The beginning of the project is int

The beginning of the project is introductory. Because it presents the reader with the setting, the characters, the mood, the issues, and all the other important dynamics of the story, it necessarily skims the surface. Writing and plotting the beginning of a story are like meeting people for the first time. We wonder if the other people like us. We wonder if we like them. We show only so much of ourselves, as we determine how we feel about these other persons. We are in control––and being in control at the beginning sounds far superior to being out of control in the middle and the end, places where you must dig deeply into emotions.

In the middle of a story, things get messy as the relationships between the characters develop. Scenes show them as they truly are—warts and all. For writers who like things nice and neat, the middle is an uncomfortable place to linger for very long. It’s much nicer to go back to familiar territory.

Going back over what you have already written is easier than coming up with something entirely new.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดเริ่มต้นของโครงการคือเบื้องต้น เพราะจะนำเสนอผู้อ่านที่มีการตั้งค่าให้ตัวละครอารมณ์ปัญหาและทุกการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญอื่น ๆ ของเรื่องก็จำเป็นต้อง skims พื้นผิว การเขียนและการพล็อตจุดเริ่มต้นของเรื่องราวที่เป็นเหมือนการประชุมคนเป็นครั้งแรก เราสงสัยว่าคนอย่างเรา ๆ เราสงสัยว่าถ้าเราต้องการให้พวกเขา เราจะแสดงเพียงเท่าที่ตัวเราเองที่เราตรวจสอบวิธีการที่เรารู้สึกเกี่ยวกับคนอื่น ๆ เหล่านี้ เราอยู่ในการควบคุม -. และอยู่ในการควบคุมเสียงที่จุดเริ่มต้นไกลกว่าที่จะเป็นออกจากการควบคุมในระดับกลางและท้ายที่สุดสถานที่ที่คุณจะต้องขุดลึกลงไปในความรู้สึกในช่วงกลางของเรื่องสิ่งที่ได้รับยุ่งเป็นความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครในการพัฒนา ฉากแสดงให้พวกเขาขณะที่พวกเขาอย่างแท้จริง-หูดและ สำหรับนักเขียนที่ชอบสิ่งที่ดีและเรียบร้อยกลางเป็นสถานที่อึดอัดที่จะอู้นานมาก มันเป็นเรื่องดีกว่ามากที่จะกลับไปยังดินแดนที่คุ้นเคย. ไปกลับกว่าสิ่งที่คุณได้เขียนไว้แล้วเป็นเรื่องง่ายกว่าที่จะมากับสิ่งใหม่ทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จุดเริ่มต้นของโครงการเบื้องต้น เพราะมันเป็นการอ่านที่มีการตั้งค่า , ตัวอักษร , อารมณ์ , ปัญหา , และทั้งหมดที่สำคัญอื่น ๆของของเรื่อง มันต้อง skims พื้นผิว การเขียนและวางแผนเริ่มต้นของเรื่องราวที่เป็นเหมือนคนประชุมเป็นครั้งแรก เราสงสัยว่า ถ้าคนอื่นชอบเรา เราสงสัยว่าถ้าเราชอบมันเราแสดงเฉพาะมากของตัวเรา เมื่อเรากำหนดวิธีการที่เรารู้สึกเกี่ยวกับบุคคลอื่น ๆ เหล่านี้ เราอยู่ใน––ควบคุมและถูกควบคุมที่ต้นเสียง ไกล กว่าจะออกจากการควบคุมในช่วงกลางและปลาย สถานที่ที่คุณจะต้องขุดลึกลงไปในอารมณ์

ตรงกลางของเรื่อง เรื่องยุ่งเหยิงเช่นความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครที่พัฒนาฉากที่แสดงให้เห็นเช่นที่พวกเขาอย่างแท้จริงเป็นหูดและทั้งหมด สำหรับผู้ที่ชอบสิ่งที่ดีและเรียบร้อย ตรงกลางเป็นสถานที่อึดอัด อู้นาน มันมากดีกว่าที่จะกลับไปยังดินแดนที่คุ้นเคย

กลับไปกว่าสิ่งที่คุณได้เขียนง่ายกว่ามากับสิ่งที่ใหม่ทั้งหมด .