China’s failures are similar. It ha

China’s failures are similar. It has no universal health-care system. It wasn’t until 1998 that the government even began to provide subsidized health insurance for urban residents through the Urban Employees’ Basic Medical Insurance system. Rural residents got their own program in 2003. Those programs were complemented in 2007 with the Urban Residents’ Basic Medical Insurance program, which covers the unemployed, students, and retirees. Overall, government spending on health care has more than doubled in recent years, from $156 billion in 2006 to $357 billion in 2011. That doesn’t mean that the government has been providing adequate health care, though. In state-run hospitals, there is an increasing shortage of general practitioners for primary health care. There is often a long waiting period for medical attention, and rural residents often lack access to the same medical technology, beds, and equipment as urbanites.

China’s education policies are somewhat more promising, however. In 2012, the government finally reached its goal of spending four percent of GDP on public education. In 2013, moreover, the central government waived school enrollment fees for poor children, and federal grants continue to help poor children obtain scholarships to good schools. Nevertheless, major challenges remain. There is still an urban-rural divide in access to quality public schools. And families are often forced to spend out of pocket for private education, which has increased inequality in access to education.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จีนความล้มเหลวคล้ายกัน มีระบบดูแลสุขภาพสากลไม่ มันไม่ได้จนกระทั่งปี 1998 ที่รัฐบาลได้เริ่มให้บริการประกันสุขภาพทดแทนกันได้อาศัยอยู่ในเมืองผ่านระบบพื้นฐานทางการแพทย์ประกันพนักงานเมือง ชาวชนบทมีโปรแกรมของตัวเองใน 2003 โปรแกรมเหล่านั้นได้ครบครันใน 2007 โปรแกรมพื้นฐานแพทย์ประกันอาศัยเมือง ซึ่งครอบคลุมผู้ว่างงาน นักศึกษา และผู้เกษียณ โดยรวม รัฐบาลใช้จ่ายในการดูแลสุขภาพได้มากกว่าสองเท่าในปีที่ผ่านมา จาก 156 พันล้านเหรียญในปี 2006 กับ 357 ล้านดอลลาร์ในปี 2554 ไม่ได้หมายความ ว่า รัฐบาลได้ให้เพียงพอดูแลสุขภาพ แม้ว่า ในโรงพยาบาลรัฐ มีการขาดแคลนผู้ทั่วไปสำหรับหลักการดูแลสุขภาพเพิ่มขึ้น มีบ่อยครั้งนานรอรอบระยะเวลาสำหรับพยาบาล และชนบทคนมักจะขาดการเข้าถึงเดียวกันเทคโนโลยีทางการแพทย์ เตียง และอุปกรณ์เป็น urbanites

นโยบายการศึกษาของจีนมีแนวโน้มค่อนข้างมากขึ้น อย่างไรก็ตาม ใน 2012 รัฐบาลในที่สุดแล้วเป้าหมายของค่าใช้จ่ายร้อยละ 4 ของ GDP ในสาธารณ ในปี 2013 นอก รัฐบาลกลางยกเว้นค่าธรรมเนียมการลงทะเบียนเรียนสำหรับเด็กยากจน และเงินช่วยเหลือของภาครัฐยังช่วยเหลือเด็กยากจนที่ได้รับทุนการศึกษาโรงเรียนดี อย่างไรก็ตาม ความท้าทายที่สำคัญยังคงอยู่ ยังมีการแบ่งเมืองชนบทในการเข้าถึงคุณภาพโรงเรียน และครอบครัวมักจะถูกบังคับให้ใช้ pocket ออกของการศึกษาเอกชน ซึ่งได้เพิ่มความไม่เท่าเทียมกันในการเข้าถึงการศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จีนของความล้มเหลวจะมีลักษณะที่คล้ายกันดังต่อไปนี้ ไม่มีระบบการดูแล สุขภาพ ทั่วไป สิ่งนี้ไม่เคยเกิดขึ้นเลยจนปี 1998 ที่รัฐบาลแม้ว่าจะเริ่มให้เงินอุดหนุนการประกัน สุขภาพ สำหรับผู้เข้าพักในเมืองผ่านระบบทางการแพทย์ในเมืองพนักงานประกัน ภัย 'พื้นฐาน สำหรับผู้เข้าพักในชนบทมีโปรแกรมของตนเองในปี 2003 โปรแกรมที่มีความสมบรูณ์แบบในปี 2007 พร้อมด้วยพื้นฐานทางการแพทย์การประกัน ภัย โปรแกรมในเมืองสำหรับผู้พักอาศัยซึ่งครอบคลุมถึงคนไม่มีงานทำที่นักเรียนและเบบี้บูม โดยรวมแล้วการใช้จ่ายของรัฐบาลในการดูแล สุขภาพ ได้มากกว่าเป็นสองเท่าในช่วงหลายปีที่ผ่านมาจากมูลค่า 156 ล้านบาทในปี 2006 เป็น 357 ล้านบาทใน 2011 ไม่ได้หมายความว่ารัฐบาลได้รับการจัดให้บริการอย่างเพียงพอแม้ว่าการดูแล สุขภาพ ในโรงพยาบาลของรัฐได้มีการเพิ่มขึ้นของการขาดแคลนผู้ประกอบโดยทั่วไปสำหรับการดูแล สุขภาพ พื้นฐานมีช่วงเวลารอคอยมานานสำหรับให้ความสนใจทางการแพทย์และผู้เข้าพักในชนบทมักจะไม่ใช้เทคโนโลยีทางการแพทย์เหมือนกับที่เตียงนอนขนาดคิงส์ไซด์และอุปกรณ์เท่าซื้อหา.

นโยบายการศึกษาของประเทศจีนมีค่อนข้างมากดาวรุ่งอย่างไรก็ตาม ในปี 2012 รัฐบาลได้สุดท้ายถึงเป้าหมายของการใช้จ่ายถึงร้อยละสี่ของ GDP ในการศึกษา ภาค รัฐ ยิ่งไปกว่านั้นในปี 2013รัฐบาลกลางได้รับยกเว้นค่าธรรมเนียมการลงทะเบียนเรียนในโรงเรียนสำหรับเด็กยากจนและอนุญาตให้รัฐบาลกลางดำเนินการต่อเพื่อช่วยให้เด็กยากจนได้รับทุนการศึกษาให้กับโรงเรียนที่ดี อย่างไรก็ตามความท้าทายที่สำคัญยังคงอยู่ ยังมีแบ่งในเมือง - ชนบทที่อยู่ในการเข้าถึงไปยังโรงเรียนระบบเสียงประกาศสาธารณะที่มี คุณภาพ สูง และครอบครัวจะถูกบังคับให้ต้องใช้เวลาออกมาจากกระเป๋าเพื่อการศึกษาส่วนตัวอยู่บ่อยครั้งซึ่งมีเพิ่มขึ้นความไม่เท่าเทียมกันในการเข้าถึงการศึกษา