Mathematics Self-Efficacy Mathemati

Mathematics Self-Efficacy
Mathematics self-efficacy is defined as an individual’s beliefs or perceptions with respect
to his or her abilities in mathematics (Bandura, 1997). In other words, an individual’s
mathematics self-efficacy is his or her confidence about completing a variety of tasks, from
understanding concepts to solving problems, in mathematics. Self-efficacy, in general, has been
linked with motivation. It has been well established that students with higher levels of selfefficacy
tend to be more motivated to learn than their peers and are more likely to persist when
presented with challenges (Pajares & Graham, 1999; Pajares & Kranzler, 1995; Zeldin, Britner &
Pajares, 2008). Although the development of self-efficacy is not fully understood, researchers
have consistently confirmed Bandura’s (1997) four main sources of self-efficacy: mastery
experiences, vicarious experiences, social persuasion, and physiological states (Hampton &
Mason, 2003; Lopez & Lent, 1992; Usher & Pajares, 2009). In a study on designing a scale to
explore the sources of mathematics self-efficacy, Usher and Pajares (2009) found that “perceived
mastery experience is a powerful source of students’ mathematics self-efficacy. Students who
5
feel they have mastered skills and succeeded at challenging assignments experience a boost in
their efficacy beliefs” (p. 100).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประสิทธิภาพในตนเองคณิตศาสตร์ ประสิทธิภาพในตนเองคณิตศาสตร์หมายถึงความเชื่อหรือรับรู้ ด้วยความเคารพของแต่ละบุคคลกับความสามารถของเขา หรือเธอในคณิตศาสตร์ (Bandura, 1997) ในคำอื่น ๆ ของแต่ละบุคคลคณิตศาสตร์ประสิทธิภาพในตนเองคือ ความมั่นใจของเขา หรือเธอเกี่ยวกับการดำเนินงาน หลากหลายจากเข้าใจแนวคิดในการแก้ปัญหา คณิตศาสตร์ ประสิทธิภาพในตนเอง ทั่วไป ได้รับเชื่อมโยงกับแรงจูงใจ มันมีการศึกษาระดับสูงของ selfefficacy ที่มีแนวโน้มที่จะจูงใจในการเรียนรู้ของพวกเขา และจะยังคงอยู่เมื่อนำเสนอความท้าทาย (Pajares & Graham, 1999 Pajares & Kranzler, 1995 Zeldin, Britner และPajares, 2008) แม้ว่าการพัฒนาประสิทธิภาพในตนเองคือไม่เข้าใจ นักวิจัยอย่างสม่ำเสมอได้ยืนยันของ Bandura (1997) สี่หลักแหล่งของประสิทธิภาพในตนเอง: เรียนรู้ประสบการณ์ กิยามะฮ์ดังประสบการณ์ การชักชวนทางสังคม และอเมริกาทางสรีรวิทยา (Hampton &เมสัน 2003 เข้าพรรษา 1992; & นิเฟอร์โลเปซ อัชเชอร์ & Pajares, 2009) ในการศึกษาการออกแบบเครื่องชั่งไปสำรวจแหล่งมาของคณิตศาสตร์ประสิทธิภาพในตนเอง อัชเชอร์และ Pajares (2009) พบว่า "การรับรู้ประสบการณ์การเรียนรู้เป็นแหล่งมีประสิทธิภาพของนักคณิตศาสตร์ประสิทธิภาพในตนเอง นักเรียนที่ 5รู้สึกว่า พวกเขามีความเชี่ยวชาญทักษะ และประสบความสำเร็จที่ท้าทายการกำหนดประสบการณ์การเพิ่มความเชื่อประสิทธิภาพของพวกเขา" (หนา 100)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คณิตศาสตร์ตนเองประสิทธิภาพ
คณิตศาสตร์การรับรู้ความสามารถตนเองถูกกำหนดให้เป็นความเชื่อของแต่ละบุคคลหรือการรับรู้เกี่ยวกับ
ความสามารถของเขาหรือเธอในวิชาคณิตศาสตร์ (Bandura, 1997) ในคำอื่น ๆ ของแต่ละคน
ตนเองทางคณิตศาสตร์ประสิทธิภาพคือความมั่นใจของเขาหรือเธอเกี่ยวกับการเสร็จสิ้นการความหลากหลายของงานจาก
การทำความเข้าใจแนวความคิดในการแก้ปัญหาในวิชาคณิตศาสตร์ การรับรู้ความสามารถตนเองโดยทั่วไปได้รับการ
เชื่อมโยงกับแรงจูงใจ มันได้รับการยอมรับเป็นอย่างดีว่านักเรียนที่มีระดับที่สูงขึ้นของรู้ความสามารถ
มีแนวโน้มที่จะมีแรงจูงใจมากขึ้นในการเรียนรู้กว่าเพื่อนของพวกเขาและมีแนวโน้มที่จะยังคงมีอยู่เมื่อ
นำเสนอกับความท้าทาย (Pajares เกรแฮม & 1999; Pajares และ Kranzler, 1995; Zeldin, Britner &
Pajares 2008) แม้ว่าการพัฒนามีประสิทธิภาพของตนเองยังไม่เข้าใจนักวิจัย
ได้รับการยืนยันอย่างสม่ำเสมอ Bandura ของ (1997) สี่แหล่งที่มาหลักมีประสิทธิภาพของตนเอง: การเรียนรู้
ประสบการณ์ประสบการณ์ชะลอชักชวนทางสังคมและทางสรีรวิทยาสหรัฐอเมริกา (แฮมป์ตันและ
เมสัน 2003 โลเปซและเข้าพรรษา 1992; อัชเชอร์และ Pajares 2009) ในการศึกษาเกี่ยวกับการออกแบบขนาดไป
สำรวจแหล่งที่มาของคณิตศาสตร์ตนเองรับรู้ความสามารถของอัชเชอร์และ Pajares (2009) พบว่า "การรับรู้
ประสบการณ์การเรียนรู้ที่เป็นแหล่งที่มีประสิทธิภาพของนักเรียนคณิตศาสตร์ตนเองประสิทธิภาพ นักศึกษาที่
5
รู้สึกว่าพวกเขาได้เข้าใจทักษะและประสบความสำเร็จในการมอบหมายงานที่ท้าทายประสบการณ์เพิ่มใน
ความเชื่อประสิทธิภาพของพวกเขา "(พี. 100)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสามารถของตนเองทางคณิตศาสตร์ความสามารถทางคณิตศาสตร์ หมายถึง ความเชื่อของแต่ละบุคคลหรือการรับรู้ ด้วยความเคารพความสามารถของเขาหรือเธอในคณิตศาสตร์ ( Bandura , 1997 ) ในคำอื่น ๆของบุคคลคณิตศาสตร์คือความสามารถของเขาหรือเธอมั่นใจเรื่องการทำที่หลากหลายของงานจากความเข้าใจแนวคิดการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ ความสามารถตนเอง , ในทั่วไป , ได้รับเชื่อมโยงกับแรงจูงใจ มันก็ขึ้นว่านักเรียนที่มีระดับที่สูงขึ้นของ selfefficacyมักจะมีแรงจูงใจมากขึ้นที่จะเรียนรู้กว่าเพื่อนของพวกเขาและมีแนวโน้มที่จะยังคงอยู่ เมื่อนำเสนอกับความท้าทาย ( pajares & เกรแฮม , 1999 ; pajares & kranzler , 1995 ; zeldin britner & ,pajares , 2008 ) ถึงแม้ว่าการพัฒนาตนเองจะไม่เข้าใจอย่างเต็มที่ นักวิจัยมีอย่างต่อเนื่องการยืนยันของแบนดูรา ( 1997 ) สี่แหล่งที่มาหลักของตนเอง : รอบรู้ประสบการณ์ ประสบการณ์ของบุคคล การให้สังคมและรัฐ ( Hampton & สรีรวิทยาเมสัน , 2003 ; Lopez & เข้าพรรษา , 1992 ; นำทาง & pajares , 2009 ) ในการศึกษาเกี่ยวกับการออกแบบแบบสำรวจแหล่งข้อมูลสมรรถนะของคณิตศาสตร์ , Usher และ pajares ( 2009 ) พบว่า " การรับรู้ประสบการณ์การเรียนรู้ที่เป็นแหล่งที่มีประสิทธิภาพของความสามารถทางคณิตศาสตร์ของนักเรียน นักเรียนที่5รู้สึกว่า พวกเขาได้เข้าใจทักษะและประสบความสำเร็จในงานที่ท้าทายประสบการณ์เพิ่มในความเชื่อในประสิทธิภาพของพวกเขา " ( หน้า 100 )