A film, also called a movie or moti

A film, also called a movie or motion picture, is a series of still images which, when shown on a screen, creates the illusion of moving images due to the phi phenomenon. This optical illusion causes the audience to perceive continuous motion between separate objects viewed rapidly in succession. A film is created by photographing actual scenes with a motion picture camera; by photographing drawings or miniature models using traditional animation techniques; by means of CGI and computer animation; or by a combination of some or all of these techniques and other visual effects. The word "cinema" is often used to refer to the industry of films and filmmaking or to the art of filmmaking itself. The contemporary definition of cinema is the art of simulating experiences to communicate ideas, stories, perceptions, feelings, beauty or atmosphere by the means of recorded or programmed moving images along with other sensory stimulations.[1]

The process of filmmaking is both an art and an industry. Films were originally recorded onto plastic film which was shown through a movie projector onto a large screen (in other words, an analog recording process). The adoption of CGI-based special effects led to the use of digital intermediates. Most contemporary films are now fully digital through the entire process of production, distribution, and exhibition from start to finish. Films recorded in analog form traditionally included an optical soundtrack, which is a graphic recording of the spoken words, music and other sounds that are to accompany the images. It runs along a portion of the film exclusively reserved for it and is not projected.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาพยนตร์ เรียกว่าภาพยนตร์หรือภาพเคลื่อนไหว มีชุดยังคงภาพที่ เมื่อแสดงบนหน้าจอ สร้างภาพลวงตาของการย้ายภาพจากปรากฏการณ์พีพี ปรากฏการณ์นี้ทำให้ผู้ชมสังเกตการเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่องระหว่างวัตถุแยกดูแบบติด ๆ กันอย่างรวดเร็ว ภาพยนตร์สร้างขึ้น โดยฉากจริงถ่ายภาพด้วยกล้องภาพเคลื่อนไหว โดยการถ่ายภาพรูปวาดหรือรูปแบบขนาดเล็กที่ใช้เทคนิคการเคลื่อนไหวแบบดั้งเดิม โดยการใช้ CGI และคอมพิวเตอร์เคลื่อนไหว หรือ โดยการรวมกันของเทคนิคเหล่านี้และอื่น ๆ แสดงผลทั้งหมดหรือบางส่วน มักใช้คำ "โรงภาพยนตร์" ถึงอุตสาหกรรมภาพยนตร์และช่าง หรือศิลปะของช่างเอง คำจำกัดความทันสมัยของโรงภาพยนตร์เป็นศิลปะของการจำลองประสบการณ์การสื่อสารความคิด เรื่องราว แนว ความรู้สึก ความสวยงาม หรือบรรยากาศ โดยวิธีการของภาพเคลื่อนไหวบันทึก หรือช่องโปรแกรมพร้อมกับดึงทางประสาทสัมผัสอื่น ๆ[1]กระบวนการเกิดเป็นทั้งศิลปะและอุตสาหกรรม เดิมได้รับการบันทึกภาพยนตร์ลงบนฟิล์มพลาสติกซึ่งถูกแสดงผ่านโปรเจคเตอร์ภาพยนตร์บนจอขนาดใหญ่ (ในคำอื่น ๆ เป็นกระบวนการบันทึกแบบแอนะล็อก) ของ CGI โดยใช้ลักษณะพิเศษนำไปสู่การใช้ตัวกลางแบบดิจิทัล ภาพยนตร์ร่วมสมัยที่สุดก็ดิจิทัลทั้งหมดตลอดกระบวนการผลิต การกระจาย และนิทรรศการตั้งแต่ต้นจนจบทั้งหมด ภาพยนตร์ที่บันทึกไว้ในแบบฟอร์มแบบแอนะล็อกซึ่งรวมเพลงแสงเป็น ซึ่งเป็นการบันทึกรูปภาพของคำพูด ดนตรี และเสียงอื่น ๆ ที่ประกอบภาพ มันทำงานตามส่วนของฟิล์มที่สงวนไว้เฉพาะเรื่อง และไม่คาดว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพยนตร์ที่เรียกว่าภาพยนตร์หรือภาพเคลื่อนไหวเป็นชุดของภาพยังคงที่เมื่อแสดงบนหน้าจอ, สร้างภาพลวงตาของภาพเคลื่อนไหวเนื่องจากปรากฏการณ์พี นี้ภาพลวงตาที่ทำให้เกิดผู้ชมในการรับรู้การเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่องระหว่างวัตถุที่แยกต่างหากดูอย่างรวดเร็วต่อเนื่อง ภาพยนตร์เรื่องนี้ถูกสร้างขึ้นโดยการถ่ายภาพฉากที่เกิดขึ้นจริงกับกล้องภาพเคลื่อนไหว; โดยการถ่ายภาพภาพวาดหรือรูปแบบขนาดเล็กโดยใช้เทคนิคการเคลื่อนไหวแบบดั้งเดิม โดยวิธีการของ CGI และภาพเคลื่อนไหวคอมพิวเตอร์ หรือโดยการรวมกันของบางส่วนหรือทั้งหมดของเทคนิคเหล่านี้และผลภาพอื่น ๆ คำว่า "โรงภาพยนตร์" มักจะใช้เพื่ออ้างถึงอุตสาหกรรมภาพยนตร์และสร้างภาพยนตร์หรือศิลปะของการสร้างภาพยนตร์ของตัวเอง ความหมายร่วมสมัยของภาพยนตร์เป็นศิลปะของการจำลองประสบการณ์การสื่อสารความคิดเรื่องการรับรู้ความรู้สึกความงามหรือบรรยากาศโดยใช้วิธีการบันทึกหรือโปรแกรมภาพเคลื่อนไหวพร้อมกับกระตุ้นประสาทสัมผัสอื่น ๆ . [1] กระบวนการของการสร้างภาพยนตร์เป็นทั้งศิลปะ และอุตสาหกรรม ภาพยนตร์ที่ถูกบันทึกไว้บนแผ่นฟิล์มพลาสติกซึ่งแสดงให้เห็นผ่านโปรเจ็กเตอร์ภาพยนตร์บนหน้าจอขนาดใหญ่ (ในคำอื่น ๆ ขั้นตอนการบันทึกแบบอะนาล็อก) การยอมรับของ CGI ที่ใช้เทคนิคพิเศษที่นำไปสู่การใช้งานของตัวกลางดิจิตอล ภาพยนตร์ร่วมสมัยส่วนใหญ่อยู่ในขณะนี้อย่างเต็มที่ดิจิตอลผ่านกระบวนการทั้งหมดของการผลิตการจำหน่ายและการจัดแสดงนิทรรศการตั้งแต่ต้นจนจบ ภาพยนตร์ที่บันทึกไว้ในรูปแบบอะนาล็อกแบบดั้งเดิมรวมซาวด์ออปติคอลซึ่งเป็นบันทึกภาพของคำพูดเพลงและเสียงอื่น ๆ ที่จะมาพร้อมกับภาพ มันวิ่งตามไปเป็นส่วนหนึ่งของภาพยนตร์เรื่องลิขสิทธิ์เฉพาะสำหรับมันและไม่ได้คาดการณ์ไว้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นภาพยนตร์ เรียกว่าเป็นหนัง หรือ ภาพยนตร์ คือ ชุดของภาพนิ่งที่แสดงบนจอ สร้างภาพลวงตาของภาพที่เคลื่อนไหว เนื่องจากภาคใต้ปรากฏการณ์ ภาพลวงตานี้จะทำให้ผู้ชมรับรู้การเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่องระหว่างวัตถุแยกดูอย่างรวดเร็วในเวลาต่อมา ภาพยนตร์ที่ถูกสร้างขึ้นโดยการถ่ายภาพฉากจริงกับกล้องภาพยนตร์ ;โดยการถ่ายภาพแบบหรือโมเดลย่อส่วนใช้เทคนิคภาพเคลื่อนไหวแบบดั้งเดิม โดย CGI ภาพเคลื่อนไหวและคอมพิวเตอร์ หรือโดยการรวมกันของทั้งหมดหรือบางส่วนของเทคนิคเหล่านี้และผลภาพอื่น ๆ คำว่า " หนัง " มักถูกใช้เพื่ออ้างอิงถึงอุตสาหกรรมภาพยนตร์และปราดเปรื่อง หรือศิลปะของการทำหนังเองนิยามร่วมสมัยของภาพยนตร์คือศิลปะของจำลองประสบการณ์เพื่อสื่อสารความคิด เรื่องราว ความคิดเห็น ความรู้สึก ความงาม หรือบรรยากาศโดยวิธีการหรือโปรแกรมบันทึกภาพเคลื่อนไหวพร้อมกับตัวกระตุ้นประสาทอื่น ๆ [ 1 ]

ขั้นตอนการสร้างภาพยนตร์ที่เป็นทั้งศิลปะและอุตสาหกรรมภาพยนตร์ที่ถูกบันทึกลงบนฟิล์มพลาสติกที่ถูกแสดงผ่านภาพยนตร์ ฉายลงบนจอขนาดใหญ่ ( ในคำอื่น ๆ , อนาล็อกบันทึกขั้นตอน ) การยอมรับการใช้ CGI ใช้เทคนิคพิเศษที่นำไปสู่การใช้ตัวกลางแบบดิจิตอล ภาพยนตร์ร่วมสมัยส่วนใหญ่ขณะนี้อย่างเต็มที่ดิจิตอลผ่านกระบวนการทั้งหมดของการผลิต การกระจาย และการจัดนิทรรศการจากเริ่มต้นจนจบภาพยนตร์ที่บันทึกในรูปแบบดั้งเดิมซาวด์อนาล็อกรวมแสง ซึ่งเป็นบันทึกกราฟิกของคําพูด , เพลงและเสียงอื่น ๆที่มีให้กับภาพ มันวิ่งตามส่วนของภาพยนตร์ลิขสิทธิ์เฉพาะสำหรับมันและไม่ได้คาดการณ์ไว้ .