Results3.1. Soil, climate, and fiel

Results
3.1. Soil, climate, and field water status at the
experimental sites
The soil analysis revealed large differences between sites,
and the data presented in Table 3 allowed us to distinguish
three significantly different groups (cluster analysis). Udon
Thani, Chum Phae, and Phi Mai are characterized by
relatively high SOC and TSN contents, high exchangeable K
and medium PBrayII values, and finer-textured soils. At all
other sites, sand is the dominating texture group, but Khon
Kaen and Surin have a low available P and medium
exchangeable K status, whereas the remaining sites are
characterized by high P and lowKavailability. Soils at all sites
have an acid soil reaction, indicating strong weathering of the
parent material and the soils. Significant linear correlationswere observed between the sand/clay percentage and TOC,
TSN, and exchangeable K. In addition, TOC and TSN were
highly correlated, but C/N ratios were mostly above 20.
Annual rainfall varied markedly between years and sites,
and the extremes were observed at Chum Phae 1997
(800 mm a
1) and at Sakhon Nakhon 1996 (1956 mm a
1)
(Table 4). The general pattern of low rainfall in the
southwest and high rainfall in the northeast of northeast
Thailand is confirmed by some sites (e.g., Phi Mai, Chum
Phae, Sakhon Nakhon), whereas at other sites the observed
three-year average deviated considerably from the long-term
average (Ubon, Surin). Across sites and seasons, 1996 was
the wettest year and 1997 the driest. This ranking was
maintained when compared to the seasonal rainfall
(Table 4), which across sites was between 56% and 58%
of annual rainfall. Comparing average annual and seasonal
rainfall also resulted in similar ranks for all sites, but the
percentage of annual rain falling within the cropping season
varied considerably (e.g., Sakhon Nakhon 1995, 27%; Chum
Phae 1995, 74%).
Average seasonal field hydrology at all sites and in all
seasons is included in Table 4 (except for Ubon 1, which was
irrigated and experienced no field water stress). The levels
between 1 (permanent ponded water) and 3 (permanent dry
soil surface) must be regarded as approximations because
they are based on single observations once a week, which
allows for some variation in the time between the
observations. It must also be added that large yield losses
because of severe drought around flowering were not
observed or indicated by a high percentage of empty
spikelets (data not shown) at any site. Noteworthy is the
great deviation between seasonal rainfall and the observed
mean field water stress (Table 4). Sites such as Chum Phae
and Phi Mai were at the lower end of the seasonal rainfall
quantity but were characterized by low to medium field
water stress. In contrast, the mean annual and seasonal
rainfall quantity in Sakhon Nakhon was high, but the
average field water stress was the highest of all sites.
3.2. Yield and yield response at the experimental sites
The analysis of variance for grain yield showed that all
main effects (year, treatment, and site) and all interaction
effects were highly significant ( p  0.01). The highestyielding
year across sites and treatments was 1995 (1995:
2.40 t ha
1; 1996: 2.12 t ha
1; 1997: 2.17 t ha
1) but no
significant differences were found between the mean yield in
1996 and 1997. This corresponds well with the average
seasonal field water status but not with the annual or
seasonal rainfall (Table 4). Across sites and years, no
significant yield difference between the CONTROL and the
PK treatments indicated that P and K were rarely limiting
yield without N application (Table 5). But, if N was applied,
application of P and K did increase average yields
significantly. Nitrogen fertilizer alone had on average an
effect similar to that of farmyard manure (treatments N and
FYM). Controlled-release N fertilizer combined with P and
K applications did not improve yields compared with
standard NPK fertilizer (treatments CR-NPK and NPK), and
the high yield level of the FYM-NPK treatment was almost
matched by the NPK treatment including micro-elements
(treatment ALL). The highest average yields across
treatments and years were observed for Surin, Udon Thani,
Chum Phae, and Phi Mai (Table 6), which, with the
exception of Surin, confirms the higher soil fertility
indicated by the soil analysis of these sites (Table 3).
Comparison of average yields at Ubon between irrigated and
rainfed trials showed an average yield loss caused by
moderate field water stress (Table 4) of about 0.9 t ha
1.
Maximum yields observed for individual replications andvariety KDML105 were 4.49 t ha
1 in Udon Thani for
treatment CR-NPK and 4.21 t ha
1 in Surin for treatment
FYM-NPK, both in 1995 (data not shown).
Site by treatment interactions across years for yield are
shown in Fig. 2, separated into two groups of sites based on
their differing reaction to the application of inorganic and
organic fertilizers (treatments N, NPK, and FYM). Group 1
(Fig. 2a and b) comprises sites with low inherent soil fertility
(low yield in the CONTROL treatment) and low fertilizer
response (Ubon 2, rainfed), sites with medium inherent soil
fertility and considerable fertilizer response (Ubon 1, Khon
Kaen, Phi Mai, Chum Phae), and sites with high inherent soil
fertility and low fertilizer response (Udon Thani). At all
these sites, application of farmyard manure resulted in yieldsconsiderably below that of the NPK treatment. In Group 2
(Fig. 2c and d), including the sites Sakhon Nakhon, Thung
Kula Ronghai, and Surin, application of farmyard manure
always resulted in higher yields than in the NPK treatment.
Although Group 2 sites differed considerably in their
inherent soil fertility, the yield response to the various
fertilizer treatments was almost identical.
The mean treatment-induced yield increase over the
CONTROL treatment was not significantly different
between years (1995: 0.78 t ha
1; 1996: 0.56 t ha
1; 1997:
0.69 t ha
1), but all other main effects (site, treatment) and all
interactions were highly significant ( p  0.01). Across years
and sites, the treatments FYM-NPK and ALL showed the
highest fertilizer response, followed by the treatments NPK,
CR-NPK, and FYM (Table 5). Average fertilizer responses
above 1.0 t ha
1 were observed in Phi Mai and Chum Phae,
and medium yield gains (0.7–0.9 t ha
1) were achieved in
Ubon 1 (irrigated),KhonKaen, andSurin (Table 6).The lowest
average yield responses (

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์3.1. ดิน สภาพอากาศ และน้ำสถานะในฟิลด์นี้ไซต์ทดลองขนาดใหญ่ความแตกต่างระหว่างไซต์ การเปิดเผยการวิเคราะห์ดินและข้อมูลที่แสดงในตารางที่ 3 ให้เราแยกความแตกต่างสามแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญกลุ่ม (แบ่งกลุ่ม) อุดรธานีธานี ชุมแพ และพีเชียงใหม่ลักษณะโดยค่อนข้างสูง SOC และ TSN เนื้อหา K สูงกำนัลและค่า PBrayII กลาง และปลีกย่อยเนื้อดินเนื้อปูน ทั้งหมดเว็บไซต์อื่น ๆ ทรายคือ พลังอำนาจเหนือเนื้อกลุ่ม แต่ขอนแก่นขอนแก่นและสุรินทร์มี P ว่างต่ำและปานกลางกำนัล K สถานะ ในขณะที่ไซต์ที่เหลืออยู่ลักษณะสูง P และ lowKavailability ดินเนื้อปูนที่อเมริกาทั้งหมดมีปฏิกิริยาเป็นดินกรด แสดงสภาพอากาศแข็งแรงของการเป็นใจและวัสดุหลัก Correlationswere เส้นสำคัญที่สังเกตระหว่างเปอร์เซ็นต์ทราย/ดินเหนียวและสารบัญTSN และคุณกำนัล นอกจากนี้ TOC และ TSNcorrelated สูง แต่อัตราส่วน C/N ส่วนใหญ่เหนือ 20ปริมาณน้ำฝนประจำปีที่แตกต่างกันอย่างเด่นชัดระหว่างปีและเว็บไซต์และในที่สุดนายสุภัคที่ชุมแพ 1997(800 มม.ที่ 1) และ ที่สกลนครปี 1996 (1956 มม.เป็น 1)(ตาราง 4) รูปแบบทั่วไปของน้ำฝนเฉลี่ยต่ำสุดตะวันตกเฉียงใต้และปริมาณน้ำฝนสูงในภาคอีสานของตะวันออกเฉียงเหนือไทยจะได้รับการยืนยัน โดยบางเว็บไซต์ (เช่น พีเชียงใหม่ ชุมแพะ สกลนคร), ในขณะที่อื่น ๆ ไซต์ที่สังเกตค่าเฉลี่ยสามปี deviated จากระยะยาวมากค่าเฉลี่ย (อุบลราชธานี สุรินทร์) ข้ามไซต์และซีซั่น 1996 ได้ปี wettest และ 1997 driest มีการจัดอันดับนี้รักษาเมื่อเทียบกับปริมาณน้ำฝนตามฤดูกาล(ตาราง 4), การข้ามไซต์ได้ 56% และ 58%ปริมาณน้ำฝนรายปี เปรียบเทียบค่าเฉลี่ยรายปี และตามฤดูกาลปริมาณน้ำฝนยังมีผลในอันดับคล้ายสำหรับไซต์ทั้งหมด แต่เปอร์เซ็นต์ต่อปีฝนตกภายในฤดูกาลที่ครอบแตกต่างกันมาก (เช่น สมุทรสาครนคร 1995, 27% ชุมแพะ 1995, 74%)ฟิลด์ตามฤดูกาลเฉลี่ยอุทกวิทยา ในไซต์ทั้งหมด และทั้งหมดซีซั่นที่จะรวมในตาราง 4 (ยกเว้น 1 อุบลราชธานีซึ่งยาม และมีประสบการณ์ไม่มีฟิลด์น้ำเครียด) ระดับระหว่าง 1 (น้ำ ponded ถาวร) และ 3 (แห้งถาวรพื้นผิวดิน) ต้องถือเป็นเพียงการประมาณเนื่องจากจะอยู่บนข้อสังเกตเดียวสัปดาห์ละหนึ่งครั้ง ที่สำหรับความแตกต่างของเวลาระหว่างการสังเกต มันต้องยังสามารถเพิ่มผลผลิตขนาดใหญ่ที่ขาดทุนเนื่องจากภัยแล้งรุนแรงรอบดอกไม่สังเกต หรือระบุเป็นของว่างเปล่าspikelets (ข้อมูลไม่แสดง) ที่เว็บไซต์ใด ๆ น่าสนใจเป็นการแตกต่างที่ดีระหว่างฝนตกตามฤดูกาลและการสังเกตหมายถึง ความเครียดน้ำฟิลด์ (ตาราง 4) เช่นชุมแพและพีเชียงใหม่ที่ต่ำสุดของปริมาณน้ำฝนตามฤดูกาลปริมาณ แต่มีลักษณะต่ำกับปานกลางน้ำความเครียด ในความคมชัด ค่าเฉลี่ยรายปี และตามฤดูกาลปริมาณฝนในสกลนครได้สูง แต่ความเครียดน้ำฟิลด์ค่าเฉลี่ยสูงสุดของไซต์ทั้งหมดได้3.2. ผลผลิต และผลผลิตการตอบสนองที่ไซต์ทดลองผลต่างของการวิเคราะห์สำหรับผลผลิตเมล็ดข้าวพบว่าทั้งหมดผลกระทบหลัก (ปี รักษา และเว็บไซต์) และการโต้ตอบทั้งหมดผลได้สูงอย่างมีนัยสำคัญ (p 0.01) Highestyieldingเว็บไซต์และการรักษา 1995 (1995:2.40 t ฮา 1 1996:2.12 t ฮา 1 1997:2.17 t ฮา 1) แต่ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างผลตอบแทนเฉลี่ยในปี 1996 และ 1997 นี้สอดคล้องกับค่าเฉลี่ยสถานะฟิลด์ตามฤดูกาลน้ำแต่ไม่ ได้ประจำปี หรือฝนตามฤดูกาล (ตาราง 4) ข้ามไซต์ และปี ไม่มีความแตกต่างของผลตอบแทนอย่างมีนัยสำคัญระหว่างตัวควบคุมและรักษา PK ระบุว่า P และ K ได้แทบไม่จำกัดผลผลิตโดยไม่ใช้ N (ตาราง 5) แต่ ถ้า ใช้ NP และ K ไม่ได้เพิ่มอัตราผลตอบแทนเฉลี่ยอย่างมีนัยสำคัญ มีปุ๋ยไนโตรเจนเพียงอย่างเดียวโดยเฉลี่ยมีลักษณะคล้ายกับของมูล farmyard (รักษา N และFYM) รวมรุ่นควบคุมปุ๋ย N P และโปรแกรม K ไม่ได้ปรับปรุงเปรียบเทียบกับอัตราผลตอบแทนมาตรฐานปุ๋ย NPK (รักษา CR NPK และ NPK), และระดับผลตอบแทนสูงรักษา FYM NPK ได้เกือบโดยการรักษา NPK รวมทั้งองค์ประกอบไมโคร(รักษาทั้งหมด) ทำให้ค่าเฉลี่ยสูงสุดในรักษาและปีที่ถูกสังเกตในสุรินทร์ อุดรธานีชุมแพ และพีเชียงใหม่ (ตาราง 6), ที่ มีการข้อยกเว้นของสุรินทร์ ยืนยันความอุดมสมบูรณ์ของดินสูงตามการวิเคราะห์ดินของเว็บไซต์เหล่านี้ (ตาราง 3)เปรียบเทียบอัตราผลตอบแทนเฉลี่ยที่อุบลราชธานีระหว่างชลประทาน และrainfed ทดลองแสดงให้เห็นว่าขาดทุนผลตอบแทนเฉลี่ยที่เกิดจากบรรเทาความเครียดน้ำฟิลด์ (ตาราง 4) ของเกี่ยวกับ 0.9 t ฮา 1อัตราผลตอบแทนสูงสุดที่พบในแต่ละระยะ andvariety KDML105 4.49 t ฮา 1 ในเมืองอุดรธานีรักษา CR NPK และ 4.21 t ฮา 1 ในสุรินทร์รักษาFYM-NPK, 1995 (ข้อมูลไม่แสดง) ทั้งสองมีไซต์โต้ตอบการรักษาข้ามปีสำหรับผลผลิตแสดงใน Fig. 2 แบ่งออกเป็นสองกลุ่มตามไซต์ปฏิกิริยาของพวกเขาแตกต่างกันไปยังโปรแกรมประยุกต์ของอนินทรีย์ และปุ๋ยอินทรีย์ (รักษา N, NPK และ FYM) กลุ่ม 1(Fig. 2a และ b) ประกอบด้วยเว็บไซต์ที่ มีความอุดมสมบูรณ์ของดินโดยธรรมชาติต่ำ(ผลผลิตต่ำสุดในการรักษาควบคุม) และปุ๋ยต่ำตอบสนอง (อุบล 2, rainfed), ไซต์ ด้วยดินกลางโดยธรรมชาติความอุดมสมบูรณ์และมากปุ๋ยตอบสนอง (1 อุบลราชธานี ขอนแก่นขอนแก่น พีเชียงใหม่ ชุมแพ), และอเมริกา ด้วยดินสูงโดยธรรมชาติความอุดมสมบูรณ์และตอบสนองต่อปุ๋ยต่ำ (อุดรธานี) ทั้งหมดเว็บไซต์เหล่านี้ ของมูล farmyard ผลใน yieldsconsiderably ใต้ที่รักษา NPK ในกลุ่ม 2(Fig. 2c และ d), รวมถึงไซต์สกลนคร ทุ่งใช้ Ronghai กุลา และสุรินทร์ มูล farmyardจะให้ผลผลิตสูงกว่าในการรักษา NPKแม้ว่าไซต์ 2 กลุ่มแตกต่างอย่างมากในการความอุดมสมบูรณ์ของดินโดยธรรมชาติ การตอบสนองผลผลิตแบบต่าง ๆปุ๋ยบำรุงเหมือนกับได้หมายความว่าการรักษาทำให้เกิดผลผลิตเพิ่มมากกว่านี้รักษาควบคุมไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างปี (1995:0.78 t ฮา t 1; 1996:0.56 ฮา 1; 1997:0.69 t ฮา 1), อื่น ๆ หลักลักษณะพิเศษทั้งหมด (ไซต์ รักษา) และทั้งหมดโต้ตอบถูกสูงอย่างมีนัยสำคัญ (p 0.01) ข้ามปีและอเมริกา รักษา FYM NPK และทั้งหมดที่แสดงให้เห็นว่าการตอบสนองปุ๋ยสูงสุด ตาม ด้วยการรักษา NPKCR NPK และ FYM (ตาราง 5) ตอบปุ๋ยเฉลี่ยเหนือ 1.0 t ฮา 1 สุภัคเชียงใหม่พีพีและชุมแพและกำไรผลตอบแทนปานกลาง (0.7 – 0.9 t ฮา 1) ความสำเร็จในอุบล 1 (ชลประทาน), ขอนแก่น andSurin (ตาราง 6)ต่ำสุดตอบสนองผลผลิตเฉลี่ย (< 0.4 t ฮา 1) สุภัค inUbon2 (rainfed) และอุดรธานี (ดู Fig. 2b และ d)3.3. ผลของสารอาหารและฟิลด์น้ำสถานะผลตอบแทนและเพิ่มผลผลิตการตรวจพบลักษณะทั่วไปของสารอาหาร ธาตุอาหารฟิลด์ต้นทาง และน้ำสถานะผลผลิตและผลผลิต เพิ่มขึ้นได้ซับซ้อนเนื่องจากการรักษาอย่างมีนัยสำคัญเว็บไซต์ปีโต้ตอบ นี้แนะนำว่า ปฏิกิริยาน้ำความเครียดล่าสุดจากเว็บไซต์และการรักษา เนื่องจากแต่ละไซต์พารามิเตอร์พ้องกับฟิลด์เฉพาะน้ำสถานะ (ตาราง 4) อย่างไรก็ตาม การวิเคราะห์แต่ละไซต์ได้ไม่ช่วยให้เราสามารถตรวจหาแนวโน้มข้ามไซต์ทั่วไป และมีจำกัดตามจำนวนระดับความเครียดน้ำฟิลด์จำกัดสำหรับแต่ละไซต์ (ตาราง 4) อย่างไรก็ตาม เราวิเคราะห์การพัฒนาการรักษาหมายถึงขึ้นอยู่กับระดับน้ำสถานะ(เช่น ปี) สำหรับแต่ละไซต์ และเปรียบเทียบการจัดอันดับของรักษา (ข้อมูลไม่แสดง) แต่ แม้ว่าจะมีโต้ปีรักษาสำคัญที่หลายเว็บไซต์พวกเขาไม่ได้สอดคล้องกันระหว่างอเมริกาและผลของฟิลด์ความเครียดของน้ำในการรักษาทั้งหมดถูกเสมอตัวดังนั้น ผลของฟิลด์สถานะน้ำปุ๋ยการรักษา ผลผลิต และผลตอบแทนเพิ่มขึ้นถูกวิเคราะห์ผ่านเว็บไซต์ แยกต่างหากแต่สำหรับกลุ่มสองของอเมริกาด้วยแตกต่างกันตอบสนองต่อปุ๋ยอนินทรีย์ และอินทรีย์เป็นอธิบายข้างต้น (ดู Fig. 2) ผลลัพธ์จะแสดงใน 3 Fig. สำหรับการเลือกรักษาควบคุม N และ NPK และ FYM และFYM + NPK เนื่องจากพวกเขาแสดงแตกต่างกันอย่างชัดเจนอาหารอุปกรณ์ มีข้อยกเว้นไม่กี่ การรักษาเฉพาะผลผลิตข้าวมีผลในลักษณะเดียวกัน (เช่น ลดลง) โดยความเครียดน้ำฟิลด์ (ระบุ โดยไม่ค่อยข้ามบรรทัดFig. 3), แต่บรรทัดมาบรรจบกันที่ความเครียดน้ำสูงระดับการ ในกรณีที่สอง อัตราผลตอบแทนเฉลี่ยที่ดูเหมือนจะ เพิ่มขึ้นด้วยเพิ่มความเครียดน้ำ (Fig. 3a และ c), แต่ความประทับใจนี้คือส่วนใหญ่เกิดจากการกระจายไม่เหมือนของ sitesat น้ำฟิลด์แตกต่างกันระดับความเครียด (เช่น เฉพาะ lowyieldingเว็บไซต์ Ubon1 จะแทนที่ฟิลด์น้ำเครียด = 1 ในFig. 3a) ผลนี้จะลดลงจากการพล็อตเพิ่มผลผลิตเมื่อเทียบกับการรักษาควบคุมดังแสดงใน Fig. 3b และd. เป็นข้างต้น เพิ่มผลผลิตขึ้นอยู่กับการรักษาได้ได้รับผลกระทบในลักษณะคล้ายกันข้ามความเครียดน้ำแตกต่างกันระดับ และตอบสนองผลผลิตที่แน่นอน ตลอดจนญาติความแตกต่างระหว่างการรักษาเทียบเท่าผลผลิต (N และNPK, FYM และ FYM + NPK) ลด มีเพิ่มขึ้นน้ำความเครียด ที่ทั้งกลุ่มของอเมริกา ผลตอบแทนเพิ่มขึ้นลดลงเนื่องจากความเครียดน้ำน่าจะ เป็นที่ต่ำอย่างรวดเร็ว และระดับความเครียดสูง ในขณะที่ผลผลิตเพิ่มปรากฏขึ้นมีเสถียรภาพที่ระดับความเครียดระดับกลางน้ำ เนื่องจากการเงื่อนไขการเลือกสำหรับกลุ่มสองของอเมริกา FYM และ FYMNPKรักษาดีมากทำในสกลนครRonghai ทุ่งกุลา และสุรินทร์ (กลุ่ม: 2 Fig. 3 c และ d),ในขณะที่ NPK และ FYM NPK เป็นการรักษาที่ดีที่อุบลราชธานี 1 อุบลราชธานี 2 ขอนแก่น เชียงใหม่พีพี ชุม แพ และอุดรธานี (กลุ่ม 1 Fig. 3a และ bเนื่องจากผลตอบแทนเฉลี่ยแตกต่างกันอย่างยิ่งในที่สุดอเมริกา มันไม่สามารถคำนวณการสูญเสียผลผลิตเฉลี่ยเกิดความเครียด bywater ทั่วอเมริกา ดังนั้น Fig. 4 แสดงผลผลิตเฉลี่ยขาดทุนในการรักษาทั้งหมดสำหรับแต่ละไซต์พบระดับความเครียดของน้ำแตกต่างกัน มีข้อยกเว้นสุรินทร์และสกลนคร อัตราผลตอบแทนลดลง ด้วยการเพิ่มเครียดน้ำและจะลดลงที่ atmost ไซต์อัตราที่คล้ายกัน(เฉลี่ย โดย 0.9 t ฮา 1 ต่อฟิลด์น้ำความเครียดตามที่ระบุโดยการถดถอยเชิงเส้นในข้อมูลทั้งหมดที่รวมอยู่ใน Fig. 4)