behaviour, for example in species r

behaviour, for example in species recognition (Couldridge and
Alexander, 2002; Salzburger et al., 2006), sexual selection for incipient
speciation (Seehausen et al., 1999; Knight and Turner, 2004) or as an
indicator for ‘good genes’ (Barber et al., 2001). It is generally agreed
that development and elaboration of male morphological traits such
as colour patterns and ornaments in many species including fish are
the results of sexual selection (Turner, 1993; Andersson, 1994).
Female mate choice for such traits has been reported in several
species, for example where females prefer males with brighter orange
colouration in the guppy, Poecilia reticulata (Houde and Hankes, 1997;
Karino and Shinjo, 2004), or males with longer fins in the green
swordtail, Xiphophorus helleri (Basolo, 1990). However, female
preferences vary, e.g. among populations (Houde and Endler, 1990;
Endler and Houde, 1995, Bisazza and Pilastro, 2000), which could be
due to genetic variation, developmental trajectories or environmental
factors (Jennions and Petrie, 1997) which are difficult to measure.
African cichlids are famous for their diversity and richness of
morphology and colour patterns (Kocher, 2004; Turner, 2007). Sexual
selection has been suggested to play a major role in speciation
(Seehausen, 2000; Knight and Turner, 2004) and colour patterns havemales of the same colour. Thirdly, mating success of red males could
be higher if males with more intense red colouration are more
favourable among females. Similarly, under the rare-male effect
theory, females could be more attracted to males which are unfamiliar
or novel to them as has been reported in feral guppies (Hughes et al.,
1999).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พฤติกรรม ตัวอย่างในการรับรู้ชนิด (Couldridge และอเล็กซานเดอร์ 2002 Salzburger และ al., 2006), เลือกเพศ incipientการเกิดสปีชีส์ใหม่ (Seehausen et al., 1999 อัศวินและ Turner, 2004) หรือเป็นการตัวบ่งชี้สำหรับ 'ยีนดี' (ร้าน et al., 2001) มันจะเห็นโดยทั่วไปที่พัฒนาและทุก ๆ ชายสัณฐานลักษณะดังกล่าวเป็นสี ลวดลายและเครื่องประดับในหลายชนิดรวมทั้งปลามีผลของการเลือกเพศ (Turner, 1993 Andersson, 1994)ทางเพื่อนหญิงลักษณะดังกล่าวมีการรายงานในหลายชนิด เช่นที่หญิงชอบชาย มีสีส้มสว่างcolouration ในปลาหางนกยูง ปลา reticulata (Houde และ Hankes, 1997Karino และ Shinjo, 2004), หรือชายที่ มีครีบยาวในswordtail, Xiphophorus helleri (Basolo, 1990) อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงลักษณะแตกต่างกัน เช่นในหมู่ประชากร (Houde และ Endler, 1990Endler และ Houde, 1995, Bisazza และ Pilastro, 2000), ซึ่งอาจเป็นเนื่องจากความผันแปรทางพันธุกรรม trajectories พัฒนา หรือสิ่งแวดล้อมปัจจัย (Jennions และ Petrie, 1997) ซึ่งยากต่อการวัดปลาหมอสีแอฟริกาที่มีชื่อเสียงหลากหลายและร่ำรวยรูปแบบสีและสัณฐานวิทยา (Kocher, 2004 เทอร์เนอร์ 2007) ทางเพศเลือกได้ถูกแนะนำจะมีบทบาทสำคัญในการเกิดสปีชีส์ใหม่(Seehausen, 2000 อัศวินและ Turner, 2004) และรูปแบบสี havemales สีเดียวกัน ประการ ผสมพันธุ์สำเร็จสีแดงชายสามารถจะสูงถ้าเป็นชาย มี colouration สีแดงเข้มมากขึ้นดีในหมู่หญิง ในทำนองเดียวกัน ภายใต้ลักษณะพิเศษหายากเพศชายทฤษฎี หญิงอาจเคลิ้มมากกว่าเพศชายซึ่งไม่คุ้นเคยหรือนวนิยายนั้นมีรายงานว่าใน feral guppies (สตีเฟ่น et al.,1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พฤติกรรมตัวอย่างเช่นในการรับรู้ชนิด (Couldridge และ
อเล็กซานเด 2002; Salzburger et al, 2006.), การเลือกเพศสำหรับแรกเริ่ม
speciation (Seehausen et al, 1999;. อัศวินและเทอร์เนอ 2004) หรือเป็น
ตัวบ่งชี้สำหรับ 'ยีนที่ดี' (ตัดผม et al., 2001) มันจะตกลงกันโดยทั่วไป
ว่าการพัฒนาและรายละเอียดของลักษณะทางสัณฐานวิทยาของชายดังกล่าว
เป็นรูปแบบสีและเครื่องประดับในหลายชนิดรวมทั้งปลาที่มี
ผลของการเลือกเพศ (เทอร์เนอ 1993; แอนเดอ 1994)
เลือกคู่หญิงลักษณะดังกล่าวได้รับการรายงานในหลาย ๆ
ชนิดตัวอย่างเช่นที่ผู้หญิงชอบผู้ชายที่มีความสว่างเป็นสีส้ม
สีในปลาหางนกยูง, Poecilia reticulata (Houde และ Hankes 1997;
Karino และ Shinjo, 2004) หรือเพศชายมีครีบอีกต่อไปในสีเขียว
Swordtail, Xiphophorus Helleri (Basolo, 1990) อย่างไรก็ตามหญิง
ตั้งค่าแตกต่างกันไปเช่นในหมู่ประชากร (Houde และ Endler 1990;
Endler และ Houde 1995 Bisazza และ Pilastro, 2000) ซึ่งอาจจะ
เกิดจากการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรม, ไบการพัฒนาด้านสิ่งแวดล้อมหรือ
ปัจจัย (Jennions และเพท, 1997) ซึ่ง เป็นการยากที่จะวัด
ปลาหมอสีแอฟริกันที่มีชื่อเสียงสำหรับความหลากหลายและความอุดมสมบูรณ์ของ
ลักษณะทางสัณฐานวิทยาและสีรูปแบบ (Kocher 2004; อร์เนอร์ 2007) เพศของ
ตัวเลือกที่ได้รับการแนะนำให้มีบทบาทสำคัญในการ speciation
(Seehausen 2000; อัศวินและเทอร์เนอ 2004) และรูปแบบสี havemales ที่มีสีเดียวกัน ประการที่สามความสำเร็จของการผสมพันธุ์ของเพศชายสีแดงอาจ
จะสูงขึ้นถ้าผู้ชายที่มีสีแดงรุนแรงมากขึ้นมีมากขึ้น
ดีในหมู่ผู้หญิง ในทำนองเดียวกันภายใต้ผลหายากชาย
ทฤษฎีเพศหญิงจะได้รับความสนใจมากขึ้นในเพศชายที่ไม่คุ้นเคย
หรือนวนิยายให้พวกเขาได้มีการรายงานในปลาหางนกยูงดุร้าย (ฮิวจ์ et al.,
1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พฤติกรรม ตัวอย่างเช่น ในการรับรู้ ( และชนิด couldridge
Alexander , 2002 ; ซาลซ์บวร์กเกอร์ et al . , 2006 ) การคัดเลือกทางเพศชนิดเริ่มแรก
( seehausen et al . , 1999 ; อัศวิน และ เทอร์เนอร์ , 2004 ) หรือเป็น
สถานะดี ' ยีน ' ( ช่างตัดผม et al . , 2001 ) มันเป็นที่ตกลงกันโดยทั่วไปว่า การพัฒนาและรายละเอียดของชาย

ลักษณะสัณฐานวิทยาเช่นเป็นสีและเครื่องประดับในรูปแบบหลายชนิดรวมทั้งปลา
ผลการคัดเลือกทางเพศ ( Turner , 1993 ; แอนเดอร์ น , 1994 ) .
เลือกเพื่อนหญิงลักษณะดังกล่าว มีรายงานหลาย
ชนิด ตัวอย่างเช่น ที่ผู้หญิงชอบผู้ชายด้วยยิ่งส้ม
สีในปลาหางนกยูง poecilia reticulata ( เฮาด์ hankes , และ , 1997 ;
คาริโนะ และ ชินโจ , 2004 )หรือตัวผู้มีครีบยาวใน swordtail สีเขียว
, xiphophorus helleri ( basolo , 2533 ) อย่างไรก็ตาม ลักษณะหญิง
แตกต่างกันไป เช่น ในหมู่ประชากร ( เฮาด์ และ endler 1990 ;
endler แล้วเฮาด์ , 1995 , bisazza และ pilastro , 2000 ) ซึ่งอาจจะเป็น
เนื่องจากความหลากหลายทางพันธุกรรม , วิถีการพัฒนาหรือปัจจัยสิ่งแวดล้อม
( และ jennions เพทรี , 1997 ) ซึ่งยากต่อการวัด
cichlids แอฟริกาที่มีชื่อเสียงสำหรับความหลากหลายและความสมบูรณ์ของรูปร่างและสีลวดลาย
( โคเชอร์ , 2004 ; เทอร์เนอร์ , 2007 ) การคัดเลือกทางเพศ
มีการเสนอให้มีบทบาทหลักในการจำแนกชนิด
( seehausen , 2000 ; อัศวิน และ เทอร์เนอร์ , 2004 ) และรูปแบบสี havemales ที่มีสีเดียวกัน และความสำเร็จของผู้ชายสีแดงผสมพันธุ์อาจจะสูงกว่าถ้าผู้ชาย

สีมากขึ้น มากกว่าสีแดงดีในหมู่ผู้หญิง ในทํานองเดียวกัน ภายใต้ทฤษฎีผลหายาก
ผู้ชาย ผู้หญิงจะถูกดึงดูดให้ผู้ชายที่ไม่คุ้นเคย
หรือนวนิยายเหล่านั้นได้รับการรายงานในปลาหางนกยูงนะไม่เชื่อง ( ฮิวจ์ et al . ,
1999 )