I came across that road againI walk

I came across that road again
I walk and walk
This familiar road filled with memories
A stroll in the labyrinth

I chose this other path to escape it
And I’m glad there are no memories
But it’s not far until my eyes lay upon
That place your hands used to lead me

I had to go back, but it’s endless
Your voice calling after me, you running towards me, your memory comes back to life
I had to go back, but there was no easy path
I chose the path that went around and around, I avoided the memories and I think I’m almost there

I saw my house in the distance
I tried to quicken my pace
A place full of memories
But the only path was the one you used to escort me on

I just stood there staring at the road bursting with memories
I closed my eyes and slowly took a step forward to get past them

But where is the road?

I had to go back, but there was no easy path
I chose the path that went around and around, I avoided the memories and I think I’m here
Now

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันมาข้ามถนนที่อีกครั้งฉันเดิน และเดินคุ้นเคยถนนเต็มไป ด้วยความทรงจำเดินในเขาวงกตผมเลือกเส้นทางอื่นนี้จะหลบหนีมันและฉันดีใจที่มีความทรงจำไม่แต่ก็ไม่ไกลจนกว่าตาของฉันวางตามที่ทำการของมือที่ใช้ในการทำให้ฉันผมจะกลับไป แต่ก็สิ้นสุดเสียงของคุณเรียกหลังจากฉัน คุณทำงานต่อผม หน่วยความจำของคุณกลับมาสู่ชีวิตผมจะกลับไป แต่มีเส้นทางไม่สะดวกผมเลือกเส้นทางที่ไปรอบ ๆ และ รอบ ๆ ฉันหลีกเลี่ยงความทรงจำ และฉันคิดว่า ฉันเกือบจะมีผมเห็นบ้านของฉันอยู่พยายาม quicken ก้าวของฉันเต็มไปด้วยความทรงจำแต่ ได้ใช้คุ้มกันฉันบนเส้นทางเท่านั้นเพียงยืนมีจ้องอยู่กับความทรงจำฉันปิดตา และเอาก้าวไปข้างหน้าช้าไปเลยนั้นแต่ที่เป็นอยู่ผมจะกลับไป แต่มีเส้นทางไม่สะดวกผมเลือกเส้นทางที่ไปรอบ ๆ และ รอบ ๆ ฉันหลีกเลี่ยงความทรงจำ และฉันคิดว่า ฉันนี่ขณะนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันมาข้ามถนนอีกครั้งฉันเดินและเดินไปนี้ถนนที่คุ้นเคยที่เต็มไปด้วยความทรงจำที่เดินในเขาวงกตที่ผมเลือกเส้นทางอื่นๆ ที่จะหนีมันและฉันดีใจที่มีความทรงจำที่ไม่มีแต่ก็ไม่ไกลจนตาของฉันเรียกร้องเอาจากสถานที่ของคุณมือที่ใช้ในการทำให้ฉันฉันต้องกลับไปแต่ก็ไม่มีที่สิ้นสุดเสียงของคุณโทรหลังจากฉันคุณทำงานต่อผมความจำของคุณกลับมาชีวิตผมต้องกลับไปแต่ไม่มีเส้นทางง่ายผมเลือกเส้นทางที่เดินไปรอบ ๆ และรอบฉันหลีกเลี่ยงความทรงจำและฉันคิดว่าฉันเกือบจะมีผมเห็นบ้านของฉันในระยะทางที่ฉันพยายามที่จะเร่งก้าวของฉันเป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยความทรงจำแต่เส้นทางเดียวคือคนที่คุณใช้ในการพาฉันที่ฉันเพียงแค่ยืนอยู่ที่นั่นจ้องมองที่ถนนเปี่ยมไปด้วยความทรงจำที่ฉันปิดตาของฉันและค่อยๆเอาก้าวไปข้างหน้าเพื่อให้ได้มาพวกเขาแต่ที่เป็นถนนหรือไม่ผมต้องกลับไปแต่ไม่มีเส้นทางง่ายผมเลือกเส้นทางที่เดินไปรอบๆ และรอบฉัน หลีกเลี่ยงความทรงจำและฉันคิดว่าฉันอยู่ที่นี่ตอนนี้