Artificial respiration (2)Qi Louer

Artificial respiration (2)

Qi Louer slightly let out a breath of relief. She had finally snatched back Bai Li’s little life!

Afraid that Bai Li had not regained consciousness due to any remaining poison, she bit into another one, intending to feed it to her.

That boy’s voice suddenly sounded: “Alright, alright! Just one is enough! Cloud Fruits are stuff that’re difficult to encounter even once in a thousand years, you can’t just waste it!”

The voice was filled with pain, as if this tree was his family or something.

Qi Louer didn’t know where this little god was from, so she didn’t feel like paying any attention to him at all.

She had fought for more than half a day, was thirsty, hungry, and exhausted. As she sat there, she herself also ate one.

This Cloud Fruit’s flavor was extremely sweet. Once Qi Louer ate one, she felt as though her entire body was soaking inside a clear spring as all her exhaustion disappeared without a trace.

A warm aura feeling seemed to wander within her chest, and wherever this aura went, it was as though her body was being created anew. This was exceptionally invigorating.

Eh, it truly was some good stuff!

Qi Louer lowered the one she had not finished onto the ground and hopped up the tree with the intention of picking a few more.

The boy’s voice from underneath the tree sounded once again.

This time, the voice was somewhat flustered: “Hey hey, stop picking! These Cloud Fruits only blossom once every three hundred years, bears fruit once every three hundred years. If an ordinary person were to eat one, they could increase their power by a hundred years of effort, it’s exceptionally precious…”

Qi Louer was stunned, then she laughed: “Since this fruit is so precious, since I’ve encountered it, I ought to pick a few more as provisions…”

“You can’t do that! Cloud Fruits don’t last long, after you pick it, it would change color after two hours, change taste after four, and after six hours, it would stink so bad that you can’t eat it.”

The boy’s voice chattered on.

Qi Louer stared blankly with black lines on her forehead!

Why is this Cloud Fruit even more fragile than lychee? If that were the case, she can’t pluck more, picking more would be a waste…

She casually picked two, then hopped back down.

That boy’s voice sounded like a cat whose tail had been stepped on as he shrieked: “Didn’t I say you can’t pick too much? Stupid woman, you still picked more?!”

Qi Louer snorted: “I’m hungry, I just wanted to two more, can’t I?!”

“Can’t, can’t! Absolutely cannot! You think this Cloud Fruit is some kind of cabbage that you randomly planted? Something that you can eat until full!?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วยหายใจ (2)Qi Louer เล็กน้อยให้ออกลมบรรเทา เธอได้ก็กระชากกลับไป๋หลี่น้อยชีวิตกลัวว่า หลี่ไป๋มีชัวสติเนื่องจากยาพิษใด ๆ เหลืออยู่ เธอบิตเป็นหนึ่ง ตั้งใจจะเลี้ยงเธอเด็กเสียงก็ไพเราะ: "ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร เพียงหนึ่งก็เพียงพอ ผลไม้เมฆเป็นสิ่งที่จะยากที่จะพบได้เมื่อในพันปี คุณเพียงแค่ไม่เสียมัน "เสียงก็เต็มไป ด้วยความเจ็บปวด กับว่าต้นไม้นี้ ครอบครัวของเขาหรือสิ่งQi Louer นั้นนี้พระน้อยอยู่ที่ไหนจาก ดังนั้นเธอไม่ได้รู้สึกสนใจใด ๆ กับเขาเลยเธอได้ต่อสู้สำหรับวันมากกว่าครึ่ง กระหายน้ำ หิว และหมดแรง ขณะที่เธอนั่ง ตัวเธอเองยังกินหนึ่งรสชาติของผลไม้เมฆนี้ได้มาก เมื่อ Qi Louer กินหนึ่ง เธอรู้สึกเหมือนกับว่าร่างกายของเธอทั้งแช่ภายในฤดูใบไม้ผลิชัดเจน ตามจุดของเธอหายไปอย่างไร้ร่องความรู้สึกอบอุ่นกลิ่นอายที่ดูเหมือนจะ เดินไปภายในอกของเธอ และทุกที่ไปนี้ออร่า ก็เหมือนกับว่าร่างกายของเธอถูกสร้างนั้นใหม่ นี้คือชุ่มชื่นเป็นพิเศษเอ๊ะ ค่อนบางสิ่งที่ดีQi Louer ลดลงหนึ่งเธอไม่เสร็จลงบนพื้นดิน และขึ้นต้นไม้ด้วยความตั้งใจรับอีกไม่กี่รสเสียงของเด็กผู้ชายจากใต้ต้นไม้ฟังอีกครั้งเวลานี้ เสียงมีความสับสนค่อนข้าง: "เฮ้เฮ้ หยุดการเบิกสินค้า ดอกเดียวเมฆผลไม้เหล่านี้หนึ่งครั้งทุกสามร้อยปี หมีคู่ผลไม้ทุก ๆ สามร้อยปี ถ้าคนธรรมดากินอย่างใดอย่างหนึ่ง พวกเขาสามารถเพิ่มพลังของพวกเขา โดยร้อยปีของความพยายาม มันจะมีค่าเป็นพิเศษ..."Qi Louer อึ้ง แล้วเธอหัวเราะ: "เนื่องจากผลไม้นี้จะมีค่าดังนั้น ตั้งแต่ฉันได้พบ ฉันควรจะเลือกอีกกี่เป็นบทบัญญัติ...""ไม่ ผลไม้เมฆไม่นาน หลังจากที่คุณเลือก มันจะเปลี่ยนสีหลังจากสองชั่วโมง เปลี่ยนรสชาติหลังจากสี่ และหลังจาก 6 ชั่วโมง มันจะเหม็นไม่ดีดังนั้นคุณไม่สามารถรับประทาน"เสียงของเด็กผู้ชาย chattered บนLouer ฉีจ้อง blankly กับเส้นสีดำบนหน้าผากของเธอเปราะบางยิ่งกว่าลิ้นจี่ผลไม้เมฆไม่ได้ ถ้าที่เป็นกรณี เธอไม่สามารถดึงขึ้น เบิกสินค้าเพิ่มเติมจะเสีย...เธอตั้งใจหยิบสอง แล้วรสกลับลงว่า เสียงเด็กฟังเหมือนแมวที่มีหางได้ถูกเหยียบเป็นเขา shrieked: "ผมไม่ได้คุณไม่สามารถได้รับมากเกินไป ผู้หญิงโง่ คุณยังคงเลือกเพิ่มเติม!"Snorted Qi Louer: "ผมหิว ฉันแค่อยากจะเติมสอง สามารถ!""ไม่ ไม่สามารถ ไม่สามารถอย่างแน่นอน คุณคิดว่า ผลไม้นี้เมฆเป็นชนิดบางส่วนของกะหล่ำปลีที่ปลูกแบบสุ่ม สิ่งที่คุณสามารถกินได้จนกว่าจะเต็ม?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เครื่องช่วยหายใจ (2) ฉี Louer เล็กน้อยให้ออกลมหายใจด้วยความโล่งอก ! เธอได้คว้าในที่สุดก็กลับมามีชีวิตเล็ก ๆ น้อย ๆ ตากใบหลี่. กลัวว่าตากใบหลี่ไม่ได้ฟื้นคืนสติเนื่องจากพิษใด ๆ ที่เหลือเธอบิตไปยังอีกคนหนึ่งที่มีความประสงค์ที่จะเลี้ยงมันให้เธอเสียงของเด็กที่อยู่ ๆ ก็ฟัง: "เอาล่ะครับ! เพียงหนึ่งเป็นพอ! ผลไม้มีเมฆเป็นสิ่งที่ลงยากที่จะพบแม้แต่ครั้งเดียวในพันปีคุณไม่สามารถเพียงแค่เสียมัน! " เสียงที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดราวกับว่าต้นไม้ต้นนี้เป็นครอบครัวหรือบางสิ่งบางอย่างของเขา. ฉี Louer ไม่ทราบว่า นี้พระเจ้าเล็ก ๆ น้อย ๆ จากดังนั้นเธอจึงไม่ได้รู้สึกเหมือนให้ความสนใจใด ๆ กับเขาเลย. เธอได้ต่อสู้มานานกว่าครึ่งวันคนกระหายหิวและเหนื่อย ขณะที่เธอนั่งอยู่ที่นั่นเธอเองยังกินหนึ่ง. รสผลไม้นี้มีเมฆเป็นหวานมาก เมื่อฉี Louer กินหนึ่งเธอรู้สึกราวกับว่าร่างทั้งร่างของเธอถูกแช่อยู่ในฤดูใบไม้ผลิที่ชัดเจนเป็นสิ่งที่อ่อนล้าของเธอหายไปอย่างไร้ร่องรอย. ความรู้สึกกลิ่นอายอบอุ่นดูเหมือนจะเดินภายในหน้าอกของเธอและที่ใดก็ตามกลิ่นอายนี้ไปมันก็เหมือนกับว่าเธอ ร่างกายถูกสร้างขึ้นใหม่ นี่คือความชุ่มชื่นล้ำ. เอ๊ะมันอย่างแท้จริงคือบางสิ่งที่ดี! ฉี Louer ลดลงหนึ่งที่เธอได้ไม่เสร็จสิ้นลงบนพื้นดินและกระโดดขึ้นไปบนต้นไม้ด้วยความตั้งใจของการเลือกไม่กี่ more. เสียงของเด็กจากใต้ต้นไม้ฟังอีกครั้ง . เวลานี้เสียงค่อนข้างลน: "Hey Hey หยุดยก! เหล่านี้ผลไม้เมฆเพียงเบ่งบานหนึ่งครั้งในทุกสามร้อยปีหมีผลไม้ทุกสามร้อยปี ถ้าคนธรรมดาก็จะกินอย่างใดอย่างหนึ่งที่พวกเขาสามารถเพิ่มพลังของพวกเขาโดยร้อยปีของความพยายามก็มีค่าล้ำ ... " ฉี Louer ตะลึงแล้วเธอหัวเราะ:" ตั้งแต่ผลไม้ชนิดนี้มีค่าดังนั้นตั้งแต่ฉันได้พบมัน ฉันควรจะเลือกไม่กี่มากขึ้นตามบทบัญญัติ ... " " คุณไม่สามารถทำอย่างนั้น! ผลไม้มีเมฆไม่นานหลังจากที่คุณรับมันก็จะเปลี่ยนสีสองชั่วโมงหลังจากเปลี่ยนรสชาติหลังจากสี่และหลังจากหกชั่วโมงก็จะเหม็นไม่ดีเพื่อให้คุณไม่สามารถกินมัน. " เสียงของเด็ก chattered บน . ฉี Louer จ้อง blankly ที่มีเส้นสีดำบนหน้าผากของเธอ! นี้ผลไม้เมฆเป็นเพราะเหตุใดที่เปราะบางมากยิ่งขึ้นกว่าลิ้นจี่? หากพบว่าเป็นกรณีที่เธอไม่สามารถถอนมากขึ้นยกมากขึ้นจะเสีย ... เธอตั้งใจเลือกสองแล้วกระโดดกลับลง. เสียงของเด็กที่ฟังเหมือนแมวที่มีหางได้รับการเหยียบในขณะที่เขาร้อง "Didn ' T ผมว่าคุณไม่สามารถรับมากเกินไป? ผู้หญิงโง่คุณยังเลือกมากขึ้น ?! " ฉี Louer snorted:" ฉันหิวฉันแค่อยากจะอีกสองคนไม่สามารถฉัน ?! " " ไม่สามารถไม่ได้! อย่างไม่สามารถ! คุณคิดว่านี้ผลไม้มีเมฆเป็นชนิดของกะหล่ำปลีบางอย่างที่คุณปลูกสุ่ม? สิ่งที่คุณสามารถกินจนกว่าจะเต็ม !? "