันต้องกลับไปที่ค่าย พรุ่งนี้นู๋ แต่ฉันไม่กลัวมันเป็นฉันได้ 2 วันที่ผ่านมา ฉันเหนื่อยเมื่อผมกลับบ้าน ผมเอาพลังงีบ . ฉันรู้สึกดีขึ้นแล้วจัดกระเป๋าสำหรับวันพรุ่งนี้แล้วฉันก็ดูทีวีกับพ่อแม่ของฉันและบอกพวกเขาเกี่ยวกับการเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ของฉัน เรากำลังคุยกันเรื่องอะไรฉันก็จะทำหลังจากฝึกงาน เมื่อเสียงออดดังขึ้น " ฉันจะได้รับมัน " ผมพูดและเดินไปที่ประตู ผมไม่ได้ล็อคประตู และเกือบหัวใจวาย " สวัสดีครับ " เขา กล่าว ว่า ดูประหม่า " คุณต้องการอะไร ? " ผมตะคอก " เราคุยกันได้มั้ย " เขาถาม " ไม่ " ผมพูด " ได้โปรด " เขาอ้อนวอน" บาย " ฉันพูดและกำลังจะปิดประตู แต่เขาเอาเท้าของเขาระหว่างประตู " ได้โปรด มะกอก คุณจะไม่สนใจผมอย่างบ้าคลั่ง และคุณแม้แต่บล็อกเบอร์ฉันใช่ไหม " เขากล่าวว่า ผมไม่ได้ตอบกลับ " ไปคุยกันหน่อย " เขาอ้อนวอน " ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับนาย " ฉันพูด " นายติดหนี้ฉันอยู่นะ จำได้มั้ย " เขาถอนใจ " เนย์มาร์ อย่างจริงจัง ?คุณจะใช้บัตรอะไรตอนนี้ ? " ฉันถาม " คุณให้ผมไม่มีทางเลือกอื่นใช่มั้ย ? " ขมวดคิ้ว " ทำไมนายไม่ทิ้งฉันไว้คนเดียว ? " ผมถอนใจ เขาดูเศร้า เมื่อได้ยินฉันพูดแบบนั้น " ฉันจะปล่อยให้คุณอยู่คนเดียว ถ้าเธอยอมพูดกับผม " เขากล่าว " ไม่เป็นไรหรอก " ฉันพูด " ไม่นี่ ไปขับรถเล่นกัน " เขากล่าว ฉันกลอกตา และบอกให้เขารอ " ผมจะออกไปข้างนอกสักครู่ผมจะกลับนะ " ฉันบอกพ่อแม่ของฉัน " ครับที่รัก มีความสนุกสนาน " เขากล่าว ฉันออกจากบ้านและตาม เนย์มาร์ กับรถของเขา อดทน
▶คือกุญแจสำคัญ กลางคืน ! ◀
## njr # neymarjr เนย์มาร์