AbstractPrior to the early 1940s, h

Abstract

Prior to the early 1940s, harvests of scallops from Japan fluctuated from ∼10 to 80,000 tonnes per anum. However, the fishery collapsed in 1945 and production remained at chronically low levels (

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อPrior to the early 1940s, harvests of scallops from Japan fluctuated from ∼10 to 80,000 tonnes per anum. However, the fishery collapsed in 1945 and production remained at chronically low levels (<100 tonnes p.a.) in key areas. A breakthrough in methods for catching juvenile scallops (spat) for grow-out in hanging culture paved the way for the restoration and eventual stock enhancement of the major scallop fisheries in Hokkaido Prefecture. Following this breakthrough, scallop fisheries were managed using a system based mainly on: (1) mass-release of cultured juveniles, (2) removal of predators, and (3) rotational fishing, i.e., partitioning fishing grounds into four areas, releasing 1-year-old juveniles into one area each year, then harvesting them 3 years later. This management system was pioneered largely by the fisheries cooperative at Sarufutsu, Hokkaido, and catches there improved from <100 tonnes to consistent harvests of 40,000 tonnes p.a. Similar management systems have been adopted by neighboring fisheries cooperatives, resulting in current total harvests of scallops from stock enhancement in Hokkaido of ∼300,000 tonnes p.a. The success of scallop stock enhancement in Hokkaido is attributed to: a good supply of larvae, development of simple and effective methods for catching and rearing spat, ideal habitat for growth of scallops, removal of predators, and devolution of management to fisheries cooperatives. The management system developed in Hokkaido should be transferable to other locations where there is a good natural supply of spat, low levels of predation, currents that retain larvae, and incentives for fishermen to invest in the capture, rearing and release of spat and the implementation of rotational fishing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อก่อนที่จะมีในช่วงต้นปี 1940, การเก็บเกี่ยวของหอยเชลล์จากญี่ปุ่นพลิกผันจาก ~ 10 ถึง 80,000 ตันต่อ Anum อย่างไรก็ตามการประมงทรุดตัวลงในปี 1945 และการผลิตยังคงอยู่ในระดับต่ำเรื้อรัง (<100 ตันต่อปี) ในพื้นที่สำคัญ ความก้าวหน้าในวิธีการสำหรับการจับหอยเชลล์เด็กและเยาวชน (ทะเลาะวิวาทกัน) สำหรับการเจริญเติบโตออกในวัฒนธรรมแขวนปูทางสำหรับการฟื้นฟูและการเพิ่มประสิทธิภาพหุ้นในตอนท้ายของการประมงหอยแครงที่สำคัญในจังหวัดฮอกไกโด ต่อไปนี้ความก้าวหน้านี้การประมงหอยแครงได้รับการจัดการโดยใช้ระบบตามหลักใน (1) มวลการเปิดตัวของหนุ่มสาวเลี้ยง (2) การกำจัดของผู้ล่าและ (3) การประมงการหมุนคือบริเวณพื้นที่การแบ่งออกเป็นสี่พื้นที่ปล่อย 1 หนุ่มสาวที่ทุบทุกสถิติเก่าเป็นหนึ่งในพื้นที่ในแต่ละปีแล้วเก็บเกี่ยวพวกเขา 3 ปีต่อมา ระบบการจัดการนี้เป็นหัวหอกส่วนใหญ่มาจากการประมงสหกรณ์ที่ Sarufutsu ฮอกไกโดและจับมีเพิ่มขึ้นจาก <100 ตันที่จะเก็บเกี่ยวที่สอดคล้องกันของ 40,000 ตันต่อปีระบบการจัดการที่คล้ายกันได้รับการรับรองจากประเทศเพื่อนบ้านสหกรณ์การประมงที่มีผลในการเก็บเกี่ยวรวมปัจจุบันของหอยเชลล์จากสต็อก เพิ่มประสิทธิภาพในฮอกไกโด ~300,000 ตันต่อปีความสำเร็จของการเพิ่มประสิทธิภาพหุ้นหอยเชลล์ในฮอกไกโดมีสาเหตุมาจาก: อุปทานที่ดีของตัวอ่อนพัฒนาวิธีการที่ง่ายและมีประสิทธิภาพสำหรับการจับและการเลี้ยงทะเลาะวิวาทกันที่อยู่อาศัยที่เหมาะสำหรับการเจริญเติบโตของหอยเชลล์, การกำจัดของผู้ล่าและ ความรับผิดชอบในการบริหารจัดการเพื่อการประมงสหกรณ์ ระบบการจัดการการพัฒนาในฮอกไกโดควรจะโอนไปยังสถานที่อื่น ๆ ที่มีอุปทานที่ดีตามธรรมชาติของการทะเลาะวิวาทกันในระดับที่ต่ำของการปล้นสะดมกระแสที่รักษาตัวอ่อนและแรงจูงใจสำหรับชาวประมงที่จะลงทุนในการจับภาพ, การอบรมเลี้ยงดูและเป็นอิสระจากทะเลาะวิวาทกันและการดำเนินการ ของการประมงการหมุน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม

ก่อนปี 1940 ต้นเก็บเกี่ยวหอยจากญี่ปุ่น∼ผันแปรจาก 10 , 000 ตันต่อนัม . อย่างไรก็ตาม ประมงยุบในปี 1945 และการผลิตอยู่ในระดับต่ำ ( < 100 ตันต่อปี ) เรื้อรังในพื้นที่สำคัญความก้าวหน้าในวิธีการจับปลาและหอย ( ถุย ) ให้เติบโตในวัฒนธรรมการแขวนคอปูทางเพื่อฟื้นฟูและส่งเสริมหุ้นในที่สุดของสาขา หอยเชลล์ฮอกไกโด ประมงอำเภอ ติดตามความก้าวหน้านี้ การประมงหอยเชลล์การจัดการโดยใช้ระบบตามหลักใน ( 1 ) ปล่อยมวลของวัฒนธรรมเยาวชน ( 2 ) การกำจัดของนักล่าและ ( 3 ) การประมง เช่น การแบ่งพื้นที่ประมงในพื้นที่สี่ ปล่อยเด็กอายุ 1 ปี ในพื้นที่หนึ่งในแต่ละปี แล้วเก็บเกี่ยวได้ 3 ปีต่อมา ระบบการจัดการนี้ถูกบุกเบิกโดยส่วนใหญ่สหกรณ์ประมงที่ sarufutsu ฮอกไกโด และได้มีการปรับปรุงจาก < 100 ตัน ให้สอดคล้องผลผลิต 40 , 000 ตันต่อปีระบบการจัดการที่คล้ายกันได้รับการรับรองโดยเพื่อนบ้านสหกรณ์ประมง ส่งผลให้ปัจจุบันผลผลิตหอยเชลล์ฮอกไกโด จากการรวมหุ้นของ∼ 300000 ตันประกาศความสำเร็จของการเพิ่มหุ้นหอยเชลล์ฮอกไกโดจาก : อุปทานที่ดีของตัวอ่อน พัฒนาวิธีการที่ง่ายและมีประสิทธิภาพสำหรับจับแมลงกันที่อยู่อาศัยที่เหมาะสำหรับการเจริญเติบโตของหอยเชลล์ , การกำจัดของผู้ล่า และความรับผิดชอบการจัดการสหกรณ์ประมง ระบบการจัดการการพัฒนาในฮอกไกโดควรจะโอนไปยังสถานที่อื่น ๆที่ไม่มีอุปทานที่ดีของธรรมชาติกันระดับต่ำของการปล้นสะดม กระแสน้ำที่เก็บรักษาตัวอ่อน และแรงจูงใจสำหรับชาวประมงที่จะลงทุนในการจับการเลี้ยงและปล่อยลอย และการใช้งานของปลาทดลอง