in which the antimicrobial activity

in which the antimicrobial activity correlates with the total polyphenol
and flavonoid content (Widsten et al., 2014). However, the
antimicrobial activity also depends not only on the type, but also on
the concentration of polyphenols in the sample and the target
microorganism (Widsten et al., 2014). There are studies in which
acetonic-water Hass avocado seed and peel extracts showed antimicrobial
activity against pathogen strains (Rodriguez-Carpena
et al., 2011; Widsten et al., 2014). In this study, the type of polyphenols
that were extracted might not inhibit the growth of the
bacteria studied, but they could inhibit other pathogenic bacteria.
On the other hand, nisin itself, at a concentration of 0.78 mg/mL,
demonstrates the minimum inhibitory concentration against L.
innocua, calculated as the concentration that does not present
changes in optical density after 24 h of incubation.
3.4. Effect of avocado extracts and nisin combinations in
antioxidant and antimicrobial activities
Mix design optimization was conducted to evaluate the performance
of antioxidant extracts (avocado seed and peel) with the
antimicrobial nisin. The results for each mixture assay are shown on
Table 1.
For the antioxidant and antimicrobial responses, full quadratic
models were more acceptable due to the R2 and R2-adjusted values.
Table 5 presents the coefficient values of the antimicrobial and
antioxidant effects with their respective p-values. Coefficients with
p-values >0.5 were not significant for either effect.
In the antioxidant response, the peel presents the higher coefficient
value. Additionally, Fig. 1A and B indicate that antioxidant
activity values increased by augmenting the peel content. The
lowest antioxidant activity values were at the nisin edge. These
results were expected because the highest antioxidant activity was
found in the peel extract. Thus, the maximum effect was observed
in a combination of 10% seed and 90% peel.
With respect to the antimicrobial effect, nisin-peel and nisinseed
interactions are significant and their coefficients are higher
(Table 5), suggesting a synergistic effect. Seed and peel interaction
was not significant for this response. Fig.1C and D illustrate that the
highest antimicrobial activity values were at the nisin edge. The
maximum effect was observed at 70% of nisin with 25% of peel and
5% of seed. There are reports in which combinations of organic acids
(lactic acid, acetic acid, or citric acid) with nisin increased antimicrobial
activity against some pathogen strains such as E. coli
O157:H7 (Fang & Tsai, 2003). Additionally, mixtures of nisin with
the salts of organic acids or with ion chelators inhibited the growth
of Pseudomonas sp, and Listeria monocytogenes (Wan Norhana,
Poole, Deeth, & Dykes, 2012). The occurrence of some organic
acids in the extracts could be responsible for the increased antimicrobial
effect of nisin.
Another explanation for the antibacterial effect is the presence
of phenolic compounds in the extracts. These compounds alter the
function of bacterial cell membranes and, consequently, cause
growth delay and inhibit bacterial multiplication. In addition,
phenolic compounds can easily penetrate through biological
membranes (Juneja et al., 2012). This, combined with the poreforming
ability of nisin, leads to the leakage of small molecules.
3.5. Optimization of the interaction of avocado byproduct extracts
with nisin
To maximize effects (antimicrobial and antioxidant), a numerical
and surface response optimization technique was employed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซึ่งฤทธิ์ต้านจุลชีพมีความสัมพันธ์กับโพลีฟีนรวมและเนื้อหา flavonoid (Widsten et al., 2014)
อย่างไรก็ตามฤทธิ์ต้านจุลชีพยังขึ้นไม่เพียง แต่ในชนิด แต่ยังเกี่ยวกับความเข้มข้นของโพลีฟีในตัวอย่างและเป้าหมายจุลินทรีย์(Widsten et al., 2014) มีการศึกษาที่มีacetonic น้ำอะโวคาโด Hass เมล็ดและเปลือกสารสกัดแสดงให้เห็นว่ายาต้านจุลชีพกิจกรรมกับสายพันธุ์เชื้อโรค(Rodriguez-Carpena. et al, 2011;. Widsten et al, 2014) ในการศึกษาครั้งนี้ประเภทของโพลีฟีนที่ถูกแยกไม่อาจยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อแบคทีเรียที่ศึกษาแต่พวกเขาสามารถยับยั้งเชื้อแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรคอื่น ๆ . ในทางตรงกันข้าม, ไนซินเองที่ความเข้มข้น 0.78 มิลลิกรัม / มิลลิลิตรแสดงให้เห็นถึงการยับยั้งขั้นต่ำความเข้มข้นต่อลิตรinnocua คำนวณเป็นความเข้มข้นที่ไม่ได้นำเสนอการเปลี่ยนแปลงในความหนาแน่นของแสงหลังจาก24 ชั่วโมงของการบ่ม. 3.4 ผลของสารสกัดจากอะโวคาโดและชุดไนซินในกิจกรรมต้านอนุมูลอิสระและต้านจุลชีพเพิ่มประสิทธิภาพการออกแบบผสมได้ดำเนินการในการประเมินประสิทธิภาพของสารสกัดจากสารต้านอนุมูลอิสระ(อะโวคาโดเมล็ดและเปลือก) กับไนซิยาต้านจุลชีพ สำหรับผลการทดสอบแต่ละส่วนผสมจะแสดงบนตารางที่ 1 สำหรับการตอบสนองของสารต้านอนุมูลอิสระและต้านจุลชีพที่เป็นกำลังสองเต็มรูปแบบเป็นที่ยอมรับมากขึ้นเนื่องจากการ R2 และค่า R2 ปรับ. ตารางที่ 5 ที่มีการจัดค่าสัมประสิทธิ์การต้านจุลชีพและที่ผลกระทบที่มีสารต้านอนุมูลอิสระของตนP-ค่า ค่าสัมประสิทธิ์ที่มีค่าพี> 0.5 ไม่ได้มีนัยสำคัญสำหรับผลอย่างใดอย่างหนึ่ง. ในการตอบสนองสารต้านอนุมูลอิสระเปลือกที่มีการจัดค่าสัมประสิทธิ์ที่สูงค่า นอกจากนี้รูป 1A และ B แสดงให้เห็นว่าสารต้านอนุมูลอิสระค่ากิจกรรมที่เพิ่มขึ้นโดยเพิ่มเนื้อหาเปลือก ค่าสารต้านอนุมูลอิสระต่ำสุดอยู่ที่ขอบไนซิน เหล่านี้ผลที่คาดว่าเพราะฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระสูงที่สุดที่พบในสารสกัดจากเปลือก ดังนั้นผลสูงสุดเป็นข้อสังเกตในการรวมกันของเมล็ด 10% และ 90% เปลือกได้. ด้วยความเคารพต่อผลต้านจุลชีพ, ไนซิเปลือกและ nisinseed ปฏิสัมพันธ์ที่มีความสำคัญและมีค่าสัมประสิทธิ์ของพวกเขาสูงขึ้น(ตารางที่ 5) บอกผลเสริมฤทธิ์กัน ปฏิสัมพันธ์เมล็ดและเปลือกไม่ได้มีนัยสำคัญสำหรับการตอบสนองนี้ Fig.1C D และแสดงให้เห็นว่าค่าฤทธิ์ต้านจุลชีพที่สูงที่สุดอยู่ที่ขอบไนซิน ผลสูงสุดเป็นข้อสังเกตที่ 70% ของไนซินที่มี 25% ของเปลือกและ5% ของเมล็ด มีรายงานที่รวมกันของกรดอินทรีย์(กรดแลคติกกรดอะซิติกหรือกรดซิตริก) ที่มีการเพิ่มขึ้นไนซิยาต้านจุลชีพกิจกรรมกับสายพันธุ์ที่ก่อให้เกิดโรคบางอย่างเช่นเชื้อE. coli O157: H7 (ฝางและ Tsai, 2003) นอกจากนี้ไนซินผสมกับเกลือของกรดอินทรีย์หรือไอออน chelators ยับยั้งการเจริญเติบโตของเอสพีPseudomonas และ Listeria monocytogenes (Wan Norhana, พูล Deeth และเลสเบี้ยน 2012) การเกิดขึ้นของบางอินทรีย์กรดในสารสกัดอาจจะเป็นผู้รับผิดชอบในการต้านจุลชีพที่เพิ่มขึ้นผลของไนซิน. คำอธิบายสำหรับผลต้านเชื้อแบคทีเรียคือการปรากฏตัวของสารประกอบฟีนอลในสารสกัด สารเหล่านี้ปรับเปลี่ยนฟังก์ชั่นของเยื่อหุ้มเซลล์ของแบคทีเรียและจึงทำให้เกิดความล่าช้าในการเจริญเติบโตและการยับยั้งแบคทีเรียคูณ นอกจากนี้สารประกอบฟีนอลสามารถเจาะผ่านทางชีวภาพเยื่อ(Juneja et al., 2012) นี้รวมกับ poreforming สามารถของไนซินนำไปสู่การรั่วไหลของโมเลกุลขนาดเล็ก. 3.5 การเพิ่มประสิทธิภาพของการทำงานร่วมกันของผลพลอยได้จากสารสกัดจากอะโวคาโดกับไนซินเพื่อเพิ่มผลกระทบ(ยาต้านจุลชีพและสารต้านอนุมูลอิสระ) ซึ่งเป็นตัวเลขและพื้นผิวตอบสนองเทคนิคการเพิ่มประสิทธิภาพเป็นลูกจ้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซึ่งมีความสัมพันธ์กับฤทธิ์ต้านจุลชีพและปริมาณฟลาโวนอยด์
ปริมาณทั้งหมด ( widsten et al . , 2010 ) อย่างไรก็ตาม ฤทธิ์ต้านจุลชีพ
ยังขึ้นอยู่ไม่เพียงในรูปแบบ แต่ยังบน
ความเข้มข้นของโพลีฟีนในตัวอย่าง และจุลินทรีย์เป้าหมาย
( widsten et al . , 2010 ) มีการศึกษาที่
acetonic เมล็ดอะโวคาโด และ สารสกัดจากเปลือกน้ำแฮสแสดงฤทธิ์ต้านจุลชีพต่อเชื้อโรคสายพันธุ์ ( โรดริเกซ carpena

et al . , 2011 ; widsten et al . , 2010 ) การศึกษาชนิดของโพลีฟีน
ที่ถูกสกัดไม่อาจยับยั้งการเติบโตของแบคทีเรีย
เรียน แต่พวกเขาสามารถยับยั้งการเจริญของแบคทีเรียก่อโรคอื่น ๆ .
บนมืออื่น ๆ , ไนซินเอง ที่ระดับความเข้มข้น 1 มก. / มล.
แสดงให้เห็นถึงการแสดงนิทรรศการกับ L .
innocua คำนวณเป็นปริมาณที่ไม่เสนอ
เปลี่ยนแปลงซิกแซ็ก หลังจาก 24 ชั่วโมง 1 .
3.4 . ผลของสารสกัดจากอะโวคาโด และ หลังผสมในสารต้านอนุมูลอิสระและต้านจุลชีพต่างๆ

เพิ่มประสิทธิภาพการออกแบบผสมผสาน มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินประสิทธิภาพของสารต้านอนุมูลอิสระ ( สารสกัดจากเมล็ดอะโวคาโด

และเปลือก )หลังการ . ผลลัพธ์สำหรับส่วนผสมแต่ละรายจะถูกแสดงบนโต๊ะ 1
.
สำหรับการตอบสนองการต้านจุลชีพกำลังสอง
แบบเต็ม , ได้รับการยอมรับมากขึ้นเนื่องจาก R2 R2 และปรับค่า
ตารางที่ 5 แสดงสัมประสิทธิ์ค่าของจุลชีพและ
สารต้านอนุมูลอิสระพิเศษกับตน p-values . ค่าสัมประสิทธิ์ด้วย
p-values > 0.5 ไม่สําคัญสําหรับผล .
ในการต้านอนุมูลอิสระ เปลือกที่เสนอสูงกว่าสัมประสิทธิ์
ค่า นอกจากนี้ รูปที่ 1A และ B พบว่าสารต้านอนุมูลอิสระ
ค่าเพิ่มขึ้นโดย augmenting ลอกเนื้อหา
สารต้านอนุมูลอิสระสุดค่า อยู่หลังริม ผลลัพธ์เหล่านี้
คาดว่าเพราะสารต้านอนุมูลอิสระสูงสุด
ที่พบในเปลือก แยก ดังนั้น ผลกระทบสูงสุดจาก