3.4.2. Opportunities for reducing l

3.4.2. Opportunities for reducing loss: Intentional
In some fisheries, intentional discarding of traps when they become obsolete is an issue. In the USVI, for example, fishermen purposefully discarded traps overboard as they became obsolete. Approximately 9% of DFTs were intentionally discarded (Clark et al., 2012). Traps were discarded with their escape panels open, with the intention that few, if any, of these discarded traps would ghost fish, but still they contributed to marine debris and potentially could damage habitat. Improper disposal of traps was observed in the Gulf of Mexico blue crab fishery, posing similar risks to crabs and other DFT catch as in the Chesapeake Bay (Guillory et al., 2001). Fishermen may choose to dispose of obsolete traps overboard because disposal on land can be costly. It is not clear how universal the improper disposal of traps may be, so this topic deserves additional research. One potential solution is to provide incentives for the proper disposal of traps on land. For example, dockside collection of obsolete traps implemented with the assistance of local agencies and non-governmental organizations (NGOs) would minimize the disposal cost to fishermen (Clark et al., 2012). One example of an incentive program for proper trap disposal is the Fishing for Energy Partnership between the NOAA Marine Debris Program, Covanta Energy Corporation, the National Fish and Wildlife Foundation, and Schnitzer Steel. This partnership, launched in 2008, provides commercial fishermen with a place to dispose of gear at no cost. Fishing nets, line, and traps are collected and trap parts are either recycled or converted into energy. By the end of December 2013, the partnership had collected over 2.2 million pounds of fishing gear at 41 ports in 9 states (National Fish and Wildlife Foundation, 2013).

Additionally, it is not uncommon for traps to be lost by vandalism when a competitor intentionally cuts the lines of another’s traps to prevent fishing, or by trap theft (Clark et al., 2012). One way to combat theft is by educating fishing communities. If fishermen understand how ghost fishing adversely affects a fishery and local habitats, they might be less likely to discard traps or engage in theft. Additional research is needed to understand fishermen’s motivations for intentional trap loss and to determine how educational efforts can help to mitigate the problem.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.4.2 โอกาสเพื่อลดการสูญเสีย: มิในบางประมง มิละทิ้งของกับดักเมื่อพวกเขาล้าเป็นประเด็น ใน USVI ตัวอย่าง ชาวประมงทุกละทิ้งกับดักถูกโยนลงทะเลเป็นพวกเขากลายเป็นล้าสมัย ประมาณ 9% ของ DFTs ได้ถูกละทิ้งโดยเจตนา (Clark et al., 2012) กับดักถูกละทิ้งกับแผงของตนหนีเปิด มีเจตนาว่า ไม่กี่ ถ้าใด ๆ กับดักเหล่านี้ถูกละทิ้งจะผีปลา แต่ยังคง ส่วนเศษทะเล และอาจสามารถทำลายอยู่อาศัย ขายทิ้งไม่เหมาะสมของกับดักถูกสังเกตในประมงปูม้าในอ่าวเม็กซิโก ตั้งความเสี่ยงคล้ายกับปูและอื่น ๆ จับ DFT ในอ่าว Chesapeake (Guillory et al., 2001) ชาวประมงอาจเลือกที่จะทิ้งของกับดักที่ล้าสมัยไม่ให้ล่มเนื่องจากทิ้งบนบกต้องราคาแพง ไม่ชัดเจนวิธีสากลขายทิ้งไม่เหมาะสมของกับดักอาจ ดังนั้นหัวข้อนี้สมควรวิจัยเพิ่มเติมได้ เป็นวิธีการแก้ไขปัญหาคือการ ให้แรงจูงใจขายทิ้งที่เหมาะสมของกับดักบนบก ตัวอย่าง ชุดดักล้าดอคไซด์อพาร์ทดำเนินการ ด้วยความช่วยเหลือจากหน่วยงานท้องถิ่น และองค์กรเอกชน (Ngo) จะลดต้นทุนตัดจำหน่ายให้ชาวประมง (Clark et al., 2012) ตัวอย่างหนึ่งของโปรแกรมจูงใจเหมาะสมกับการขายทิ้งเป็นปลาสำหรับพลังงานร่วมระหว่าง NOAA ทะเลเศษโปรแกรม Covanta พลังงาน บริษัท ปลาแห่งชาติ และ มูลนิธิสัตว์ป่า และ เหล็ก Schnitzer ห้างหุ้นส่วนนี้ เปิดตัวในปี 2008 ประมงพาณิชย์กับสถานการของเกียร์ที่ไม่มีต้นทุนทาง ตาข่ายตกปลา รายการ และกับดักรวบรวม และจับชิ้นส่วนรีไซเคิล หรือแปลงเป็นพลังงาน โดยปลาย 2013 ธันวาคม ห้างหุ้นส่วนที่ได้รวบรวมกว่า 2.2 ล้านปอนด์ของเกียร์ประมงที่พอร์ต 41 ใน 9 รัฐ (ปลาแห่งชาติและมูลนิธิสัตว์ป่า 2013)นอกจากนี้ มันไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับการสูญหาย โดยกวนเมื่อคู่แข่งตั้งใจตัดบรรทัดของดักใจเพื่อป้องกันการตก หรือดักขโมย (Clark et al., 2012) เป็นวิธีหนึ่งในการต่อสู้กับขโมย โดยให้ชุมชนประมง ถ้าชาวประมงเข้าใจผีตกกระทบกระทบท้องถิ่นอยู่อาศัยและการประมง พวกเขาอาจโน้ม การละทิ้งกับดักในการโจรกรรม วิจัยเพิ่มเติมที่จำเป็นสำหรับการเข้าใจโต่งของชาวประมงดักมิสูญเสีย และ เพื่อกำหนดความพยายามศึกษาว่าสามารถช่วยบรรเทาปัญหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.4.2 โอกาสในการลดการสูญเสีย: เจตนา
ในการประมงบางทิ้งเจตนาของกับดักเมื่อพวกเขากลายเป็นล้าสมัยเป็นปัญหา ใน USVI ตัวอย่างเช่นชาวประมงเด็ดเดี่ยวทิ้งลงน้ำกับดักที่พวกเขากลายเป็นสิ่งล้าสมัย ประมาณ 9% ของ DFTs ถูกโยนทิ้งจงใจ (คลาร์ก et al., 2012) กับดักถูกโยนทิ้งกับแผงหลบหนีของพวกเขาเปิดด้วยความตั้งใจที่ไม่กี่ถ้ามีของเหล่านี้จะทิ้งดักปลาผี แต่พวกเขายังคงมีส่วนทำให้เศษซากทางทะเลและอาจจะเกิดความเสียหายที่อยู่อาศัย การกำจัดที่ไม่เหมาะสมของกับดักพบว่าในอ่าวเม็กซิโกประมงปูสีฟ้า, การวางตัวความเสี่ยงคล้ายกับการจับปูและอื่น ๆ ผิวเผินเช่นในอ่าวเชส (Guillory et al., 2001) ชาวประมงอาจเลือกที่จะทิ้งลงน้ำดักล้าสมัยเพราะการกำจัดบนที่ดินที่สามารถค่าใช้จ่าย มันไม่ชัดเจนว่าสากลการกำจัดที่ไม่เหมาะสมของกับดักอาจจะเพื่อให้หัวข้อนี้สมควรได้รับการวิจัยเพิ่มเติม ทางออกหนึ่งที่อาจเกิดขึ้นคือการให้แรงจูงใจในการกำจัดที่เหมาะสมกับดักบนที่ดิน ตัวอย่างเช่นคอลเลกชันเจือกับดักล้าสมัยดำเนินการด้วยความช่วยเหลือของหน่วยงานท้องถิ่นและองค์กรที่ไม่ใช่ภาครัฐ (เอ็นจีโอ) จะลดค่าใช้จ่ายในการกำจัดชาวประมง (คลาร์ก et al., 2012) ตัวอย่างหนึ่งของโปรแกรมแรงจูงใจในการกำจัดที่เหมาะสมเป็นกับดักตกปลาสำหรับความร่วมมือระหว่างพลังงานโครงการเศษทะเล NOAA, Covanta Energy Corporation, ปลาและสัตว์ป่าแห่งชาติมูลนิธิและ Schnitzer เหล็ก ความร่วมมือครั้งนี้เปิดตัวในปี 2008 มีชาวประมงเชิงพาณิชย์ที่มีสถานที่ในการกำจัดของเกียร์ไม่มีค่าใช้จ่าย อวนจับปลาเส้นและกับดักจะถูกเก็บรวบรวมและชิ้นส่วนทิ้งกลับมาใช้ใหม่หรือแปลงเป็นพลังงาน โดยสิ้นเดือนธันวาคม 2013 หุ้นส่วนได้รวบรวมกว่า 2.2 ล้านปอนด์จากเครื่องมือประมงที่พอร์ต 41 ใน 9 รัฐ (ปลาและสัตว์ป่าแห่งชาติมูลนิธิ 2013). นอกจากนี้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับกับดักที่จะหายไปจากประเทศเดนมาร์กเมื่อคู่แข่ง จงใจตัดสายกับดักของผู้อื่นเพื่อป้องกันการตกปลาหรือการโจรกรรมโดยกับดัก (คลาร์ก et al., 2012) วิธีการหนึ่งที่จะต่อสู้กับการโจรกรรมโดยการให้ความรู้แก่ชุมชนชาวประมง หากชาวประมงเข้าใจวิธีการตกปลาผีมีผลกระทบต่อการประมงและที่อยู่อาศัยท้องถิ่นที่พวกเขาอาจจะมีโอกาสน้อยที่จะทิ้งกับดักหรือมีส่วนร่วมในการขโมย การวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นที่จะเข้าใจแรงจูงใจชาวประมงสำหรับการสูญเสียกับดักความตั้งใจและความพยายามในการกำหนดวิธีการศึกษาสามารถช่วยในการบรรเทาปัญหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.4.2 . โอกาสเพื่อลดการสูญเสีย : เจตนา
ในบางประมง จงใจทิ้งกับดักเมื่อพวกเขากลายเป็นล้าสมัยคือปัญหา ใน usvi ตัวอย่างเช่นชาวประมงตั้งใจทิ้งกับดักเกินไปเช่นที่พวกเขากลายเป็นล้าสมัย ประมาณ 9% ของ dfts เคยตั้งใจทิ้ง ( คลาร์ก et al . , 2012 ) กับดักที่ถูกละทิ้งพวกเขาหนีแผงเปิด กับความตั้งใจที่ไม่กี่ถ้าใด ๆของเหล่านี้จะถูกผีดักปลา แต่พวกเขายังคงสนับสนุนนาวิกโยธิน debris และอาจทำลายสิ่งแวดล้อม การกำจัดที่ไม่เหมาะสมของกับดักที่พบในอ่าวเม็กซิโกประมงปูม้า , วางตัวความเสี่ยงคล้ายกับปูและ DFT อื่นจับในอ่าวเชสส ( guillory et al . , 2001 )ชาวประมงจะเลือกที่จะทิ้งกับดักล้าสมัยเกินไป เพราะขายทิ้งในที่ดินสามารถเป็นบทเรียนราคาแพง มันไม่ชัดเจนว่า Universal การกำจัดที่ไม่เหมาะสมของกับดักที่อาจจะ ดังนั้น หัวข้อนี้สมควรได้รับการวิจัยเพิ่มเติม หนึ่งในโซลูชั่นที่มีศักยภาพเพื่อให้สิ่งจูงใจสำหรับการกำจัดที่เหมาะสมกับดักบนแผ่นดิน ตัวอย่างเช่นdockside คอลเลกชันกับดักล้าสมัยใช้ด้วยความช่วยเหลือของหน่วยงานท้องถิ่น และองค์กรพัฒนาเอกชน ( เอ็นจีโอ ) จะลดต้นทุนในการกำจัดชาวประมง ( คลาร์ก et al . , 2012 ) ตัวอย่างหนึ่งของโปรแกรม incentive สำหรับการกำจัดกับดักที่เหมาะสมคือ ตกปลาสำหรับพลังงานความร่วมมือระหว่างโปรแกรมโอเอ บริษัท มารีน เศษ COVANTA พลังงานปลาและสัตว์ป่าแห่งชาติมูลนิธิและเหล็ก Schnitzer . ความร่วมมือนี้ , เปิดตัวในปี 2008 มีชาวประมงเชิงพาณิชย์กับสถานที่ทิ้งเกียร์ที่ไม่มีต้นทุน อวนประมง , สาย , และดักเก็บรวบรวมชิ้นส่วนรีไซเคิลหรือกับดักอย่างใดอย่างหนึ่งจะถูกแปลงเป็นพลังงาน โดยสิ้นเดือนธันวาคม 2013 , หุ้นส่วนได้รวบรวมกว่า 22 ล้านปอนด์ของเกียร์ประมงที่ 41 พอร์ตใน 9 รัฐ ( ชาติปลาและมูลนิธิสัตว์ป่า 2013 ) .

นอกจากนี้ มันไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับดักจะหายไปโดยป่าเถื่อน เมื่อคู่แข่งจงใจตัดสายอื่นเป็นกับดักเพื่อป้องกันการโจรกรรม ตกปลา หรือกับดัก ( คลาร์ก et al . , 2012 ) . วิธีหนึ่งในการต่อสู้กับการโจรกรรม โดยให้ชุมชนประมงถ้าชาวประมงเข้าใจวิธีการตกปลาผีมีผลกระทบทางการประมงและท้องถิ่นที่อยู่อาศัย พวกเขาอาจจะมีโอกาสน้อยที่จะทิ้งกับดักหรือมีส่วนร่วมในการโจรกรรม การวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นที่จะเข้าใจแรงจูงใจของชาวประมงดักและการสูญเสียโดยเจตนาเพื่อตรวจสอบว่าความพยายามในการศึกษาสามารถช่วยบรรเทาปัญหา