Subsequently, the first diversifica

Subsequently, the first diversification in Percocypris was the splitting into two main clades (“Clade A + Clade B” and “Clade C + Clade D”). We estimate this event to have occurred about 13.73 Mya (Figure 5), which is compatible with the earliest initiation age of rapid fluvial erosion in eastern Tibetan Plateau (13 Mya; [65]), presumably in response to the uplift of the Eastern Tibeten Plateau [65]. The results of primary BPA analysis show that the common ancestor of P. retrodorslis and P. sp2 occurred in a paleo-drainage of current Mekong and Salween rivers, and this inference is compatible with the hypothesis that these two rivers were once connected, with Salween River as a tributary of Mekong River [60]. Additionally, our estimated divergence time of P. retrodorslis and P. sp2 (5.93 Mya; “Clade C + D”) occurred during the Late Miocene/Early Pliocene. This timing supports the hypothesis that Salween River started to form since the Middle and Late Miocene [66]. Furthermore, the hypothesis of an ancestral drainage of connecting contemporary Upper Yangtze and Upper Pearl rivers, where the common ancestor of P. pingi, P. regani and P. sp1 is hypothesized to have occurred, may imply that these two drainages were joined for some time. The separations of these species are consistent with the changes in river patterns [60], [67]. According to the divergence time estimation of the node of P. regani and P. sp1, the split between these two species (2.16 Mya; Figure 5) seems to be in approximate agreement with the time of formation of Fuxian Lake during the Pliocene (3.0–3.4 Mya; [68]).

Thus, based on primary BPA analysis, the paleo-drainage of all current drainage basins split initially into two paleo-drainages (i.e., one containing Upper Yangtze River and Upper Pearl River; the other containing Mekong and Salween rivers). This could be considered as vicariant events (Figure S2). The primary BPA analysis suggests that two additional vicariant events in the speciation of Percocypris occurred after the split of the two paleo-drainages (Figure S2). These were the speciation of P. pingi and P. regani-P. sp1 by the isolation between Upper Yangtze River and Upper Pearl River, and the speciation of P. retrodorslis and P. sp2 by the separation of Mekong and Salween rivers. According to our estimated separation time, the first vicariant event most likely occurred during the initiation age of rapid river erosion and capture in eastern Tibetan Plateau, and the subsequent vicariant events of Mekong and Salween rivers appear compatible with the formation of Salween River. The fluvial erosion and river capture leading to isolation events in Percocypris presumably reacted to the uplift of the Southeastern Tibetan Plateau during the Miocene [65], [66].

Large paleo-drainages may have acted as barriers to terricolous animals (e.g. Nanorana yunnanensis [69]; Apodemus ilex [70]) and plants (e.g. Terminalia franchetii; [71], [72]), which invoked the paleo-Red River hypothesis [60]. The paleo-Red River hypothesis was also tested by other fish biogeographic studies (e.g. Badidae [14]; Glyptosternoidae [15]; Sisoridae [16]; Schizothorax [17], [73]). However, the divergence time of Schizothorax of Upper Yangtze River and Mekong River + Salween River (6.8 Mya –6.2 Mya; [17]) was much later than those in Percocypris (13.73 Mya; Figure 5). This may imply that Upper Yangtze River and Mekong River + Salween River were connected for some time by small-scale tributaries after the main river split. The discrepancy of the divergence times may be attributable to the different ecological niche between Schizothorax and Percocypris. Percocypris inhabit large bodies of water (large rivers or lakes); smaller bodies of water seem to act as barriers to the species of Percocypris. Therefore, Percocypris should be sensitive to the change of large-scale morphologies of paleo-drainages basins.

In summary, this study indicates that geological vicariance based on the changes in the large-scale morphologies of the paleo-drainage basins in the Southeastern Tibetan Plateau has played an important role in the speciation of Percocypris. The biogeographic relationships of Percocypris (as shown in Figure 5) could test the paleo-Red River hypothesis more simply and clearly. With the specific distribution pattern of only one species in each drainage and specific ecological niche, Percocypris seem to be an ideal system for testing the hypotheses of the morphologies of the paleo-drainage basins of the Southeastern Tibetan Plateau. Clearly, similar biogeographic results for additional taxa and detailed paleogeographic evidences are needed to fully understand the influence of the paleo-drainage basin morphologies surrounding the Southeastern Tibetan Plateau on the speciation of the organisms inhabiting this area.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเวลาต่อมา วิสาหกิจแรกใน Percocypris ถูกแบ่งออกเป็นสองหลัก clades ("Clade A และ Clade B" และ "Clade C + Clade D") เราประเมินเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น Mya ประมาณ 13.73 (รูป 5), ซึ่งเข้ากันได้กับอายุเริ่มต้นแรกสุดของพังทลาย fluvial อย่างรวดเร็วในที่ราบสูงทิเบตตะวันออก (13 Mya [65]), สันนิษฐานในตอบรับ uplift ของราบสูง Tibeten ตะวันออก [65] ผลลัพธ์ของการวิเคราะห์ BPA หลักแสดงว่า บรรพบุรุษร่วมของ P. retrodorslis P. sp2 เกิดในระบายน้ำพาเลโอปัจจุบันแม่น้ำโขงและสาละวิน และข้อนี้เข้ากันได้กับทฤษฏีที่ว่า แม่น้ำเหล่านี้สองครั้งที่เชื่อมต่อกัน มีแม่น้ำสาละวินเป็นแควนั้นแม่น้ำโขง [60] นอกจากนี้ เรา divergence ประเมินเวลา P. retrodorslis และ P. sp2 (5.93 Mya "Clade C + D") เกิดขึ้นในระหว่างสาย Miocene/Early Pliocene เวลานี้สนับสนุนสมมติฐานที่แม่น้ำสาละวินเริ่มฟอร์มตั้งแต่กลางและปลาย Miocene [66] นอกจากนี้ สมมติฐานของการระบายน้ำเชื่อมต่อสมัยบนแยงซีและเพิร์ลบนแม่น้ำ โบราณบรรพบุรุษร่วม ของ P. pingi, P. regani P. sp1 จะตั้งสมมติฐานว่าการเกิด อาจเป็นสิทธิ์แบบว่า drainages สองเหล่านี้ได้เข้าร่วมบางครั้ง ประโยชน์ของพันธุ์เหล่านี้จะสอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบแม่น้ำ [60], [67] ตามการประเมินเวลา divergence ของโหนของ P. regani และ P. sp1 การแยกตัวระหว่างพันธุ์เหล่านี้สอง (2.16 Mya รูปที่ 5) ดูเหมือนว่าจะตกลงประมาณด้วยเวลาของการก่อตัวของอังศนาฟุเซียนเลคในระหว่างสมัยไพลโอซีน (3.0-3.4 Mya [68])ดังนั้น ตามหลักวิเคราะห์ BPA พาเลโอระบายน้ำของอ่างล่างหน้าระบายน้ำทั้งหมดปัจจุบันแบ่งเริ่มต้นสองพาเลโอ-drainages (เช่น หนึ่งที่มีด้านบนแยงซีแม่น้ำและแม่น้ำเพิร์ลบน อื่น ๆ ที่มีแม่น้ำโขงและสาละวินบรรจบ) นี้อาจถือว่าเป็นเหตุการณ์ vicariant (รูป S2) วิเคราะห์ BPA หลักแนะนำว่า สอง vicariant เพิ่มเติมเหตุการณ์ในเกิดสปีชีส์ใหม่ของ Percocypris เกิดขึ้นหลังจากการแยกของสองพาเลโอ-drainages (รูป S2) มีการเกิดสปีชีส์ใหม่ของ P. pingi และพี regani พี sp1 โดยแยกระหว่างแม่ น้ำแยงซีบนแม่ น้ำเพิร์ลบน และเกิดสปีชีส์ใหม่ของ P. retrodorslis P. sp2 โดยแยกของแม่น้ำโขงและสาละวิน ตามเวลาของเราแยกประเมิน เหตุการณ์ vicariant แรกจะเกิดในช่วงอายุเริ่มต้นของการกัดเซาะของแม่น้ำอย่างรวดเร็วและจับภาพในที่ราบสูงทิเบตตะวันออก และเหตุการณ์ต่อมา vicariant ในแม่น้ำโขง และแม่น้ำสาละวินแสดงเข้ากันได้กับการก่อตัวของแม่น้ำสาละวิน กัดเซาะ fluvial และแม่น้ำจับนำไปแยกเหตุการณ์ใน Percocypris สันนิษฐานว่าปฏิกิริยาที่เกิดขึ้น uplift ของราบสูงทิเบต Southeastern ระหว่าง Miocene [65], [66]พาเลโอ drainages ขนาดใหญ่อาจมีดำเนินเป็นอุปสรรคกับสัตว์ terricolous (เช่น Nanorana yunnanensis [69]; [70] ilex Apodemus) และพืช (เช่นหูก franchetii [71], [72]), ซึ่งเรียกทฤษฏีแม่น้ำสีแดงพาเลโอ [60] นอกจากนี้ยังทดสอบสมมติฐานแม่น้ำสีแดงพาเลโอ โดยปลา biogeographic ศึกษาอื่น (เช่น Badidae [14]; Glyptosternoidae [15]; วงศ์ปลาแค้ [16]; Schizothorax [17], [73]) อย่างไรก็ตาม เวลา divergence ของ Schizothorax ของบนแยงซีแม่น้ำ และแม่ น้ำโขง และแม่ น้ำสาละวิน (6.8 Mya –6.2 Mya [17]) ภายหลังมากใน Percocypris (13.73 Mya รูปที่ 5) นี้อาจว่า แม่ น้ำแยงซีด้านบน และริมแม่ น้ำโขง และแม่ น้ำสาละวินถูกเชื่อมต่อบางครั้ง โดยระบุมูลหลังจากแยกแม่น้ำหลักคุณสามารถเป็นสิทธิ์แบบ ความขัดแย้งครั้ง divergence ได้รวมเฉพาะระบบนิเวศแตกต่างกันระหว่าง Schizothorax และ Percocypris Percocypris อาศัยอยู่ในร่างกายขนาดใหญ่ของน้ำ (แม่น้ำขนาดใหญ่หรือทะเลสาบ); ร่างกายเล็กลงน้ำดูเหมือนจะ เป็นอุปสรรคกับพันธุ์ Percocypris ดังนั้น Percocypris ควรมีความไวต่อการเปลี่ยนแปลงของ morphologies ขนาดใหญ่ของอ่างล่างหน้าพาเลโอ drainagesสรุป การศึกษานี้บ่งชี้ว่า vicariance ธรณีวิทยาตามการเปลี่ยนแปลงใน morphologies ขนาดใหญ่ของอ่างล่างหน้าพาเลโอระบายน้ำในราบสูงทิเบต Southeastern มีเล่นมีบทบาทสำคัญในการเกิดสปีชีส์ใหม่ของ Percocypris ความสัมพันธ์ biogeographic ของ Percocypris (ดังแสดงในรูปที่ 5) สามารถทดสอบสมมติฐานแม่น้ำสีแดงพาเลโอก็มากขึ้น และชัดเจน มีรูปแบบการกระจายพันธุ์เดียวในการระบายน้ำและระบบนิเวศเฉพาะเจาะจงแต่ละ Percocypris ดูเหมือนจะ เป็นระบบที่เหมาะสำหรับการทดสอบสมมุติฐานของ morphologies ของอ่างล่างหน้าพาเลโอระบายของราบสูงทิเบต Southeastern ชัดเจน ผลคล้าย biogeographic taxa เพิ่มเติมและรายละเอียด paleogeographic หลักฐานที่ต้องเข้าใจอิทธิพลของ morphologies อ่างพาเลโอระบายน้ำที่ล้อมรอบราบสูงทิเบต Southeastern บนเกิดสปีชีส์ใหม่ของสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่บริเวณนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต่อจากนั้นการกระจายการลงทุนครั้งแรกใน Percocypris ก็แยกออกเป็นสอง clades หลัก ("Clade + Clade B" และ "C + Clade Clade D") เราประเมินว่าเหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นเกี่ยวกับ 13.73 ม (รูปที่ 5) ซึ่งเข้ากันได้กับอายุการเริ่มต้นที่เก่าแก่ที่สุดของการกัดเซาะของแม่น้ำอย่างรวดเร็วในภาคตะวันออกของที่ราบสูงทิเบต (13 ม [65]) สันนิษฐานว่าในการตอบสนองต่อการยกตะวันออก Tibeten ที่ราบสูง [65] ผลการวิเคราะห์เบื้องต้นแสดงให้เห็นว่าสาร BPA บรรพบุรุษร่วมกันของ retrodorslis พีพี sp2 ที่เกิดขึ้นใน Paleo-การระบายน้ำจากแม่น้ำโขงในปัจจุบันและแม่น้ำสาละวินและข้อสรุปนี้เข้ากันได้กับสมมติฐานที่ว่าเหล่านี้แม่น้ำสองสายที่เชื่อมต่อครั้งกับสาละวิน เป็นแม่น้ำสาขาของแม่น้ำโขง [60] นอกจากนี้เวลาที่แตกต่างของเราประมาณ retrodorslis พีพี sp2 (5.93 ม "Clade C + D") เกิดขึ้นในช่วงปลายยุค / ต้น Pliocene ระยะเวลานี้สนับสนุนสมมติฐานที่ว่าแม่น้ำสาละวินเริ่มต้นในรูปแบบตั้งแต่กลางและปลายยุค [66] นอกจากนี้สมมติฐานของการระบายน้ำของบรรพบุรุษของการเชื่อมต่อแม่น้ำแยงซีตอนบนร่วมสมัยและสังคมเพิร์ลที่บรรพบุรุษร่วมกันของ Pingi พีพี regani พี SP1 คือการตั้งสมมติฐานว่าจะเกิดขึ้นอาจบ่งบอกว่าทั้งสองได้เข้าร่วม drainages สำหรับบางคน เวลา การแยกชนิดนี้มีความสอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบแม่น้ำ [60] [67] ตามความแตกต่างเวลาประมาณโหนดพี regani พี SP1, แยกระหว่างทั้งสองสายพันธุ์ (2.16 ม; รูปที่ 5) น่าจะอยู่ในข้อตกลงที่มีเวลาโดยประมาณของการก่อตัวของ Fuxian ทะเลสาบในช่วง Pliocene (3.0 -3.4 ม. [68]) ดังนั้นขึ้นอยู่กับการวิเคราะห์หลัก BPA, Paleo-การระบายน้ำของอ่างระบายน้ำในปัจจุบันแบ่งออกเป็นสองตอนแรก Paleo-drainages (เช่นหนึ่งที่มีแม่น้ำแยงซีตอนบนและตอนบนแม่น้ำเพิร์ล; อื่น ๆ ที่มีแม่น้ำโขง และแม่น้ำสาละวิน) ซึ่งอาจถือได้ว่าเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น vicariant (รูปที่ S2) วิเคราะห์หลัก BPA แสดงให้เห็นว่าทั้งสองเหตุการณ์ vicariant เพิ่มเติมใน speciation ของ Percocypris เกิดขึ้นหลังจากที่แยกของทั้งสอง Paleo-drainages (รูปที่ S2) เหล่านี้เป็น speciation พีพี Pingi regani-P SP1 โดยการแยกระหว่างแม่น้ำแยงซีตอนบนและตอนบนแม่น้ำเพิร์ลและ speciation ของ retrodorslis พีพี sp2 โดยการแยกของแม่น้ำโขงและแม่น้ำสาละวิน ตามระยะเวลาที่แยกประมาณของเราเหตุการณ์ vicariant แรกส่วนใหญ่จะเกิดขึ้นในช่วงอายุการเริ่มต้นของการกัดเซาะของแม่น้ำอย่างรวดเร็วและการจับภาพในภาคตะวันออกของที่ราบสูงทิเบตและเหตุการณ์ vicariant ที่ตามมาของแม่น้ำโขงและแม่น้ำสาละวินปรากฏเข้ากันได้กับการก่อตัวของแม่น้ำสาละวิน การกัดเซาะของแม่น้ำแม่น้ำและการจับภาพเหตุการณ์ที่นำไปสู่การแยกใน Percocypris สันนิษฐานปฏิกิริยาตอบสนองต่อการยกของที่ราบสูงทิเบตตะวันออกเฉียงใต้ในช่วงยุค [65], [66]. ขนาดใหญ่ Paleo-drainages อาจจะทำหน้าที่เป็นอุปสรรคในการ terricolous สัตว์ (เช่น Nanorana yunnanensis [ 69]; Apodemus พุ่มไม้ [70]) และพืช (เช่น Terminalia franchetii; [71] [72]) ซึ่งเรียกสมมติฐาน Paleo-แม่น้ำแดง [60] สมมติฐาน Paleo-แม่น้ำแดงนอกจากนี้ยังได้รับการทดสอบโดยการศึกษาชีวภูมิศาสตร์ปลาอื่น ๆ (เช่น Badidae [14]; Glyptosternoidae [15]; Sisoridae [16]; Schizothorax [17], [73]) แต่ความแตกต่างของเวลา Schizothorax ของสังคมแม่น้ำแยงซีและแม่น้ำโขงแม่น้ำสาละวิน + (6.8 -6.2 มม [17]) เป็นช้ากว่าผู้ที่อยู่ใน Percocypris (13.73 ม; รูปที่ 5) นี้อาจบ่งบอกว่าตอนบนแม่น้ำแยงซีและแม่น้ำโขงแม่น้ำสาละวิน + เชื่อมต่อเวลาแควขนาดเล็กบางส่วนหลังจากที่แยกแม่น้ำสายหลัก ความแตกต่างของเวลาที่แตกต่างกันอาจจะเป็นส่วนที่เป็นเฉพาะของระบบนิเวศที่แตกต่างกันระหว่าง Schizothorax และ Percocypris Percocypris อาศัยอยู่ในองค์กรขนาดใหญ่ของน้ำ (แม่น้ำหรือทะเลสาบที่มีขนาดใหญ่); หน่วยงานที่มีขนาดเล็กน้ำดูเหมือนจะทำหน้าที่เป็นอุปสรรคในการชนิด Percocypris ดังนั้น Percocypris ควรจะมีความไวต่อการเปลี่ยนแปลงของรูปร่างลักษณะขนาดใหญ่ของอ่าง Paleo-drainages. ในการสรุปการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่า vicariance ธรณีวิทยาขึ้นอยู่กับการเปลี่ยนแปลงในรูปร่างลักษณะขนาดใหญ่ของอ่าง Paleo-การระบายน้ำในที่ราบสูงทิเบตตะวันออกเฉียงใต้ มีบทบาทสำคัญในการ speciation ของ Percocypris ความสัมพันธ์ชีวภูมิศาสตร์ของ Percocypris (ดังแสดงในรูปที่ 5) สามารถทดสอบสมมติฐาน Paleo-แม่น้ำแดงมากขึ้นเพียงและอย่างชัดเจน ด้วยรูปแบบการกระจายเฉพาะเพียงหนึ่งชนิดในแต่ละการระบายน้ำและระบบนิเวศเฉพาะเจาะจง, Percocypris ดูเหมือนจะเป็นระบบที่เหมาะสำหรับการทดสอบสมมติฐานของรูปร่างลักษณะของแอ่ง Paleo-การระบายน้ำจากที่ราบสูงทิเบตตะวันออกเฉียงใต้ เห็นได้ชัดว่าผลชีวภูมิศาสตร์ที่คล้ายกันสำหรับแท็กซ่าเพิ่มเติมและหลักฐาน paleogeographic รายละเอียดที่มีความจำเป็นเพื่อให้เข้าใจอิทธิพลของลุ่มน้ำ Paleo-รูปร่างลักษณะการระบายน้ำโดยรอบตะวันออกเฉียงใต้ที่ราบสูงทิเบตใน speciation ของสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ในพื้นที่นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต่อมาการกระจายแรกใน percocypris ถูกแบ่งออกเป็นสอง clades หลัก ( " clade A clade B " และ " clade C clade D " ) เราคาดว่าเหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นกับ 13.73 เมียะ ( รูปที่ 5 ) ซึ่งเข้ากันได้กับที่สุดของการเริ่มต้นอายุของแม่น้ำอย่างรวดเร็วในธิเบตตะวันออก ( 13 เมียะ ; [ 65 ] )สันนิษฐานว่าในการตอบสนองต่อประเทศของตะวันออก tibeten ที่ราบสูง [ 65 ] ผลของการวิเคราะห์ BPA หลักที่บรรพบุรุษของหน้า retrodorslis , SP2 เกิดขึ้นในแม่น้ำโขงและแม่น้ำสาละวินในปัจจุบัน Paleo ระบายน้ำของแม่น้ำ และการอนุมานนี้เข้ากันได้กับสมมติฐานที่ทั้งสองแม่น้ำเคยเกี่ยวข้องกับแม่น้ำสาละวินเป็นแควของแม่น้ำโขง [ 60 ]นอกจากนี้ เราคาดว่าความแตกต่างของหน้า retrodorslis , SP2 ( 5.93 เมียะ " clade C D " ) เกิดขึ้นในช่วงปลายสมัยไมโอซีน / ช่วงสมัยไพลโอซีน . จังหวะนี้สนับสนุนสมมติฐานที่ว่า แม่น้ำสาละวินเริ่มสร้างตั้งแต่กลางและปลายสมัยไมโอซีน [ 66 ] นอกจากนี้ สมมติฐานของการระบายน้ำของบรรพบุรุษของการเชื่อมต่อร่วมสมัยบนแม่น้ำแยงซีเกียง และแม่น้ำไข่มุกบนที่บรรพบุรุษร่วมของหน้า Pingi , หน้าเรกานี่และ P . SP1 ตั้งสมมติฐานได้ว่าเกิดขึ้น อาจบ่งบอกว่าสองคนนี้ drainages ได้เข้าร่วมบ้าง การแยกชนิดนี้มีความสอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบแม่น้ำ [ 60 ] [ 67 ] ตามเวลา divergence ประมาณโหนดของพี เรกานี่ , SP1 , แยกความแตกต่างระหว่างสองชนิดนี้ ( 2.16 เมียะ ;รูปที่ 5 ) น่าจะประมาณ ข้อตกลงกับ เวลาของการก่อตัวของ fuxian ทะเลสาบระหว่างสมัยไพลโอซีน ( 3.0 ) 3.4 เมียะ ; [ 68 ] )

ดังนั้น จากการวิเคราะห์สาร ในการระบายน้ำของพื้นที่อ่าง Paleo ในปัจจุบันแบ่งออกเป็นสอง drainages เริ่มต้น Paleo ( เช่นหนึ่งที่มีบนแม่น้ำแยงซีเกียงและ ไข่มุกแม่น้ำ บนแม่น้ำโขงและแม่น้ำสาละวินแม่น้ำอื่น ๆที่มี )นี้อาจจะถือว่าเป็นเหตุการณ์ vicariant ( รูป S2 ) การวิเคราะห์ BPA หลักแสดงให้เห็นว่าสองเพิ่มเติม vicariant เหตุการณ์ในชนิดของ percocypris เกิดขึ้นหลังจากที่แยกจากสอง Paleo drainages ( รูป S2 ) เหล่านี้เป็นชนิดของหน้า Pingi และ P . regani-p. SP1 โดยการแยกระหว่างแม่น้ำแยงซีแม่น้ำไข่มุกบนและบนและชนิดของหน้า retrodorslis .SP2 โดยแยกของแม่น้ำโขงและแม่น้ำสาละวินแม่น้ำ ตามการประมาณการแยกเวลา แรก vicariant เหตุการณ์น่าจะเกิดช่วงเริ่มต้นอายุของแม่น้ำกัดเซาะอย่างรวดเร็วและจับในธิเบตตะวันออก และ vicariant ภายหลังเหตุการณ์ของแม่น้ำโขงและแม่น้ำสาละวินแม่น้ำปรากฏเข้ากันได้กับการก่อตัวของแม่น้ำสาละวิน .การแยกชนิดและแม่น้ำจับนำไปสู่เหตุการณ์ใน percocypris มีปฏิกิริยากับยกทรง ธิเบตตะวันออกเฉียงใต้ในช่วงสมัยไมโอซีน [ 65 ] [ 66 ] .

ขนาดใหญ่ Paleo drainages อาจจะทำตัวเป็นอุปสรรค terricolous สัตว์ ( เช่น nanorana yunnanensis [ 69 ] ; apodemus ต้นไม้ชนิดหนึ่ง [ 70 ] ) และพืช ( เช่น กอง franchetii ; [ 71 ] , [ 72 ] )ซึ่งเรียกสมมติฐาน Paleo แม่น้ำแดง [ 60 ] ที่ Paleo แม่น้ำแดงสมมติฐานยังผ่านการทดสอบจากปลาอื่น ๆ biogeographic การศึกษา ( เช่น badidae [ 14 ] ; glyptosternoidae [ 15 ] ; Sisoridae [ 16 ] ; schizothorax [ 17 ] , [ 73 ] ) อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างของเวลาของ schizothorax บนแยงซีแม่น้ำ โขง และสาละวิน ( 6.8 เมียะเมียะ ( 6.2 ; [ 17 ] ) มากกว่านั้นใน percocypris ( 13.73 เมียะ ;รูปที่ 5 ) นี้อาจหมายความว่าแม่น้ำแยงซี และแม่น้ำ โขงสาละวินตอนบนเชื่อมต่อสำหรับบางเวลาโดยขนาดเล็กแควหลังจากที่แยกแม่น้ำหลัก ความแตกต่างของเวลาอาจจะแตกต่างจากที่แตกต่างกันระหว่าง schizothorax ทางนิเวศ และ percocypris . percocypris อาศัยอยู่ในแหล่งน้ำขนาดใหญ่ ( แม่น้ำใหญ่หรือทะเลสาบ )ร่างที่เล็กกว่าของน้ำที่ดูเหมือนจะเป็นอุปสรรคต่อชนิดของ percocypris . ดังนั้น percocypris ควรจะอ่อนไหวต่อการเปลี่ยนแปลงของโครงสร้างขนาดใหญ่ของ Paleo drainages อ่าง

สรุปแล้วการศึกษานี้บ่งชี้ว่า vicariance ทางธรณีวิทยาบนพื้นฐานของการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างขนาดใหญ่ของ Paleo การระบายน้ำในแอ่งน้ำในธิเบต Southeastern ได้มีบทบาทสำคัญในการจำแนกชนิดของ percocypris . ความสัมพันธ์ biogeographic ของ percocypris ( ดังแสดงในรูปที่ 5 ) สามารถทดสอบ Paleo แม่น้ำแดงสมมติฐานเพิ่มเติมได้ง่ายและชัดเจนโดยเฉพาะรูปแบบของการระบายน้ำเพียงชนิดเดียวในแต่ละโพรงและระบบนิเวศ โดยเฉพาะ percocypris ดูเหมือนจะเป็นระบบที่เหมาะสำหรับการทดสอบสมมติฐานของลักษณะโครงสร้างของ Paleo การระบายน้ำอ่าง ธิเบตเฉียงใต้ อย่างชัดเจนผล biogeographic คล้ายคลึงกันและเพิ่มเติมและรายละเอียด paleogeographic หลักฐานที่จำเป็นในการเข้าใจอิทธิพลของ Paleo ระบายน้ำอ่างโครงสร้างรอบ ธิเบต Southeastern ในการจำแนกชนิดของสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ในบริเวณนี้