A mixture of polysaccharides and pr

A mixture of polysaccharides and proteins can also be unstable when associative interactions are operational. In that case the polysaccharides adsorb onto the protein surfaces. If the amount of polymer is not large enough to completely cover the protein, a polysaccharide may adsorb onto more than one protein surface, thereby bridging two or more protein particles. Such a process is also called complex coacervation, denoted as such by Bungenberg de Jong (1949). In summary, polysaccharides either adsorb onto proteins or induce effective attractions between the protein/colloidal particles.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไรด์และโปรตีนยังสามารถไม่เสถียรเมื่อปฏิสัมพันธ์เชื่อมโยงในการดำเนินงาน ในกรณีที่ ไรด์ความชื้นบนพื้นผิวโปรตีน ถ้าไม่ใหญ่พอที่จะให้โปรตีนปริมาณของพอลิเมอร์ polysaccharide อาจชื้นบนผิวโปรตีนมากกว่าหนึ่ง จึงเชื่อมสอง หรือมากกว่าอนุภาคโปรตีน กระบวนการดังกล่าวนี้เรียกว่าซับซ้อน coacervation ระบุดังกล่าว โดย Bungenberg de Jong (1949) ในสรุป ไรด์ชื้นบนโปรตีน หรือก่อให้เกิดแหล่งท่องเที่ยวที่มีประสิทธิภาพระหว่างอนุภาค colloidal โปรตีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีส่วนผสมของ polysaccharides และโปรตีนนอกจากนี้ยังอาจมีการเปลี่ยนแปลงเมื่อมีปฏิสัมพันธ์เชื่อมโยงมีการดำเนินงาน ในกรณีที่ว่า polysaccharides ดูดซับบนพื้นผิวโปรตีน หากปริมาณของพอลิเมอมีขนาดไม่ใหญ่พอที่จะสมบูรณ์ครอบคลุมโปรตีนเป็น polysaccharide อาจดูดซับลงบนพื้นผิวที่มีโปรตีนมากกว่าหนึ่งจึงแก้สองคนหรือมากกว่าอนุภาคโปรตีน กระบวนการดังกล่าวจะเรียกว่า coacervation ซับซ้อนชี้​​แนะเช่นนี้โดย Bungenberg เดอยอง (1949) ในการสรุป polysaccharides ทั้งดูดซับเข้าสู่โปรตีนหรือก่อให้เกิดสถานที่ท่องเที่ยวที่มีประสิทธิภาพระหว่างโปรตีน / อนุภาคคอลลอยด์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนผสมของพอลิแซ็กคาไรด์และโปรตีนยังสามารถสั่นคลอนเมื่อเชื่อมโยงปฏิสัมพันธ์จะปฏิบัติการ ในกรณี ไรด์ที่ดูดซับบนพื้นผิวโปรตีน . ถ้าปริมาณของพอลิเมอร์ที่มีขนาดไม่ใหญ่พอที่จะสมบูรณ์ครอบคลุมโปรตีน , โพลีแซคคาไรด์ อาจดูดซับบนมากกว่าหนึ่งโปรตีนผิว เพื่อเชื่อมสองหรือมากกว่าอนุภาคโปรตีน เช่นกระบวนการที่เรียกว่าพีซับซ้อน แทน เช่น bungenberg de Jong ( 1949 ) ในการสรุป , polysaccharides ให้ดูดซับบนโปรตีน หรือชักจูงแหล่งท่องเที่ยวที่มีประสิทธิภาพระหว่างโปรตีน / คอลลอยด์อนุภาค