Volumetric method for determining c

Volumetric method for determining concentrations of ozone have been carried out by
ozonation of 5 mL KI solution of 15 g/L with phosphate buffer pH 7 solvent. KI solution that
has been exposed to ozone was then added with a solution of 0.5 M H2SO4 to pH 2, then
titrated with 0.07 M Na2S2O3 solution that has been standardized [10] until it turned pale
yellow color. Then, 1% starch indicator solution of 0.5 mL was added and the titration
continued until the titration end point, i.e. when a blue color changes to colorless. The
procedure was repeated for the concentration of KI solution of 20 g/L and 25 g/L, as well as
to the volume of KI solution 10, 15 and 20 mL. Determination of the concentration, at each
combination of volume and concentrations, repeated three times, while the ozone
concentration calculated by the stoichiometric equation, i.e. the number of moles of iodine
formed is directly proportional to the number of moles of ozone to oxidize.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีปริมาตรในการกำหนดความเข้มข้นของโอโซนได้รับการดำเนินการโดยใช้โอโซน
จาก 5 การแก้ปัญหา มล. ki จาก 15 g / l ด้วยฟอสเฟตบัฟเฟอร์ ph 7 ตัวทำละลาย การแก้ปัญหาที่ ki
ได้รับการสัมผัสกับโอโซนถูกเพิ่มเข้ามาแล้วกับการแก้ปัญหาของ 0.5 เมตร H2SO4 จะ ph 2 แล้ว
ไตเตรทด้วย 0.07 เมตรทางออก Na2S2O3 ที่ได้รับมาตรฐาน [10] จนกว่าจะเปิดอ่อน
สีเหลือง แล้วการแก้ปัญหาตัวบ่งชี้แป้ง 1% ของ 0.5 มล. ถูกเพิ่มเข้ามาและไตเตรท
อย่างต่อเนื่องจนกว่าจะมีจุดสิ้นสุดการไตเตรทเช่นเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงของสีฟ้าที่จะไม่มีสี
ขั้นตอนซ้ำกับความเข้มข้นของการแก้ปัญหา ki จาก 20 g / l และ 25 g / l เป็น
ปริมาณการ ki ทางออกที่ 10, 15 และ 20 มล. การกำหนดความเข้มข้นในแต่ละ
การรวมกันของปริมาณและความเข้มข้นซ้ำสามครั้งในขณะที่ความเข้มข้นของโอโซน
คำนวณโดยสมการทางทฤษฎีคือจำนวนโมลของไอโอดีน
เกิดขึ้นเป็นสัดส่วนโดยตรงกับจำนวนโมลของโอโซนออกซิไดซ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Volumetric วิธีสำหรับการกำหนดความเข้มข้นของโอโซนได้ถูกดำเนินการโดย
กัมมันต์ของกี่ 5 mL ของ 15 g/L ด้วยฟอสเฟตบัฟเฟอร์ pH 7 ตัวทำละลาย โซลูชั่นกี่ที่
มีการสัมผัสกับโอโซนถูกเพิ่ม ด้วยโซลูชั่น 0.5 M กำมะถันไปค่า pH 2 แล้ว
titrated กับ 0.07 M Na2S2O3 โซลูชันที่ได้รับมาตรฐาน [10] จนกระทั่งเปิดซีด
สีเหลืองสี แล้ว โซลูชันตัวบ่งชี้ 1% แป้ง 0.5 mL เข้ามาและการไทเทรตแบบ
ต่อเนื่องจนถึงจุดสิ้นสุดของการไทเทรต เช่นเมื่อสีฟ้าเปลี่ยนสีจะซีด
ตอนซ้ำกันในความเข้มข้นของ KI 20 g/L และ 25 g/L เป็น
ไปปริมาตรของคิโซลูชั่น 10, 15 และ 20 mL กำหนดความเข้มข้น แต่ละ
ทั้งปริมาณและความเข้มข้น ซ้ำสามครั้ง ในขณะโอโซน
สมาธิตามสมการ stoichiometric นั่นคือจำนวนโมลของไอโอดีน
จัดเป็นสัดส่วนโดยตรงกับจำนวนโมลของโอโซนออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการทางปริมาตรสำหรับการกำหนดความเข้มข้นของโอโซนได้รับการดำเนินการโดยโซลูชันกี่
ozonation ของ 5 มล. 15 กรัม/ลิตรพร้อม pH บัฟเฟอร์ฟอสเฟต 7 ตัวทำละลาย โซลูชันที่กี่
ซึ่งจะช่วยได้รับการสัมผัสกับโอโซนก็เพิ่มด้วยโซลูชันของ 0.5 ม. H 2 ดังนั้น 4 เพื่อ pH 2 ,แล้ว
titrated พร้อมด้วย 0.07 ม.นา 2 S 2 O 3 โซลูชันที่ได้รับการจัดทำมาตรฐาน[ 10 ]จนกว่าจะหน้าซีด
สีเหลืองสี. แล้วโซลูชันสัญลักษณ์แสดงแป้ง 1% ของ 0.5 มล.ได้เพิ่มและวิเคราะห์(วัตถุที่
อย่างต่อเนื่องจนกว่าจุดปลายวิเคราะห์(วัตถุที่นั่นคือเมื่อสีฟ้าจะเปลี่ยนเป็นไม่มีสี
ตามขั้นตอนที่ได้เกิดขึ้นซ้ำอีกสำหรับความเข้มข้นของโซลูชันกี่ของ 20 กรัม/ลิตรและ 25 กรัม/ลิตรและ
ซึ่งจะช่วยในการปรับระดับเสียงของโซลูชันกี่ 10 , 15 และ 20 มล. การกำหนดความเข้มข้นที่
ซึ่งจะช่วยการรวมกันของแต่ละสาขาวิชาและระดับเสียงซ้ำแล้วซ้ำอีกสามครั้งในขณะที่โอโซน
ซึ่งจะช่วยการทำสมาธิที่คำนวณได้จากสมการ stoichiometric ที่นั่นคือจำนวนของเป็นตุ่มของไอโอดีน
จัดตั้งเป็นสัดส่วนโดยตรงกับจำนวนของ,เป็นจุดแดง,เป็นตุ่มของโอโซนเพื่อกลายเป็นออกไซด์