ทุกคนจะต้องเคยมีความรู้สึกแรกเมื่อเราได้เห็นสิ่งของหรือพบเจอกับผู้คน อาจจะรู้สึกชอบ หรือเกลียด ความรู้สึกของแต่ล่ะคนก็จะแตกต่างกันไป แน่นอน ฉันเองก็มีความรู้สึกแรกเหมือนกัน
ความรู้สึกแรกของฉัน เกิดขึ้น ที่ สเตเดียมของมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง.เกิดขึ้นในเดือนพฤษภาคม2013ซึ่งเป็นช่วงรับน้องร่วมของทางมหาลัย. ในวันนั้นฉันได้เข้าร่วมกิจกรรมกีฬาฮาเฮและได้พบกับเขา. ขณะที่ฉันนั่งเชียร์เพื่อนๆแข่งกีฬา.เขาก็เอาลูกอมมาหั้ยฉัน. ความรู้สึกแรกที่ฉันมีต่อเขาในตอนนั้น คือ เขาหล่อ มีน้ำใจ พูดน้อยและก็ประหลาดเพราะเขาให้ลูกอมกับฉันทั้งที่ไม่รู้จักกันมาก่อน. หลังจากกิจกรรมรับน้องของมหาลัยจบพวกเราก็ไม่ค่อยไดัเจอกันเพราะเขาเรียนคนล่ะสำนักวิชากับฉัน.เขาเรียนสำนักวิชาการจัดการส่วนฉันเรียนสำนักวิชาวิทยาศาสตร์แต่พวกเราก็แชทคุยกันเรื่อยๆ. หลังจากที่ไม่ได้เจอกันมา1ปี.ในวันที่ 25 พฤษภาคม 2015 เขาได้ชวนฉันไปกินข้าว.เป็นครั้งแรกที่พวกเราได้นั่งคุยกัน.มันทำให้ฉันรู้ว่าเขาพูดเก่งคุยสนุกกว่าที่คิดมาก. เขาเป็นสุภาพบุรุษดูแลฉันดีมาก. ความสัมพันธ์ของพวกเราตอนนี้เป็นความสัมพันธ์แบบเพื่อน.
First impression ในความคิดของฉัน มันเกิดขึ้นเองในส่วนลึกๆของความรู้สึกและขึ้นอยู่กับสิ่งที่เราพบเห็นหรือการกระทำที่เขาทำกับฉัน.