Coastal towns that develop because

Coastal towns that develop because of tourism follow a predicable pattern of growth driven by increased commercial activity associated with providing accommodation, goods and services to tourists (Butler, 1980 & Smith, 1991 cited in Green, 2005:38). The revenue of local people depends on the tourist expenditure such as souvenir, food and drink, accommodation, and transportation. The tourist expenditure depends on the tourism seasonality (Goeldner, Ritchie, & McIntosh, 2000: 33). Migrants from Motama (Myanmar) and the Thai mainland first settled in Koh Kred in the year 1767. At that time pottery making and agricultural cultivation were established as the principal economic activities of this island and remained so until the year 1997 when tourism became the island’s dominant source of local revenue (Ramkomut, 1999: 3).

Before the promotion of tourism in 1997 the only means of access was by the long-tailed boats from the mainland, and consequently tourism was restricted. Since then tourism and associated development has grown. Now, there are the motor ferries that are available for servicing the needs of tourists and residents all day. The rising number of tourists can stimulate the residents of Koh Kred to establish many facilities to serve the tourists. The small restaurants, souvenir shops, and street vendors that are operated by locals are a means of providing additional income to that which they earned from other sources, such as agricultural plantations.

Referring to the study of this island, a lot of tourists usually visit Koh Kred during the weekend; hence, the local people are able to make an additional income from selling the souvenirs, food and drink, and local products to the tourists only two days a week. On the other hand, there are only a few tourists who choose to visit Koh Kred during the weekdays so that the local people do not receive as much additional revenue as they do on the weekend.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Coastal towns that develop because of tourism follow a predicable pattern of growth driven by increased commercial activity associated with providing accommodation, goods and services to tourists (Butler, 1980 & Smith, 1991 cited in Green, 2005:38). The revenue of local people depends on the tourist expenditure such as souvenir, food and drink, accommodation, and transportation. The tourist expenditure depends on the tourism seasonality (Goeldner, Ritchie, & McIntosh, 2000: 33). Migrants from Motama (Myanmar) and the Thai mainland first settled in Koh Kred in the year 1767. At that time pottery making and agricultural cultivation were established as the principal economic activities of this island and remained so until the year 1997 when tourism became the island’s dominant source of local revenue (Ramkomut, 1999: 3).Before the promotion of tourism in 1997 the only means of access was by the long-tailed boats from the mainland, and consequently tourism was restricted. Since then tourism and associated development has grown. Now, there are the motor ferries that are available for servicing the needs of tourists and residents all day. The rising number of tourists can stimulate the residents of Koh Kred to establish many facilities to serve the tourists. The small restaurants, souvenir shops, and street vendors that are operated by locals are a means of providing additional income to that which they earned from other sources, such as agricultural plantations.อ้างถึงการศึกษาของเกาะ จำนวนมากของนักท่องเที่ยวมักจะแวะเกาะ Kred ขวาง ดังนั้น คนในท้องถิ่นจะสามารถทำรายได้เพิ่มเติมจากการขายของที่ระลึก อาหาร และเครื่องดื่ม และผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นให้นักท่องเที่ยวเพียงสองวันต่อสัปดาห์ บนมืออื่น ๆ มีเพียงไม่กี่นักท่องเที่ยวที่เลือกไปเกาะ Kred ระหว่างวันธรรมดาเพื่อให้ประชาชนไม่ได้รับเป็นรายได้เพิ่มเติมมากทำในวันหยุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมืองชายฝั่งที่พัฒนาเพราะการท่องเที่ยวตามรูปแบบของการเจริญเติบโต predicable แรงหนุนจากการเพิ่มขึ้นของกิจกรรมทางการค้าที่เกี่ยวข้องกับการให้บริการที่พักสินค้าและบริการให้กับนักท่องเที่ยว (บัตเลอร์และสมิ ธ 1980, 1991 อ้างในสีเขียว, 2005: 38) รายได้ของคนในท้องถิ่นขึ้นอยู่กับค่าใช้จ่ายในการท่องเที่ยวดังกล่าวเป็นของที่ระลึกอาหารและเครื่องดื่ม, ที่พักและการขนส่ง ค่าใช้จ่ายในการท่องเที่ยวที่ขึ้นอยู่กับฤดูกาลท่องเที่ยว (Goeldner ริตชี่และแมคอินทอช, 2000: 33) แรงงานข้ามชาติจาก Motama (พม่า) และแผ่นดินไทยครั้งแรกในเกาะเกร็ดในปี 1767 ในการทำเครื่องปั้นดินเผาเวลานั้นและการเพาะปลูกทางการเกษตรได้รับการยอมรับว่าเป็นกิจกรรมทางเศรษฐกิจที่สำคัญของเกาะนี้และยังคงอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งปี 1997 เมื่อการท่องเที่ยวกลายเป็นเกาะ แหล่งที่มาของรายได้ที่โดดเด่นในท้องถิ่น (Ramkomut 1999: 3). ก่อนที่จะส่งเสริมการท่องเที่ยวในปี 1997 เพียงวิธีการเข้าถึงโดยเรือหางยาวจากแผ่นดินใหญ่และการท่องเที่ยวจึงถูก จำกัด ตั้งแต่นั้นมาท่องเที่ยวและการพัฒนาที่เกี่ยวข้องได้เติบโตขึ้น ขณะนี้มีเรือข้ามฟากมอเตอร์ที่มีอยู่สำหรับการให้บริการตอบสนองความต้องการของนักท่องเที่ยวและชาวบ้านทุกวัน จำนวนที่เพิ่มขึ้นของนักท่องเที่ยวสามารถกระตุ้นที่อาศัยอยู่ในเกาะเกร็ดในการสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกมากมายที่จะให้บริการนักท่องเที่ยว ร้านอาหารขนาดเล็ก, ร้านขายของที่ระลึกและผู้ขายที่ถนนที่มีการดำเนินการโดยชาวบ้านเป็นวิธีการให้รายได้เพิ่มเติมให้กับสิ่งที่พวกเขาได้รับมาจากแหล่งอื่น ๆ เช่นสวนเกษตร. หมายถึงการศึกษาของเกาะนี้นักท่องเที่ยวจำนวนมากมักจะเยี่ยมชม เกาะเกร็ดในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์; ด้วยเหตุนี้คนในท้องถิ่นสามารถที่จะทำให้มีรายได้เพิ่มเติมจากการขายของที่ระลึก, อาหารและเครื่องดื่มและผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นให้กับนักท่องเที่ยวเพียงสองวันต่อสัปดาห์ บนมืออื่น ๆ ที่มีเพียงไม่กี่คนที่นักท่องเที่ยวเลือกที่จะไปเกาะเกร็ดในช่วงวันธรรมดาเพื่อให้คนในท้องถิ่นไม่ได้รับรายได้เพิ่มมากที่สุดเท่าที่พวกเขาทำในวันหยุดสุดสัปดาห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชายฝั่งเมืองที่พัฒนา เพราะการท่องเที่ยวตามรูปแบบการยืนยันได้ว่าขับเคลื่อนโดยกิจกรรมเชิงพาณิชย์เพิ่มขึ้นเกี่ยวข้องกับการให้ที่พักสินค้าและบริการนักท่องเที่ยว ( พ่อบ้าน , 1980 & สมิธ , 1991 อ้างในสีเขียว , 2005:38 ) รายได้ของประชาชนขึ้นอยู่กับค่าใช้จ่ายของนักท่องเที่ยว เช่น ของที่ระลึก อาหารและเครื่องดื่ม ที่พัก และการเดินทางนักท่องเที่ยว ค่าใช้จ่ายขึ้นอยู่กับการท่องเที่ยวฤดูกาล ( goeldner ริตชี & , แมคอินทอช , 2000 : 33 ) แรงงานข้ามชาติจากพม่าและไทยโมตามาแผ่นดินใหญ่ ตั้งรกรากในเกาะเกร็ดในปี 1767 .ในการทำเครื่องปั้นดินเผาและการเกษตร ได้จัดตั้งเป็นกิจกรรมทางเศรษฐกิจหลักของเกาะนี้และยังคงอยู่จนกว่าจะถึงปี 1997 เมื่อการท่องเที่ยวกลายเป็นเกาะเด่นแหล่งที่มาของรายได้ท้องถิ่น ( ramkomut , 2542 : 3 ) .

ก่อนที่การส่งเสริมการท่องเที่ยวในปี 1997 หมายความว่าเพียงเข้าถึงได้โดยเรือหางยาว จากแผ่นดินใหญ่ทำให้การท่องเที่ยวเป็นเขตหวงห้าม ตั้งแต่นั้นมาการท่องเที่ยวและร่วมพัฒนาได้เติบโตขึ้น ขณะนี้มีมอเตอร์เรือข้ามฟากที่มีอยู่ให้บริการความต้องการของนักท่องเที่ยวและชาวบ้านทั้งวัน เพิ่มขึ้นของนักท่องเที่ยวสามารถกระตุ้นชาวบ้านเกาะเกร็ดเพื่อสร้างหลายเครื่องให้บริการนักท่องเที่ยว ขนาดเล็ก ร้านอาหาร ร้านขายของที่ระลึกถนนและผู้ขายที่ดำเนินการโดยชาวบ้านจะหมายถึงการให้รายได้เพิ่มเติมเพื่อที่พวกเขาได้รับจากแหล่งอื่น ๆเช่น สวนเกษตร

พูดถึงการศึกษาของเกาะนี้มากของนักท่องเที่ยวมักจะไปเกาะเกร็ดในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์นี้ ดังนั้น คนในท้องถิ่นจะสามารถสร้างรายได้เพิ่มเติมจาก จำหน่ายของที่ระลึก อาหารและเครื่องดื่มและสินค้าพื้นเมืองให้นักท่องเที่ยวแค่ 2 วันต่อสัปดาห์ บนมืออื่น ๆมีเพียงไม่กี่ นักท่องเที่ยวที่เลือกที่จะไปเกาะเกร็ดในวันธรรมดาเพื่อให้คนในท้องถิ่นไม่ได้รับรายได้เพิ่มเติมให้มากที่สุดเท่าที่พวกเขาทำในวันหยุด