I’m completely looking down at them

I’m completely looking down at them. “They'd be in my blind spot if they got too close; I'd completely lose sight of them."

Soon after, Gobumi-chan came out from the back and realized that it was me. Just like that, the rest of the goblin’s wariness vanished.
Gobumi-chan who identified me in an instant, had her facial expression turned into that of anger. And with all her might, kicked me in the shin.

It didn’t hurt at all, though I acted like I was in pain. However the one who truly felt pain was Gobumi-chan, so I casually healed her with my healing skills to ease her discomfort.
As soon as her pain subsided, Gobumi-chan made me do seiza.

TL Note : seiza means an upright kneeling position that is traditionally used in Japan in meditation and as part of the preparation in martial arts.

She was really worried, saying things like “What were you doing?”, “How did you turn into an Ogre?”. I was being nagged. Since I lost my left hand, I couldn’t refute her nagging. Besides, I can’t talk back when I could notice her tearing up a little. I was about to say sorry for making you worry, but then Gobukichi and Redhead arrived after hearing the commotion.

Of course, they were surprised. So surprised they couldn’t even stop their mouths from hanging open.

Well, of course they would if they were worried because I didn't return the first day, and then came back as an Ogre the next.

To offer a tentative explanation of the events, once the key members such as Gobue-chan, Hobusei-san, Hobusato-san, and Gobujii had been gathered, I started explaining.
I chased the other goblins out saying that I will tell them later.

Eh…, when I thought I should return soon after hunting I found a ‘Red Bear’. To test my strength, and partially because of instinct, I attacked it.

After that, the fighting that started in the evening continued through the night, it only concluded when the sun came up yesterday morning.

After that I couldn't move because I had taken heavy damage, so I erected a barrier using my thread and slept in an attempt to recover my strength.

Then, a while ago when I opened my eyes I had become an ogre. A rare variant at that, too.
My equipment had become worn out, but I had the Red Bear's pelt as a trophy, so it wasn't much of a loss.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันสมบูรณ์มองลงที่พวกเขา "พวกเขาจะอยู่ในจุดบอดของฉันถ้าพวกเขาได้ใกล้ชิดเกินไป คงจะสมบูรณ์เสียสายตาของพวกเขา"หลังจาก จัน Gobumi ออกมาจากด้านหลัง และรู้ว่า เป็นฉัน เพียงเช่นเดียวกับที่ ส่วนที่เหลือของก็อบลิน wariness ศาสดาจัน Gobumi ที่ฉันระบุในทันที มีสีหน้าของเธอเป็นที่สำเร็จ และกับอาจของเธอทั้งหมด เตะฉันในแข้งมันไม่เจ็บเลย แม้ดำเนินเหมือนผมในความเจ็บปวด อย่างไรก็ตาม คนอย่างแท้จริงรู้สึกปวดถูก Gobumi-จันทร์ ดังนั้นฉันตั้งใจ healed เธอ มีทักษะของฉันรักษาเพื่อความสะดวกสบายของเธอเป็นความเจ็บปวดของเธอ subsided, Gobumi จันทำฉันทำ seiza หมายเหตุ TL: seiza หมายถึง ตำแหน่งที่ kneeling ตรงที่ซึ่งใช้ในญี่ปุ่น ในสมาธิ และ เป็นส่วนหนึ่งของการเตรียมการในศิลปะการต่อสู้เธอได้จริง ๆ กังวล พูดสิ่งที่ชอบ "ได้ทำอะไร" "วิธีได้คุณเปลี่ยนเป็นปอบหรือไม่" ผมได้ที่ nagged เนื่องจากหายมือซ้ายของฉัน ฉันไม่สามารถโต้เธอจู้จี้ นอกจาก ฉันไม่สามารถพูดคุยกลับเมื่อได้สังเกตของเธอฉีกขาดขึ้นเล็กน้อย ผมจะบอกว่า ขออภัยสำหรับคุณกังวล แต่ก็ Gobukichi และแดงมาถึงหลังจากได้ยินการหลีกหนีความวุ่นวายแน่นอน พวกเขาก็ประหลาดใจ ประหลาดใจมากไม่ได้หยุดปากของพวกเขาจากแขวนเปิดดี แน่นอนพวกเขาอยากจะว่าพวกเขากังวล เพราะผมไม่กลับวันแรก และจากนั้น กลับมาเป็นปอบต่อไปTo offer a tentative explanation of the events, once the key members such as Gobue-chan, Hobusei-san, Hobusato-san, and Gobujii had been gathered, I started explaining.I chased the other goblins out saying that I will tell them later. Eh…, when I thought I should return soon after hunting I found a ‘Red Bear’. To test my strength, and partially because of instinct, I attacked it. After that, the fighting that started in the evening continued through the night, it only concluded when the sun came up yesterday morning.After that I couldn't move because I had taken heavy damage, so I erected a barrier using my thread and slept in an attempt to recover my strength. Then, a while ago when I opened my eyes I had become an ogre. A rare variant at that, too.My equipment had become worn out, but I had the Red Bear's pelt as a trophy, so it wasn't much of a loss.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันอย่างสมบูรณ์มองลงมาที่พวกเขา "พวกเขาต้องการจะอยู่ในจุดบอดของฉันถ้าพวกเขาได้ใกล้ชิดเกินไป ฉันสมบูรณ์จะสูญเสียสายตาของพวกเขา. " ไม่นานหลังจากนั้น Gobumi จังออกมาจากด้านหลังและรู้ว่ามันเป็นฉัน. เช่นเดียวกับที่ส่วนที่เหลือของความระมัดระวังผีที่หายไป. Gobumi จังที่ระบุว่าผมในทันที มีการแสดงออกทางสีหน้าของเธอกลายเป็นที่ของความโกรธ. และมีทั้งหมดของเธออาจจะเตะผมในหน้าแข้ง. มันไม่เจ็บเลย แต่ผมทำหน้าที่เหมือนฉันอยู่ในความเจ็บปวด. แต่คนที่รู้สึกเจ็บปวดอย่างแท้จริงเป็น Gobumi จัง ดังนั้นผมจึงตั้งใจของเธอได้รับการเยียวยาที่มีทักษะการรักษาของฉันเพื่อความสะดวกสบายของเธอ. ทันทีที่เจ็บปวดของเธอลดลง Gobumi จังทำให้ฉันทำ Seiza. TL หมายเหตุ: Seiza หมายถึงตำแหน่งคุกเข่าตรงที่เป็นประเพณีที่ใช้ในประเทศญี่ปุ่นในการทำสมาธิและเป็นส่วนหนึ่ง การเตรียมความพร้อมในศิลปะการต่อสู้. เธอเป็นห่วงจริงๆว่าสิ่งที่ชอบ "คุณกำลังทำอะไร?", "คุณไม่ได้กลายเป็นผีปอบ". ฉันถูก nagged. ตั้งแต่ฉันหายไปทางด้านซ้ายมือของฉันฉันทำไม่ได้ ปฏิเสธเธอจู้จี้. นอกจากนี้ผมไม่สามารถพูดคุยกลับเมื่อฉันสามารถสังเกตเห็นเธอฉีกขาดขึ้นเล็ก ๆ น้อย ๆ . ผมกำลังจะบอกว่าขอโทษนะที่ทำให้คุณกังวล แต่แล้ว Gobukichi และแดงมาถึงหลังจากที่ได้ยินความปั่นป่วน. แน่นอนพวกเขาประหลาดใจ . แปลกใจดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถที่จะหยุดปากของพวกเขาจากที่แขวนเปิด. ดีแน่นอนพวกเขาหากพวกเขากังวลเพราะผมไม่ได้กลับมาในวันแรกและจากนั้นกลับมาเป็นผีปอบต่อไป. เพื่อให้คำอธิบายเบื้องต้นของ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อสมาชิกคนสำคัญเช่น Gobue จัง Hobusei ซัง Hobusato ซังและ Gobujii ได้รับการรวบรวมผมเริ่มอธิบาย. ผมไล่ก๊อบลินอื่น ๆ ออกบอกว่าฉันจะบอกพวกเขาในภายหลัง. เอ๊ะ ... เมื่อฉัน คิดว่าผมควรจะกลับเร็ว ๆ นี้หลังจากที่ผมพบว่าการล่าสัตว์แดงหมี ' เพื่อทดสอบความแข็งแรงของฉันและส่วนหนึ่งเป็นเพราะสัญชาตญาณของผมทำร้ายมัน. หลังจากนั้นการต่อสู้ที่เริ่มต้นในช่วงเย็นอย่างต่อเนื่องตลอดทั้งคืนมันก็ได้ข้อสรุปเฉพาะเมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นมาในตอนเช้าเมื่อวานนี้. หลังจากที่ผมไม่สามารถย้ายเพราะผม ได้รับความเสียหายหนักดังนั้นผมจึงสร้างสิ่งกีดขวางโดยใช้ด้ายของฉันและนอนในความพยายามที่จะกู้คืนความแข็งแรงของฉัน. จากนั้นในขณะที่ผ่านมาเมื่อฉันเปิดตาของฉันฉันได้กลายเป็นผีปอบ ตัวแปรที่หายากที่มากเกินไป. อุปกรณ์ของฉันได้กลายเป็นที่สวมใส่ออก แต่ผมมีหนังของหมีสีแดงเป็นรางวัลจึงเป็นไม่มากของการสูญเสีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมเลยมองไปที่พวกเขา " พวกเขาจะเป็นจุดบอดของผมถ้าเข้าใกล้เกินไป ผมเลยมองไม่เห็นเลย "

หลังจากนั้น gobumi ชานออกมาจากด้านหลัง และตระหนักว่ามันเป็นฉัน เช่นเดียวกับส่วนที่เหลือของความรอบคอบก็หายไป .
gobumi ชานที่ระบุให้ฉันในทันที มีสีหน้าของเธอกลายเป็นความโกรธ และทั้งหมดที่เธออาจจะเตะฉันในชิน

มันไม่รู้สึกเจ็บเลย แต่ผมทำเหมือนผมอยู่ในความเจ็บปวด แต่คนที่รู้สึกเจ็บปวดจริงๆ gobumi ชาน , ดังนั้นผมจึงตั้งใจรักษาเธอให้มีทักษะในการรักษาของฉันเพื่อความสะดวกสบายของเธอ
ทันทีที่เธอเจ็บลดลง gobumi ชานให้ฉันเซซา .

ปล .เซซา หมายถึง ตรงแบบคุกเข่าที่ใช้ผ้าในญี่ปุ่นในสมาธิ และเป็นส่วนหนึ่งของการเตรียมการในศิลปะ

เธอกำลังเป็นห่วงว่าสิ่งที่ชอบ " สิ่งที่คุณทำ ? " , " ทำไมคุณกลายเป็นยักษ์หรอ ? " ผมก็ถูกบ่น . ตั้งแต่ฉันสูญเสียมือซ้ายของผม ผมไม่ปฏิเสธว่าเธอ อีกอย่าง ผมพูดไม่ได้ ตอนที่ผมเห็นเธอร้องไห้นิดหน่อยฉันกำลังจะบอกว่า ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วง แต่แล้ว gobukichi แดงมาถึงและหลังจากได้ยินเสียงวุ่นวาย

แน่นอน พวกเขาประหลาดใจ ประหลาดใจที่พวกเขาไม่สามารถหยุดพวกเขาจากปากห้อยเปิด

อืม แน่นอนพวกเขาจะถ้าพวกเขากังวล เพราะผมไม่คืนวันแรก และก็กลับมาเป็นปอบต่อไป

ให้คำอธิบายที่แน่นอนของเหตุการณ์เมื่อสมาชิกที่สำคัญ เช่น gobue ชาน hobusei ซาน hobusato ซาน และ gobujii รวบรวมมาได้ ผมก็เริ่มอธิบาย .
ผมไล่ปีศาจออกอื่น ๆ ว่า ผมจะบอกพวกเขาในภายหลัง

เอ๋ . . . . . . . เมื่อฉันคิดว่าฉันควรกลับทันที หลังจากล่าเจอสีแดง ' หมี ' เพื่อทดสอบความแข็งแรงของฉัน และบางส่วน เพราะสัญชาตญาณ ผมทำร้ายมัน

หลังจากนั้นการต่อสู้ที่เริ่มขึ้นในช่วงเย็นต่อเนื่องตลอดทั้งคืน มันแค่สรุปเมื่อพระอาทิตย์ขึ้นตอนเช้าเมื่อวาน

หลังจากนั้นฉันขยับไม่ได้เพราะฉันได้รับความเสียหายหนัก ก็เลยสร้างสิ่งกีดขวางใช้ด้ายของฉันและนอนในความพยายามที่จะฟื้นฟูความแข็งแรงของฉัน

จากนั้นสักพักเมื่อฉันเปิดดวงตาของฉันฉันได้กลายเป็นยักษ์ หายาก ตัวแปรที่เหมือนกัน
อุปกรณ์ของฉันได้กลายเป็นบอด แต่ฉันมีเพลที่หมีสีแดงเป็นรางวัล มันไม่ได้มากจากการสูญเสีย