In recent years, studies have been

In recent years, studies have been conducted to identify the frequency of violent events among
mental disorder are generally not violent towards others, there is a subgroup of potentially danger- ous patients with a high risk for violence, and this makes it difficult to reduce the stigma associated with this type of disorder (1–3).
Despite differences among countries with respect to legislation and institutionalisation, the data show that, in general, some out-patients with schizophrenia also present violent behaviour. There are retrospective studies indicating a prevalence of violent episodes of around 15% in
6 months and 21.8% in a year in this population (4) The results of these studies were obtained using different methods to measure the existence of any violent episode (ranging from minor episodes such as simple assault to serious violent episodes): self- report using standardised instruments, review of medical records and review of Justice Department databases. In a recent study of 1011 persons with psychiatric disorders receiving treatment in public mental health service systems, Swanson et al. (5) reported a 6-month incidence of violent acts ranging from 18 to 21%, with 3–9% of those being serious violent episodes (assault with a lethal weapon, sexual assault, or assault and battery).
The occurrence of violence in schizophrenia is not explained by a single variable, but is the result of interaction among different factors related to the individual and society. Epidemiological studies conducted in the general population have shown that violent behaviour is associated with younger males with low socioeconomic status, substance abuse problems and a history of violence (6). The population of patients with schizophrenia has the same risk factors as the general population, plus the presence of positive symptoms, poor awareness of the disease and poor treatment compliance, all factors that have been studied by different authors and related to this type of behaviour (7–9). It has been postulated that patients with schizophrenia who take their medication are no more violent than the general population, as the latter variables related to the disorder are not present when the patient is clinically stable (7). Although factors associated with safety concerns in schizophrenia have been identified, more research is needed to identify patients at risk in the context of out- patient clinical settings, and to determine the influence of specific strategies – based either on community, welfare or the legal system – on improving treatment adherence and other risk factors (5). In addition, the relationship between schizophrenia and violent behaviour in compliant patients has not been previously assessed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปีที่ผ่านมา การศึกษาได้ดำเนินการระบุความถี่ของเหตุการณ์รุนแรงในหมู่โรคจิตมักจะไม่รุนแรงต่อผู้อื่น มีกลุ่มย่อยอาจอันตราย-ous ป่วยมีความเสี่ยงสูงสำหรับความรุนแรง และทำให้ difficult ลดภาพดอกไม้ที่สัมพันธ์กับชนิดของโรค (1-3)Differences ระหว่างประเทศเกี่ยวกับกฎหมายและ institutionalisation แม้มีข้อมูลแสดงว่า ทั่วไป บางออกผู้ป่วยโรคจิตเภทยังมีพฤติกรรมรุนแรง มีการศึกษาคาดชุกตอนรุนแรงของประมาณ 15% ในการบ่งชี้6 เดือนและ 21.8% ในปีนี้ประชากร (4) ผลการศึกษาเหล่านี้ได้รับโดยใช้วิธี different วัดอยู่ตอนใดรุนแรง (ตั้งแต่ตอนเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นทำร้ายอย่างรุนแรงรุนแรงตอน): ตนเองรายงานโดยใช้เครื่องมือแบบ ทบทวนรักษา และตรวจสอบฐานข้อมูลกระทรวงยุติธรรม ในการศึกษาล่าสุดของ 1011 โรคทางจิตเวชที่ได้รับการรักษาในระบบบริการสุขภาพจิตสาธารณะ al. ของและ Swanson (5) รายงาน 6 เดือนอุบัติการณ์ของการกระทำรุนแรงตั้งแต่ 18 ถึง 21%, 3-9% ของผู้ที่ถูกตอนรุนแรงร้ายแรง (โจมตี ด้วยอาวุธยุทธภัณฑ์ โจมตีทางเพศ หรือโจมตีและแบตเตอรี่)ไม่มีอธิบายการเกิดขึ้นของความรุนแรงในโรคจิตเภท โดยตัวแปรเดียว แต่เป็นผลของการโต้ตอบระหว่าง different ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับบุคคลและสังคม การศึกษาความในประชากรทั่วไปได้แสดงว่าพฤติกรรมความรุนแรงเกี่ยวข้องกับชายอายุกับสถานะประชากรต่ำ ปัญหาละเมิดสิทธิสาร และประวัติของความรุนแรง (6) ประชากรของผู้ป่วยโรคจิตเภทมีปัจจัยความเสี่ยงเดียวกันเป็นประชากรทั่วไป รวมทั้งแสดงอาการบวก ความยากจนของโรคและรักษายากจนปฏิบัติตาม ปัจจัยทั้งหมดที่มีการศึกษา โดยผู้เขียน different และที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรม (7-9) ชนิดนี้ มันมีได้ postulated ผู้ป่วย ด้วยโรคจิตเภทที่ใช้ยาของพวกเขามีความรุนแรงไม่มากขึ้นกว่าประชากรทั่วไป ตามหลังตัวแปรที่เกี่ยวข้องกับโรคที่ไม่มีอยู่เมื่อผู้ป่วยมีความมั่นคงทางคลินิก (7) แม้ว่าปัจจัยเกี่ยวข้อง กับความปลอดภัย เกี่ยวกับโรคจิตเภทได้รับ identified วิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นใน การระบุผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงในบริบทของการป่วยทางคลินิกการตั้งค่า และกำหนด influence specific กลยุทธ์ – ใช้ ในชุมชน สวัสดิการ หรือ ระบบกฎหมาย – ในการปรับปรุงต่าง ๆ รักษาและปัจจัยเสี่ยงอื่น ๆ (5) ความสัมพันธ์ระหว่างโรคจิตเภทและพฤติกรรมรุนแรงในผู้ป่วยตามมาตรฐานได้ไม่ถูกก่อนหน้านี้ประเมิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปีที่ผ่านมาการศึกษาได้รับการดำเนินการที่จะระบุความถี่ของเหตุการณ์ความรุนแรงในหมู่โรคทางจิตมักจะไม่ใช้ความรุนแรงต่อผู้อื่นมีกลุ่มย่อยที่อาจเกิดอันตรายจากผู้ป่วยภายใต้กฎระเบียบที่มีความเสี่ยงสูงสำหรับการใช้ความรุนแรงและนี้ทำให้ลัทธิดิ FFI เพื่อลด จุดเชื่อมโยงกับชนิดของโรคนี้ (1-3). แม้จะมีดิฉฉ erences ระหว่างประเทศที่เกี่ยวกับการบังคับใช้กฎหมายและสถาบันข้อมูลที่แสดงให้เห็นว่าโดยทั่วไปบางส่วนออกจากผู้ป่วยที่มีอาการจิตเภทนอกจากนี้ยังมีพฤติกรรมรุนแรง มีการศึกษาย้อนหลังแสดงให้เห็นความชุกของเอพรุนแรงประมาณ 15% ในปีนี้เป็น6 เดือนและ 21.8% ในปีในประชากรกลุ่มนี้ (4) ผลการศึกษาเหล่านี้ได้รับการใช้วิธีการดิฉฉต่างกันในการวัดการดำรงอยู่ของเหตุการณ์ความรุนแรงใด ๆ (ตั้งแต่ ตอนเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นการโจมตีที่ง่ายต่อการใช้ความรุนแรงอย่างจริงจังตอน) รายงานตนเองใช้เครื่องมือมาตรฐานการทบทวนเวชระเบียนและทบทวนฐานข้อมูลของกระทรวงยุติธรรม ในการศึกษาล่าสุดของ 1011 บุคคลที่มีความผิดปกติทางจิตเวชที่ได้รับการรักษาในระบบบริการสุขภาพจิตสาธารณะสเวนสัน, et al (5) รายงานอุบัติการณ์ 6 เดือนของการกระทำความรุนแรงตั้งแต่ 18-21% และ 3-9% ของผู้ที่เป็นตอนที่มีความรุนแรงอย่างจริงจัง (การโจมตีด้วยอาวุธร้ายแรงข่มขืนหรือทำร้ายร่างกายและแบตเตอรี่). การเกิดความรุนแรง ในผู้ป่วยโรคจิตเภทไม่ได้อธิบายโดยตัวแปรเดียว แต่เป็นผลมาจากการทำงานร่วมกันในหมู่ดิฉฉต่างกันปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับบุคคลและสังคม ดำเนินการศึกษาทางระบาดวิทยาในประชากรทั่วไปได้แสดงให้เห็นว่าพฤติกรรมความรุนแรงมีความสัมพันธ์กับผู้ชายที่มีอายุน้อยกว่าที่มีสถานะทางเศรษฐกิจและสังคมต่ำปัญหาสารเสพติดและประวัติศาสตร์ของความรุนแรง (6) ประชากรของผู้ป่วยที่มีอาการจิตเภทที่มีปัจจัยเสี่ยงเช่นเดียวกับประชาชนทั่วไปรวมทั้งการปรากฏตัวของอาการบวกการรับรู้ที่ดีของการเกิดโรคและการปฏิบัติตามการรักษาคนยากจนปัจจัยทั้งหมดที่ได้รับการศึกษาโดยดิ FF ผู้เขียนต่างกันและที่เกี่ยวข้องกับประเภทของพฤติกรรมนี้ ( 7-9) มันได้รับการตั้งสมมติฐานว่าผู้ป่วยที่มีอาการจิตเภทที่ใช้ยาของพวกเขาจะไม่มีความรุนแรงมากขึ้นกว่าประชากรทั่วไปเป็นตัวแปรหลังที่เกี่ยวข้องกับความผิดปกติไม่อยู่เมื่อผู้ป่วยที่มีเสถียรภาพทางคลินิก (7) แม้ว่าปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยในจิตเภทที่ได้รับการระบุเอ็ด fi, การวิจัยมากขึ้นเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อระบุผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงในบริบทของการตั้งค่าทางคลินิกนอกผู้ป่วยและเพื่อตรวจสอบอิทธิพลของระบุไว้กลยุทธ์ค - ตามทั้งในชุมชนสวัสดิการหรือระบบกฎหมาย - การยึดมั่นในการปรับปรุงการรักษาและปัจจัยเสี่ยงอื่น ๆ (5) นอกจากนี้ความสัมพันธ์ระหว่างผู้ป่วยโรคจิตเภทและพฤติกรรมความรุนแรงในผู้ป่วยตามมาตรฐานยังไม่ได้รับการประเมินก่อนหน้านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน ปี ล่าสุด มีการศึกษา มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความถี่ของเหตุการณ์รุนแรงระหว่าง
โรคจิตโดยทั่วไปจะไม่ใช้ความรุนแรงต่อผู้อื่น มีกลุ่มย่อยอาจอันตราย - ผู้ค้าที่มีความเสี่ยงสูงสำหรับความรุนแรงและทำให้ ดิ ffiศาสนาเพื่อลดตราบาปที่เกี่ยวข้องกับโรคชนิดนี้ ( 1 – 3
)แม้ ดิ ff erences ในหมู่ประเทศด้วยความเคารพกฎหมายและความเป็นสถาบัน ข้อมูลแสดงให้เห็นว่าในทั่วไปบางส่วนออก ผู้ป่วยจิตเภทที่ยังมีความรุนแรง พฤติกรรม มีการศึกษาย้อนหลังแสดงความชุกของความรุนแรงตอนประมาณ 15 %
6 เดือน 21 .ร้อยละ 8 ในปีนี้ในประชากร ( 4 ) ผลของการศึกษาเหล่านี้ได้รับการใช้ในff erent วิธีการวัดถึงเรื่องความรุนแรงตอน ( ตั้งแต่ตอนย่อยเช่นการโจมตีง่ายตอนรุนแรงร้ายแรง ) : รายงานด้วยตนเองโดยใช้เครื่องมือมาตรฐานการทบทวนเวชระเบียน และทบทวนฐานข้อมูลกรมยุติธรรม