Although different forage harvester

Although different forage harvesters were used to
harvest the corn and sugarcane crops, the particle distributions
and, consequently, the mean particle sizes
were similar across the silages (13.9 and 12.2 mm for
corn and sugarcane silages, respectively). Therefore, the
observed physical effectiveness is largely attributable to
differences in the nature of NDF in the forages, with
little or no influence of particle size (Mertens, 1997).
Peculiarities of chemical composition, cross-linkage of
cell wall polymers, and organization of plant tissues
(Wilson, 1993; Jung and Allen, 1995) may be responsible
for the observed differences in NDF effectiveness.
Consistent with a previous report (Daniel et al., 2013a),
iNDF represented nearly 50% of NDF in sugarcane,
which is substantially higher than that proportion in
corn silage (approximately 35% of NDF). Finally, due to
the higher pef and concentration of NDF in sugarcane
silage, the SS diet had a lower forage-to-concentrate
ratio than either the CSSS or CS diet. The peNDF
content of the diets was 26.4 to 27.6% of DM, values
slightly greater than the planned 25% of DM. These
deviations may be considered small relative to the lack
of precision inherent in measuring NDF effectiveness
(Pereira et al., 1999). Mainly due to the lower inclusion
of forage, SS had lower pef>8, lower NDF, and, consequently,
lower peNDF>8. In contrast to the decrease
in peNDF>8, peNDF increased when corn silage was
replaced with sugarcane silage in the diets.
As hypothesized, exchanging peNDF sources did
not affect the DMI or ingestive behavior of dairy cows
(Table 3).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าจะเป็น harvesters อาหารสัตว์ต่าง ๆ ที่เคยใช้เก็บเกี่ยวข้าวโพดและอ้อยปลูก การกระจายของอนุภาคและ จึง ขนาดอนุภาคเฉลี่ยคล้ายกันใน silages (13.9 และ 12.2 มม.สำหรับข้าวโพดและอ้อย silages ตามลำดับ) ดังนั้น การประสิทธิภาพจริงสังเกตเป็นส่วนใหญ่รวมส่วนต่างในลักษณะของ NDF ใน forages ด้วยน้อย หรือไม่มีอิทธิพลของขนาดอนุภาค (Mertens, 1997)ข้องขององค์ประกอบทางเคมี การเชื่อมโยงข้ามของผนังเซลล์โพลิเมอร์ และองค์กรของเนื้อเยื่อพืช(Wilson, 1993 จุงและอัลเลน 1995) อาจจะรับผิดชอบสำหรับความแตกต่างที่สังเกตใน NDFสอดคล้องกับรายงานก่อนหน้านี้ (Daniel et al., 2013a),iNDF แสดงเกือบ 50% NDF ในอ้อยซึ่งเป็นหลักฐานมากกว่าที่สัดส่วนในข้าวโพดไซเลจต่อ (ประมาณ 35% NDF) ในที่สุด กำหนดให้pef สูงขึ้นและความเข้มข้นของ NDF ในอ้อยไซเลจต่อ อาหาร SS มีราคาต่ำกว่าอาหารสัตว์เพื่อข้นอัตราส่วนมากกว่าอาหาร CSSS หรือ CS PeNDFเนื้อหาของอาหาร 26.4-27.6% ของ DM ค่าเล็กน้อยมากกว่า 25% แผนของ DM เหล่านี้ความแตกต่างอาจเป็นขนาดเล็กเมื่อเทียบกับการขาดของความแม่นยำในการวัดประสิทธิภาพ NDF(Pereira et al., 1999) ส่วนใหญ่เนื่องจากการรวมต่ำกว่าของอาหารสัตว์ SS มี pef ต่ำ > 8 ล่าง NDF และ จึงpeNDF ล่าง > 8 ตรงข้ามลดลงใน peNDF > 8, peNDF เพิ่มขึ้นเมื่อข้าวโพดไซเลจต่อแทนที่ ด้วยไซเลจต่ออ้อยในอาหารตามที่ตั้งสมมติฐานว่า peNDF แหล่งแลกเปลี่ยนไม่ได้ไม่มีผลกับ DMI หรือลักษณะการทำงาน ingestive ของนม(ตาราง 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าจะเก็บเกี่ยวพืชอาหารสัตว์ที่แตกต่างกันถูกนำมาใช้ในการ
เก็บเกี่ยวข้าวโพดและพืชอ้อยการกระจายของอนุภาค
และดังนั้นขนาดของอนุภาค
มีความคล้ายคลึงกันทั่วหมัก (13.9 และ 12.2 มมสำหรับ
ข้าวโพดและอ้อยหมักตามลำดับ) ดังนั้น
ประสิทธิภาพทางกายภาพสังเกตเป็นส่วนใหญ่ส่วนที่เป็น
ความแตกต่างในลักษณะของ NDF ในพืชอาหารสัตว์ที่มี
อิทธิพลน้อยหรือไม่มีเลยของขนาดอนุภาค (Mertens, 1997).
ลักษณะขององค์ประกอบทางเคมี, การเชื่อมโยงข้ามของ
โพลีเมอผนังเซลล์และองค์กรของ เนื้อเยื่อพืช
(วิลสัน, 1993; Jung และอัลเลน, 1995) อาจต้องรับผิดชอบ
สำหรับความแตกต่างที่สังเกตได้ในประสิทธิภาพ NDF.
สอดคล้องกับรายงานก่อนหน้านี้ (แดเนียลและคณะ, 2013a.)
iNDF แสดงเกือบ 50% ของ NDF ในอ้อย
ซึ่งเป็น สูงกว่าสัดส่วนในการที่
ข้าวโพดหมัก (ประมาณ 35% ของ NDF) สุดท้ายเนื่องจาก
PEF ที่สูงขึ้นและความเข้มข้นของ NDF ในอ้อย
หมักอาหารที่เอสเอสมีอาหารให้เข้มข้นต่ำกว่า
อัตราส่วนกว่าทั้ง CSSS หรืออาหาร CS peNDF
เนื้อหาของอาหารเป็น 26.4-27.6% ของ DM ค่า
เล็กน้อยที่ยิ่งใหญ่กว่าที่วางแผนไว้ 25% ของ DM เหล่านี้
เบี่ยงเบนอาจมีการพิจารณาขนาดเล็กเมื่อเทียบกับการขาด
ของความแม่นยำอยู่ในวัดประสิทธิผล NDF
(Pereira et al., 1999) ส่วนใหญ่เกิดจากการรวมที่ลดลง
ของอาหารสัตว์ SS มี PEF ต่ำ> 8 ต่ำ NDF, และดังนั้น
ต่ำ peNDF> 8 ในทางตรงกันข้ามการลดลง
ใน peNDF> 8, peNDF เพิ่มขึ้นเมื่อข้าวโพดหมักถูก
แทนที่ด้วยอ้อยหมักในอาหาร.
ในฐานะที่เป็นสมมติฐานแลกเปลี่ยนแหล่ง peNDF ไม่
ได้ส่งผลกระทบต่อ DMI หรือพฤติกรรม ingestive โคนม
(ตารางที่ 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าเครื่องเก็บเกี่ยวพืชอาหารสัตว์ต่าง ๆที่ใช้ข้าวโพดและอ้อย
เก็บเกี่ยวพืชกระจายอนุภาค
และ , จึง , หมายถึงขนาดอนุภาค
กันข้าม silages ( 13.9 และ 12.2 มม. สำหรับ
ข้าวโพดและอ้อย silages ตามลำดับ ) ดังนั้น การตรวจสอบประสิทธิภาพทางกายภาพ


ส่วนใหญ่เป็นผลมาจากความแตกต่างในลักษณะของวัตถุในการค้นหา กับ
อิทธิพลของขนาดอนุภาค ( น้อย หรือไม่มีเลย เมอร์เทน , 1997 ) .
peculiarities ขององค์ประกอบทางเคมี การเชื่อมโยงข้าม
ผนังเซลล์ โพลิเมอร์ และองค์กรของเนื้อเยื่อพืช
( Wilson , 1993 ; จอง กับ อัลเลน , 1995 ) อาจจะรับผิดชอบ
จากความแตกต่างในประสิทธิภาพ NDF .
สอดคล้องกับรายงานก่อนหน้า ( แดเนียล et al . , ที่มีมากกว่า )
indf แทนเกือบ 50% ของ NDF
ในอ้อยซึ่งจะสูงกว่าที่สัดส่วนใน
ข้าวโพดหมัก ( ประมาณ 35 เปอร์เซ็นต์ NDF ) ในที่สุด เนื่องจาก
สูงกว่า PEF และปริมาณ NDF ในอ้อย
หมัก , อาหารที่ SS มีอาหารสัตว์ลดลงสมาธิ
อัตราส่วนกว่าทั้ง csss หรือ CS อาหาร การ pendf
เนื้อหาของอาหาร 26.4 ถึง 27.6% ของ DM ค่า
เล็กน้อยมากกว่าเดิม 25% ของ DM . เหล่านี้
การเบี่ยงเบนอาจจะถือว่าน้อยเมื่อเทียบกับการขาดของความแม่นยําในการวัดที่แท้จริง

( NDF ประสิทธิผล Pereira et al . , 1999 ) ส่วนใหญ่เนื่องจากการลดลงของอาหารสัตว์รวม
SS มีค่า PEF > 8 ล่าง NDF , และ , จึง ,
ลด pendf > 8 ในทางตรงกันข้ามกับลด
ใน pendf > 8 , pendf เพิ่มขึ้นเมื่อข้าวโพดหมักเป็นอาหารสัตว์
แทนที่อ้อยในอาหารที่บริโภค .
,แลกเปลี่ยนแหล่ง pendf ทำ
ผล DMI หรือพฤติกรรมความต้องการที่อยู่อาศัยของโคนม
( ตารางที่ 3 )