There are strange things done in th

There are strange things done in the midnight sun
By the men who moil for gold;
The Arctic trails have their secret tales
That would make your blood run cold;
The Northern Lights have seen queer sights,
But the queerest they ever did see
Was that night on the marge of Lake Lebarge
I cremated Sam McGee.

Now Sam McGee was from Tennessee, where the cotton blooms and blows.
Why he left his home in the South to roam 'round the Pole, God only knows.
He was always cold, but the land of gold seemed to hold him like a spell;
Though he'd often say in his homely way that "he'd sooner live in hell."

On a Christmas Day we were mushing our way over the Dawson trail.
Talk of your cold! through the parka's fold it stabbed like a driven nail.
If our eyes we'd close, then the lashes froze till sometimes we couldn't see;
It wasn't much fun, but the only one to whimper was Sam McGee.

And that very night, as we lay packed tight in our robes beneath the snow,
And the dogs were fed, and the stars o'erhead were dancing heel and toe,
He turned to me, and "Cap," says he, "I'll cash in this trip, I guess;
And if I do, I'm asking that you won't refuse my last request."

Well, he seemed so low that I couldn't say no; then he says with a sort of moan:
"It's the cursèd cold, and it's got right hold till I'm chilled clean through to the bone.
Yet 'tain't being dead—it's my awful dread of the icy grave that pains;
So I want you to swear that, foul or fair, you'll cremate my last remains."

A pal's last need is a thing to heed, so I swore I would not fail;
And we started on at the streak of dawn; but God! he looked ghastly pale.
He crouched on the sleigh, and he raved all day of his home in Tennessee;
And before nightfall a corpse was all that was left of Sam McGee.

There wasn't a breath in that land of death, and I hurried, horror-driven,
With a corpse half hid that I couldn't get rid, because of a promise given;
It was lashed to the sleigh, and it seemed to say: "You may tax your brawn and brains,
But you promised true, and it's up to you to cremate those last remains."

Now a promise made is a debt unpaid, and the trail has its own stern code.
In the days to come, though my lips were dumb, in my heart how I cursed that load.
In the long, long night, by the lone firelight, while the huskies, round in a ring,
Howled out their woes to the homeless snows— O God! how I loathed the thing.

And every day that quiet clay seemed to heavy and heavier grow;
And on I went, though the dogs were spent and the grub was getting low;
The trail was bad, and I felt half mad, but I swore I would not give in;
And I'd often sing to the hateful thing, and it hearkened with a grin.

Till I came to the marge of Lake Lebarge, and a derelict there lay;
It was jammed in the ice, but I saw in a trice it was called the "Alice May."
And I looked at it, and I thought a bit, and I looked at my frozen chum;
Then "Here," said I, with a sudden cry, "is my cre-ma-tor-eum."

Some planks I tore from the cabin floor, and I lit the boiler fire;
Some coal I found that was lying around, and I heaped the fuel higher;
The flames just soared, and the furnace roared—such a blaze you seldom see;
And I burrowed a hole in the glowing coal, and I stuffed in Sam McGee.

Then I made a hike, for I didn't like to hear him sizzle so;
And the heavens scowled, and the huskies howled, and the wind began to blow.
It was icy cold, but the hot sweat rolled down my cheeks, and I don't know why;
And the greasy smoke in an inky cloak went streaking down the sky.

I do not know how long in the snow I wrestled with grisly fear;
But the stars came out and they danced about ere again I ventured near;
I was sick with dread, but I bravely said: "I'll just take a peep inside.
I guess he's cooked, and it's time I looked"; ... then the door I opened wide.

And there sat Sam, looking cool and calm, in the heart of the furnace roar;
And he wore a smile you could see a mile, and he said: "Please close that door.
It's fine in here, but I greatly fear you'll let in the cold and storm—
Since I left Plumtree, down in Tennessee, it's the first time I've been warm."

There are strange things done in the midnight sun
By the men who moil for gold;
The Arctic trails have their secret tales
That would make your blood run cold;
The Northern Lights have seen queer sights,
But the queerest they ever did see
Was that night on the marge of Lake Lebarge
I cremated Sam McGee.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีสิ่งแปลก ๆ ที่ทำในดวงอาทิตย์เที่ยงคืน โดยคน moil ทองเส้นทางขั้วโลกเหนือมีนิทานความลับ ที่จะทำให้เลือดของคุณรันเย็นแสงเหนือได้เห็นแหล่งแปลก ๆ แต่ queerest พวกเขาเคยได้เห็นได้คืนในเนยเทียมของเล Lebarge ฉัน cremated McGee สามตอนนี้ Sam McGee ถูกจากเทนเนสซี ที่ฝ้ายบลูมส์ และพัดทำไมเขาออกจากบ้านในร่อน ' รอบเสา พระเจ้าเท่านั้นรู้เขาถูกเสมอ แต่ดูเหมือน ค้างเขาเช่นสะกด แผ่นดินทองแม้ว่า เขามักจะพูดในทางของเขาเพราะว่า "เขาจะเร็วอยู่ในนรก"ในวันคริสต์มาส เราก็ mushing ทางเหนือทางดอว์สันพูดคุยของเย็นของคุณ ผ่านของ parka พับ มันแทงเช่นเล็บขับเคลื่อนถ้าตาเราจะปิด แล้วขนตาการ froze จนบางครั้งเราไม่สามารถเห็นมันไม่ได้สนุกมาก แต่หนึ่ง whimper McGee สามและคืนมาก ขณะที่เราวางบรรจุแน่นในเสื้อคลุมของเราภายใต้หิมะมีเลี้ยงสุนัข และ o'erhead ดาวเต้นส้นและเท้าเขาเปิดกับฉัน และ "ฝา กล่าวว่า เขา "ฉันจะเงินสดในการเดินทางนี้ ผมคิดว่าและถ้าฉัน ฉันกำลังถามว่า คุณจะไม่ปฏิเสธคำขอสุดท้ายของฉัน"ดี ดูต่ำดังนั้นที่ผมไม่สามารถบอกว่า no แล้ว เขากล่าวว่า มีการจัดเรียงของคร่ำ:"มันเย็น cursèd และมีขวาค้างไว้จนกว่าฉันฉันอาหารสะอาดผ่านไปกระดูกยัง ' tain't การตายซึ่งเป็นความกลัวของฉันแวะของศพน้ำแข็งที่ปวดดังนั้นต้องให้สาบานที่ foul หรือยุติธรรม คุณจะเผาศพยังคงของฉันสุดท้าย"A pal's last need is a thing to heed, so I swore I would not fail;And we started on at the streak of dawn; but God! he looked ghastly pale.He crouched on the sleigh, and he raved all day of his home in Tennessee;And before nightfall a corpse was all that was left of Sam McGee.There wasn't a breath in that land of death, and I hurried, horror-driven,With a corpse half hid that I couldn't get rid, because of a promise given;It was lashed to the sleigh, and it seemed to say: "You may tax your brawn and brains,But you promised true, and it's up to you to cremate those last remains."Now a promise made is a debt unpaid, and the trail has its own stern code.In the days to come, though my lips were dumb, in my heart how I cursed that load.In the long, long night, by the lone firelight, while the huskies, round in a ring,Howled out their woes to the homeless snows— O God! how I loathed the thing.And every day that quiet clay seemed to heavy and heavier grow;And on I went, though the dogs were spent and the grub was getting low;The trail was bad, and I felt half mad, but I swore I would not give in;And I'd often sing to the hateful thing, and it hearkened with a grin.Till I came to the marge of Lake Lebarge, and a derelict there lay;It was jammed in the ice, but I saw in a trice it was called the "Alice May."And I looked at it, and I thought a bit, and I looked at my frozen chum;Then "Here," said I, with a sudden cry, "is my cre-ma-tor-eum."Some planks I tore from the cabin floor, and I lit the boiler fire;Some coal I found that was lying around, and I heaped the fuel higher;The flames just soared, and the furnace roared—such a blaze you seldom see;And I burrowed a hole in the glowing coal, and I stuffed in Sam McGee.Then I made a hike, for I didn't like to hear him sizzle so;And the heavens scowled, and the huskies howled, and the wind began to blow.It was icy cold, but the hot sweat rolled down my cheeks, and I don't know why;And the greasy smoke in an inky cloak went streaking down the sky.I do not know how long in the snow I wrestled with grisly fear;But the stars came out and they danced about ere again I ventured near;I was sick with dread, but I bravely said: "I'll just take a peep inside.I guess he's cooked, and it's time I looked"; ... then the door I opened wide.And there sat Sam, looking cool and calm, in the heart of the furnace roar;And he wore a smile you could see a mile, and he said: "Please close that door.It's fine in here, but I greatly fear you'll let in the cold and storm—Since I left Plumtree, down in Tennessee, it's the first time I've been warm."There are strange things done in the midnight sun By the men who moil for gold;The Arctic trails have their secret tales That would make your blood run cold;The Northern Lights have seen queer sights, But the queerest they ever did seeWas that night on the marge of Lake Lebarge I cremated Sam McGee.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีสิ่งแปลกในดวงอาทิตย์เที่ยงคืน
โดยคนที่งานเหนื่อยยากสำหรับทอง ;
เส้นทางอาร์กติกมีความลับนิทาน
ที่ทำให้เลือดวิ่งเย็น ;
แสงเหนือได้เห็นภาพประหลาด queerest
แต่พวกเขาไม่เคยเห็น
คืนนั้นบนมาร์จของทะเลสาบ lebarge
ฉันเผาแซม McGee

ตอนนี้แซม McGee จากเทนเนสซี ที่ฝ้ายบานและพัด
.ทำไมเขาถึงไปที่บ้านของเขาในภาคใต้ที่จะเดินเตร่รอบเสา พระเจ้าเท่านั้นที่รู้ .
เขาเย็นเสมอ แต่ดินแดนทองดูเหมือนจะกอดเขาเหมือนสะกด ;
แต่เขาก็มักจะบอกว่าเขาอบอุ่นที่เขาจะอยู่ในนรก . "

ในวันคริสต์มาส เราบดทางของเราผ่านทางดอว์สัน
พูดของคุณเย็น ผ่านเป็นเสื้อคลุมพับมันแทงเหมือนขับรถเล็บ .
ถ้าตาของเรา เราก็ปิดแล้วขนตาแข็ง จนบางครั้งเราไม่สามารถมองเห็น ;
มันไม่ได้สนุกมาก แต่คนที่ร้องคร่ำครวญเป็นแซม แมคกี

และคืนนั้น เรานอนอย่างแน่นหนาในเสื้อคลุมของเราอยู่ใต้หิมะ
และสุนัขถูกเลี้ยง และดาว o'erhead เป็นส้นเท้าและนิ้วเท้าเต้นรำ ,
เขาหันมาหาผมและ " หมวก " เขาบอกว่า " ผมจะเงินสดในทริปนี้ ผมเดาว่า ;
และถ้าฉันทำฉันถามว่าเธอจะไม่ปฏิเสธคำขอร้องสุดท้ายของฉัน "

เขาก็ต่ำมาก ผมไม่พูดเปล่า เขาบอกว่า มีการจัดเรียงของคราง :
" มันเป็นคำสาปè D เย็น และมันก็ถูกกดจนผมเย็นสะอาดผ่านกระดูก
ยัง ' เทนไม่ตายก็กลัวแย่ของฉันของ Icy หลุมฝังศพที่ปวด ;
ดังนั้นฉันต้องการให้คุณสาบานว่า สกปรก หรือ ยุติธรรม คุณจะเผาซากศพ "

สุดท้ายของฉันของ พอล สุดท้ายต้องเป็นสิ่งที่ต้องใส่ใจ ฉันสาบานว่าฉันจะไม่ล้มเหลว ;
และเราเริ่มต้นที่แนวของรุ่งอรุณ แต่พระเจ้า ! เขาดูน่ากลัวๆ หมอบบน
เขาเลื่อน และเขาร้องทั้งวันที่บ้านของเขาในเทนเนสซี ;
และก่อนพลบค่ำศพทั้งหมดที่ด้านซ้ายของแซม McGee

ไม่มีลมหายใจในดินแดนแห่งความตาย และฉันรีบ , สยองขวัญแรงผลักดัน
กับศพครึ่งซ่อนที่ขจัดออกไปไม่ได้ เพราะสัญญาระบุ ;
มันก็จะเลื่อน และดูเหมือนจะพูด : " คุณอาจจะภาษีของคุณ กล้ามเนื้อและสมอง
แต่คุณสัญญาจริง และมันขึ้นอยู่กับคุณที่จะเผาศพนั้น ล่าสุดยังคง . "

ตอนนี้ สัญญาคือหนี้ที่ค้างชำระและเส้นทางมีรหัสด้านหลังของตัวเอง
ในวันข้างหน้า แม้ว่าริมฝีปากของฉันโง่ ในใจของฉันฉันสาปแช่ง
ที่โหลด