In the framework of obtaining resis

In the framework
of obtaining resistance against BNYVV, Kallerhoff et al. (1990) showed that protoplasts of CP-transformed sugar beet suspension cells, though amenable to infection, presented lower virus multiplication rates in comparison to protoplasts of non-transformed cells. Further, Ehlers et al. (1991) described a protocol for the generation of CP-expressing hairy roots obtained through A. rhizogenes-mediated transformation. CP-based resistance at the plant level however, obtained via Agrobacterium tumefaciens-mediated transformation, was first reported by Mannerlöf et al. (1996) using two constructs carrying the coding region of the CP. Progenies obtained after two cycles of selfing, were challenged with BNYVV and evaluated for resistance. Although accumulation of the viral protein could not be detected, expression of the CP gene was found correlated with reduced virus titers both in greenhouse and field trial experiments. Presently, such a discrepancy between translatable levels and reduced virus accumulation has been explained on the basis of additional mechanisms such as RNA-mediated interferences (RNAi) (for a review see Prins et al.,
2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในกรอบงาน ของการได้รับการต้านทานต่อ BNYVV, Kallerhoff et al. (1990) พบว่า โปแปลง CP นทานระงับเซลล์ ว่าคล้อยตามการติดเชื้อ ตกนำเสนอราคาคูณไวรัสต่ำ โดยโปไม่เปลี่ยนเซลล์ เพิ่มเติม Ehlers และ al. (1991) กล่าวถึงโพรโทคอสำหรับรุ่น CP กำลังขนรากได้ผ่านการแปลง rhizogenes mediated อ. CP ตามระดับโรงงานอย่างไรก็ตาม ได้ผ่านการแปลง tumefaciens mediated อโกรแบคทีเรียม ก่อนรายงานโดย Mannerlöf et al. (1996) ใช้โครงสร้างสองแคว้น Progenies CP. ได้หลังจากรอบสองของ selfing สภาพการถือครอง ถูกท้าทาย ด้วย BNYVV และประเมินความต้านทาน ถึงแม้ว่าไม่สามารถตรวจพบการสะสมของโปรตีนไวรัส นิพจน์ของยีน CP พบ correlated กับไวรัสลดลง titers ทั้งในเรือนกระจกและฟิลด์ทดลองทดลอง ปัจจุบัน ขัดแย้งดังกล่าวระหว่างระดับงานสำหรับผู้พิการและสะสมไวรัสลดได้ถูกอธิบาย โดยกลไกเพิ่มเติมเช่น interferences mediated อาร์เอ็นเอ (RNAi) (ทบทวนดูพรินส์ et al.,2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในกรอบ
ของการได้รับความต้านทานต่อ BNYVV, et al, Kallerhoff (1990) แสดงให้เห็นว่า protoplasts ของ CP-เปลี่ยนเซลล์ระงับน้ำตาลหัวผักกาด แต่คล้อยตามการติดเชื้อที่นำเสนอการลดอัตราการคูณไวรัสในการเปรียบเทียบกับ protoplasts ของเซลล์ที่ไม่เปลี่ยน นอกจาก Ehlers et al, (1991) อธิบายโปรโตคอลสำหรับรุ่น CP-แสดงรากขนที่ได้รับผ่านการเปลี่ยนแปลง A. rhizogenes พึ่ง ต้านทาน CP-based ในระดับโรงงาน แต่ได้รับผ่านทาง Agrobacterium tumefaciens เปลี่ยนแปลงพึ่งได้รับการรายงานครั้งแรกโดยMannerlöf et al, (1996) โดยใช้สองโครงสร้างการดำเนินการเข้ารหัสภูมิภาคของซีพี ลูกที่ได้รับหลังจากที่สองรอบของ selfing ถูกท้าทายด้วย BNYVV และประเมินผลความต้านทาน แม้ว่าการสะสมของโปรตีนที่ไวรัสไม่สามารถตรวจพบการแสดงออกของยีน CP ถูกพบว่ามีความสัมพันธ์กับเชื้อไวรัสลดลงทั้งในเรือนกระจกและเขตการทดลองการทดลอง ปัจจุบันเช่นความแตกต่างระหว่างระดับแปลและการสะสมไวรัสลดลงได้รับการอธิบายบนพื้นฐานของกลไกเพิ่มเติมเช่นการรบกวน RNA พึ่ง (RNAi) (สำหรับความคิดเห็นเห็น Prins et al.,
2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในกรอบ
ของการต่อต้าน bnyvv kallerhoff , et al . ( 1990 ) พบว่าโปรโตพลาสต์ของ CP เปลี่ยนน้ำตาลระงับเซลล์ แต่ซูฮกต่อการติดเชื้อ ไวรัสเสนอลดอัตราการคูณในการเปรียบเทียบกับเอนไซม์ที่ไม่ลูบหน้าปะจมูก . นอกจากนี้ เลอ et al . ( 1991 ) อธิบายขั้นตอนสำหรับรุ่นของ CP แสดงขนรากได้ผ่าน .3 ) การเปลี่ยนแปลง CP ที่ใช้ต้านทานที่พืชระดับ อย่างไรก็ตาม ได้ผ่านการเปลี่ยนแปลงโดย Agrobacterium tumefaciens เป็นครั้งแรกที่รายงานโดย mannerl ö f et al . ( 1996 ) ที่ใช้สองโครงสร้างถือรหัสภูมิภาคของ CP ที่ได้รับหลังจากสองรอบของใบผสมถูกท้าทายด้วย bnyvv และประเมินผลเพื่อต่อต้านถึงแม้ว่าการสะสมของโปรตีนไวรัสไม่สามารถตรวจพบการแสดงออกของยีนโปรตีนลดลงโดยมีความสัมพันธ์กับไวรัสทั้งในเรือนทดลอง และการทดลองภาคสนาม . ปัจจุบันเช่น ความแตกต่างระหว่างระดับได้ลดการสะสมไวรัสได้รับการอธิบายบนพื้นฐานของกลไกเพิ่มเติม เช่น การแทรกแซงอาร์เอ็นเอ ( หา ) ( สำหรับทบทวนดูพรินส์ et al . ,
2008 )