- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
A BRIEF HISTORY OF FLUID MECHANICS1
A BRIEF HISTORY OF FLUID MECHANICS1
One of the first engineering problems humankind faced as cities were developed
was the supply of water for domestic use and irrigation of crops. Our
urban lifestyles can be retained only with abundant water, and it is clear
from archeology that every successful civilization of prehistory invested in
the construction and maintenance of water systems. The Roman aqueducts,
some of which are still in use, are the best known examples. However, perhaps
the most impressive engineering from a technical viewpoint was done
at the Hellenistic city of Pergamon in present-day Turkey. There, from 283
to 133 BC, they built a series of pressurized lead and clay pipelines (Fig.
1–11), up to 45 km long that operated at pressures exceeding 1.7 MPa (180
m of head). Unfortunately, the names of almost all these early builders are
lost to history. The earliest recognized contribution to fluid mechanics theory
was made by the Greek mathematician Archimedes (285–212 BC). He
formulated and applied the buoyancy principle in history’s first nondestructive
test to determine the gold content of the crown of King Hiero I. The
Romans built great aqueducts and educated many conquered people on the
benefits of clean water, but overall had a poor understanding of fluids theory.
(Perhaps they shouldn’t have killed Archimedes when they sacked
Syracuse.)
During the Middle Ages the application of fluid machinery slowly but
steadily expanded. Elegant piston pumps were developed for dewatering
mines, and the watermill and windmill were perfected to grind grain, forge
metal, and for other tasks. For the first time in recorded human history significant
work was being done without the power of a muscle supplied by a
person or animal, and these inventions are generally credited with enabling
the later industrial revolution. Again the creators of most of the progress are
unknown, but the devices themselves were well documented by several
technical writers such as Georgius Agricola (Fig. 1–12).
The Renaissance brought continued development of fluid systems and
machines, but more importantly, the scientific method was perfected and
adopted throughout Europe. Simon Stevin (1548–1617), Galileo Galilei
(1564–1642), Edme Mariotte (1620–1684), and Evangelista Torricelli
(1608–1647) were among the first to apply the method to fluids as they
investigated hydrostatic pressure distributions and vacuums. That work was
integrated and refined by the brilliant mathematician, Blaise Pascal (1623–
1662). The Italian monk, Benedetto Castelli (1577–1644) was the first person
to publish a statement of the continuity principle for fluids. Besides formulating
his equations of motion for solids, Sir Isaac Newton (1643–1727)
applied his laws to fluids and explored fluid inertia and resistance, free jets,
and viscosity. That effort was built upon by the Swiss Daniel Bernoulli
One of the first engineering problems humankind faced as cities were developed
was the supply of water for domestic use and irrigation of crops. Our
urban lifestyles can be retained only with abundant water, and it is clear
from archeology that every successful civilization of prehistory invested in
the construction and maintenance of water systems. The Roman aqueducts,
some of which are still in use, are the best known examples. However, perhaps
the most impressive engineering from a technical viewpoint was done
at the Hellenistic city of Pergamon in present-day Turkey. There, from 283
to 133 BC, they built a series of pressurized lead and clay pipelines (Fig.
1–11), up to 45 km long that operated at pressures exceeding 1.7 MPa (180
m of head). Unfortunately, the names of almost all these early builders are
lost to history. The earliest recognized contribution to fluid mechanics theory
was made by the Greek mathematician Archimedes (285–212 BC). He
formulated and applied the buoyancy principle in history’s first nondestructive
test to determine the gold content of the crown of King Hiero I. The
Romans built great aqueducts and educated many conquered people on the
benefits of clean water, but overall had a poor understanding of fluids theory.
(Perhaps they shouldn’t have killed Archimedes when they sacked
Syracuse.)
During the Middle Ages the application of fluid machinery slowly but
steadily expanded. Elegant piston pumps were developed for dewatering
mines, and the watermill and windmill were perfected to grind grain, forge
metal, and for other tasks. For the first time in recorded human history significant
work was being done without the power of a muscle supplied by a
person or animal, and these inventions are generally credited with enabling
the later industrial revolution. Again the creators of most of the progress are
unknown, but the devices themselves were well documented by several
technical writers such as Georgius Agricola (Fig. 1–12).
The Renaissance brought continued development of fluid systems and
machines, but more importantly, the scientific method was perfected and
adopted throughout Europe. Simon Stevin (1548–1617), Galileo Galilei
(1564–1642), Edme Mariotte (1620–1684), and Evangelista Torricelli
(1608–1647) were among the first to apply the method to fluids as they
investigated hydrostatic pressure distributions and vacuums. That work was
integrated and refined by the brilliant mathematician, Blaise Pascal (1623–
1662). The Italian monk, Benedetto Castelli (1577–1644) was the first person
to publish a statement of the continuity principle for fluids. Besides formulating
his equations of motion for solids, Sir Isaac Newton (1643–1727)
applied his laws to fluids and explored fluid inertia and resistance, free jets,
and viscosity. That effort was built upon by the Swiss Daniel Bernoulli
0/5000
ประวัติโดยย่อของ MECHANICS1 ของเหลวแรกวิศวกรรมปัญหามนุษยชาติต้องเผชิญเป็นเมืองได้รับการพัฒนาอย่างใดอย่างหนึ่งมีการจัดหาน้ำสำหรับใช้ภายในประเทศและชลประทานของพืช ของเราสามารถรักษาวิถีชีวิตเมืองน้ำอุดมสมบูรณ์ และเป็นที่ชัดเจนจากโบราณคดีที่อารยธรรมทุกความสำเร็จของยุคก่อนประวัติศาสตร์การลงทุนในการก่อสร้างและบำรุงรักษาระบบน้ำ Aqueducts โรมันซึ่งจะยังคงใช้ ตัวอย่างดีที่สุดรู้จัก อย่างไรก็ตาม บางทีทำวิศวกรรมสุดประทับใจจากมุมมองทางเทคนิคที่เฮเลนนิสติคซิตี้ของ Pergamon ในตุรกีเหตุการณ์ มี จาก 283ถึง 133 BC สร้างชุดของทางหนีลูกค้าเป้าหมายและดินท่อส่ง (ฟิก1-11), ถึง 45 กิโลเมตรที่ดำเนินการที่ความดันเกิน 1.7 แรง (180ม.ของหัว) อับ มีชื่อของผู้สร้างเริ่มต้นเหล่านี้เกือบทั้งหมดหายไปในประวัติ แรกสุดที่รู้จักมีส่วนทำให้ทฤษฎีกลศาสตร์ของไหลทำ โดยนักคณิตศาสตร์กรีกเอส (285 – 212 BC) เขาสูตร และใช้หลักพยุงในประวัติศาสตร์ของก่อนทำลายทดสอบเพื่อดูเนื้อหาของ I. Hiero คิงมงกุฎทองโรมสร้าง aqueducts ดี และศึกษาตุ้นคนจำนวนมากในการประโยชน์ ของ น้ำสะอาด แต่โดยรวมมีความเข้าใจดีของทฤษฎีของเหลว(บางทีพวกเขาไม่ได้ฆ่าเอสเมื่อพวกเขาไล่ออกซีราคิวส์)ในช่วงกลางอายุของเครื่องจักรของเหลวช้า แต่ขยายอย่างต่อเนื่อง ปั๊มลูกสูบห้องได้รับการพัฒนาสำหรับการแยกน้ำเหมือง แร่ และวอเตอร์มิลล์ และวินด์มิลล์มี perfected แบบการบดเมล็ดข้าว ปลอมโลหะ และงานอื่น ๆ ครั้งแรกในบันทึกประวัติศาสตร์บุคคลสำคัญการทำงานโดยไม่ใช้พลังงานของกล้ามเนื้อโดยการคน หรือสัตว์ และสิ่งประดิษฐ์เหล่านี้ได้โดยทั่วไปเครดิต ด้วยการเปิดใช้งานการปฏิวัติอุตสาหกรรมในภายหลัง เป็นผู้สร้างส่วนใหญ่ของความคืบหน้าอีกครั้งไม่ทราบ แต่อุปกรณ์ตัวเองมีดีจัด โดยหลายนักเขียนทางเทคนิคเช่น Georgius Agricola (Fig. 1-12)เรเนสซองนำมาพัฒนาอย่างต่อเนื่องของระบบของเหลว และเครื่องจักร แต่ที่สำคัญ วิธีการทางวิทยาศาสตร์มี perfected แบบ และนำมาใช้ทั่วยุโรป Simon Stevin (1548-1617), กาลิเลโอ Galilei(1564 – ไปด้วยการตกแต่ง) Edme Mariotte (1620-1684), และ Evangelista Torricelli(1608-1647) ได้ในครั้งแรกจะใช้วิธีการของเหลวเหล่านั้นตรวจสอบการกระจายความดันและ vacuums ผู้ ที่ทำงานได้รวม และโดยนักคณิตศาสตร์ยอดเยี่ยม ปาสกาล Blaise (สถาปนา –ค.ศ. 1662) . พระอิตาลี Benedetto Castelli (1577 – ค.ศ. 1644) เป็นคนแรกประกาศคำสั่งหลักความต่อเนื่องสำหรับของเหลว นอกจาก formulatingของสมการของการเคลื่อนไหวสำหรับของแข็ง เซอร์ไอแซกนิวตัน (1643-1727)กฎหมายของเขากับของเหลว และแรงเฉื่อยของเหลว explored และความต้าน ทาน jets ฟรีและความหนืด ความพยายามที่ถูกสร้างขึ้น โดย Bernoulli Daniel สวิส
การแปล กรุณารอสักครู่..
A BRIEF HISTORY OF FLUID MECHANICS1
One of the first engineering problems humankind faced as cities were developed
was the supply of water for domestic use and irrigation of crops. Our
urban lifestyles can be retained only with abundant water, and it is clear
from archeology that every successful civilization of prehistory invested in
the construction and maintenance of water systems. The Roman aqueducts,
some of which are still in use, are the best known examples. However, perhaps
the most impressive engineering from a technical viewpoint was done
at the Hellenistic city of Pergamon in present-day Turkey. There, from 283
to 133 BC, they built a series of pressurized lead and clay pipelines (Fig.
1–11), up to 45 km long that operated at pressures exceeding 1.7 MPa (180
m of head). Unfortunately, the names of almost all these early builders are
lost to history. The earliest recognized contribution to fluid mechanics theory
was made by the Greek mathematician Archimedes (285–212 BC). He
formulated and applied the buoyancy principle in history’s first nondestructive
test to determine the gold content of the crown of King Hiero I. The
Romans built great aqueducts and educated many conquered people on the
benefits of clean water, but overall had a poor understanding of fluids theory.
(Perhaps they shouldn’t have killed Archimedes when they sacked
Syracuse.)
During the Middle Ages the application of fluid machinery slowly but
steadily expanded. Elegant piston pumps were developed for dewatering
mines, and the watermill and windmill were perfected to grind grain, forge
metal, and for other tasks. For the first time in recorded human history significant
work was being done without the power of a muscle supplied by a
person or animal, and these inventions are generally credited with enabling
the later industrial revolution. Again the creators of most of the progress are
unknown, but the devices themselves were well documented by several
technical writers such as Georgius Agricola (Fig. 1–12).
The Renaissance brought continued development of fluid systems and
machines, but more importantly, the scientific method was perfected and
adopted throughout Europe. Simon Stevin (1548–1617), Galileo Galilei
(1564–1642), Edme Mariotte (1620–1684), and Evangelista Torricelli
(1608–1647) were among the first to apply the method to fluids as they
investigated hydrostatic pressure distributions and vacuums. That work was
integrated and refined by the brilliant mathematician, Blaise Pascal (1623–
1662). The Italian monk, Benedetto Castelli (1577–1644) was the first person
to publish a statement of the continuity principle for fluids. Besides formulating
his equations of motion for solids, Sir Isaac Newton (1643–1727)
applied his laws to fluids and explored fluid inertia and resistance, free jets,
and viscosity. That effort was built upon by the Swiss Daniel Bernoulli
One of the first engineering problems humankind faced as cities were developed
was the supply of water for domestic use and irrigation of crops. Our
urban lifestyles can be retained only with abundant water, and it is clear
from archeology that every successful civilization of prehistory invested in
the construction and maintenance of water systems. The Roman aqueducts,
some of which are still in use, are the best known examples. However, perhaps
the most impressive engineering from a technical viewpoint was done
at the Hellenistic city of Pergamon in present-day Turkey. There, from 283
to 133 BC, they built a series of pressurized lead and clay pipelines (Fig.
1–11), up to 45 km long that operated at pressures exceeding 1.7 MPa (180
m of head). Unfortunately, the names of almost all these early builders are
lost to history. The earliest recognized contribution to fluid mechanics theory
was made by the Greek mathematician Archimedes (285–212 BC). He
formulated and applied the buoyancy principle in history’s first nondestructive
test to determine the gold content of the crown of King Hiero I. The
Romans built great aqueducts and educated many conquered people on the
benefits of clean water, but overall had a poor understanding of fluids theory.
(Perhaps they shouldn’t have killed Archimedes when they sacked
Syracuse.)
During the Middle Ages the application of fluid machinery slowly but
steadily expanded. Elegant piston pumps were developed for dewatering
mines, and the watermill and windmill were perfected to grind grain, forge
metal, and for other tasks. For the first time in recorded human history significant
work was being done without the power of a muscle supplied by a
person or animal, and these inventions are generally credited with enabling
the later industrial revolution. Again the creators of most of the progress are
unknown, but the devices themselves were well documented by several
technical writers such as Georgius Agricola (Fig. 1–12).
The Renaissance brought continued development of fluid systems and
machines, but more importantly, the scientific method was perfected and
adopted throughout Europe. Simon Stevin (1548–1617), Galileo Galilei
(1564–1642), Edme Mariotte (1620–1684), and Evangelista Torricelli
(1608–1647) were among the first to apply the method to fluids as they
investigated hydrostatic pressure distributions and vacuums. That work was
integrated and refined by the brilliant mathematician, Blaise Pascal (1623–
1662). The Italian monk, Benedetto Castelli (1577–1644) was the first person
to publish a statement of the continuity principle for fluids. Besides formulating
his equations of motion for solids, Sir Isaac Newton (1643–1727)
applied his laws to fluids and explored fluid inertia and resistance, free jets,
and viscosity. That effort was built upon by the Swiss Daniel Bernoulli
การแปล กรุณารอสักครู่..
ประวัติโดยย่อของ
mechanics1 ของไหลแรก ปัญหาทางวิศวกรรมมนุษย์เผชิญกับเป็นเมืองที่ถูกพัฒนา
คือการจัดหาน้ำเพื่อใช้ในการชลประทานของพืช ไลฟ์สไตล์ของเรา
สามารถสะสมเท่านั้นที่มีน้ำอุดมสมบูรณ์ และเป็นที่ชัดเจนว่า ทุกความสำเร็จ
จากโบราณคดีอารยธรรมดึกดำบรรพ์
ลงทุนในการก่อสร้างและการบำรุงรักษาระบบโรมัน aqueducts
, บางส่วนที่ยังใช้งานอยู่ เป็นที่รู้จักดีที่สุด ตัวอย่าง แต่บางที
วิศวกรรมที่น่าประทับใจที่สุดจากมุมมองทางเทคนิคเสร็จ
ที่จากเมืองเพอร์กามอน ( ในตุรกี มี จาก 283
พ.ศ. 133 , พวกเขาสร้างชุดของแรงดันดินและท่อตะกั่ว ( รูป
1 – 11 ) ได้ถึง 45 กิโลเมตรยาวที่ดำเนินการกดดันเกิน 1.7 MPa ( 180
ของหัว ) แต่น่าเสียดายที่ชื่อของเกือบทั้งหมดเหล่านี้ก่อนสร้าง
หายไปกับประวัติศาสตร์ เร็วที่สุดได้รับการยอมรับสนับสนุนทฤษฎีกลศาสตร์ของไหล
ทำโดยนักคณิตศาสตร์กรีกอาร์คิมิดีส ( 285 – 212 ก่อนคริสตกาล ) เขา
สูตรและประยุกต์พยุงหลักการในประวัติศาสตร์ครั้งแรก nondestructive
ไปตรวจเนื้อหาทองของมงกุฎของกษัตริย์ไฮโร
.โรมัน aqueducts ที่ดีและสร้างการศึกษาหลายเอาชนะผู้คนบน
ประโยชน์ของน้ำที่สะอาด แต่โดยรวมมีความเข้าใจที่ดีของทฤษฎีของเหลว .
( บางทีพวกเขาไม่ควรฆ่าอาร์คิมีดีสเมื่อพวกเขาโดนไล่ออก
ซีราคิวส์ ) ในยุคกลางการประยุกต์ใช้เครื่องจักรกลของไหลช้าๆแต่
ขยาย . ปั๊มลูกสูบหรูหราถูกพัฒนาสำหรับ dewatering
เหมืองและวอเตอร์มิลล์ที่มีกังหันลมเป็นสมบูรณ์บดเม็ดปลอม
โลหะ และงานอื่น ๆ เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ที่บันทึกไว้มนุษย์สำคัญ
งานได้โดยไม่ต้องใช้พลังงานจากกล้ามเนื้อมาด้วย
คน หรือสัตว์ และสิ่งประดิษฐ์เหล่านี้มักจะให้เครดิตกับ
ภายหลังการปฏิวัติอุตสาหกรรม อีกครั้งที่ผู้สร้างส่วนใหญ่ของความคืบหน้ามี
ไม่รู้จักแต่อุปกรณ์ที่ตัวเองมีเอกสารดี โดยหลาย
นักเขียนด้านเทคนิค เช่น จอเจียส ริโคลา ( รูปที่ 1 – 12 ) .
เรเนซองส์ นำการพัฒนาอย่างต่อเนื่องของระบบของเหลวและ
เครื่อง แต่ที่สำคัญคือ วิธีการทางวิทยาศาสตร์คือได้
ประกาศใช้ทั่วยุโรป ไซมอน ( ที่ stevin ( 1 ) กาลิเลโอกาลิเลอี
( 1031 –ค.ศ. 1642 ) edme mariotte ( 1620 – 1684 ) และเสาร์มนตรา
( 1601 - 1700 ) อยู่ในกลุ่มแรกที่จะใช้วิธีการของเหลวที่พวกเขา
ศึกษาการแจกแจงและแรงดันเครื่องดูดฝุ่น ที่งาน
รวมและการกลั่นโดยนักคณิตศาสตร์อัจฉริยะ เบลส ปาสคาล ( 1623 )
ตอนนี้ ) พระชาวอิตาลี เบเนเด็ตโต้ Castelli ( 1179 ) 1644 ) เป็นบุคคลแรกที่เผยแพร่
งบต่อเนื่องหลักสำหรับของเหลว นอกจากการกำหนด
สมการของการเคลื่อนไหวของเขาสำหรับของแข็ง เซอร์ไอแซค นิวตัน ( 1643 ) 1 , 727 )
ใช้กฎหมายของเขา ของเหลวและของเหลวโดยความเฉื่อยและความต้านทาน , jets ฟรี
และความหนืด ความพยายามที่ถูกสร้างขึ้น โดยชาวสวิส Daniel Bernoulli
mechanics1 ของไหลแรก ปัญหาทางวิศวกรรมมนุษย์เผชิญกับเป็นเมืองที่ถูกพัฒนา
คือการจัดหาน้ำเพื่อใช้ในการชลประทานของพืช ไลฟ์สไตล์ของเรา
สามารถสะสมเท่านั้นที่มีน้ำอุดมสมบูรณ์ และเป็นที่ชัดเจนว่า ทุกความสำเร็จ
จากโบราณคดีอารยธรรมดึกดำบรรพ์
ลงทุนในการก่อสร้างและการบำรุงรักษาระบบโรมัน aqueducts
, บางส่วนที่ยังใช้งานอยู่ เป็นที่รู้จักดีที่สุด ตัวอย่าง แต่บางที
วิศวกรรมที่น่าประทับใจที่สุดจากมุมมองทางเทคนิคเสร็จ
ที่จากเมืองเพอร์กามอน ( ในตุรกี มี จาก 283
พ.ศ. 133 , พวกเขาสร้างชุดของแรงดันดินและท่อตะกั่ว ( รูป
1 – 11 ) ได้ถึง 45 กิโลเมตรยาวที่ดำเนินการกดดันเกิน 1.7 MPa ( 180
ของหัว ) แต่น่าเสียดายที่ชื่อของเกือบทั้งหมดเหล่านี้ก่อนสร้าง
หายไปกับประวัติศาสตร์ เร็วที่สุดได้รับการยอมรับสนับสนุนทฤษฎีกลศาสตร์ของไหล
ทำโดยนักคณิตศาสตร์กรีกอาร์คิมิดีส ( 285 – 212 ก่อนคริสตกาล ) เขา
สูตรและประยุกต์พยุงหลักการในประวัติศาสตร์ครั้งแรก nondestructive
ไปตรวจเนื้อหาทองของมงกุฎของกษัตริย์ไฮโร
.โรมัน aqueducts ที่ดีและสร้างการศึกษาหลายเอาชนะผู้คนบน
ประโยชน์ของน้ำที่สะอาด แต่โดยรวมมีความเข้าใจที่ดีของทฤษฎีของเหลว .
( บางทีพวกเขาไม่ควรฆ่าอาร์คิมีดีสเมื่อพวกเขาโดนไล่ออก
ซีราคิวส์ ) ในยุคกลางการประยุกต์ใช้เครื่องจักรกลของไหลช้าๆแต่
ขยาย . ปั๊มลูกสูบหรูหราถูกพัฒนาสำหรับ dewatering
เหมืองและวอเตอร์มิลล์ที่มีกังหันลมเป็นสมบูรณ์บดเม็ดปลอม
โลหะ และงานอื่น ๆ เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ที่บันทึกไว้มนุษย์สำคัญ
งานได้โดยไม่ต้องใช้พลังงานจากกล้ามเนื้อมาด้วย
คน หรือสัตว์ และสิ่งประดิษฐ์เหล่านี้มักจะให้เครดิตกับ
ภายหลังการปฏิวัติอุตสาหกรรม อีกครั้งที่ผู้สร้างส่วนใหญ่ของความคืบหน้ามี
ไม่รู้จักแต่อุปกรณ์ที่ตัวเองมีเอกสารดี โดยหลาย
นักเขียนด้านเทคนิค เช่น จอเจียส ริโคลา ( รูปที่ 1 – 12 ) .
เรเนซองส์ นำการพัฒนาอย่างต่อเนื่องของระบบของเหลวและ
เครื่อง แต่ที่สำคัญคือ วิธีการทางวิทยาศาสตร์คือได้
ประกาศใช้ทั่วยุโรป ไซมอน ( ที่ stevin ( 1 ) กาลิเลโอกาลิเลอี
( 1031 –ค.ศ. 1642 ) edme mariotte ( 1620 – 1684 ) และเสาร์มนตรา
( 1601 - 1700 ) อยู่ในกลุ่มแรกที่จะใช้วิธีการของเหลวที่พวกเขา
ศึกษาการแจกแจงและแรงดันเครื่องดูดฝุ่น ที่งาน
รวมและการกลั่นโดยนักคณิตศาสตร์อัจฉริยะ เบลส ปาสคาล ( 1623 )
ตอนนี้ ) พระชาวอิตาลี เบเนเด็ตโต้ Castelli ( 1179 ) 1644 ) เป็นบุคคลแรกที่เผยแพร่
งบต่อเนื่องหลักสำหรับของเหลว นอกจากการกำหนด
สมการของการเคลื่อนไหวของเขาสำหรับของแข็ง เซอร์ไอแซค นิวตัน ( 1643 ) 1 , 727 )
ใช้กฎหมายของเขา ของเหลวและของเหลวโดยความเฉื่อยและความต้านทาน , jets ฟรี
และความหนืด ความพยายามที่ถูกสร้างขึ้น โดยชาวสวิส Daniel Bernoulli
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- a minimum cumulative GPA of 2.75 on a 4.
- หัวหน้าของพวกเขา
- With an area of approximately 7854 squar
- กรรมการผู้จัดการ บริษัท รีไลแอนซ์ สกรีน
- To million of people in scattering villa
- Koh Lipe
- ฉันขอคำถามอีกครั้งได้ไหม?
- คุณชอบอ่านหนังสือไหม
- Responsibilities
- กาลครั้งหนึ่งเราเคยรักกัน
- I cleared all the problems in Thai and s
- CLASSIFICATION OF FLUID FLOWSEarlier we
- APPROVAL MUST BE OBTAINED FROM GOVT PHAR
- power supply
- No, it good movie?It nice movie
- วันนี้คุณไปหาแฟนสาวรึป่าว
- ฉันไม่ค่อยได้คุยในเวบนี้บ่อยๆ
- power supply
- To million of people in scattering villa
- เราไม่ได้คุยกันเลยคุณคิดถึงกันบ้างไหม?
- How was the weather for your hiking trip
- วันนี้คุณไปหาแฟนสาวรึป่าว
- เข็มเข็มขัดนิรภัย
- initial respiratory symptoms
