This dissertation compares Cold War

This dissertation compares Cold War peacekeeping missions with missions in the Post Cold War era, identifying reasons for the success of the former and the failure of the latter. The author dissects the basic components of Classical Peacekeeping (Cold War era) and states that the conceptual framework of Classical Peacekeeping is not applicable in the Post Cold War era. Based on an examination of five case studies, the author suggests that the constraints of Classical Peacekeeping have prevented the United Nations from gaining control of conflicts in countries to which they have sent missions in the Post Cold War Era. This dissertation provides in-depth case analysis of two Cold War peacekeeping missions: the United Nations Force in Cyprus (UNFICYP); and the United Nations Disengagement Observer Force (UNDOF) as well as three Post Cold War Era Peacekeeping missions: United Nations Operation in Somalia (UNOSOM); the United Nations Assistance Mission to Rwanda (UNAMIR), and the United Nations Protections Force (UNPROFOR). Finally, the author also examines the Post-Cold War effects on the Security Council and the Secretary General's approach to peacekeeping.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิทยานิพนธ์นี้เปรียบเทียบภารกิจ peacekeeping สงครามเย็นกับภารกิจในยุคสงครามเย็นลง ระบุสาเหตุความสำเร็จของอดีตและความล้มเหลวของหลัง ผู้เขียน dissects ส่วนประกอบพื้นฐานของคลาสสิก Peacekeeping (ยุคสงครามเย็น) และระบุว่า กรอบแนวคิดของคลาสสิก Peacekeeping ไม่สามารถใช้ได้ในยุคสงครามเย็นลง ขึ้นอยู่กับการตรวจสอบกรณีศึกษา 5 ผู้เขียนแนะนำว่า ข้อจำกัดของ Peacekeeping คลาสสิกได้ป้องกันสหประชาชาติสามารถควบคุมความขัดแย้งในประเทศที่พวกเขาได้ส่งภารกิจในยุคสงครามเย็นลง วิทยานิพนธ์นี้ให้ลึกกรณีภารกิจ peacekeeping สงครามเย็นที่สอง: กองทัพสหประชาชาติในไซปรัส (UNFICYP); และสหประชาชาติ Disengagement นักการแรง (UNDOF) รวมทั้งภารกิจประกาศสงครามเย็นยุค Peacekeeping สาม: การดำเนินงานของสหประชาชาติในโซมาเลีย (UNOSOM); ภารกิจช่วยเหลือสหประชาชาติกับรวันดา (UNAMIR), และกองทัพดังที่สหประชาชาติ (UNPROFOR) สุดท้าย ผู้เขียนยังตรวจสอบผลกระทบของสงครามเย็นหลังคณะมนตรีและเลขาธิการของวิธี peacekeeping

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้เปรียบเทียบภารกิจรักษาสันติภาพสงครามเย็นกับภารกิจในยุคสงครามโลกครั้งที่โพสต์เย็นระบุเหตุผลสำหรับความสำเร็จของอดีตและความล้มเหลวของหลัง ผู้เขียน dissects องค์ประกอบพื้นฐานของสันติภาพคลาสสิก (ยุคสงครามเย็น) และระบุว่ากรอบแนวคิดของการรักษาสันติภาพคลาสสิกไม่สามารถใช้ได้ในยุคสงครามเย็นโพสต์ ขึ้นอยู่กับการตรวจสอบของห้ากรณีศึกษาผู้เขียนแสดงให้เห็นว่าข้อ จำกัด ของการรักษาสันติภาพคลาสสิกที่มีการป้องกันไม่ให้สหประชาชาติจากการควบคุมของความขัดแย้งในประเทศที่พวกเขาได้ส่งไปปฏิบัติภารกิจในการโพสต์ยุคสงครามเย็น วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีการวิเคราะห์กรณีในเชิงลึกของสองสงครามเย็นภารกิจรักษาสันติภาพ: กองทัพสหประชาชาติในประเทศไซปรัส (UNFICYP); และองค์การสหประชาชาติหลุดพ้นสังเกตการณ์บังคับ (UNDOF) เช่นเดียวกับสามโพสต์สงครามเย็นยุคภารกิจรักษาสันติภาพสหประชาชาติดำเนินงานในประเทศโซมาเลีย (UNOSOM); ยูเอ็นสนับสนุนภารกิจไปรวันดา (UNAMIR) และสหประชาชาติคุ้มครองแรงงาน (UNPROFOR) สุดท้ายผู้เขียนยังตรวจสอบผลกระทบหลังสงครามเย็นในคณะมนตรีความมั่นคงและวิธีการของเลขาธิการรักษาสันติภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิทยานิพนธ์นี้เปรียบเทียบสงครามเย็นภารกิจที่มีภารกิจในยุคหลังสงครามเย็นสันติภาพ ระบุเหตุผลสำหรับความสำเร็จของอดีตและความล้มเหลวของหลัง ผู้เขียนได้ทำการชำแหละชิ้นส่วนพื้นฐานของคลาสสิกสันติภาพ ( ยุคสงครามเย็น ) และระบุว่า กรอบแนวคิดของคลาสสิกสันติภาพไม่สามารถใช้ได้ในยุคหลังสงครามเย็น .จากการตรวจสอบของ 5 กรณีศึกษาผู้เขียนชี้ให้เห็นว่า ข้อจำกัดของการรักษาสันติภาพแห่งสหประชาชาติคลาสสิกมีการป้องกันจากการดึงดูดการควบคุมของความขัดแย้งในประเทศที่พวกเขาได้ส่งภารกิจในยุคหลังสงครามเย็น . วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ มีการวิเคราะห์ในเชิงลึกของสองสงครามเย็นการปฏิบัติการรักษาสันติภาพสหประชาชาติบังคับในไซปรัส ( สหประชาชาติ )และสหประชาชาติ ผู้นำผู้บังคับ ( undof ) รวมทั้งสามหลังยุคสงครามเย็นภารกิจการรักษาสันติภาพ : ปฏิบัติการสหประชาชาติในโซมาเลีย ( unosom ) ; สหประชาชาติช่วยเหลือภารกิจในรวันดา ( unamir ) และสหประชาชาติคุ้มครองบังคับ ( unprofor ) ในที่สุดผู้เขียนยังตรวจสอบสงครามเย็นต่อคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติ และเลขาธิการเป็นแนวทางการรักษาสันติภาพ