From musician to entrepreneur, Dann

From musician to entrepreneur, Danny Loong cofounded the $13 million Timbre group, which has provided a stage for local musicians to showcase their talent and for patrons to enjoy fine pizza and learn to play in a band.

The local music scene has seen several ups and downs. Mainly downs. What was a lively scene in the 1950s and ’60s faded away for a while before picking up in the ’80s. As the digital revolution kicked in, live music in Singapore was all but relegated to a distant memory. Bucking the trend, and spotting an opportunity, Danny Loong applied his love for the blues effectively by partnering it with tasty food and a school to feed the business with ongoing talent while building a stage to keep the music live.

He talks to STORM about the rise of Timbre.

STORM: What impact has Timbre had on the music scene in Singapore?
DANNY LOONG: Most importantly, Timbre has helped gain interest for live music among Singaporeans. We wanted to offer a venue where people could enjoy an evening of live music with their friends and fellow music lovers. We are happy that Timbre has also become a part of many of our customers’ lives. We have seen wedding proposals, birthday celebrations, hen parties and stag nights. So, other than the music, we are glad that our customers enjoy the atmosphere and the food and they are still coming back for more of the Timbre experience. As for the musicians, what’s perhaps most satisfying is that when we first started, only 10% were full-time as they still needed their day jobs to supplement their incomes. However, after seven years, with more opportunities and the expansion of the Timbre music eco-system, I am glad to say that about 50% of our musicians turned full-time as other than their regular paid club gigs, they also get to earn from teaching at the Timbre Music Academy and from the corporate engagements arranged and managed by Timbre. This proves that with the right business environment and strategy, creative spaces can attract a growing pool of regular music supporters and patrons (80-90% of Timbre’s patrons are local) and, of course, with hard work and dedication, musicians can make a professional career out of something they love.

STORM: What is the status of live music in Singapore today? How has it evolved over the years?
LOONG: The live music scene has taken some big steps compared to seven years ago before we started Timbre. The combination of having more arts-dedicated spaces such as the Esplanade and more live music venues opening, means Singapore has become a fantastic place for great live entertainment. Having said that, I think it’s also important to encourage and cultivate a strong local music scene showcasing original material by our own musicians. This builds up our cultural capital and value. It’s a step-by-step approach — a vibrant live music scene demands creativity from our musicians and we are doing our part to promote local musicians by organising and supporting songwriting projects. These have raised the profile of the songwriters thanks to the support of music lovers and fans at the events as well as via online social networks.

STORM: How did your journey originate?
LOONG: I started playing the guitar at age 14 in church, but the spark was triggered only two years later when a friend introduced me to Have You Ever Loved A Woman by Eric Clapton when he was with Derek and the Dominos. I taught myself how to play the piano and Hammond B3 and that came from watching boogie woogie legend Jimmy Yancey on television.

I was then introduced to the exciting nightlife of live music while working as a waiter at age 18 at the Chicago Bar & Grill in Duxton Road. I remember being fascinated by the bands performing there and that evolved into a personal dream to one day open a live music venue. After graduating with honours from Murdoch University with a Bachelor of Arts (Media Studies), I worked for nine years as a musician with Ublues, a band I startedwith my lead singer, Trevor Jalla. With Ublues, I was fortunate enough to perform and represent Singapore at international music festivals and other events in Spain, Italy, Memphis and Chicago in the United States, Australia’s Byron Bay and Perth, and Jakarta, Indonesia, among others. I developed a belief that Singapore bands can dream big and be recognised internationally. I wanted to be part of the process of supporting Singapore’s musicians and helping to bring them to the next level.

Playing the blues in Singapore was really tough as it was still ‘niche’ music then and there weren’t many blues bars around, but we got our break hosting a morning spot on 98.7FM with Rod Monteiro and Glenn Ong’s radio show “Five Guys and a Girl” — we were their regular Monday morning guests for their “Sing the Blues Mondays” segment. That helped propel the band to new heights and the gigs started coming in.

STORM: How did music lead to restaurants?
LOONG: The most important turning point was when I met my partner and Timbre co-founder Edward Chia when he invited Ublues to perform at an event organised by his youth arts organisation, Arts For Us All. We discovered that we have a common passion for Singapore music and hit it off, and at the time we were both looking to open a live music venue. We are the only two partners of the Timbre Group; he takes care of the business side of things and I look after the music, creative, marketing and public relations end of it. The bar and restaurant business is not exactly the easiest to be in, but we thought our concept of using the venue to support Singapore musicians was a unique one and decided to give it a go. We finally found a home at The Substation Garden and took the plunge to open Timbre in 2005, not knowing what was truly going to happen in the future.

STORM: Why has the Timbre concept proven to be a success?
LOONG: I think it’s the good mix of live music performances by our fantastic bands, both local resident bands and other artists visiting us once every month for different shows, the natural setting and the popularity of our pizzas which contributed to the success.

Timbre at Substation alone churns out up to 200 pizzas on a weekend night and our most popular topping — roasted duck in hoisin sauce — is a hit with our mostly local patrons.

The personal stories of both co-founders also attracted media attention and helped propel the Timbre brand in the early years. We have worked hard to be consistent and maintain the Timbre standard and that has helped keep us relevant and still attractive to consumers. Edward and I also benefitted from the support, partnerships and collaborations with agencies such as Singapore Tourism Board which has helped us tremendously in our journey. In 2010, STB awarded us “Tourism Entreprenuer Of The Year 2010”.

STORM: What are the challenges you face as an F&B entrepreneur? Where would you like to see greater assistance and support provided?
LOONG: Manpower is a challenge because a lot of Singaporeans don’t aspire to work in this particular field of the service industry. If there could be some assistance in hiring manpower, perhaps making it easier for F&B operators to hire from the region, that would help a lot. Our overall revenue for 2011 is S$13 million and we always challenge ourselves to improve our revenue figures each financial year.

STORM: What are your expansion plans?
LOONG: We’re looking to expand regionally; we’ve been floating some ideas but at the moment, nothing’s definite. What we have been doing is collaborating on projects, such as music exchange programmes with regional outfits like No Black Tie in Kuala Lumpur, Malaysia. Basically, we bring our bands to KL on tour and they do the same here with their bands. This is an aspect of the business which we are focused on and we are exploring new working relationships with music businesses in other countries such as Canada, Australia, Philippines and Indonesia.

STORM: How comfortably does the musician co-exist with the businessman?
LOONG: To start and maintain a business requires a tremendous level of dedication and discipline. It took a while for me to find my comfort zone and it’s something I do struggle with at times, even now, but there is no other way around it and I have taken steps to work the business side of things more effectively.

It’s important to appreciate, and respect, all facets of the business. I’ve also had to learn not to be emotional and to look at situations and issues completely objectively which is hard to do for someone in the arts and creative field. It’s always about balance and ensuring that whatever it is, solve the problem and move on.

STORM: Who are your role models, in life and in music?
LOONG: I lean towards cultural and historical icons such as Bruce Lee, Martin Luther King, Malcolm X, all of whom made an impact on society. I also have a deep respect for my parents and in general older Singaporeans who have had to struggle so much in the early years. I still listen to their stories of hardship and how they and their contemporaries overcame them. In terms of music, there are so many: Eric Clapton, BB King, Muddy Waters, Albert Collins and Buddy Guy strike me for their sincerity, heart and passion.

STORM: What’s the future strategy for the organisation?
LOONG: To grow and maintain the Timbre eco-system, that is, to get the different subsidiaries of Timbre to work better as a group. For me, the focus is also to stay passionate for the cause of live music in Singapore. It is the reason we started Timbre and we have to focus on how we can stay a part of that growth. Our company motto is “Nothing Without Passion” and that is the part of the company’s DNA which we will work hard to maintain. We have to stay creative and fresh in order to contribute to Singapore’s creative, arts and music landscape.

We also want to carry on with the good work that we’re doing with Timbre Music Academy, which is our music school set up in

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากนักดนตรีกับผู้ประกอบการ หลุง Danny cofounded $13 ล้าน Timbre กลุ่ม ซึ่งเป็นเวที สำหรับนักดนตรีในท้องถิ่นเพื่อแสดงความสามารถพิเศษของพวกเขา และนั่งเพลิดเพลินกับพิซซ่ารสเลิศ และเรียนรู้การเล่นในวงฉากเพลงในท้องถิ่นได้เห็นหลายดอน ๆ ส่วนใหญ่ลงของ อะไรคือฉากที่มีชีวิตชีวาในช่วงทศวรรษ 1950 และ ' สีจางลงไปในขณะก่อนการรับค่าในการ ' 80s ยุค 60s เป็นการปฏิวัติดิจิตอลเตะใน ดนตรีในสิงคโปร์ได้ทั้งหมดแต่ relegated หน่วยความจำที่ห่างไกล Bucking แนวโน้ม และจำมีโอกาส Danny หลุงใช้ความรักของพระองค์ blues ได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยร่วมมือกับโรงเรียนเลี้ยงธุรกิจ ด้วยความสามารถอย่างต่อเนื่องในขณะที่สร้างเวทีให้เพลงสดและรสชาติอาหารเขาพูดถึงพายุเพิ่มขึ้นของ Timbreพายุ: ผลกระทบใด Timbre มีในฉากเพลงในสิงคโปร์หรือไม่แดนนีหลุง: สำคัญ Timbre ได้ช่วยสนใจในดนตรีระหว่างยังสิงคโปร์ เราอยากให้เป็นสถานที่ที่ผู้คนสามารถเพลิดเพลินกับยามเย็นเล่นดนตรีกับเพื่อนและเพลงเพื่อนรักของพวกเขา เรามีความสุขว่า Timbre ได้กลายเป็น ส่วนหนึ่งของชีวิตของลูกค้าของเรา เราได้เห็นข้อเสนอแต่งงาน งานฉลองวันเกิด เลี้ยงไก่ และคืน stag ดังนั้น นอกเหนือจากเพลง เรามีความยินดีที่ลูกค้าของเราเพลิดเพลินกับบรรยากาศและอาหาร และพวกเขาจะยังกลับมาเพิ่มเติมประสบการณ์ Timbre สำหรับนักดนตรี อะไรอาจจะเป็นความพึงพอใจมากที่สุดคือเมื่อเราแรกเริ่ม เพียง 10% เต็มเวลาตามพวกเขายังคงงานวันเสริมรายได้ของพวกเขา อย่างไรก็ตาม หลังจากเจ็ดปี โอกาสและการขยายตัวของ Timbre เพลงสิ่งแวดล้อมระบบ ฉันดีใจพูดว่า ประมาณ 50% ของนักดนตรีของเราที่เปิดแบบเต็มเวลาเป็นไม่ใช่คลับของพวกเขาได้รับค่าจ้างปกติเม็กกะ พวกเขายังได้รับรายได้ จากสอนที่สถาบันดนตรี Timbre และภาระขององค์กรจัด และบริหาร โดย Timbre นี้พิสูจน์ว่า ด้วยสภาพแวดล้อมทางธุรกิจที่เหมาะสมและกลยุทธ์ พื้นที่สร้างสรรค์สามารถดึงดูดกลุ่มเติบโตของหัวใจเพลงปกติและการอุปถัมภ์ (80-90% ของลูกค้าของ Timbre มา) และ แน่นอน ทำงานหนักและทุ่มเท นักดนตรีสามารถทำอาชีพมืออาชีพออกจากสิ่งที่พวกเขารักพายุ: อะไรคือสถานะของดนตรีในสิงคโปร์วันนี้ มันพัฒนากว่าปีว่ามีหลุง: ฉากดนตรีได้ดำเนินขั้นตอนบางอย่างขนาดใหญ่เมื่อเทียบกับ 7 ปีที่ผ่านมาก่อนเราเริ่ม Timbre ชุดของมีมากศิลปะเฉพาะพื้นที่เช่นเอสพลานาดและยิ่งสดร้านเปิด หมายถึง สิงคโปร์ได้กลายเป็น สถานที่ยอดเยี่ยมสำหรับความบันเทิงชั้นดี พูดว่า ฉันคิดว่า มันเป็นสิ่งสำคัญเพื่อส่งเสริม และปลูกฝังฉากเพลงท้องถิ่นแข็งแรงพร้อมวัสดุเดิม โดยนักดนตรีของเราเอง นี้สร้างขึ้นเมืองหลวงทางวัฒนธรรมของเราและค่า มันเป็นวิธีการทีละขั้นตอนเช่นฉากดนตรีระดับต้องการความคิดสร้างสรรค์จากนักดนตรีของเรา และเราทำส่วนของเราเพื่อส่งเสริมนักดนตรีท้องถิ่นจัดเตรียม และสนับสนุนโครงการ songwriting เหล่านี้มีขึ้นโปรไฟล์ของ songwriters ด้วยการสนับสนุนของคนรักเพลงและแฟน ๆ ที่เหตุการณ์ และ ผ่านเครือข่ายสังคมออนไลน์พายุ: วิธีได้การเดินทางมาหรือไม่หลุง: ผมเริ่มเล่นกีต้าร์ที่อายุ 14 ในคริสตจักร แต่ประกายทริกเกอร์ข้อผิดเพียงสองปีต่อมาเมื่อเพื่อนแนะนำฉันมีคุณเคยรัก A หญิง โดย Eric Clapton เมื่อเขาดีกับ Dominos ผมสอนตัวเองวิธีการเล่นเปียโน และ B3 แฮมมอนด์และมาดูกระดานโต้คลื่น woogie ตำนาน Yancey จิมมี่ในโทรทัศน์ฉันแล้วถูกนำมาใช้เพื่ออำนวยความสะดวกของการดนตรีในขณะที่ทำงานเป็นพนักงานเสิร์ฟที่ที่อายุ 18 ที่ชิคาโกบาร์แอนด์กริลล์ใน Duxton Road ผมจำได้ว่า กำลังหลงใหลการมีวงดนตรี และที่เป็นความฝันส่วนตัววันหนึ่งเปิดเป็นสถานที่แสดงดนตรี หลังจากจบการศึกษาด้วยเกียรติจากมหาวิทยาลัยเมอร์ด็อคกับวิจิตรศิลป์ (สื่อการศึกษา), ฉันทำงาน 9 ปีเป็นนักดนตรีกับ Ublues วงฉัน startedwith ฉันนักร้องนำ เทรเวอร์ Jalla มี Ublues ผมโชคดีพอที่จะทำ และเป็นตัวแทนของสิงคโปร์ในงานเทศกาลดนตรีนานาชาติและกิจกรรมอื่น ๆ ในสเปน อิตาลี Memphis และชิคาโกในสหรัฐอเมริกา ออสเตรเลียไบรอนเบย์ และเพิร์ธ และจาการ์ตา อินโดนีเซีย หมู่คนอื่น ๆ ฉันพัฒนาเชื่อว่า วงสิงคโปร์สามารถฝันใหญ่ และรับในระดับสากล อยากจะเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการของสิงคโปร์สนับสนุนนักดนตรีและช่วยนำพวกเขาไปยังระดับถัดไปเล่น blues ในสิงคโปร์ได้ยากจริง ๆ ก็ยังคง 'โพรง' เพลงแล้วและไม่มีสถานเที่ยว blues แต่เรามีของเราแบ่งพื้นที่แบบเช้าบน 98.7FM กับร็อด Monteiro และเกล็นอ๋องวิทยุแสดง "ห้าคนและเป็นหญิงสาว" ซึ่งเราได้แขกเช้าวันจันทร์ปกติสำหรับเซ็กเมนต์ของ "สิงห์เดอะบลูส์จันทร์" ที่ช่วยขับเคลื่อนวงการใหม่ และเม็กกะเริ่มต้นมาพายุ: วิธีทำเพลงทำอาหารหลุง: จุดเปลี่ยนสำคัญที่สุดคือเมื่อฉันพบฉัน และ Timbre ผู้ร่วมก่อตั้งเอ็ดเวิร์ดเจียเมื่อเขาได้รับเชิญ Ublues การที่เหตุการณ์แหล่งเขาเยาวชนศิลปะองค์กร ศิลปะสำหรับเราทั้งหมด เราพบว่า เราหลงไหลทั่วไปในสิงคโปร์เพลง และกดปิด และเวลา เรามีทั้งมองเพื่อเปิดสถานที่แสดงดนตรี เรามีคู่ค้าเพียง 2 กลุ่ม Timbre เขาจะดูแลด้านธุรกิจสิ่ง และฉันมองหลังเพลง สร้างสรรค์ การตลาดและประชาสัมพันธ์การสิ้นสุดของมัน บาร์และร้านอาหารไม่ว่าเป็นธุรกิจที่ง่ายที่สุดใน แต่เราคิดว่า แนวคิดของการใช้สถานที่เพื่อสนับสนุนนักดนตรีสิงคโปร์เป็นเอกลักษณ์ และตัดสินใจที่จะให้มันไป เราก็พบบ้านที่สวนกฟผ และเอาน้ำเปิด Timbre ในปี 2005 ไม่ทราบว่าสิ่งเกิดขึ้นอย่างแท้จริงจะเกิดขึ้นในอนาคตพายุ: ทำไมได้แนวคิด Timbre พิสูจน์ความสำเร็จหรือไม่หลุง: ฉันคิดว่า มันเป็นรสของการแสดงดนตรีโดยวงของเรายอดเยี่ยม วงดนตรีประจำท้องถิ่นและศิลปินอื่น ๆ ไปกับเราครั้งเดียวทุกเดือนแสดงแตกต่างกัน บรรยากาศธรรมชาติ และความนิยมของพิซซ่าของเราซึ่งส่วนความสำเร็จTimbre ที่สถานีไฟฟ้าย่อยเดียว churns ออก 200 พิซซ่าในคืนวันหยุดสุดสัปดาห์และ topping ของเรานิยม — ย่างเป็ดซอส hoisin — จะตีกับเลิศของเราส่วนใหญ่เรื่องส่วนตัวของผู้ก่อตั้งร่วมทั้งยังดึงดูดความสนใจจากสื่อ และช่วยขับเคลื่อนแบรนด์ Timbre ในช่วงปีแรก ๆ เราทำงานหนักเพื่อให้สอดคล้อง และรักษามาตรฐาน Timbre และที่ได้ช่วยให้เราเกี่ยวข้อง และยังดึงดูดใจผู้บริโภค เอ็ดเวิร์ดและยังฟื้นการสนับสนุน ความร่วมมือ และความร่วมมือกับหน่วยงานเช่นคณะกรรมการการท่องเที่ยวสิงคโปร์ที่ได้ช่วยเราอย่างในการเดินทางของเรา ในปี 2553, STB รางวัลเรา " Entreprenuer ท่องเที่ยวปี 2010"พายุ: ความท้าทายที่คุณต้องเผชิญเป็นผู้ประกอบการที่สิงคโปร์มีอะไรบ้าง ที่คุณต้องการความช่วยเหลือและให้การสนับสนุนมากขึ้นหลุง: กำลังคนเป็นสิ่งที่ท้าทายเนื่องจากจำนวนมากยังสิงคโปร์ไม่คาดหวังที่จะทำงานในฟิลด์นี้เฉพาะของอุตสาหกรรมการบริการ ถ้ามีอาจจะขอความช่วยเหลือบางอย่างในการจ้างกำลังคน อาจจะทำให้ง่ายสำหรับ F & B ดำเนินการว่าจ้างจากภูมิภาค ที่จะได้มาก รายได้ของเราโดยรวมสำหรับ 2011 S$ 13 ล้าน และเราจะท้าทายตนเองปรับปรุงตัวเลขรายได้ของแต่ละปีเงินพายุ: แผนการขยายตัวของคุณคืออะไรหลุง: เรากำลังมองการขยายเรื่อง เราได้ลอยความคิดบางอย่าง แต่ในขณะนี้ ไม่มีอะไรแน่นอน ว่าเรามีการทำเป็นร่วมมือกันในโครงการ เช่นโครงการแลกเปลี่ยนเพลงกับชุดภูมิภาคเช่นไม่ดำเสมอในกัวลาลัมเปอร์ มาเลเซีย ทั่วไป เรานำวงดนตรีของเราไป KL ทัวร์ และพวกเขาทำที่นี่เหมือนกับวงของพวกเขา นี่คือธุรกิจที่เราจะมุ่งเน้นด้านการ และเรามีการสำรวจความสัมพันธ์การทำงานใหม่กับธุรกิจเพลงในประเทศอื่น ๆ เช่นแคนาดา ออสเตรเลีย ฟิลิปปินส์ และอินโดนีเซียพายุ: วิธีสบายไม่นักดนตรีอยู่ร่วมกับพ่อค้าหรือไม่หลุง: เพื่อรักษาธุรกิจต้องทุ่มเทและวินัยระดับมหาศาล ใช้ในขณะที่ฉันหาโซนสบายของฉันและของบางอย่างที่ฉันต่อสู้ครั้ง ป่านนี้ แต่มีวิธีอื่นรอบ ๆ และได้ขั้นตอนการทำงานด้านธุรกิจของสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพสำคัญ และ เคารพ ทุกแง่มุมของธุรกิจได้ ฉันยังเคยเรียนรู้ไม่ให้อารมณ์ และดูสถานการณ์และปัญหาอย่างสมบูรณ์เป็นซึ่งเป็นการยากสำหรับคนในแบบศิลปะสร้างสรรค์ มันเป็นเสมอเกี่ยวกับสมดุลและสิ่งนั้นที่นี่ แก้ไขปัญหา และก้าวต่อไปพายุ: รุ่นบทบาทของคุณ ในชีวิต และ ในเพลงคือใครหลุง: ผมเอนไปทางไอคอนทางวัฒนธรรม และประวัติศาสตร์เช่นมาร์ตินลูเธอร์คิง บรูซลี Malcolm X ทุกคนทำผลกระทบต่อสังคม นอกจากนี้ผมยังมีความเคารพลึกสำหรับผู้ปกครองและยังสิงคโปร์โดยทั่วไปเก่าที่เคยปล้ำมากในช่วงปีแรกๆ ของฉัน ฉันยังฟังเรื่องราวความยากลำบากและ overcame พวกเขาว่าพวกเขาและ contemporaries ของพวกเขา ในเพลง มีจำนวนมาก: Eric Clapton บีบีคิง น้ำโคลน คอ ลลินส์อัลเบิร์ต และเพื่อนผู้ชายตีฉันจริงใจ หัวใจ และความรักพายุ: กลยุทธ์ในอนาคตสำหรับองค์กรคืออะไรหลุง: จะเติบโต และรักษา Timbre eco-ระบบ คือ บริษัทในเครือต่าง ๆ ของ Timbre ทำงานดีเป็นกลุ่มที่ได้รับการ สำหรับฉัน โฟกัสได้ยังการหลงใหลในดนตรีสดในสิงคโปร์ จึงเป็นเหตุผลเราเริ่ม Timbre และเราได้ให้ความสำคัญกับวิธีที่เราสามารถอยู่เป็นส่วนหนึ่งของการเจริญเติบโต คำขวัญของบริษัทคือ "อะไรที่ไม่มีความรัก" และที่เป็นส่วนหนึ่งของดีเอ็นเอของบริษัทที่เราจะทำงานอย่างหนักเพื่อรักษา เรามีการสร้างสรรค์ และสดเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของสิงคโปร์ ศิลปะ และการสร้างสรรค์แนวเพลงเรายังต้องดำเนินต่อทำงานดีที่เราทำกับ Timbre เพลงออสการ์ ซึ่งเพลงโรงเรียนของเราตั้งใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากนักดนตรีเพื่อผู้ประกอบการแดนลุง cofounded $ 13,000,000 กลุ่มต่ำซึ่งได้จัดให้มีเวทีสำหรับนักดนตรีท้องถิ่นที่จะแสดงความสามารถของพวกเขาและสำหรับลูกค้าเพลิดเพลินไปกับพิซซ่าที่ดีและเรียนรู้ที่จะเล่นในวง. ฉากเพลงในท้องถิ่นได้เห็นอัพหลาย ดาวน์ ส่วนใหญ่ดาวน์ อะไรคือฉากที่มีชีวิตชีวาในปี 1950 และ '60s จางหายไปในขณะที่ก่อนที่จะหยิบขึ้นมาในยุค 80 ในฐานะที่เป็นปฏิวัติดิจิตอลเตะในการแสดงดนตรีสดในสิงคโปร์ทั้งหมดถูกผลักไส แต่ความทรงจำที่ห่างไกล แนวโน้มและโอกาสที่จำแดนนี่ Loong ใช้ความรักของบลูส์ได้อย่างมีประสิทธิภาพโดยการเป็นพันธมิตรกับอาหารอร่อยและโรงเรียนที่จะเลี้ยงธุรกิจที่มีความสามารถอย่างต่อเนื่องขณะที่การสร้างเวทีที่จะเก็บเพลงสด. เขาพูดถึงเกี่ยวกับพายุ การเพิ่มขึ้นของต่ำ. STORM: สิ่งที่ส่งผลกระทบต่อได้ต่ำที่มีต่อวงการดนตรีในสิงคโปร์? DANNY LOONG: สิ่งสำคัญที่สุดคือต่ำได้ช่วยให้ความสนใจกำไรสำหรับการแสดงดนตรีสดในหมู่ชาวสิงคโปร์ เราต้องการที่จะนำเสนอสถานที่ที่ผู้คนสามารถเพลิดเพลินไปกับตอนเย็นของดนตรีสดกับเพื่อนและคนรักดนตรีที่เพื่อนของพวกเขา เราจะมีความสุขที่ต่ำยังได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของหลายชีวิตของลูกค้าของเรา เราได้เห็นข้อเสนอจัดงานแต่งงาน, การเฉลิมฉลองวันเกิดของฝ่ายไก่และคืนยอง ดังนั้นนอกเหนือจากเพลงที่เรามีความยินดีที่ว่าลูกค้าของเราเพลิดเพลินกับบรรยากาศและอาหารและพวกเขาจะยังคงกลับมามากจากประสบการณ์ต่ำ ในฐานะที่เป็นนักดนตรีสิ่งที่อาจจะเป็นที่น่าพอใจมากที่สุดคือว่าเมื่อเราเริ่มต้นครั้งแรกเพียง 10% เป็นแบบเต็มเวลาที่พวกเขายังคงต้องการงานวันของพวกเขาที่จะเสริมรายได้ของพวกเขา อย่างไรก็ตามหลังจากเจ็ดปีมีโอกาสมากขึ้นและการขยายตัวของเพลงต่ำระบบนิเวศฉันดีใจที่จะบอกว่าประมาณ 50% ของนักดนตรีของเราหันเต็มเวลาเป็นอื่นที่ไม่ใช่กิ๊กประจำสโมสรของพวกเขาจ่ายเงินให้พวกเขายังได้รับที่จะได้รับ จากการเรียนการสอนที่ต่ำสถาบันดนตรีและการนัดหมายจัดองค์กรและการจัดการโดยต่ำ นี้พิสูจน์ให้เห็นว่ามีสภาพแวดล้อมทางธุรกิจที่เหมาะสมและกลยุทธ์ช่องว่างความคิดสร้างสรรค์สามารถดึงดูดสระว่ายน้ำที่เพิ่มขึ้นของผู้สนับสนุนเพลงประจำและลูกค้า (80-90% ของลูกค้าต่ำเป็นท้องถิ่น) และแน่นอนด้วยการทำงานหนักและทุ่มเทนักดนตรีสามารถทำให้ อาชีพจากสิ่งที่พวกเขารัก. STORM: สถานะของการแสดงดนตรีสดในสิงคโปร์ในวันนี้คืออะไร? วิธีมันมีการพัฒนาในช่วงปีที่ผ่านมา? LOONG: ฉากดนตรีสดได้ดำเนินการบางขั้นตอนใหญ่เมื่อเทียบกับเจ็ดปีที่ผ่านมาก่อนที่เราจะเริ่มต้นต่ำ การรวมกันของการมีช่องว่างศิลปะทุ่มเทมากขึ้นเช่น Esplanade และการเปิดสถานที่แสดงดนตรีสดมากขึ้นหมายถึงสิงคโปร์ได้กลายเป็นสถานที่ที่ยอดเยี่ยมสำหรับความบันเทิงสดที่ดี ต้องบอกว่าผมคิดว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่จะส่งเสริมและปลูกฝังดนตรีท้องถิ่นเข้มแข็งการจัดแสดงวัสดุที่เป็นต้นฉบับโดยนักดนตรีของเราเอง นี้สร้างทุนทางวัฒนธรรมและความคุ้มค่าของเรา มันเป็นขั้นตอนโดยขั้นตอนวิธีการ - ฉากการแสดงดนตรีสดที่สดใสความต้องการความคิดสร้างสรรค์จากนักดนตรีของเราและเราจะทำในส่วนของเราในการส่งเสริมนักดนตรีท้องถิ่นโดยการจัดและสนับสนุนโครงการการแต่งเพลง เหล่านี้ได้ยกรายละเอียดของนักแต่งเพลงขอบคุณที่ให้การสนับสนุนของคนรักดนตรีและแฟน ๆ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเช่นเดียวกับผ่านทางเครือข่ายสังคมออนไลน์. STORM: วิธีการเดินทางของคุณไม่มา? LOONG: ผมเริ่มเล่นกีตาร์เมื่ออายุ 14 ในโบสถ์ แต่ จุดประกายถูกเรียกเพียงสองปีต่อมาเมื่อเพื่อนแนะนำฉันไปคุณเคยรักผู้หญิงโดยเอริคแคลปตันเมื่อตอนที่เขากับดีเร็กและโดมิโน่ ผมสอนตัวเองวิธีการเล่นเปียโนและแฮมมอนด์ B3 และที่มาจากการดูตำนาน woogie จักรยานจิมมี่ Yancey ในโทรทัศน์. ฉันได้รับการแนะนำจากนั้นไปที่สถานบันเทิงยามค่ำคืนที่น่าตื่นเต้นของการแสดงดนตรีสดในขณะที่ทำงานเป็นพนักงานเสิร์ฟที่อายุ 18 ที่ชิคาโก Bar & Grill ใน Duxton ถนน ผมจำได้ว่าถูกหลงโดยวงดนตรีที่มีการดำเนินการและพัฒนาไปสู่ความฝันที่ส่วนบุคคลที่จะมาวันหนึ่งเปิดเป็นสถานที่แสดงดนตรีสด หลังจากจบการศึกษาด้วยเกียรตินิยมจากมหาวิทยาลัยเมอร์ด็กับศิลปศาสตรบัณฑิต (Media ศึกษา) ผมทำงานเป็นเวลาเก้าปีในฐานะนักดนตรีที่มี Ublues, วงผม startedwith นักร้องนำของฉันเทรเวอร์ Jalla ด้วย Ublues ผมโชคดีพอที่จะดำเนินการและเป็นตัวแทนของสิงคโปร์ในงานเทศกาลดนตรีนานาชาติและกิจกรรมอื่น ๆ ในสเปน, อิตาลี, เมมฟิสและชิคาโกในสหรัฐอเมริกา, ออสเตรเลียไบรอนเบย์และเพิร์ ธ และจาการ์ต้าอินโดนีเซียหมู่คนอื่น ๆ ผมพัฒนาความเชื่อที่ว่าวงดนตรีที่สิงคโปร์สามารถฝันที่ยิ่งใหญ่และได้รับการยอมรับในระดับสากล ฉันอยากจะเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการในการสนับสนุนนักดนตรีของสิงคโปร์และช่วยนำพวกเขาในระดับต่อไป. เล่นบลูส์ในสิงคโปร์ก็เป็นเรื่องยากจริงๆในขณะที่มันยังคงเป็น 'ช่อง' เพลงแล้วและมีไม่บลูส์บาร์หลายรอบ แต่ เราได้พักที่เราเป็นเจ้าภาพจุดเช้าบน 98.7FM กับก้าน Monteiro และรายการวิทยุของเกล็นองอาจ "ห้าคนและสาว" - เราเป็นเช้าวันจันทร์ของพวกเขาปกติแขกของพวกเขา "สิงห์บลูส์วันจันทร์" ส่วน ที่ช่วยขับเคลื่อนวงให้สูงใหม่กิ๊กและเริ่มเข้ามาใน. STORM: วิธีทำนำเพลงไปยังร้านอาหารLOONG: จุดเปลี่ยนที่สำคัญที่สุดก็คือตอนที่ผมได้พบกับคู่ของฉันและต่ำร่วมก่อตั้งเอ็ดเวิร์ดเจียเมื่อเขาได้รับเชิญ Ublues ที่จะดำเนินการ ที่มาร่วมงานที่จัดขึ้นโดยองค์กรเยาวชนของเขาศิลปะ, ศิลปะสำหรับเราทุกคน เราค้นพบว่าเรามีความรักที่พบบ่อยสำหรับการฟังเพลงสิงคโปร์และตีมันออกและในเวลาที่เราทั้งสองคนที่กำลังมองหาที่จะเปิดเป็นสถานที่แสดงดนตรีสด เราเป็นเพียงสองคู่ของกลุ่มต่ำ; เขาจะดูแลด้านธุรกิจในสิ่งที่ผมมองหลังจากที่เพลง, สร้างสรรค์, การตลาดและการประชาสัมพันธ์ปลายของมัน บาร์และธุรกิจร้านอาหารไม่ว่าที่ง่ายที่สุดที่จะอยู่ใน แต่เราคิดว่าแนวความคิดของเราในการใช้สถานท%