1. IntroductionProfessional practic

1. Introduction

Professional practice based on evidence or results from research leads to greater knowledge, and its use will improve the health of the population (Pearce and Rogers-Clark, 2012 and Shaw, Cheater, Baker, Gillies, Hearnshaw, et al., 2005a). However, 30 to 40% of patients do not receive care that is consistent with research results (Grol, 2001). Consequently, approximately 20 to 25% of care may be unnecessary or potentially harmful.

Most patients who are seen in health systems are older adults, and the number of patients in this age group is increasing. Therefore, it is important for institutions to focus their attention on this segment of the population (Larsson & Thorslund, 2006). An increase in knowledge based on research in elderly care will lead to better care (Grol & Grimshaw, 2003).

Different disciplines have developed other theories since Rogers published his model of diffusion of innovations (Diffusion of Innovation–Model) in 1962 (Rogers, 2003) to explain the transmission of knowledge, the use of research results, and the main barriers to use. Shaw, Cheater, Baker, Gillies, Hearnshaw, et al. (2005a) used a Cochrane review of 15 randomized controlled trials to identify barriers to changing practice and the implementation of interventions to reduce these barriers. All prior studies in this area attempted to describe the process by which new information or certain developments are being used, assuming that the decision to accept or reject an innovation does not occur spontaneously. These studies suggest that professionals pass through sequential stages of a decision process to accept an innovation, which include knowledge of the innovation and its implementation. These models suggest that the characteristics of the individual and the organization, channels of communication, and the innovation itself are some of the factors that determine whether an innovation is adopted (Rogers, 2003).

Most nursing research in the field that use research results have focused on the study of its determinants (Gerrish et al., 2007 and Pearce and Rogers-Clark, 2012) to identify and correct negative influences through tailored interventions (Shaw et al., 2005b). The determinants that represent barriers to the utilization of research results are combined with the characteristics of the nurse, the documents presenting research results that are statistically difficult to manage, and the organization. However, the characteristics of the organization are one of the main barriers to the use of research findings in clinical practice (Cummings et al., 2007 and Gerrish et al., 2007).

One commonly recommended strategy to bridge the gap between research and practice is the identification of barriers to changes in practice (Dunne, 2011 and Kajermo et al., 2010) and the implementation of strategies to compensate for the identified barriers.

Administrators and educators have required professionals to build their practice on research findings to improve clinical cost-effectiveness and outcomes (Fink et al., 2005 and Grol and Grimshaw, 2003). However, the incorporation of research results into clinical practice remains a significant challenge despite the increase in nursing research (Kajermo et al., 2010 and Shaw, Cheater, Baker, Gillies, Hearnshaw, et al., 2005a).

Funk, Champagne, Wiese, and Tornquist (1991) developed a questionnaire entitled The BARRIERS to Research Utilization Scale (hereafter, BARRIERS scale) in 1991 that was based on the theoretical model of Rogers Rogers (2003) to identify barriers and facilitators for the utilization of research results. This scale is useful for the identification of barriers to the use of research results in the field of care. This instrument is also effective for the investigation of differences between the barriers perceived by nurses and research use in clinical practice (Boström, Kajermo, Nordström, & Wallin, 2008). A systematic review in 2007 (Frasure, 2008) analyzed ten instruments that measure factors related to the use of research in the field of nursing and concluded that the BARRIERS scale was the most widely used instrument across countries, cultures, and professional situations. This widespread use allows the results of this study to be compared with previous studies.

Journals have indexed more than 50 studies that utilize the BARRIERS scale. The most frequently identified barriers in these studies include lack of time, motivation, support from the management organizational structures, support from colleagues, and funding and insufficient knowledge because of skeleton staffing methodologies (Mehrdad et al., 2008, Omer, 2012, Thompson et al., 2006 and Wang et al., 2013). However, some studies found differences in the identified barriers, especially as professionals become more familiar with the investigation (Boström et al., 2008). One study of barriers to nurses and researchers in Spanish hospitals, primary care, and nursing schools (Moreno‐Casbas, Fuentelsaz‐Gallego, de Miguel, González‐María, & Clarke, 2011) was conducted recently. However, nurses working in nursing homes were not included, despite the increasing size of this large group. The geriatric area services an increasing number of patients, and this area suffers from a lack of research progress. Therefore, whether geriatric nurses face barriers to the use of research results in their practice is worth investigation (Bostrom et al., 2006 and Weman et al., 2004). The majority of nursing homes in Spain are private or semi-private institutions that specialize primarily in dependency care and provide a good level of expertise and quality of care, but not all nursing homes and work nurses provide this level of care. Changes in the degree of nursing and specialization were implemented in Spain in recent years. Previously, the degree lasted 3 years, but the current degree requires 4 years, which is similar to other countries of the European Union. The current degree is equivalent to registered nurse (RN). Geriatric nursing is a specialization in Spain, but this specialization is not obligatory to work in a nursing home.

Consequently, the authors identified the barriers to the utilization of research results encountered by Spanish nurses who work in nursing homes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำฝึกอาชีพตามหลักฐาน หรือผลจากงานวิจัยที่นำไปสู่ความรู้มากขึ้น และการใช้จะปรับปรุงสุขภาพของประชากร (Pearce และโรเจอร์ คลาร์ก 2012 และ Shaw สิบแปดมงกุฎ เบเกอร์ กิลไลส์ Hearnshaw, et al., 2005a) อย่างไรก็ตาม 30-40% ของผู้ป่วยไม่ได้รับการดูแลที่สอดคล้องกับผลการวิจัย (Grol, 2001) ดังนั้น ประมาณ 20-25% ของการดูแลอาจจะไม่จำเป็น หรืออาจเป็นอันตรายผู้ป่วยส่วนใหญ่ที่เห็นในระบบสุขภาพมีผู้ใหญ่สูงอายุ และเพิ่มจำนวนผู้ป่วยในกลุ่มอายุนี้ ดังนั้น จึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับสถาบันเน้นความสนใจนี้ส่วนของประชากร (Larsson & Thorslund, 2006) การเพิ่มความรู้จากงานวิจัยในการดูแลผู้สูงอายุจะนำไปสู่การดูแลดี (Grol & Grimshaw, 2003)สาขาวิชาต่าง ๆ ได้พัฒนาทฤษฎีอื่น ๆ ตั้งแต่โรเจอร์สเผยแพร่นวัตกรรม (แพร่ของนวัตกรรม – จำลอง) ในปี 1962 (โรเจอร์ส 2003) รุ่นของเขาอธิบายการส่งผ่านความรู้ การใช้ผลงานวิจัย และอุปสรรคการใช้หลัก Shaw สิบแปดมงกุฎ เบเกอร์ กิลไลส์ Hearnshaw, et al. (2005a) ใช้ทบทวนขั้นทดลองควบคุม randomized 15 ระบุอุปสรรคเพื่อเปลี่ยนแปลงการปฏิบัติและการดำเนินมาตรการเพื่อลดอุปสรรคเหล่านี้ การศึกษาก่อนหน้านี้ทั้งหมดในพื้นที่นี้พยายามอธิบายกระบวนการที่ข้อมูลใหม่หรือการพัฒนาบางอย่างใช้ สมมติว่าการตัดสินใจยอมรับ หรือปฏิเสธนวัตกรรมเกิดธรรมชาติ การศึกษานี้แนะนำว่า ผู้เชี่ยวชาญผ่านลำดับขั้นตอนของกระบวนการตัดสินใจยอมรับนวัตกรรม ซึ่งรวมถึงความรู้ด้านนวัตกรรมและการใช้งานของ รุ่นนี้แนะนำว่า ลักษณะของบุคคล และองค์กร ช่องทางการสื่อสาร และนวัตกรรมเองได้แก่ปัจจัยที่กำหนดว่า มีนำนวัตกรรมใหม่ (โรเจอร์ส 2003)วิจัยพยาบาลส่วนใหญ่ที่ใช้ผลการวิจัยได้มุ่งเน้นในการศึกษาของดีเทอร์มิแนนต์ (Gerrish et al., 2007 และ Pearce และโรเจอร์ คลาร์ก 2012) เพื่อระบุ และแก้ไขลบอิทธิพลผ่านการแทรกแซงเฉพาะ (Shaw et al., 2005b) ดีเทอร์มิแนนต์ที่แสดงถึงอุปสรรคการใช้ประโยชน์ผลการวิจัยจะรวมกับลักษณะของพยาบาล เอกสารนำเสนอผลการวิจัยที่ยากทางสถิติเพื่อจัดการ และองค์กร อย่างไรก็ตาม ลักษณะขององค์กรที่เป็นหนึ่งในอุปสรรคหลักกับการใช้การวิจัยค้นพบในคลินิก (Cummings et al., 2007 และ Gerrish et al., 2007)หนึ่งโดยทั่วไปแนะนำกลยุทธ์การสะพานข้ามช่องว่างระหว่างการวิจัยและการฝึกคือ รหัสของอุปสรรคในทางปฏิบัติ (Dunne, 2011 และ Kajermo et al., 2010) ที่เปลี่ยนแปลง และการดำเนินกลยุทธ์เพื่อชดเชยสำหรับอุปสรรคที่ระบุผู้ดูแลและสรรหาได้ต้องการผู้เชี่ยวชาญในการสร้างปฏิบัติการเกี่ยวกับการปรับปรุงการประหยัดค่าใช้จ่ายทางคลินิกและผล (Fink et al., 2005 และ Grol และ Grimshaw, 2003) อย่างไรก็ตาม ประสานผลการวิจัยในคลินิกยังคงเป็น ความท้าทายที่สำคัญแม้ มีการเพิ่มขึ้นของพยาบาลวิจัย (Kajermo et al., 2010 และ Shaw สิบแปดมงกุฎ เบเกอร์ กิลไลส์ Hearnshaw, et al., 2005a)ยอด แชมเปญ Wiese และ Tornquist (1991) พัฒนาแบบสอบถามที่ได้รับอุปสรรคที่ขนาดการใช้ประโยชน์วิจัย (โดย อุปสรรคขนาด) ในปีพ.ศ. 2534 ซึ่งเป็นไปตามรูปแบบทฤษฎีของโรเจอร์โรเจอร์ (2003) เพื่อระบุอุปสรรคและยากสำหรับการใช้ประโยชน์ของผลการวิจัย มาตราส่วนนี้ใช้สำหรับการระบุอุปสรรคกับการใช้ผลวิจัยในฟิลด์ของ เครื่องมือนี้เป็นการตรวจสอบความแตกต่างระหว่างอุปสรรคโดยพยาบาลและงานวิจัยที่ใช้ในคลินิก (Boström, Kajermo, Nordström และ Wallin, 2008) ตรวจสอบระบบในปี 2550 (Frasure, 2008) วิเคราะห์สิบเครื่องที่วัดค่าปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการใช้การวิจัยในด้านการพยาบาล และสรุปว่า ขนาดอุปสรรคมากสุดใช้เครื่องทั่วประเทศ วัฒนธรรม และสถานการณ์ระดับมืออาชีพ ผลการศึกษานี้เพื่อเปรียบเทียบกับการศึกษาก่อนหน้านี้ใช้แพร่หลายได้สมุดรายวันมีดัชนีการศึกษามากกว่า 50 ที่ใช้ระดับอุปสรรค อุปสรรคในการศึกษานี้ระบุบ่อยรวมถึงขาดแรงจูงใจ สนับสนุน เวลาจากการจัดการโครงสร้างองค์กร สนับสนุนจากเพื่อนร่วมงาน ความรู้เงินทุน และไม่เพียงพอเนื่องจากหลักสูตรพนักงานกระดูก (Mehrdad et al., 2008, Omer, 2012 วัง et al., 2013 และทอมป์สันและ al., 2006) อย่างไรก็ตาม บางการศึกษาพบความแตกต่างในอุปสรรคระบุ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญที่คุ้นเคยกับการสอบสวน (Boström et al., 2008) หนึ่งการศึกษาอุปสรรคการพยาบาลและนักวิจัยในสเปนพยาบาล ดูแล และโรงเรียนพยาบาล (Miguel de Moreno‐Casbas, Fuentelsaz‐Gallego González‐María, & คลาร์ก 2011) ได้ดำเนินการเมื่อเร็ว ๆ นี้ อย่างไรก็ตาม พยาบาลทำงานในสถานพยาบาลไม่อยู่ แม้ มีขนาดเพิ่มขึ้นของกลุ่มขนาดใหญ่นี้ ตั้ง geriatric บริการเพิ่มจำนวนผู้ป่วย และพื้นที่นี้ suffers จากการขาดความก้าวหน้าโครงการวิจัย ดังนั้น ว่าพยาบาล geriatric หน้าอุปสรรคการ ใช้ผลวิจัยในการปฏิบัติมีมูลค่าสอบสวน (Bostrom และ al., 2006 และ Weman et al., 2004) ส่วนใหญ่ของบ้านพยาบาลในสเปนเป็นส่วนตัว หรือกึ่งส่วนตัวสถาบันที่เชี่ยวชาญเป็นหลักในการดูแลการขึ้นต่อกัน และมีความเชี่ยวชาญและคุณภาพของการดูแลระดับดี แต่ไม่พยาบาลบ้านงานพยาบาล ให้ดูแลระดับนี้ การเปลี่ยนแปลงในระดับของความเชี่ยวชาญและพยาบาลถูกนำมาใช้ในประเทศสเปนในปีที่ผ่านมา ก่อนหน้านี้ ระดับกินเวลา 3 ปี แต่ระดับปัจจุบันต้อง 4 ปี ซึ่งจะคล้ายกับประเทศอื่น ๆ ในสหภาพยุโรป ระดับปัจจุบันจะเท่ากับร.น. (RN) พยาบาล geriatric มีความเชี่ยวชาญในสเปน แต่ไม่บังคับให้ทำงานในการพยาบาลเฉพาะทางนี้ดังนั้น ผู้เขียนระบุอุปสรรคการใช้ประโยชน์ของผลการวิจัยพบ โดยพยาบาลสเปนที่ทำงานในสถานพยาบาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำปฏิบัติมืออาชีพบนพื้นฐานของหลักฐานหรือผลจากการวิจัยที่นำไปสู่ความรู้มากขึ้นและการใช้งานจะปรับปรุงสุขภาพของประชากร(เพียร์ซและโรเจอร์สคลาร์ก 2012 และชอว์สิบแปดมงกุฎเบเคอร์กิลลีส์ Hearnshaw, et al., 2005A) แต่ 30-40% ของผู้ป่วยไม่ได้รับการดูแลที่มีความสอดคล้องกับผลการวิจัย (Grol, 2001) ดังนั้นประมาณ 20 ถึง 25% ของการดูแลอาจจะไม่จำเป็นหรืออาจเป็นอันตราย. ผู้ป่วยส่วนใหญ่ที่จะเห็นในระบบสุขภาพผู้สูงอายุและจำนวนผู้ป่วยในกลุ่มอายุนี้จะเพิ่มขึ้น ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับสถาบันที่จะมุ่งเน้นความสนใจของพวกเขาในส่วนของประชากรนี้ (ลาร์สสันและ Thorslund 2006) การเพิ่มขึ้นของความรู้จากการวิจัยในการดูแลผู้สูงอายุจะนำไปสู่การดูแลที่ดีกว่า (Grol และกริมชอว์, 2003). สาขาวิชาที่แตกต่างกันได้มีการพัฒนาทฤษฎีอื่น ๆ ตั้งแต่โรเจอร์สที่ตีพิมพ์รูปแบบของเขาจากการแพร่กระจายของนวัตกรรม (แพร่กระจายของนวัตกรรม-Model) ในปี ค.ศ. 1962 (โรเจอร์ส 2003) ที่จะอธิบายการส่งผ่านความรู้การใช้ผลงานวิจัยและอุปสรรคที่สำคัญในการใช้งาน ชอว์สิบแปดมงกุฎเบเคอร์กิลลีส์ Hearnshaw, et al (2005A) ที่ใช้ในการตรวจสอบ Cochrane 15 งานวิจัยแบบสุ่มเพื่อระบุอุปสรรคในการปฏิบัติที่เปลี่ยนแปลงและการดำเนินการของการแทรกแซงเพื่อลดอุปสรรคเหล่านี้ การศึกษาก่อนทั้งหมดในบริเวณนี้พยายามที่จะอธิบายขั้นตอนโดยที่ข้อมูลใหม่หรือการพัฒนาบางอย่างที่มีการใช้สมมติว่าการตัดสินใจที่จะยอมรับหรือปฏิเสธนวัตกรรมไม่ได้เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ การศึกษาเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่ามืออาชีพที่ผ่านขั้นตอนตามลำดับของกระบวนการตัดสินใจที่จะยอมรับนวัตกรรมซึ่งรวมถึงความรู้เกี่ยวกับนวัตกรรมและการดำเนินงานของ รูปแบบเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าลักษณะของแต่ละบุคคลและองค์กรที่ช่องทางในการติดต่อสื่อสารและนวัตกรรมของตัวเองคือบางส่วนของปัจจัยที่กำหนดว่านวัตกรรมเป็นบุตรบุญธรรม (โรเจอร์ส, 2003). วิจัยทางการพยาบาลส่วนใหญ่ในสนามที่ใช้ผลการวิจัยที่มี มุ่งเน้นไปที่การศึกษาปัจจัยของมัน (Gerrish et al., 2007 และเพียร์ซและโรเจอร์ส-Clark, 2012) ในการระบุและอิทธิพลเชิงลบที่ถูกต้องผ่านการแทรกแซงการปรับแต่ง (ชอว์ et al., 2005b) ปัจจัยที่เป็นตัวแทนของอุปสรรคในการใช้ประโยชน์จากผลงานวิจัยที่มีการรวมกับลักษณะของพยาบาลที่เอกสารนำเสนอผลงานวิจัยที่มีสถิติที่ยากที่จะจัดการและองค์กร อย่างไรก็ตามลักษณะขององค์กรที่เป็นหนึ่งในอุปสรรคหลักที่จะใช้ผลการวิจัยในการปฏิบัติทางคลินิก (คัมมิ่งส์ et al., 2007 และ Gerrish et al., 2007). กลยุทธ์หนึ่งที่แนะนำกันทั่วไปเพื่อลดช่องว่างระหว่างการวิจัยและการปฏิบัติ คือบัตรประจำตัวของปัญหาและอุปสรรคต่อการเปลี่ยนแปลงในทางปฏิบัติ (ดันน์ปี 2011 และ Kajermo et al., 2010) และการดำเนินกลยุทธ์เพื่อชดเชยปัญหาและอุปสรรคที่ระบุ. ผู้บริหารและนักการศึกษาจำเป็นต้องมีผู้เชี่ยวชาญด้านการสร้างการปฏิบัติของพวกเขาในผลการวิจัยในการปรับปรุงค่าใช้จ่ายทางคลินิก -effectiveness และผลลัพธ์ (ตำรวจ et al., 2005 และ Grol และกริมชอว์, 2003) อย่างไรก็ตามการรวมตัวกันของผลการวิจัยในการปฏิบัติทางคลินิกยังคงเป็นความท้าทายที่สำคัญแม้จะมีการเพิ่มขึ้นในการวิจัยทางการพยาบาล (Kajermo et al., 2010 และชอว์สิบแปดมงกุฎเบเคอร์กิลลีส์ Hearnshaw, et al., 2005A). ฉุนแชมเปญ Wiese และ Tornquist (1991) การพัฒนาแบบสอบถามสิทธิอุปสรรคในการวิจัยการใช้เครื่องชั่ง (ต่ออุปสรรคมาก) ในปี 1991 ที่ได้รับการขึ้นอยู่กับรูปแบบทางทฤษฎีของโรเจอร์โรเจอร์ส (2003) ในการระบุปัญหาและอุปสรรคและอำนวยความสะดวกสำหรับการใช้ประโยชน์จากผลงานวิจัย ขนาดนี้จะเป็นประโยชน์สำหรับการระบุของปัญหาและอุปสรรคในการใช้ประโยชน์จากผลงานวิจัยในด้านของการดูแล เครื่องมือนี้ยังมีประสิทธิภาพสำหรับการตรวจสอบความแตกต่างระหว่างอุปสรรครับรู้ของพยาบาลและการใช้การวิจัยในทางคลินิก (Boström, Kajermo, Nordströmและ Wallin 2008) การทบทวนในปี 2007 (Frasure 2008) วิเคราะห์สิบตราสารที่วัดปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการใช้งานของการวิจัยในสาขาการพยาบาลและได้ข้อสรุปว่าขนาดอุปสรรคเป็นเครื่องมือที่ใช้กันอย่างแพร่หลายทั่วประเทศวัฒนธรรมและสถานการณ์ที่เป็นมืออาชีพ นี้จะช่วยให้การใช้อย่างแพร่หลายผลการศึกษาครั้งนี้เพื่อนำไปเปรียบเทียบกับการศึกษาก่อนหน้า. วารสารการจัดทำดัชนีได้มากกว่า 50 การศึกษาที่ใช้ขนาดอุปสรรค อุปสรรคส่วนใหญ่ที่พบได้บ่อยในการศึกษาเหล่านี้รวมถึงไม่มีเวลาแรงจูงใจการสนับสนุนจากการจัดการโครงสร้างองค์กรการสนับสนุนจากเพื่อนร่วมงานและการสนับสนุนเงินทุนและความรู้ไม่เพียงพอเพราะวิธีการพนักงานโครงกระดูก (Mehrdad et al., 2008, โอเมอร์ 2012 ธ อมป์สันและ al., 2006 และวัง et al., 2013) อย่างไรก็ตามการศึกษาบางส่วนที่พบความแตกต่างในการระบุปัญหาและอุปสรรคโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นมืออาชีพมากขึ้นคุ้นเคยกับการสืบสวน (Boström et al., 2008) การศึกษาชิ้นหนึ่งของอุปสรรคในการพยาบาลและนักวิจัยในโรงพยาบาลสเปน, ดูแลหลักและโรงเรียนพยาบาล (Moreno-Casbas, Fuentelsaz-Gallego เดมิเกลGonzález-María, & Clarke 2011) ได้ดำเนินการเมื่อเร็ว ๆ นี้ แต่พยาบาลที่ทำงานในบ้านพยาบาลไม่ได้ถูกรวมแม้จะมีขนาดที่เพิ่มขึ้นของกลุ่มใหญ่นี้ บริการผู้สูงอายุในพื้นที่จำนวนที่เพิ่มขึ้นของผู้ป่วยและพื้นที่นี้ได้รับความทุกข์จากการขาดความคืบหน้าของการวิจัย ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นพยาบาลผู้สูงอายุต้องเผชิญกับอุปสรรคในการใช้ผลงานวิจัยในการปฏิบัติของพวกเขาคือการตรวจสอบมูลค่า (Bostrom et al., 2006 และ Weman et al., 2004) ส่วนใหญ่ของพยาบาลในสเปนเป็นสถาบันเอกชนหรือกึ่งเอกชนที่มีความเชี่ยวชาญเป็นหลักในการดูแลพึ่งพาและให้อยู่ในระดับที่ดีของความเชี่ยวชาญและคุณภาพของการดูแล แต่ไม่ทั้งหมดพยาบาลและพยาบาลทำงานให้ระดับของการดูแลนี้ การเปลี่ยนแปลงในระดับของการพยาบาลและเชี่ยวชาญถูกนำมาใช้ในสเปนในปีที่ผ่านมา ก่อนหน้านี้การศึกษาระดับปริญญากินเวลา 3 ปี แต่การศึกษาระดับปริญญาในปัจจุบันต้องใช้เวลา 4 ปีซึ่งมีความคล้ายคลึงกับประเทศอื่น ๆ ของสหภาพยุโรป การศึกษาระดับปริญญาปัจจุบันเทียบเท่ากับพยาบาลที่ลงทะเบียน (RN) การพยาบาลผู้สูงอายุเป็นความเชี่ยวชาญในสเปน แต่ความเชี่ยวชาญนี้จะไม่บังคับให้ทำงานในบ้านพักคนชรา. ดังนั้นผู้เขียนระบุอุปสรรคในการใช้ประโยชน์จากผลงานวิจัยที่พบสเปนโดยพยาบาลที่ทำงานในสถานพยาบาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ

มืออาชีพการปฏิบัติบนพื้นฐานของหลักฐานหรือผลจากการวิจัยนำไปสู่ความรู้มากขึ้นและการใช้งานจะปรับปรุงสุขภาพของประชากร ( เพียร์ซและโรเจอร์ส คลาร์ก , 2012 และชอว์ , สิบแปดมงกุฎ เบเกอร์ กิลลีส์ hearnshaw , et al . , 2005a ) แต่ 30 ถึง 40 % ของผู้ป่วยที่ไม่ได้รับการดูแลที่สอดคล้องกับผลการวิจัย ( grol , 2001 ) จากนั้นประมาณ 20 ถึง 25 % ของการดูแลอาจจะไม่จำเป็นหรืออาจเป็นอันตราย

ส่วนใหญ่ผู้ป่วยที่เห็นในระบบสุขภาพผู้สูงอายุและผู้ป่วยจำนวนมากในกลุ่มนี้เพิ่มมากขึ้น ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับสถาบันการศึกษาที่จะเน้นความสนใจของพวกเขาในส่วนของประชากรนี้ ( ลาร์สสัน& thorslund , 2006 )เพิ่มบนพื้นฐานของการวิจัยในการดูแลผู้สูงอายุ ความรู้จะนำไปสู่การดูแลรักษาที่ดี ( grol &กริมชอ , 2003 ) .

ต่างสาขาได้พัฒนาทฤษฎีอื่น ๆ ตั้งแต่ โรเจอร์เผยแพร่รูปแบบของการแพร่กระจายนวัตกรรม ( การแพร่กระจายของรูปแบบและนวัตกรรม ) ในปี ค.ศ. 1962 ( Rogers , 2003 ) เพื่ออธิบายการถ่ายทอดความรู้ ใช้ การวิจัยและหลัก อุปสรรคในการใช้ ชอว์ , โกงเบเกอร์ กิลลีส์ hearnshaw et al . ( 2005a ) ใช้ Cochrane ทบทวน 15 สุ่มทดลองควบคุมเพื่อระบุอุปสรรคในการฝึก และการใช้มาตรการเพื่อลดอุปสรรคเหล่านี้ การศึกษาก่อนทั้งหมดในพื้นที่นี้ พยายามที่จะอธิบายถึงกระบวนการซึ่งข้อมูลใหม่หรือการพัฒนาบางอย่างจะถูกใช้สมมติว่า การตัดสินใจที่จะยอมรับหรือปฏิเสธนวัตกรรมไม่ได้เกิดขึ้นเอง การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าผู้เชี่ยวชาญผ่านลําดับขั้นตอนของกระบวนการตัดสินใจยอมรับนวัตกรรม ได้แก่ นวัตกรรม และความรู้ปฏิบัติ โมเดลเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าลักษณะของบุคคลและองค์กร ช่องทางของการสื่อสารและนวัตกรรมนั้น มีปัจจัยบางอย่างที่เป็นตัวกำหนดว่านวัตกรรมเป็นลูกบุญธรรม ( Rogers , 2003 ) .

ส่วนใหญ่พยาบาลการวิจัยในฟิลด์ที่ใช้ผลของการวิจัยได้มุ่งเน้นศึกษาปัจจัยที่กำหนด ( แจร์ริช et al . , 2007 และเพียร์ซและโรเจอร์ส คลาร์ก , 2012 ) เพื่อระบุ และแก้ไขผลกระทบเชิงลบผ่าน โดยการแทรกแซง ( Shaw et al . , 2005b )ปัจจัยของอุปสรรคในการนำผลการวิจัยรวมกับคุณลักษณะของพยาบาล เอกสารการนำเสนอผลงานวิจัยที่แตกต่างกันยากที่จะจัดการและองค์กร อย่างไรก็ตาม ลักษณะขององค์กรเป็นหนึ่งในอุปสรรคหลักในการใช้ผลการวิจัยในการปฏิบัติทางคลินิก ( Cummings et al . ,2007 และแจร์ริช et al . , 2007 ) .

หนึ่งมักแนะนำกลยุทธ์เพื่อลดช่องว่างระหว่างการปฏิบัติการวิจัยและระบุอุปสรรคในการปฏิบัติการ ( ดันน์ , 2011 และ kajermo et al . , 2010 ) และการใช้กลยุทธ์เพื่อชดเชยการระบุอุปสรรค

ผู้บริหารและครูต้องมืออาชีพเพื่อสร้างการปฏิบัติของพวกเขาในการวิจัยเพื่อปรับปรุงประสิทธิผลทางคลินิกและผล ( ฟิน et al . , 2005 และ grol กับกริมชอ , 2003 ) อย่างไรก็ตาม การใช้ผลการวิจัยในการปฏิบัติทางคลินิกยังคงความท้าทายแม้จะมีการเพิ่มขึ้นในการวิจัยทางการพยาบาล ( kajermo et al . , 2010 และชอว์ ขี้โกง เบเกอร์กิลลีส์ hearnshaw , et al . , 2005a ) .

Funk , แชมเปญ , วีส และ tornquist ( 1991 ) การพัฒนาแบบสอบถามเพื่อการวิจัยเรื่องอุปสรรคขนาดการใช้ ( ต่อ อุปสรรคขนาด ) ในปี 1991 ที่อยู่บนพื้นฐานของรูปแบบทางทฤษฎีของโรเจอร์ โรเจอร์ ( 2003 ) ศึกษาอุปสรรคและอำนวยความสะดวกสำหรับใช้ ผลการค้นคว้าระดับนี้จะเป็นประโยชน์สำหรับการระบุอุปสรรคที่จะใช้ผลการวิจัยในด้านการดูแล เครื่องมือนี้จะมีประสิทธิภาพในการตรวจสอบความแตกต่างระหว่างอุปสรรค ตามการรับรู้ของพยาบาลและการวิจัยที่ใช้ในคลินิก ( bostr ö m , kajermo nordstr ö m , &วอลลิน , 2008 ) การทบทวนอย่างเป็นระบบ ( frasure ในปี 2007 ,2551 ) 10 เครื่องมือวัดวิเคราะห์ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการใช้วิจัยในสาขาการพยาบาล และสรุปได้ว่า อุปสรรค และใช้กันอย่างแพร่หลายในข้ามประเทศ , วัฒนธรรม และสถานการณ์มืออาชีพ ใช้อย่างกว้างขวางนี้จะช่วยให้ผลของการศึกษานี้ เพื่อเปรียบเทียบกับการศึกษาก่อนหน้านี้

วารสารมีมากกว่า 50 การศึกษาที่ใช้อุปสรรคระดับการจัดทำดัชนี ส่วนใหญ่มักระบุอุปสรรคในการศึกษาเหล่านี้รวมถึงการขาดเวลา แรงจูงใจ แรงสนับสนุนจากการจัดการโครงสร้างองค์กร การสนับสนุนจากเพื่อนร่วมงานและเงินทุนและความรู้ไม่เพียงพอ เพราะวิธีการจัดโครงกระดูก ( mehrdad et al . , 2008 , อร์ , 2012 , Thompson et al . ,2006 และ Wang et al . , 2013 ) อย่างไรก็ตาม บางการศึกษาพบความแตกต่างในการระบุอุปสรรค โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญที่คุ้นเคยกับการสอบสวนเพิ่มเติม ( bostr ö m et al . , 2008 ) การศึกษาหนึ่งอุปสรรคของพยาบาล และนักวิจัยในโรงพยาบาล , สเปนปฐมภูมิ และโรงเรียนพยาบาล ( ‐กา าส โมเรโน่ , ‐ fuentelsaz กัลเลโก เดอ มิเกล gonz . kgm ‐ Mar í a & lez , คลาร์ก2011 ) ได้ดำเนินการเมื่อเร็ว ๆนี้ อย่างไรก็ตาม พยาบาล พยาบาล จำนวน แม้การเพิ่มขนาดของกลุ่มใหญ่นี้ พื้นที่สำหรับการบริการการเพิ่มจำนวนของผู้ป่วย และพื้นที่ที่ได้รับความทุกข์จากการขาดความคืบหน้าในการวิจัย ดังนั้น ไม่ว่าพยาบาลผู้สูงอายุเผชิญอุปสรรคการใช้ผลการวิจัยในการปฏิบัติของพวกเขาถูกสอบสวนมูลค่า ( bostrom et al . ,2006 และวีแมน et al . , 2004 ) ส่วนใหญ่ของพยาบาลในบ้านของสเปนเป็นส่วนบุคคลหรือกึ่งสถาบันเอกชนที่เชี่ยวชาญเป็นหลักในการดูแล และให้ระดับของความเชี่ยวชาญและคุณภาพของการดูแล แต่ไม่ทั้งหมดทำงานพยาบาลและพยาบาลให้ระดับของการดูแลนี้ การเปลี่ยนแปลงในระดับของพยาบาลเฉพาะทางและถูกนำมาใช้ใน สเปน ในช่วงปี ก่อนหน้านี้ปริญญามาแล้ว 3 ปี แต่ปัจจุบันต้องมีปริญญา 4 ปี ซึ่งใกล้เคียงกับประเทศอื่นๆของสหภาพยุโรป ระดับปัจจุบันเทียบเท่ากับพยาบาลวิชาชีพ ( RN ) การพยาบาลผู้สูงอายุมีความเชี่ยวชาญเฉพาะด้าน ใน สเปน แต่นี้จะไม่บังคับให้ทำงานในบ้านพยาบาล .

จากนั้นผู้เขียนระบุว่า อุปสรรคในการใช้ผลการวิจัยพบว่าพยาบาลสเปนที่ทำงานในบ้านพยาบาล .