X-ray Diffraction Patterns. All sta

X-ray Diffraction Patterns. All starch samples showed the
typical A-type X-ray diffraction patterns of cereal starches as
shown in Figure 3. Except for IR74, the chalky kernel starches
noticeably showed more intense diffraction peaks compared with
translucent kernel starches, thus resulting in higher percent
crystallinity values for the chalky kernel starches (Table 5).
The direct relationship between crystallinity and amylopectin,
and the inverse relationship between crystallinity and amylose
were highly significant (Table 4). It appeared that the intensity
of X-ray diffractions was largely determined by total amylopectin
content but not by amylopectin structures because no
particular relationship could be significantly established between
amylopectin average chain length and crystallinity or between
amylopectin branch chain length distribution and crystallinity
(Table 4). These observations were in agreement with the report
of Tester and Karkalas (32) that there was no absolute
dependence of crystalline form on amylopectin structure,
especially chain length. The present results also indicated the
complex nature of the structural organizations within the starch
granule.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปแบบการเลี้ยวเบนเอกซเรย์ ทั้งหมดแป้งตัวอย่างที่แสดงให้เห็นว่าการรูปแบบการเลี้ยวเบนเอ็กซ์เรย์ A ชนิดทั่วไปของสมบัติธัญพืชเป็นแสดงในรูปที่ 3 ยกเว้นสำหรับ IR74 สมบัติ chalky เคอร์เนลยอดการเลี้ยวเบนรุนแรงมากเมื่อเทียบกับแสดงอย่างเห็นได้ชัดสมบัติโปร่งแสงเคอร์เนล จึง เกิดในเปอร์เซ็นต์สูงค่า crystallinity สำหรับเคอร์เนล chalky สมบัติ (ตาราง 5)ความสัมพันธ์โดยตรงระหว่าง crystallinity amylopectinและความสัมพันธ์แบบผกผันระหว่าง crystallinity และปรับคำสำคัญ (ตาราง 4) ได้ ปรากฏที่ความเข้มของ diffractions เอ็กซ์เรย์ส่วนใหญ่กำหนด โดยรวม amylopectinเนื้อหา แต่ไม่ใช่ โดย amylopectin โครงสร้างเนื่องจากไม่เฉพาะความสัมพันธ์อาจจะมากขึ้นระหว่างamylopectin เฉลี่ยความยาวของโซ่และ crystallinity หรือระหว่างกระจาย amylopectin สาขาโซ่ยาวและ crystallinity(ตาราง 4) ข้อสังเกตเหล่านี้ก็ยังคงรายงานเครื่องวัดและ Karkalas (32) ว่า มีไม่สัมบูรณ์พึ่งของฟอร์มผลึกโครงสร้าง amylopectinโดยเฉพาะอย่างยิ่งสายยาว ผลลัพธ์มีระบุอยู่ในลักษณะความซับซ้อนของโครงสร้างองค์กรภายในแป้งเม็ด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเลี้ยวเบนรังสีเอกซ์แบบ ตัวอย่างแป้งมี
ทั่วไปประเภทรูปแบบการเลี้ยวเบนรังสีเอ็กซ์ของธัญพืชแป้งเป็น
แสดงในรูปที่ 3 ยกเว้น ir74 เมล็ดพันธุ์บริษัทย่อยแป้ง
ชัดพบรุนแรงมากขึ้นโดยยอดเปรียบเทียบกับเนื้อแป้งโปร่งแสง

จึงส่งผลให้ค่าเปอร์เซ็นต์ความเป็นผลึกสูงกว่าสำหรับเคอร์เนล chalky starches ( ตารางที่ 5 ) .
ความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างผลึก และอะไมโลเพคติน ,
และความสัมพันธ์ผกผันระหว่างผลึก และอะไมโลส
สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ( ตารางที่ 4 ) ปรากฎว่า ความเข้มของรังสีเอกซ์
diffractions ส่วนใหญ่กำหนดโดยปริมาณอะไมโลเพคติน
ทั้งหมด แต่ไม่ใช่เพราะโครงสร้างอะมิโลเพกทินความสัมพันธ์ไม่
โดยเฉพาะสามารถอย่างมีนัยสำคัญระหว่าง
ตั้งขึ้นอะไมโลเพคตินมีโซ่ความยาวและผลึก หรือระหว่างสาขาและการกระจายห่วงโซ่ความยาว
อะไมโลเพคตินชนิด
( ตารางที่ 4 ) ข้อสังเกตเหล่านี้สอดคล้องกับรายงานของผู้ทดสอบ และ karkalas
( 32 ) ที่ไม่มีการพึ่งพาแน่นอน
รูปแบบผลึกในโครงสร้างของอะไมโลเพคติน ,
โดยเฉพาะอย่างยิ่งความยาวโซ่ ผลการศึกษายังชี้ให้เห็น
ธรรมชาติที่ซับซ้อนขององค์กรโครงสร้างภายในเม็ดแป้ง
.