4.The Context, Performance and Mean

4.

The Context, Performance and Meaning of Ritual : The

British Monarchy and the ‘Invention of Tradition’ c. 1820–
19771



DAVID CANNADINE




In 1820, The Black Book, a radical critique of the corruption and power of the English
Establishment, made this comment on royal ritual:
Pageantry and show, the parade of crowns and coronets, of gold keys, sticks, white wands and black rods; of ermine and lawn, maces and wigs, are ridiculous when men become enlightened, when they have learned that the real object of government is to confer the greatest happiness on the people at the least expense.2
Forty years later, Lord Robert Cecil, the future third marquess of Salisbury, having
watched Queen Victoria open parliament, wrote with scarcely more approval:
Some nations have a gift for ceremonial. No poverty of means or absence of splendour inhibits them from making any pageant in which they take part both real and impressive. Everybody falls naturally into his proper place, throws himself without effort into the spirit of the little drama he is enacting, and instinctively represses all appearance of constraint or distracted attention.
But, he went on to explain:
This aptitude is generally confined to the people of a southern climate and of non-Teutonic parentage. In England the case is exactly the reverse. We can afford to be more splendid than most nations; but some malignant spell broods over all our most solemn ceremonials, and inserts into them some feature which makes them all ridiculous… Something always breaks down, somebody contrives to escape doing his part, or some bye-motive is suffered to interfere and ruin it all.3
Taken together, these quotations exemplify contemporary attitudes towards the
ceremonial of the British monarchy during the first three-quarters of the nineteenth century. The first argued that as the population was becoming better educated, royal ritual would soon be exposed as nothing more than primitive magic, a hollow sham. And the second suggested, on the basis of impeccable inside knowledge, that in any case the pageantry centred on the monarchy was conspicuous for its ineptitude rather than for its grandeur.
Today in England the situation is the exact reverse. With the possible exception of the papacy, no head of state is surrounded by more popular ritual than Queen Elizabeth II. The mass of the population may indeed have become better educated, as the authors o f The Black Book had hoped; but they have not, as a result, lost their liking for the secular magic of monarchy. On the contrary, as Ian Gilmour has noted, ‘Modern

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4บริบท ประสิทธิภาพ และความหมายของพิธีกรรม: การพระมหากษัตริย์อังกฤษและ c 'ประดิษฐ์ประเพณี' 1820 –19771ดาวิด CANNADINEใน 1820 ดำถือ วิจารณ์ความเสียหายที่รุนแรงและพลังของภาษาอังกฤษก่อตั้ง ทำคิดพิธีกรรมราช:Pageantry และการแสดง พาเหรดของครอบฟันและ coronets แป้นทอง ไม้ ไม้เท้าสีขาว และสีดำ ก้าน สัตว์คล้ายแมว และสนามหญ้า maces และวิก จะไร้สาระเมื่อผู้ชายเป็นพุทธเจ้า เมื่อพวกเขาได้เรียนรู้ว่า วัตถุที่แท้จริงของรัฐบาลคือการ ประสาทความสุขมาก ๆ กับคนที่ expense.2 อย่างน้อยมีพระเจ้าโรเบิร์ตเซซิล สแห่งซอลส์บรี อนาคตที่สามสี่สิบปีต่อมาดูควีนวิคตอเรียเปิดรัฐสภา เขียนกับอนุมัติแทบเพิ่มเติม:บางประเทศมีของขวัญ ceremonial ไม่มีความยากจนหมายถึงหรือขาดแรงยับยั้งพวกเขาจากการประกวดใด ๆ ที่พวกเขาใช้เวลาส่วนหนึ่งจริง และน่าประทับใจ ทุกคนตกอยู่ในสถานที่เหมาะสมของธรรมชาติ พ่นเองโดยไม่พยายามเข้าไปในจิตวิญญาณของละครน้อยคือปฏิบัติ และ instinctively represses ลักษณะทั้งหมดของข้อจำกัดหรือความสนใจต้องคอยกังวลแต่ เขาก็จะอธิบาย:โดยทั่วไปมีจำกัดความสามารถนี้ไปคนภูมิอากาศภาคใต้ และมีทิวทัน parentage ในอังกฤษ กรณีอยู่ตรงข้าม เราสามารถจะสวยงามยิ่งกว่าประชาชาติมากที่สุด แต่บางสะกดภูต broods ผ่าน ceremonials บุดมากที่สุดของเรา และแทรกในบางลักษณะซึ่งทำให้พวกเขาทั้งหมดไร้สาระ... สิ่งเสมอแบ่ง ใคร contrives หนีทำส่วนของเขา หรือบางลาก่อนโมทีฟได้รับความเดือดร้อนในการแทรกแซง และทำลายมัน all.3ปวง ใบเสนอราคาเหล่านี้ exemplify ทัศนคติร่วมสมัยceremonial พระมหากษัตริย์อังกฤษในระหว่าง three-quarters แรกของศตวรรษ แรกที่โต้เถียงว่า เป็นประชากรเป็นดีกว่า ศึกษา พระราชพิธีทางศาสนาจะเร็ว ๆ นี้ถูกเป็นอะไรมากไปกว่าดั้งเดิมมายากล ซัมซุยโปกลวง และที่สองที่แนะนำ บน พื้นฐาน ของจากภายในความรู้ ว่าในกรณีใด ๆ pageantry ศูนย์กลางในพระมหากษัตริย์เป็นเป้าของความไม่ถูก ปรับความรู้สึกวันนี้อังกฤษ สถานการณ์ได้กลับแน่นอน มีข้อยกเว้นที่เป็นของโรมัน ประมุขไม่ถูกล้อมรอบ ด้วยพิธีกรรมที่นิยมมากขึ้นกว่าควีนเอลิซาเบธ II มวลของประชากรอาจแน่นอนได้เป็นดีศึกษา เป็น f o ผู้เขียนในสมุดดำที่ได้หวัง แต่พวกเขาได้ไม่ เป็นผล สูญเสียความชื่นชอบในทางโลกมหัศจรรย์ของพระมหากษัตริย์ ดอก เอียน Gilmour มีเสียง, ' ทันสมัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4. บริบทประสิทธิภาพและความหมายของพิธีกรรมที่: สถาบันพระมหากษัตริย์อังกฤษและ 'ประดิษฐ์ของประเพณี' ค 1820- 19,771 DAVID Cannadine ใน 1820 หนังสือดำ, วิจารณ์ที่รุนแรงของการทุจริตและอำนาจของอังกฤษจัดตั้งได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้พระราชพิธีทางศาสนา: ขบวนแห่และการแสดงขบวนพาเหรดของครอบฟันและมงกุฎของกุญแจทองแท่งสีขาว ไม้เท้าและแท่งสีดำ ของแมวน้ำและสนามหญ้า, maces และวิกผมเป็นไร้สาระเมื่อคนกลายเป็นพุทธะเมื่อพวกเขาได้เรียนรู้ว่าวัตถุที่แท้จริงของรัฐบาลคือการมอบความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดกับคนที่อย่างน้อย expense.2 สี่สิบปีต่อมาพระเจ้าโรเบิร์ตเซซิลที่ สามในอนาคตของมาควิสซูเปอร์มาร์เก็ตที่มีดูสมเด็จพระราชินีวิกตอเรียรัฐสภาเปิดเขียนด้วยความเห็นชอบแทบเพิ่มเติมได้ที่: ประเทศบางคนมีของขวัญสำหรับพิธีการ ไม่มีความยากจนของวิธีการหรือไม่มีความงดงามยับยั้งพวกเขาจากการประกวดใด ๆ ในการที่พวกเขามีส่วนร่วมทั้งจริงและน่าประทับใจ ทุกคนตกอยู่ตามธรรมชาติในสถานที่ที่เหมาะสมของเขาโยนตัวเองโดยไม่ต้องพยายามเข้าไปในจิตวิญญาณของละครเล็ก ๆ น้อย ๆ เขาเป็นตัวประกันและสัญชาตญาณ represses ลักษณะของข้อ จำกัด หรือฟุ้งซ่านความสนใจของทุกคน. แต่เขาอธิบายต่อไป: ความถนัดนี้ถูกกักขังอยู่ทั่วไปให้กับประชาชน สภาพภูมิอากาศของภาคใต้และของบิดามารดาที่ไม่เต็มตัว ในประเทศอังกฤษในกรณีที่เป็นสิ่งที่ตรงกันข้าม เราสามารถที่จะสวยงามกว่าประเทศส่วนใหญ่; แต่บางกกสะกดมะเร็งทั้งหมด ceremonials ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดของเราและแทรกลงในพวกเขาคุณลักษณะบางอย่างที่ทำให้พวกเขาทั้งหมดไร้สาระบางสิ่งบางอย่าง ... มักจะแบ่งลงบางคน contrives ที่จะหลบหนีทำหน้าที่ในส่วนของเขาหรือบางลาแรงจูงใจที่จะได้รับความเดือดร้อนที่จะแทรกแซงและทำลายมันทั้งหมด 0.3 ที่ร่วมกันเสนอราคาเหล่านี้เป็นตัวอย่างทัศนคติร่วมสมัยที่มีต่อพระราชพิธีของสถาบันพระมหากษัตริย์อังกฤษในช่วงสามไตรมาสแรกของศตวรรษที่สิบเก้า แย้งแรกที่เป็นประชากรที่มีการศึกษาที่ดีขึ้นกลายเป็นพระราชพิธีทางศาสนาที่เร็ว ๆ นี้จะได้รับการเปิดเผยว่าเป็นอะไรมากไปกว่าความมหัศจรรย์ดั้งเดิมหลอกลวงกลวง และครั้งที่สองที่แนะนำบนพื้นฐานของความรู้ภายในที่ไร้ที่ติว่าในกรณีใด ๆ ขบวนแห่มีศูนย์กลางอยู่ที่สถาบันพระมหากษัตริย์เป็นที่เห็นได้ชัดเจนสำหรับความโง่เขลาของมันมากกว่าสำหรับความยิ่งใหญ่ของ. วันนี้ในประเทศอังกฤษสถานการณ์จะกลับที่แน่นอน ด้วยข้อยกเว้นของพระสันตะปาปาประมุขแห่งรัฐไม่มีรายล้อมไปด้วยพิธีกรรมที่นิยมมากขึ้นกว่า Queen Elizabeth II มวลของประชากรที่แน่นอนอาจได้กลายเป็นที่ศึกษาดีเป็นผู้เขียนหนังสือสีดำมีหวัง; แต่พวกเขาไม่ได้เป็นผลให้สูญเสียความชื่นชอบของพวกเขาสำหรับความมหัศจรรย์ของโลกสถาบันพระมหากษัตริย์ ในทางตรงกันข้ามในขณะที่เอียนมัวร์ได้ตั้งข้อสังเกต 'โมเดิร์น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 .

บริบท ประสิทธิภาพ และความหมายของพิธีกรรม :

กษัตริย์อังกฤษและการประดิษฐ์ประเพณี ' ' C . 1820 – 19771




เดวิด cannadine




ใน 1820 , หนังสือสีดำ วิจารณ์รุนแรงของความเสียหายและพลังแห่งการจัดตั้งภาษาอังกฤษ
, ทำแสดงความคิดเห็นในพิธีหลวง :
ขบวนแห่และการแสดง , ขบวนแห่ของครอบฟันและ coronets , คีย์ , ทองแท่ง , ไม้เท้าขาวและแท่งสีดําของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็กชนิดหนึ่ง และสนามหญ้า คทา และวิกผม จะไร้สาระเมื่อมนุษย์กลายเป็นพุทธะ เมื่อพวกเขาได้เรียนรู้ว่าเป้าหมายที่แท้จริงของรัฐบาล ที่จะให้ความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในคนที่ค่าใช้จ่ายน้อยที่สุด 2
สี่สิบปีต่อมา ลอร์ดโรเบิร์ต เซซิล มาร์ควิสแห่งอนาคต , 3 Salisbury มี
ดูสมเด็จพระราชินีวิกตอเรียเปิดรัฐสภา เขียนโดยการอนุมัติ :
จะมากขึ้นบางประเทศมีของขวัญสำหรับพิธี ไม่มีความยากจนหรือการขาดของหมายถึงความงดงามยับยั้งพวกเขาจากการใด ๆการประกวดที่พวกเขามีส่วนร่วมทั้งจริงและน่าประทับใจ ทุกคนตกอยู่ตามธรรมชาติในสถานที่ที่เหมาะสมของมัน พ่นเองได้โดยไม่ต้องใช้ความพยายาม ในจิตวิญญาณของละครน้อยเขาเป็นตัวประกัน และสัญชาตญาณยาบ้า ลักษณะของข้อจำกัดหรือวอกแวกความสนใจ .
แต่เขาไปในการอธิบาย :
ความถนัดนี้โดยทั่วไปคับคนภูมิอากาศภาคใต้ และไม่ใช่ Teutonic บรรพบุรุษ . ในอังกฤษ กรณีเป็นย้อนกลับ เราสามารถจะยอดเยี่ยมมากกว่าประเทศมากที่สุด แต่บางคนร้ายกว่าพิธีการสะกดครุ่นคิดเคร่งขรึมที่สุดของเรา และแทรกเข้าไป บางคุณลักษณะที่ทำให้พวกเขาทั้งหมดที่ไร้สาระ . . . . . . . อะไรก็พังใครวางแผนจะหนีทำส่วนหนึ่งของเขา หรือบางบายจูงใจคือความเดือดร้อนที่จะแทรกแซงและทำลายมันทั้งหมด 3
ถ่ายด้วยกัน ใบเสนอราคาเหล่านี้ยกตัวอย่างทัศนคติร่วมสมัยต่อ
พิธีของพระมหากษัตริย์อังกฤษในช่วงสามในสี่แรกของศตวรรษที่สิบเก้า ครั้งแรกที่ถกเถียงกันอยู่ว่า ประชากรกลายเป็นศึกษาดีกว่าพิธีกรรมหลวงกำลังจะเปิดเผยว่าไม่มีอะไรมากกว่าดั้งเดิมมายากลหลอกลวงกลวง และสอง เสนอ บนพื้นฐานของความรู้ภายในไร้ที่ตินั้น ในกรณีใด ๆขบวนแห่ที่มีสถาบันพระมหากษัตริย์เป็นเด่นของความโง่เขลามากกว่าของความยิ่งใหญ่ .
วันนี้ในอังกฤษ สถานการณ์จะกลับแน่นอน ด้วยข้อยกเว้นที่เป็นไปได้ของโรมัน ,ไม่มีหัว สภาพแวดล้อมด้วยพิธีกรรมที่ได้รับความนิยมมากกว่า Queen Elizabeth II มวลของประชากรที่แน่นอนอาจจะได้รับการศึกษาที่ดี เป็นผู้สร้าง F o หนังสือสีดำได้หวังไว้ แต่ก็ไม่ได้เป็นผลเสียชอบของเวทมนต์ทางโลกของพระมหากษัตริย์ ในทางตรงกันข้าม , เอียน กิลม ์ที่ทันสมัย

ได้กล่าวไว้