IntroductionIt is commonly known, t

Introduction

It is commonly known, that hop cones were used in brewery for centuries, because of their aroma and provided bitterness (Zanoli and Zavatti 2008). Each variety of hops has its own typical essential oil pattern which is an important tool for the determination of hop chemotypes, ecotypes or evaluation of hop quality (Katsiotis et al. 1990).
There are many forms of wild hops, which are similar according to their composition, so it is very difficult to distinguish between various ecotypes or phenotypes. In 1926, a collection of hops was created at the Kaunas Botanical Garden of Vytautas Magnus University by K. Grybauskas, where many wild forms and different varieties from Western and Central Europe were collected for scientific investigations and nurturing of new varieties. Hybridization between the climate and plant illness resistant wild forms and highly productive, but less resistant domestic varieties was carried out. Based on that, five new Lithuanian hop varieties were nurtured (Obelevičius 2003). Combination of modern instrumental analysis and chemometric methods provides a possibility to classify various chemotypes of plants, revealing differences of chemical composition of their secondary metabolites. Unique situation, when plants have been cultivated at the same collection (identic edafoclimatic conditions), provides a possibility to focus exclusively on the genetically resulted chemotyping, whereas comparison of several harvests shows the influence of hydrothermal conditions variation on the biosynthesis of secondary metabolites in plants. Over 170–200 compounds can be separated and their quantities estimated using capillary GC analysis of hops essential oils in one run, which is a very suitable tool performing comparative study of different plants by so called chromatographic profiling or fingerprinting (Stankevičius et al. 2007). Evaluation of those results by chemometric methods not only reveals the information analogous to that obtained in genetic analysis, but provides phytochemical composition data, which are indispensible for standardization and quality control of plant raw materials required in food or pharmaceutical industry. High resolution and ability to provide precise and accurate qualitative and quantitative data distinguishes GC-MS analysis as valuable tool for taxonomic studies of plants.
For the identification of hop varieties and determination of aroma properties hop cones essential oils have been analysed (Katsiotis et al. 1990; Kovačevič and Kač 2001, 2002). Several studies were devoted to analysis of essential oils of wild hops growing in Eastern Lithuania (Mockute et al. 2008; Bernotiene et al. 2004). Studies revealed the complexity of the essential oils composition determined in the investigated samples. In one of them wild hop cones were collected in 12 different localities of Eastern Lithuania and 120 compounds were identified in the essential oils (Mockute et al. 2008). α-Humulene (11.1–33.4 %) dominated in seven oils, myrcene (15.7–21.1 %) in four oil samples and γ-elemene (14 %) in one oil. The other higher concentration constituents of the essential oils were α-humulene (14.2–16.2 %), myrcene (7.7–19.3 %), β-caryophyllene (7.6–14.5 %), (E)-β-farnesene (7.8–10.4 %), γ-curcumene (15.8 %), ar-curcumene (10.4 %), zingiberene (8.4 %) and β-bisabolol (11.8–13.5 %). In other study five hops samples were investigated. In the essential oils, 98 compounds were identified. The compounds with humulene, bisabolene, caryophyllene farnesene and elemene skeletons in four samples comprised from 54.8 % to 70.8 % of the essential oils (Bernotiene et al. 2004).
In order to obtain hop essential oil, the steam distillation method is commonly used (Kovačevič and Kač 2001; Howard 1970). This method requires a relatively large amount of sample (50–100 g) and it is rather time consuming. The procedure takes ca. 4 h. Essential oils obtained by this method are ready to use for GC analysis after appropriate dilution without additional purification. Currently, extraction methods such as supercritical fluid extraction (SFE) and solid phase microextraction (SPME) are successfully applied for the characterisation of hops and other plants raw material aromatic properties (Kovačevič and Kač 2001; Ravenchon 1997; Ligor and Buszewski 1999; Ligor et al. 2000). Moreover, other extraction methods including solid-phase extraction (SPE) and solvent extraction are successfully used for the isolation of nonvolatile compounds from plant materials (Buszewski et al. 1993a; b; Ligor et al. 2008). SPE in off-line columns has become a popular and effective method of sample preparation, particularly for purification and/or isolation of polyphenolic compounds present in biological materials and natural products (Buszewski et al. 1993a,b). Next extraction method, accelerated solvent extraction (ASE) was successfully used for the extraction of bitter acids from hops and hop products (Čulík et al. 2009). SFE method is suitable for extraction of volatile and nonvolatile compounds of hops including essential oils and hops bitter acids (Langezaal et al. 1990; Dzingelevičius et al. 2011). The composition of extract obtained using supercritical CO2 is highly dependent on the temperature and pressure used for extraction. Higher recoveries of volatile compounds are obtained at lower temperatures and pressures of supercritical fluid whereas more bitter acids and resinous compounds are extracted at elevated pressures and temperatures. This method is routinely used for production of bitter acids extracts for beer brewing industry.
Various classes of chemical compounds are identified in hop extracts including terpenes, bitter acids, chalcones, flavonol glycosides (kaempferol, quercetin, rutin) and catechins (catechin gallate, epicatechin gallate) (Zanoli and Zavatti 2008; Sägesser and Deinzer 1996). The most important compounds of hop essential oils obtained from cones are monoterpenes (myrcene) and the sesquiterpenes including α-humulene and β-caryophyllene (Zanoli and Zavatti 2008; Malizia et al. 1999; Eri et al. 2000). Bitter acids (5–20 % of hop strobile weight), which are phloroglucinol derivatives, are non-volatile compounds and usually are classified as α-acids and β-acids. Both groups contain a 3-,4-,5-, or 6-carbon oxo-alkyl side chain: β-acids are structurally different from α-acids for one more prenyl group. The bitter acids are present in hops as a complex mixture of variable composition and concentrations. The main α-acids are humulone (35–70 % of total α-acids), cohumulone (20–65 %) and adhumulone (10–15 %); the corresponding β-acids are lupulone (30–55 % of total β-acids), colupulone and adlupulone (Zanoli and Zavatti 2008; Kornyšova et al. 2009).
It is well known, that environmental and biological data are usually characterized by high variability, because of a variety of natural and anthropogenic influences. The best approach to avoid misinterpretation of environmental and biological objects is the application of chemometric methods for classification and modeling (Kowalkowski, et al. 2006). The multidimensional data analysis methods are very popular in such studies dealing with measurements and monitoring (Bro et al. 2002; Munck et al. 1998).
Current work is focused on the separation and determination of volatile organic compounds in essential oils from different forms of wild hops cones and a few varieties of domestic hops cones cultivated at the same collection by means of gas chromatography coupled with mass spectrometry (GC-MS). Volatile compounds were isolated using extraction methods such as steam distillation, SPME, SFE, and ASE. The qualitative characterisation of analysed essential oil samples by GC-MS was performed. Chemometric methods were used for the clasification of obtained data.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำมันเป็นรู้จักกันทั่วไป ว่า ตู้กรวยได้ในโรงเบียร์ศตวรรษ เนื่องจากกลิ่นของพวกเขา และให้รสขม (Zanoli และ Zavatti 2008) ข้ามหลากหลายแต่ละรูปแบบของตัวเองน้ำมันทั่วไปซึ่งเป็นเครื่องมือสำคัญสำหรับการกำหนดตู้ chemotypes, ecotypes หรือประเมินคุณภาพตู้ (Katsiotis et al. 1990) ได้มีหลายรูปแบบของป่าข้าม ซึ่งมีลักษณะตามองค์ประกอบของพวกเขา ดังนั้นจึงยากที่จะแยกระหว่าง ecotypes หรือฟีต่าง ๆ ใน 1926 คอลเลกชันของข้ามสร้างที่เคานาสสวนพฤกษศาสตร์ของ Vytautas แมกนัสมหาวิทยาลัย โดยคุณ Grybauskas ที่ฟอร์มป่าและพันธุ์ต่าง ๆ จากยุโรปกลางและตะวันตกมากมายถูกรวบรวมสำหรับการตรวจสอบทางวิทยาศาสตร์ และ nurturing พันธุ์ใหม่ Hybridization ระหว่างภูมิอากาศและพืชทนเจ็บป่าฟอร์มและพันธุ์ภายในประเทศสูง แต่มีโอกาสได้รับการดำเนินการ ขึ้นอยู่กับที่ ลิทัวเนียปฮอปพันธุ์ใหม่ห้าถูกหล่อเลี้ยง (Obelevičius 2003) วิเคราะห์เครื่องมือที่ทันสมัยและวิธีการ chemometric มีความเป็นไปได้ในการจัดประเภท chemotypes ต่าง ๆ ของพืช การเผยให้เห็นความแตกต่างขององค์ประกอบทางเคมีของ metabolites ของรอง เฉพาะสถานการณ์ เมื่อพืชได้รับเรือกคอลเลคชั่นเดียวกัน (เงื่อนไข identic edafoclimatic), มีความเป็นไปได้ให้ความสำคัญเฉพาะกับ chemotyping resulted แปลงพันธุกรรม โดยเปรียบเทียบหลาย harvests แสดงอิทธิพลของการเปลี่ยนแปลงเงื่อนไข hydrothermal ชีวสังเคราะห์ของ metabolites รองในพืช เกิน 170-200 สามารถแยกสารประกอบและปริมาณของประมาณใช้วิเคราะห์ GC รูพรุนข้ามน้ำมันหนึ่งรัน ซึ่งเป็นเครื่องมือที่เหมาะการศึกษาเปรียบเทียบของพืชแตกต่างกันโดยเรียกว่าการสร้างโพรไฟล์ chromatographic หรือลายพิมพ์ (Stankevičius et al. 2007) ประเมินผลดังกล่าวโดยวิธี chemometric ไม่เพียงเปิดเผยข้อมูลที่คล้ายคลึงกับที่ได้รับในการวิเคราะห์ทางพันธุกรรม ได้นำเสนอข้อมูลที่องค์ประกอบของสารพฤกษเคมี ซึ่งเป็น indispensible สำหรับมาตรฐานและควบคุมคุณภาพของวัตถุดิบโรงงานที่ต้องการอาหารหรืออุตสาหกรรมยา ความละเอียดสูงและสามารถให้ความ แม่นยำเชิงคุณภาพ และเชิงปริมาณข้อมูลแยกวิเคราะห์ GC MS เป็นเครื่องมือที่มีคุณค่าสำหรับการศึกษาอนุกรมวิธานของพืชสำหรับหมายเลขของตู้ พันธุ์และกำหนดคุณสมบัติกลิ่นตู้กรวยน้ำมันมี analysed (Katsiotis et al. 1990 Kovačevič ก Kač 2001, 2002) หลายการศึกษาได้ทุ่มเทเพื่อการวิเคราะห์น้ำมันหอมระเหยของข้ามป่าเติบโตในภาคตะวันออกประเทศลิทัวเนีย (Mockute et al. 2008 Bernotiene et al. 2004) ศึกษาความซับซ้อนขององค์ประกอบน้ำมันหอมที่ถูกกำหนดในตัวอย่าง investigated การเปิดเผย ในหนึ่งกรวยป่าตู้ถูกรวบรวมใน 12 มาแตกต่างกันของลิทัวเนียตะวันออก และระบุสาร 120 ในน้ำมัน (Mockute et al. 2008) Α-Humulene (11.1 – 33.4%) ครอบงำในน้ำมันเจ็ด myrcene (15.7-21.1%) ในน้ำมันตัวอย่างและγ-elemene (14%) ในน้ำมันหนึ่งสี่ อื่นสูงกว่าความเข้มข้น constituents ของน้ำมันหอมระเหยได้α-humulene (14.2-16.2%), myrcene (7.7-19.3%), β-caryophyllene (7.6-14.5%), (E) -β - farnesene (7.8 – 10.4%), γ-curcumene (15.8%), ar-curcumene (10.4%), zingiberene (8.4%) และβ-bisabolol (11.8-13.5%) ในการศึกษาอื่นๆ มีสอบสวนอย่างข้ามห้า ในน้ำมันหอมระเหย สาร 98 ได้ระบุ สาร humulene, bisabolene, caryophyllene farnesene และ elemene โครงกระดูกในตัวอย่างที่ 4 ประกอบด้วยจาก 54.8% 70.8% ของน้ำมันหอมระเหย (Bernotiene et al. 2004)เพื่อให้ได้ตู้น้ำมัน วิธีการกลั่นไอน้ำมีใช้ทั่วไป (Kovačevič และ Kač 2001 Howard 1970) วิธีนี้ต้องใช้จำนวนตัวอย่าง (50 – 100 กรัม) ค่อนข้างมาก และเป็นเวลาค่อนข้างนาน ขั้นตอนการใช้ ca. 4 h. ระเหยได้ โดยวิธีการนี้จะพร้อมใช้สำหรับการวิเคราะห์ GC หลังเจือจางที่เหมาะสมโดยไม่ต้องฟอกเพิ่มเติม ปัจจุบัน วิธีสกัดสกัดของเหลว supercritical (SFE) และเฟสของแข็ง microextraction (SPME) จะนำไปใช้สำหรับตรวจลักษณะเฉพาะของข้ามและพืชดิบหอมคุณสมบัติอื่น ๆ (Kovačevič และ Kač 2001 Ravenchon 1997 ลิกอร์และ Buszewski 1999 ลิกอร์ et al. 2000) นอกจากนี้ วิธีการสกัดอื่น ๆ รวมทั้งการแยกเฟสของแข็ง (SPE) และตัวทำละลายสกัดสำเร็จใช้สำหรับแยกสาร nonvolatile จากวัสดุโรงงาน (Buszewski et al. 1993a; b ลิกอร์ et al. 2008) SPE ในคอลัมน์ออฟไลน์ได้กลายเป็น วิธีที่นิยม และมีประสิทธิภาพการเตรียมตัวอย่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับฟอกหรือแยกสาร polyphenolic ในวัสดุชีวภาพและผลิตภัณฑ์ธรรมชาติ (Buszewski et al. 1993a, b) วิธีแยกถัดไป การเร่งสกัดตัวทำละลาย (ASE) เรียบร้อยแล้วใช้การสกัดกรดขมข้ามและตู้สินค้า (Čulík et al. 2009) วิธี SFE เหมาะสำหรับสกัดสารระเหย และ nonvolatile ของข้ามระเหยและกรดขมข้าม (Langezaal et al. 1990 Dzingelevičius et al. 2011) ส่วนประกอบของสารสกัดที่ได้รับใช้ supercritical CO2 สูงขึ้นอยู่กับอุณหภูมิและความดันที่ใช้สำหรับการสกัดได้ Recoveries สูงของสารระเหยจะได้รับอุณหภูมิต่ำและความดันของของเหลว supercritical ขณะเติมกรดขมและสารประกอบ resinous สกัดที่อุณหภูมิและความดันสูง วิธีการนี้ใช้สำหรับการผลิตสารสกัดจากกรดขมสำหรับอุตสาหกรรมที่ทำการหมักเบียร์เป็นประจำระบุชั้นต่าง ๆ ของสารประกอบเคมีในสารสกัดปฮอป terpenes กรดขม chalcones, glycosides flavonol (kaempferol, quercetin, rutin) และ catechins (gallate สารสกัดจาก epicatechin gallate) (Zanoli และ Zavatti 2008 Sägesser ก Deinzer 1996) สารประกอบสำคัญของน้ำมันตู้ที่ได้รับจากกรวยมี monoterpenes (myrcene) และ sesquiterpenes α humulene และβ-caryophyllene (Zanoli และ Zavatti 2008 Malizia et al. 1999 Eri et al. 2000) กรดขม (5-20% ของน้ำหนักตู้ strobile), ซึ่งเป็นอนุพันธ์ของ phloroglucinol เป็นสารประกอบที่ไม่ระเหย และมักจะแบ่งออกเป็นกรดαและβ-กรด ทั้งสองประกอบด้วย 3, 4- 5- หรือ 6 คาร์บอน oxo alkyl ด้านโซ่: β-กรดแตกต่าง structurally จากα-กรดสำหรับกลุ่ม prenyl มากกว่าหนึ่ง กรดขมมีอยู่ในข้ามเป็นส่วนผสมที่ซับซ้อนของตัวแปรองค์ประกอบและความเข้มข้น Αกรดหลักคือ humulone (35-70% ของα-กรดทั้งหมด), cohumulone (20-65%) และ adhumulone (10-15%) กรดβที่สอดคล้องกันคือ lupulone (30-55% ของβ-กรดทั้งหมด), colupulone และ adlupulone (Zanoli และ Zavatti 2008 Kornyšova et al. 2009)เป็นที่รู้จัก ให้ข้อมูลทางชีวภาพ และสิ่งแวดล้อมมักจะพร้อมกันคือความแปรผันสูง เนื่องจากความหลากหลายของธรรมชาติ และที่มาของมนุษย์ที่มีอิทธิพลต่อการ วิธีดีที่สุดเพื่อหลีกเลี่ยงการ misinterpretation ของวัตถุทางชีวภาพ และสิ่งแวดล้อมคือ การประยุกต์วิธีการ chemometric สำหรับการจัดประเภทและการสร้างโมเดล (Kowalkowski, et al. 2006) วิธีการวิเคราะห์ข้อมูลหลายมิติเป็นที่นิยมมากในการศึกษาดังกล่าวจัดการกับประเมิน และตรวจสอบ (Bro et al. 2002 Munck et al. 1998)งานปัจจุบันจะเน้นการแยกและกำหนดสารระเหยอินทรีย์ที่ระเหยจากกรวยป่าข้ามในรูปแบบต่าง ๆ และพันธุ์ข้ามประเทศกรวยกี่ cultivated คอลเลคชั่นเดียวกันโดยใช้วิธี chromatography ก๊าซควบคู่กับโตรเมทรี (GC-MS) สารระเหยถูกแยกโดยใช้วิธีสกัดกลั่นไอน้ำ SPME, SFE และ ASE ดำเนินการตรวจลักษณะเฉพาะของเชิงคุณภาพอย่างน้ำมัน analysed โดย GC MS วิธี Chemometric ถูกใช้สำหรับการ clasification ข้อมูลที่ได้รับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำมันเป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปว่ากรวยฮอปที่ใช้ในการผลิตเบียร์มานานหลายศตวรรษเพราะกลิ่นหอมของพวกเขาและให้ความขมขื่น (Zanoli และ Zavatti 2008) ความหลากหลายของฮอปส์แต่ละคนมีรูปแบบของตัวเองโดยทั่วไปน้ำมันหอมระเหยซึ่งเป็นเครื่องมือสำคัญสำหรับการกำหนด chemotypes รำพันธุ์หรือการประเมินคุณภาพการฟ้อนรำ (Katsiotis et al. 1990) มีหลายรูปแบบของการกระโดดในป่าซึ่งมีความคล้ายคลึงกันตามที่เป็น องค์ประกอบของพวกเขาดังนั้นมันเป็นเรื่องยากมากที่จะแยกแยะความแตกต่างระหว่างพันธุ์ต่างๆหรือ phenotypes ในปี 1926 คอลเลกชันของฮอปส์ถูกสร้างขึ้นในสวนพฤกษศาสตร์เคานาสของมหาวิทยาลัย Vytautas Magnus โดยพ Grybauskas ที่รูปแบบป่าจำนวนมากและพันธุ์แตกต่างจากตะวันตกและยุโรปกลางถูกเก็บไว้สำหรับการตรวจสอบทางวิทยาศาสตร์และบำรุงพันธุ์ใหม่ การผสมข้ามพันธุ์ระหว่างสภาพภูมิอากาศและความเจ็บป่วยพืชทนรูปแบบป่าและการผลิตสูง แต่ทนน้อยพันธุ์ในประเทศได้รับการดำเนินการ ขึ้นอยู่กับที่ห้าใหม่พันธุ์ฮอปลิทัวเนียได้รับการหล่อเลี้ยง (Obelevičius 2003) การรวมกันของวิธีการวิเคราะห์ด้วยเครื่องมือที่ทันสมัยและ chemometric มีความเป็นไปได้ที่จะจัด chemotypes ต่างๆของพืชเผยให้เห็นความแตกต่างขององค์ประกอบทางเคมีของสารทุติยภูมิของพวกเขา สถานการณ์ที่ไม่ซ้ำกันเมื่อพืชได้รับการปลูกฝังที่คอลเลกชันเดียวกัน (เงื่อนไข edafoclimatic Identic) มีความเป็นไปได้ที่จะมุ่งเน้นเฉพาะในพันธุกรรมผล chemotyping ในขณะที่การเปรียบเทียบหลายเก็บเกี่ยวแสดงให้เห็นถึงอิทธิพลของเงื่อนไข hydrothermal การเปลี่ยนแปลงในการสังเคราะห์ของสารทุติยภูมิในพืช . กว่า 170-200 สารประกอบสามารถแยกออกและปริมาณโดยประมาณโดยใช้การวิเคราะห์ GC ฝอยกระโดดน้ำมันหอมระเหยในการทำงานซึ่งเป็นเครื่องมือที่เหมาะสมมากการศึกษาเปรียบเทียบของพืชที่แตกต่างกันโดยเรียกว่าโปรไฟล์หรือโครมาพิมพ์ลายนิ้วมือ (Stankevičius et al. 2007) . ประเมินผลเหล่านั้นด้วยวิธีการ chemometric ไม่เพียง แต่แสดงให้เห็นข้อมูลที่คล้ายกับที่ได้รับในการวิเคราะห์ทางพันธุกรรม แต่ให้ข้อมูลองค์ประกอบพฤกษเคมีซึ่งเป็นที่จำเป็นสำหรับมาตรฐานและการควบคุมคุณภาพของวัสดุพืชดิบที่ใช้ในอุตสาหกรรมอาหารหรือยา ความละเอียดสูงและความสามารถในการให้ข้อมูลเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณที่แม่นยำและถูกต้องแตกต่างวิเคราะห์ GC-MS เป็นเครื่องมือที่มีคุณค่าสำหรับการศึกษาอนุกรมวิธานของพืชเพื่อระบุตัวตนของพันธุ์ฮิปฮอปและความมุ่งมั่นของคุณสมบัติกลิ่นหอมกระโดดกรวยน้ำมันหอมระเหยที่ได้รับการวิเคราะห์ (Katsiotis และคณะ 1990; Kovacevic และ KAC 2001 2002) การศึกษาหลายคนที่ทุ่มเทให้กับการวิเคราะห์ของน้ำมันหอมระเหยจากกระโดดป่าที่เพิ่มขึ้นในภาคตะวันออกของลิทัวเนีย (Mockute et al, 2008;. Bernotiene et al, 2004.) การศึกษาแสดงให้เห็นความซับซ้อนขององค์ประกอบของน้ำมันหอมระเหยที่กำหนดไว้ในตัวอย่างการตรวจสอบ ในหนึ่งของพวกเขากรวยฮอปป่าถูกเก็บไว้ใน 12 เมืองที่แตกต่างกันทางตะวันออกของลิทัวเนียและ 120 ถูกระบุสารประกอบในน้ำมันหอมระเหย (Mockute et al. 2008) α-Humulene (11.1-33.4%) ที่โดดเด่นในรอบเจ็ดน้ำมัน myrcene (15.7-21.1%) ในสี่ตัวอย่างน้ำมันและγ-elemene (14%) ในน้ำมัน องค์ประกอบอื่น ๆ ที่มีความเข้มข้นสูงขึ้นของน้ำมันหอมระเหยที่มีα-humulene (14.2-16.2%), myrcene (7.7-19.3%), β-caryophyllene (7.6-14.5%) (E) -β-farnesene (7.8-10.4% ), γ-curcumene (15.8%), AR-curcumene (10.4%), zingiberene (8.4%) และβ-bisabolol (11.8-13.5%) ในการศึกษาอีกห้าตัวอย่างกระโดดถูกตรวจสอบ ในน้ำมันหอมระเหย, 98 สารประกอบที่มีการระบุ สารประกอบที่มี humulene, bisabolene, caryophyllene farnesene และโครงกระดูก elemene ในสี่ของกลุ่มตัวอย่างประกอบด้วยจาก 54.8% เป็น 70.8% ของน้ำมันหอมระเหย (Bernotiene et al. 2004) เพื่อให้ได้น้ำมันหอมระเหยฮิปฮอป, วิธีการกลั่นด้วยไอน้ำที่ใช้กันทั่วไป ( Kovacevic และ KAC 2001 โฮเวิร์ด 1970) วิธีการนี้จะต้องมีจำนวนที่ค่อนข้างใหญ่ของกลุ่มตัวอย่าง (50-100 กรัม) และมันจะใช้เวลานานมากกว่า ขั้นตอนนี้จะใช้เวลาแคลิฟอร์เนีย 4 ชั่วโมง น้ำมันหอมระเหยที่ได้จากวิธีการนี้มีความพร้อมที่จะใช้สำหรับการวิเคราะห์ GC หลังจากการลดสัดส่วนที่เหมาะสมโดยไม่ต้องฟอกเพิ่มเติม ปัจจุบันวิธีการสกัดเช่นการสกัด supercritical ของเหลว (SFE) และเฟสของแข็ง microextraction (SPME) ถูกนำมาใช้ประสบความสำเร็จในลักษณะของฮอปส์และพืชอื่น ๆ คุณสมบัติที่มีกลิ่นหอมวัตถุดิบ (Kovacevic และ KAC 2001; Ravenchon 1997; ลิกอร์และ Buszewski 1999; เอลิกอร์ al. 2000) นอกจากนี้วิธีการสกัดอื่น ๆ รวมทั้งสกัดสารในเฟสของแข็ง (SPE) และการสกัดด้วยตัวทำละลายที่ใช้ในการประสบความสำเร็จในการแยกของสารลบเลือนจากวัสดุพืช (Buszewski et al, 1993a; b.; ลิกอร์ et al, 2008.) SPE ในคอลัมน์แบบ off-line ได้กลายเป็นวิธีที่นิยมและมีประสิทธิภาพในการเตรียมตัวอย่างโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการทำให้บริสุทธิ์และ / หรือการแยกของสารโพลีฟีนที่มีอยู่ในวัสดุชีวภาพและผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติ (Buszewski et al. 1993a b) วิธีการสกัดต่อไปเร่งการสกัดด้วยตัวทำละลาย (ASE) ถูกนำมาใช้ประสบความสำเร็จในการสกัดของกรดขมจากฮอปส์และผลิตภัณฑ์ฮอป (Čulík et al. 2009) วิธี SFE เหมาะสำหรับการสกัดสารระเหยและลบเลือนกระโดดรวมทั้งน้ำมันหอมระเหยและกระโดดกรดขม (Langezaal, et al. 1990; Dzingelevičius et al, 2011.) องค์ประกอบของสารสกัดที่ได้รับโดยใช้ supercritical CO2 จะขึ้นอยู่กับอุณหภูมิและความดันที่ใช้ในการสกัด กลับคืนสูงขึ้นของสารระเหยจะได้รับที่อุณหภูมิต่ำและความดันของของเหลว supercritical ในขณะที่กรดขมมากขึ้นและสารประกอบยางมีแรงกดดันในการสกัดที่สูงและอุณหภูมิ วิธีนี้จะใช้เป็นประจำสำหรับการผลิตกรดขมสารสกัดสำหรับอุตสาหกรรมเบียร์ชั้นเรียนต่างๆของสารประกอบทางเคมีจะมีการระบุในสารสกัดจากรำรวมทั้ง terpenes กรดขม chalcones, glycosides flavonol (เฟอรอล, quercetin, รูติน) และ catechins (catechin gallate, epicatechin gallate) (Zanoli และ Zavatti 2008; Sägesserและ Deinzer 1996) สารประกอบที่สำคัญที่สุดของน้ำมันหอมระเหยที่ได้จากการฟ้อนรำกรวยมี monoterpenes (myrcene) และ sesquiterpenes รวมทั้งα-humulene และβ-caryophyllene (Zanoli และ Zavatti 2008. Malizia et al, 1999; เอ่อ et al, 2000.) กรดขม (5-20% ของน้ำหนักรำ strobile) ซึ่งเป็นอนุพันธ์ Phloroglucinol, เป็นสารประกอบไม่ระเหยและมักจะถูกจัดประเภทเป็นกรดและกรดα-β ทั้งสองกลุ่มมี 3, 4, 5- หรือ 6 คาร์บอนโอเอ็กซ์โออัลคิลโซ่ข้าง: βกรดมีความแตกต่างจากโครงสร้างαกรดสำหรับกลุ่ม prenyl หนึ่ง กรดขมที่มีอยู่ในฮอปส์เป็นส่วนผสมที่ซับซ้อนขององค์ประกอบตัวแปรและความเข้มข้น αกรดหลักคือ humulone (35-70% ของกรดα-ทั้งหมด) cohumulone (20-65%) และ adhumulone (10-15%); กรดβ-สอดคล้องเป็น lupulone (30-55% ของกรดβ-ทั้งหมด) colupulone และ adlupulone (Zanoli และ Zavatti 2008; Kornyšova et al, 2009.) เป็นที่ทราบกันดีว่าข้อมูลด้านสิ่งแวดล้อมและทางชีวภาพมักจะโดดเด่นด้วยความสูง แปรปรวนเพราะความหลากหลายของอิทธิพลของธรรมชาติและมนุษย์ วิธีที่ดีที่สุดเพื่อหลีกเลี่ยงการเข้าใจผิดของวัตถุด้านสิ่งแวดล้อมและทางชีวภาพคือการประยุกต์ใช้วิธีการใดวิธี chemometric การจัดหมวดหมู่และการสร้างแบบจำลอง (Kowalkowski, et al. 2006) หลายมิติวิธีการวิเคราะห์ข้อมูลที่เป็นที่นิยมมากในการศึกษาดังกล่าวที่เกี่ยวข้องกับการวัดและการตรวจสอบ (Bro et al, 2002;. Munck et al, 1998.) การทำงานในปัจจุบันมุ่งเน้นไปที่การแยกและความมุ่งมั่นของสารอินทรีย์ระเหยง่ายในน้ำมันหอมระเหยจากรูปแบบที่แตกต่างกันของ ป่ากระโดดกรวยและพันธุ์ไม่กี่กรวยกระโดดในประเทศได้รับการปลูกฝังที่คอลเลกชันเดียวกันโดยวิธีแก๊สโครมาคู่กับมวลสาร (GC-MS) สารระเหยที่แยกได้โดยใช้วิธีการสกัดเช่นการกลั่นไอน้ำ SPME, SFE และ ASE ลักษณะคุณภาพของการวิเคราะห์ตัวอย่างน้ำมันหอมระเหยด้วย GC-MS ถูกดำเนินการ วิธีการ chemometric ถูกนำมาใช้สำหรับ clasification ของข้อมูลที่ได้รับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ

มันเป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปว่า กรวยฮอปใช้ในโรงเบียร์มานานหลายศตวรรษ เพราะกลิ่นหอมของพวกเขาและให้ความขมขื่น ( zanoli และ zavatti 2008 ) หลากหลายแต่ละร้านขายของมีน้ำมันแบบทั่วไปซึ่งเป็นเครื่องมือสำคัญในการกำหนด chemotypes ชุด Hop , หรือการประเมินคุณภาพโลด ( katsiotis et al . 1990 ) .
มีหลายรูปแบบของป่ากระโดดซึ่งมีลักษณะตามองค์ประกอบของพวกเขา ดังนั้นมันเป็นเรื่องยากที่จะแยกแยะระหว่างกลุ่มพันธุ์ต่าง ๆหรือเกิด . ในปี 1926 , คอลเลกชันของฮ็อพที่ถูกสร้างขึ้นในสวนพฤกษศาสตร์ของมหาวิทยาลัยโดย K . grybauskas วีเทาทัสแม็กนัส ,หลายรูปแบบและพันธุ์ป่าที่แตกต่างจากตะวันตกและยุโรปกลาง ศึกษาด้านการสืบสวนทางวิทยาศาสตร์และบำรุงพันธุ์ใหม่ ลูกผสมระหว่างบรรยากาศและพืชป่าเจ็บป่วยป้องกันรูปแบบและมีประสิทธิภาพสูง แต่ทนน้อยกว่าพันธุ์ในประเทศมีการ ขึ้นอยู่กับว่าห้าใหม่ ภาษาไทยกระโดดพันธุ์ใหม่ ( obelevi čเรียกร้อง 2003 )การรวมกันของเครื่องมือวิเคราะห์ที่ทันสมัยและวิธีการคีโมเมตริกซ์ให้ความเป็นไปได้ที่จะแยก chemotypes ต่าง ๆของพืช แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างขององค์ประกอบทางเคมีของสารทุติยภูมิ . สถานการณ์พิเศษ เมื่อพืชมีการปลูกในชุดเดียวกัน ( เงื่อนไข edafoclimatic identic )มีความเป็นไปได้ที่จะมุ่งเน้นเฉพาะในทางพันธุกรรมที่เกิด chemotyping ในขณะที่หลายของการเปรียบเทียบผลผลิตที่แสดงให้เห็นถึงอิทธิพลของการเปลี่ยนแปลงด้วยเงื่อนไขในการสังเคราะห์สารทุติยภูมิในพืช กว่า 170 - 200 สามารถแยกสารและปริมาณโดยประมาณของพวกเขาโดยใช้ GC หลอดเลือดฝอยของ Hops น้ำมันหอมระเหยในหนึ่งวิ่งซึ่งเป็นเครื่องมือที่เหมาะสมมาก การเปรียบเทียบของพืชแตกต่างกัน โดยเรียกว่าโครมโปรไฟล์หรือพิมพ์ลายนิ้วมือ ( stankevi č Ius et al . 2007 ) การประเมินผลผลลัพธ์เหล่านั้นด้วยวิธีคีโมเมตริกซ์ไม่เพียงแสดงข้อมูลแบบที่ใช้ในการวิเคราะห์ทางพันธุกรรม แต่ให้ข้อมูลองค์ประกอบทางพฤกษเคมี ,ที่ขาดไม่ได้สำหรับการกำหนดมาตรฐานและควบคุมคุณภาพของโรงงานอาหาร หรือวัตถุดิบที่จำเป็นในอุตสาหกรรมเภสัชกรรม ความละเอียดสูงและความสามารถเพื่อให้แม่นยำและถูกต้องข้อมูลเชิงปริมาณและข้อมูลเชิงคุณภาพ แตกต่างจากการวิเคราะห์ GC-MS เป็นเครื่องมือที่มีคุณค่าสำหรับการศึกษาทางอนุกรมวิธานของพืช .
เพื่อการจำแนกพันธุ์โลด และการหาคุณสมบัติกลิ่นหอม hop กรวยระเหยได้วิเคราะห์ ( katsiotis et al . 1990 ; kova čเอฟวีč ka č 2001 , 2002 ) การศึกษาหลายแห่งได้ทุ่มเทเพื่อการวิเคราะห์น้ำมันหอมระเหยของ Hops เติบโตป่าในภาคตะวันออกลิทัวเนีย ( mockute et al . 2008 ; bernotiene et al . 2004 )การศึกษาพบความซับซ้อนขององค์ประกอบที่ระเหยน้ำในตรวจสอบตัวอย่าง ในหนึ่งของพวกเขาป่า hop กรวยเก็บตัว 12 เมืองที่แตกต่างกันทางตะวันออกของลิทัวเนียและ 120 สารประกอบที่ถูกระบุในน้ำมันหอมระเหย ( mockute et al . 2008 ) แอลฟา ( 11.1 ) humulene ลลา % ) ครอบงำในเจ็ดน้ํามันไมร์ซีน ( 15.7 – 211 % ) 4 น้ำมันตัวอย่าง และγ - ลเมเน ( 14% ) ในน้ำมัน อื่น ๆความเข้มข้นที่สูงขึ้นองค์ประกอบของน้ำมันหอมระเหยคือ แอลฟา humulene ( 14.2 – 16.2 % ) , ไมร์ซีน ( 7.7 และร้อยละ 22.4 ) บีตา - caryophyllene , ( 7.6 ) 14.5 % ) ( E ) - บีตา - farnesene ( 7.8 ) 10.4% ) , γ - เคอร์คูมิเน ( 15.8 เปอร์เซ็นต์ ) , AR ( 10.4 เคอร์คูมิเน 1 ) ซิงจิเบอรีน ( 8.4% ) และบีตา - Bisabolol ( 11.8 - 13.5% ) ในการศึกษาอื่น ๆห้ากระโดด ตัวอย่างคือในน้ำมันหอมระเหย , 98 และมีการระบุ . สารประกอบที่มี humulene ไบซาโบลี , farnesene caryophyllene , และกระดูกในลเมเน 4 จำนวน จาก 54.8 % ถึงร้อยละ 70.8 ของน้ำมันหอมระเหย ( bernotiene et al . 2004 ) .
เพื่อให้ได้กระโดดน้ำมันหอมระเหยที่กลั่นด้วยไอน้ำ เป็นวิธีที่ใช้กันทั่วไป ( kova čเอฟวีč ka č 2001 โฮเวิร์ด 1970 )วิธีนี้ต้องใช้จำนวนเงินที่ค่อนข้างใหญ่ของตัวอย่าง ( 50 – 100 กรัม และมันค่อนข้างเสียเวลา ใช้เวลาประมาณ 4 ชั่วโมง ระเหยที่ได้จากวิธีการนี้จะพร้อมใช้งานสำหรับวิเคราะห์ GC หลังจากที่เหมาะสมเจือจางโดยไม่บริสุทธิ์เพิ่มเติม ในปัจจุบันวิธีการสกัด เช่น การสกัด supercritical fluid ( เทคโนโลยี ) และ microextraction เฟสของแข็ง ( spme ) สมัครเรียบร้อยแล้วสำหรับบทบาทของฮอปส์และพืชอื่น ๆคุณสมบัติหอมวัตถุดิบ ( kova čเอฟวีč ka č 2001 ravenchon 1997 ; ลิกอร์ และ buszewski 1999 ; ลิกอร์ et al . 2000 ) นอกจากนี้การสกัดด้วยวิธีอื่น ๆ รวมทั้งการสกัดส่วน ( SPE ) และการสกัดด้วยตัวทำละลายใช้อย่างสมบูรณ์สำหรับการแยกสารประกอบจากพืช nonvolatile ( buszewski et al . 1993a ; B ; ลิกอร์ et al . 2008 ) คอลัมน์ SPE ในประเทศได้กลายเป็นวิธีที่นิยมและมีประสิทธิภาพของการเตรียมตัวอย่างโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับบำบัดน้ำเสีย และ / หรือ การแยกสารประกอบฟีนอลที่มีอยู่ในวัสดุทางชีวภาพและผลิตภัณฑ์ธรรมชาติ ( buszewski et al . 1993a , B ) วิธีการสกัดต่อไป โดยการสกัดด้วยตัวทำละลาย ( ASE ) ถูกนำมาใช้ในการสกัดกรดรสขมจากกระโดด และกระโดดผลิตภัณฑ์ ( ชา UL í k et al . 2009 )เทคโนโลยี เป็นวิธีที่เหมาะสำหรับการสกัดสารระเหยและสารประกอบของ nonvolatile hops รวมทั้งน้ํามันหอมระเหยและ Hops ขมกรด ( langezaal et al . 1990 ; dzingelevi č Ius et al . 2011 ) องค์ประกอบของสารสกัดได้โดยใช้ supercritical CO2 สูงขึ้นอยู่กับอุณหภูมิและความดันที่ใช้ในการสกัดอุณหภูมิที่สูงขึ้นของสารระเหยได้ในอุณหภูมิต่ำและความดันของของไหลภาวะเหนือวิกฤตในขณะที่กรดขมมากขึ้นและสารสกัดที่เป็นยางไม้แรงกดดันสูงและอุณหภูมิ วิธีการนี้ถูกใช้สำหรับการผลิตสารสกัดกรดขมสำหรับอุตสาหกรรมเบียร์ .
คลาสต่างๆของสารประกอบทางเคมีที่พบในสารเทอร์ปีน กระโดด รวมทั้ง ขม กรด chalcones ฟลาโวนไกลโคไซด์ ( แคมเฟอรอล , quercetin , catechins ( สัตว์ ) และแคเทชิน ( Catechin ศึกษาศึกษา ) และ zanoli zavatti 2008 ; การศึกษาและ gesser deinzer 1996 )ที่สำคัญที่สุดของน้ำมันหอมระเหยที่ได้จากสารประกอบ Hop กรวยเป็นโมโนเทอร์ปีน ( ไมร์ซีน ) และเซสควิเทอร์ปีนมาก ได้แก่ แอลฟา และบีตา - humulene Caryophyllene ( และ zanoli zavatti 2008 ; malizia et al . 2542 ; เอริ et al . 2000 ) ขมกรด ( 5 – 20 % ของ Hop น้ำหนักโคนต้น ) ซึ่งเป็นอนุพันธ์ของฟลอโรกลูซินอลเป็นสารไม่ระเหยและมักจะจัดเป็นกรดแอลฟาบีตา - กรดทั้งสองกลุ่มมี 3 - 4 - 5 - หรือ 6-carbon Oxo อัลข้างโซ่ : บีตา - กรดเป็นกรดซึ่งแตกต่างจากแอลฟาอีก prenyl กลุ่ม กรดขมอยู่ใน Hops เป็นส่วนผสมที่ซับซ้อนขององค์ประกอบของตัวแปร และเข้มข้น ที่หลักกรดแอลฟาเป็น humulone ( 35 - 70 % ของทั้งหมด กรดแอลฟา cohumulone ( 20 ) , ( 65% ) และ adhumulone ( 10 – 15 % )บีตา - กรดที่สอดคล้องกันเป็น lupulone ( 30 - 55 % ของทั้งหมด และบีตา - กรด ) , colupulone และ adlupulone ( zanoli zavatti 2008 ; korny š OVA et al . 2552 ) .
มันเป็นที่รู้จักกันดีว่าสิ่งแวดล้อมและข้อมูลทางชีวภาพมักจะมีความผันแปรสูง เนื่องจากความหลากหลายของอิทธิพลของธรรมชาติและมนุษย์ .วิธีที่ดีที่สุดเพื่อหลีกเลี่ยงการเข้าใจผิดของวัตถุและสิ่งแวดล้อมทางชีวภาพคือการประยุกต์วิธีการคีโมเมตริกซ์สำหรับการจำแนกและการสร้างแบบจำลอง ( kowalkowski et al . 2006 ) การวิเคราะห์ข้อมูลหลายมิติเป็นวิธีที่นิยมมากในเรื่องการศึกษาเกี่ยวกับการวัดและการตรวจสอบ ( พี่ชาย et al . 2002 ; มัค et al .
2541 )งานปัจจุบัน เน้นการแยกและวิเคราะห์ปริมาณสารอินทรีย์ระเหยระเหยจากรูปแบบที่แตกต่างกันของป่าข้ามกรวยและไม่กี่สายพันธุ์ในประเทศข้ามกรวยเพื่อคอลเลกชันเดียวกัน โดยวิธีแก๊สโครมาโตกราฟีควบคู่กับ Mass Spectrometry ( GC-MS ) ระเหยที่ใช้วิธีการสกัดแยก เช่น การกลั่นด้วยไอน้ำ spme เทคโนโลยี , , ,กับ ASE บทบาทเชิงคุณภาพของน้ำมัน โดยวิเคราะห์ตัวอย่างและกำหนด วิธีคีโมเมตริกซ์ที่ใช้สำหรับ clasification ข้อมูล .