PSU-USM International Conference on

PSU-USM International Conference on Humanities and Social Sciences
Sport Tourism: Physically-Disabled Sport Tourists’ Orientation
KhorPoyHua¬, Irini Ibrahim¬, Lim Khong Chiu¬
ªFaculty of Sport Science & Recreation, UniversitiTeknologi MARA (Perlis), Arau 02600, Perlis, Malaysia
¬Faculty of Law, UniversitiTeknologi MARA, 40450 Shah Alam, Selangor, Malaysia
¬College of Law, Governance & International Studies, Universiti Utara Malaysia, 06010 Sintok, Kedah, Malaysia
Abstract
It is a challenge for sport tourism providers to organize the exceptional demand of physically-disabled individuals. Analyzing
the orientation of physically-disabled in sport tourism participation provides the basis for further theoretical recognition ofconstraints and negotiations in sport tourism in general, besides facilitating related providers and policy makers in understanding of strategies development to promote sporting events among individuals with disability. The objective of the current paper is answered based on survey research conducted in a representative sample of 312 physically-disabled Malaysian. According to the results, physically-disabled Malaysian struggle with a mix of structural constraints, interpersonalconstraints, intrapersonal constraints, and cultural constraints. Majority of them are structurally constrained in sporting event participation. Although transportation is the main constraint factor, participations are possible through adoption of interpersonal coordination strategies, skill acquisition strategies, time management strategies, and financial resources strategies
1. Introduction
The Malaysia Demographic Profile 2012 recorded the population of 29,179,952 people as in July, 2011. As publicized by United Nations, it is estimated that ten percent of any population are disabled with various forms of disability. This estimation concludes that there are about 2.9 million Malaysian suffer from various forms of disability but only 233,939 are registered with the Malaysia Social Welfare Department thus far. Annual increase in population reflects the physically intellectual occupying the largest percentage (37%) of the total population, followed by physically disabled (35%), hearing disabled (16%), visual impaired (11%) and others (1%). Survey managed by the national Organization on Disability (2004) relates that persons with disabilities experience 27% less pleasure with life compared to able-bodied persons. Although these feelings were the consequence of their impairments, persons with disabilities have the right to enjoy life.
Today, sport tourism is enjoying a rapid growth globally and persons with disabilities are becoming a growing category of tourist. Persons with disabilities live in societies designed primarily for the able-bodied and many of them are not given freedom regarding their leisure activities (McCormick, 2004) [1]. Just like the rest of the population, persons with disabilities need the excitement and pleasure that sport tourism can offer. When
given varied choices, persons with disabilities have stronger goals and insights especially with outdoor sports and leisure activities (Darcy, 1998) [2]. With awareness, technological progress and the help of volunteers, more sport event activities are becoming available for persons with disabilities. The benefits of sports involvement are the same for both disabled person and able bodied person. Additionally, involvement in sports motivates persons
with disabilities to regain their personality and to handle the stigma of a disabled body (Martin, Adams-Mushett, & Smith, 1995) [3]. But their efforts were usually hold back as they are exposed to various constraints throughout the process of sport engagement (McCormick, 2004) [1]. This unfortunate experience indirectly influence their choice of sports, restrain pursue in new sport activities, lessen satisfaction in sports, and restrain involvement in
sports. Since persons with disabilities experience a great challenge to pursue sport tourism compared to those able-bodied persons, there is a need to understand their experience. This present study explores specifically the orientation experienced by physically-disabled Malaysian in sports tourism. A physically disabled individual has a chronic either non-progressive or progressive physical impairment which has effect on one or more parts of the
body, including the central nervous system, spinal cord, peripheral nervous system, or peripheral structures (Miller, 1995) [4].
With better understanding of the orientation of physically-disabled Malaysian sports tourists, it is hope that this data could promote the theoretical perceptive of constraints and negotiations in sport tourism as a whole. Besides that, the information gathered may also facilitate positive social change directed towards improving the lives of physically-disabled individuals from diverse life situations. A better understanding of these issues could
lead to the provision of effective strategies in facilitating physically-disabled persons in maximizing their experience in sport tourism. To maximize understanding of tourism for sport tourists with disabilities, studies of their needs through destination experiences and provision of proper accommodation is important to tourism operators (Darcy, 2010) [5]. In addition, investigation from the aspects of demographic factor, such as age, ethnicity, and marital status could display the overall picture of the nation.
1.1. Review of literature
Globally, tourism is a well-known growing industry and people with disabilities are being identified as a growing group of consumers of sport tourism. Studies are rare in relation to tourism industry and individuals with disabilities (Bizjak, Knezevic, &Cvetreznik, 2011; Blichfeldt&Nicolaisen, 2011; Darcy, 2011) [6][7][8], especially in sport tourism. Investigation of previous studies on individuals with physical disability in Asia shows that most research are related to leisure travel participation (Tsai, 2008) [9], the effect of hotel room
environments towards the lodging behavior of the lower-limb disabled (Lu & Huang, 2008) [10], leisure attitudes and leisure education of the physically disabled (Chen, 2005) [11], and perception of the physically disabled towards recreational sports (Jiang, 2004) [12]. Previous research showed that many individuals with disabilities tend to assume that sport tourism should be ignored as it needs a combination of physical, mental, and social capability which they have problem in controlling (Yau, McKercher, & Packer, 2004) [13]. As so, individuals
with disabilities are less interested to involve in the tourism activities compared to those of able-bodied (Pagán, 2012) [14]. Nevertheless, individuals with disabilities are eligible to, and do want to experience sport tourism activities.
Sport related activities are commonly identified as leisure time activities. Individuals join sport related activities as part of tourism. Sport provides a number of physical and psychological benefits to individuals with disabilities such as social mobility (French &Hainsworth, 2001; Page, O’Connor, & Peterson, 2001) [15][16], integrate people with disabilities into family and community activities (Page et al., 2001), improve quality of life,
self-confidence, self-esteem, and social acceptance (Blichfeldt&Nicolaisen, 2011; Pagán, 2012) [7][14]Specifically, participation in sports positively influenced individuals with disabilities on their general health, lifestyle, family life, and social life (Zabriskie, Lundberg, & Groff, 2005) [17]. Unfortunately, individuals with disabilities tend to live a sedentary lifestyle (Ayvazoglu, Ratliffe&Kozub, 2004) [18].
Individuals with disabilities often perceive more barriers than those able-bodied before and during sport tourism pursuits (Taylor &Józefowicz, 2012) [19]. As defined by World Health Organization (WHO) (2007) [20], disability is “an umbrella term, covering impairments, activity limitations, and participation restriction . . . thus disability is a complex phenomenon which reÀects an interaction between features of a person’s body and
features of the society in which he or she lives.” Disability arises when individuals experience functional constriction in their capabilities to perform physical activities, either during leisure hours or during tourism (Baldwin & Johnson, 2000; WHO, 1980) [21][22]. Burnett and Bender-Baker (2001) [23] define the disabled tourist as “an individual with a physical impairment that limits activities.” Their definition dictates the activities the disabled individual is able or unable of doing and their advice was that focus should be given to the relation between the disabled individual and the environment. Individuals with physical disabilities are likely to be
confronted by a variety of constraints that must be negotiated when pursuing sport tourism. Literatures on leisure have consistently emphasized that constraints are encountered hierarchically, moving from the intrapersonal level to the interpersonal level to the structural level (e.g., Crawford, Jackson, &Godbey 1991; Jackson, Crawford, &
Godbey, 1993; Jackson & Scott, 1999) [24][25][26]. However this linear model does not appear to apply on leisure participation experienced by individuals with physical disabilities as it is found to have ongoing, interrelated and nonlinear relationships (Daniels, Rodgers, & Wiggins, 2005; Heo, Lee, Lundberg, McCormick, & Chun, 2008) [27][28].
Sport tourists, especially those with disabilities often experienced barriers to sport tourism. Research revealed that most barriers experienced by individuals with disabilities are socially constructed (Darcy, 1998) [2]. Individuals with disabilities are most likely to perceive greater intrinsic, economic, environmental, and interactive constraints than able-bodied tourists (McKercher, Packer, Yau, & Lam, 2003) [29]. As revealed in most earlier literature, the primary

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประชุมนานาชาติสงขลานครินทร์ USM ในมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
กีฬาท่องเที่ยว: แนวของนักกีฬาคนพิการร่างกาย
KhorPoyHua¬, Irini Ibrahim¬ ริมโขง Chiu¬
ªFaculty กีฬานันทนาการวิทยาศาสตร์& UniversitiTeknologi (ลาเปอร์ลิส), โรงแรมมาราอาราอู 02600 ลาเปอร์ลิส มาเลเซีย
¬Faculty ของกฎหมาย โรงแรมมารา UniversitiTeknologi, 40450 ชาห์อลาม เซลังกอร์ มาเลเซีย
¬College ของกฎหมาย กำกับดูแลการ ศึกษานานาชาติ& ยูนิเวอซิตี้ใจมาเลเซีย ซินตอค 06010 เคดาห์ มาเลเซีย
นามธรรม
มันเป็นความท้าทายสำหรับผู้ให้บริการท่องเที่ยวกีฬาการจัดระเบียบความต้องการพิเศษของคนพิการทางร่างกายแต่ละบุคคล วิเคราะห์
การวางแนวของคนพิการทางร่างกายในกีฬา ท่องเที่ยวมีส่วนร่วมให้ข้อมูลพื้นฐานสำหรับเพิ่มเติมการรับรู้ทฤษฎี ofconstraints และเจรจาในกีฬาท่องเที่ยวทั่วไป นอกจากอำนวยความสะดวกผู้ให้บริการที่เกี่ยวข้องและผู้กำหนดนโยบายในการทำความเข้าใจในการพัฒนากลยุทธ์เพื่อส่งเสริมกิจกรรมกีฬาระหว่างบุคคลที่มีความพิการ วัตถุประสงค์ของกระดาษปัจจุบันจะตอบตามการวิจัยเชิงสำรวจดำเนินการในตัวอย่างพนักงานของ 312 คนพิการร่างกายมาเลเซีย ตามผลลัพธ์ ดิ้นรนมาเลเซียจริงปิดใช้งานข้อจำกัดโครงสร้าง interpersonalconstraints, intrapersonal จำกัด และข้อจำกัดของวัฒนธรรมผสม ส่วนใหญ่มี structurally จำกัดในการเข้าร่วมกิจกรรมการออกกำลังกาย แม้ว่าการขนส่งเป็นปัจจัยหลักข้อจำกัด participations เป็นไปได้ของกลยุทธ์การประสานงานมนุษยสัมพันธ์ ทักษะซื้อกลยุทธ์ กลยุทธ์การจัดการเวลา และกลยุทธ์ทางการเงินผ่าน
1 แนะนำ
มาเลเซียประชากรโปรไฟล์ 2012 บันทึกประชากร 29,179,952 คนในเดือนกรกฎาคม 2011 เป็น publicized โดยสหประชาชาติ มันเป็นประมาณว่า ร้อยละ 10 ของประชากรใด ๆ ถูกปิดใช้งาน ด้วยรูปแบบต่าง ๆ ของความพิการ ประมาณนี้สรุปว่า มีประมาณ 2.9 ล้านมาเลเซียประสบความพิการในรูปแบบต่าง ๆ แต่เพียง 233939 จะลงทะเบียนกับกรมสวัสดิการสังคมมาเลเซียฉะนี้ ประจำปีเพิ่มขึ้นในประชากรที่สะท้อนให้เห็นถึงปัญญาจริงมีเปอร์เซ็นต์มากที่สุด (37%) ของประชากรทั้งหมด ตามด้วยร่างกายพิการ (35%), ฟังปิด (16%), ความบกพร่องทางด้านภาพ (11%) และอื่น ๆ (1%) สำรวจบริหารจัดการ โดยองค์กรแห่งชาติบนพิการ (2004) เกี่ยวข้องกับการที่ คนพิการประสบ 27% น้อยกว่าความสุขกับชีวิตเมื่อเทียบกับคน able-bodied แม้ว่าความรู้สึกเหล่านี้ได้สัจจะของตนไหวสามารถ คนพิการมีสิทธิที่จะสนุกกับชีวิต
วันนี้ กีฬาท่องเที่ยวจะเพลิดเพลินกับการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วทั่วโลก และคนพิการจะเป็น ประเภทเจริญเติบโตของนักท่องเที่ยว คนพิการอยู่ในสังคมมาเป็นหลักสำหรับการ able-bodied และมากของพวกเขาไม่ได้รับอิสระเกี่ยวกับกิจกรรมยามว่างของพวกเขา (แมคคอร์มิค 2004) [1] เช่นเดียวกับส่วนเหลือของประชากร คนพิการต้องการความตื่นเต้นและความสุขที่กีฬาท่องเที่ยวสามารถนำเสนอ เมื่อ
ให้เลือกหลากหลาย ผู้พิการมีเป้าหมายแข็งแกร่งและความเข้าใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับกีฬากลางแจ้งและกิจกรรม (Darcy, 1998) [2] ความรู้ ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี และความช่วยเหลือของอาสาสมัคร กิจกรรมเหตุการณ์กีฬาเพิ่มเติมกลายเป็นมีคนพิการ ประโยชน์ของการมีส่วนร่วมในการกีฬาเหมือนกันสำหรับคนพิการและบุคคลสามารถ bodied นอกจากนี้ มีส่วนร่วมในการกีฬาแรงบันดาลใจคน
ทุพพลภาพ เพื่อให้บุคลิกภาพของพวกเขา และจัดการภาพดอกไม้ของร่างกายที่พิการ (มาร์ติน Adams-Mushett &สมิธ 1995) [3] แต่ความพยายามของพวกเขาก็มักจะถือกลับเป็นพวกเขากำลังเผชิญกับข้อจำกัดต่าง ๆ ตลอดกระบวนการของการกีฬาหมั้น (แมคคอร์มิค 2004) [1] ประสบการณ์นี้โชคร้ายทางอ้อมมีอิทธิพลต่อนักกีฬาหลากหลาย ห้ามดำเนินการในกิจกรรมกีฬาใหม่ ลดความพึงพอใจในกีฬา และยับยั้งใน
กีฬา เนื่องจากคนพิการประสบการณ์ท้าทายสำหรับดำเนินการท่องเที่ยวกีฬาเปรียบเทียบกับบุคคล able-bodied มีจะเข้าใจประสบการณ์ของพวกเขา การศึกษาปัจจุบันนี้สำรวจโดยเฉพาะแนวที่มีประสบการณ์ โดยทางกายภาพผู้พิการมาเลเซียท่องเที่ยวกีฬา บุคคลที่ร่างกายมีการเรื้อรังอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ใช่ก้าวหน้า หรือผลทางกายภาพแบบก้าวหน้าซึ่งมีผลอย่าง น้อยหนึ่งส่วนของ
ร่างกาย รวมทั้งระบบประสาทส่วนกลาง สันหลัง ระบบประสาทรอบนอก หรืออุปกรณ์ต่อพ่วงโครงสร้าง (มิลเลอร์ 1995) [4] .
ดีเข้าใจในการวางแนวของมาเลเซียคนพิการร่างกายกีฬานักท่องเที่ยว ก็หวังว่า ข้อมูลนี้จะส่งเสริมการทฤษฎีตาต่ำข้อจำกัดและการเจรจาในการท่องเที่ยวกีฬาทั้งหมด นอกจากนั้น ข้อมูลที่รวบรวมอาจยังช่วยสนับสนุนสังคมเปลี่ยนแปลงโดยตรงต่อการพัฒนาชีวิตของบุคคลจริงผู้พิการจากชีวิตหลากหลายสถานการณ์ การเข้าใจปัญหาเหล่านี้ได้
ทำให้บทบัญญัติของกลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพในการอำนวยความสะดวกคนคนพิการทางร่างกายในการเพิ่มประสบการณ์ในการท่องเที่ยวกีฬา เพื่อเพิ่มความเข้าใจการท่องเที่ยวสำหรับนักกีฬาพิการ ศึกษาความต้องการของพวกเขาผ่านประสบการณ์ปลายทางและสำรองที่พักที่เหมาะสมมีความสำคัญต่อผู้ประกอบการท่องเที่ยว (Darcy, 2010) [5] นอกจากนี้ ตรวจสอบลักษณะของปัจจัยทางประชากร อายุ เชื้อชาติ และสถานภาพสมรสสามารถแสดงภาพรวมของประเทศ
1.1 ได้ ทบทวนวรรณกรรม
ทั่วโลก ท่องเที่ยวเป็นอุตสาหกรรมเติบโตรู้จัก และทุพพลภาพการระบุเป็นกลุ่มของผู้บริโภคการท่องเที่ยวกีฬาเติบโต ศึกษามีเกี่ยวกับอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวและบุคคลทุพพลภาพ (Bizjak, Knezevic, &Cvetreznik, 2011 Blichfeldt&Nicolaisen, 2011 Darcy, 2011) [6] [7] [8], โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกีฬาท่องเที่ยว การตรวจสอบบุคคลที่มีความพิการทางกายภาพในเอเชียศึกษาก่อนหน้านี้แสดงว่า งานวิจัยส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการร่วมเดินทางพักผ่อน (Tsai, 2008) [9], ผลของห้อง
สภาพแวดล้อมต่อพฤติกรรมพักของขาล่างที่ปิดใช้งาน (Lu &หวง 2008) [10], ผ่อนทัศนคติและการศึกษาการพักผ่อนของร่างกาย (Chen, 2005) [11], และการรับรู้ของร่างกายต่อกีฬานันทนาการ (เจียง 2004) [12] งานวิจัยก่อนหน้านี้พบว่า หลายคนพิการมักจะ สมมติว่า ควรละเว้นการท่องเที่ยวกีฬาต้องใช้ความสามารถทางกายภาพ จิตใจ และสังคมที่มีปัญหาในการควบคุม (เยา McKercher &ห่อของ 2004) [13] เป็นรายบุคคลดังนั้น
ทุพพลภาพจะไม่สนใจเกี่ยวข้องกับกิจกรรมการท่องเที่ยวเปรียบเทียบ able-bodied (Pagán, 2012) [14] อย่างไรก็ตาม บุคคลทุพพลภาพสิทธิ และสัมผัสกิจกรรมท่องเที่ยวกีฬาการ
กีฬาที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมทั่วเป็นเวลากิจกรรม กีฬารวมบุคคลที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมที่เป็นส่วนหนึ่งของการท่องเที่ยว กีฬาให้จำนวนผลประโยชน์ทางกายภาพ และจิตใจบุคคลทุพพลภาพเช่นเคลื่อนไหวทางสังคม (ฝรั่งเศส &Hainsworth, 2001 หน้า โอ & Peterson, 2001) [15] [16], รวมคนพิการในครอบครัวและชุมชนกิจกรรม (หน้า et al., 2001) ปรับปรุงคุณภาพชีวิต,
นิสัย นับถือตนเอง และยอมรับทางสังคม (Blichfeldt&Nicolaisen, 2011 Pagán, 2012) [7] [14] โดยเฉพาะ การมีส่วนร่วมในกีฬาบวกอิทธิพลบุคคลทุพพลภาพของสุขภาพทั่วไป ชีวิต ครอบครัว และชีวิตสังคม (Zabriskie, Lundberg &กรอฟฟ์ 2005) [17] อับ บุคคลที่ มีความพิการมักจะ อาศัยชีวิตแย่ ๆ (Ayvazoglu, Ratliffe&Kozub, 2004) [18]
บุคคลทุพพลภาพสังเกตอุปสรรคมากขึ้นกว่าที่ able-bodied ให้บ่อย ๆ ก่อน และ ระหว่างชั้นท่องเที่ยวกีฬา (Taylor &Józefowicz, 2012) [19] ตามที่กำหนดไว้โดยโลกสุขภาพองค์กร () (2007) [20], พิการเป็น "การร่ม ไหวสามารถ กิจกรรมจำกัด และข้อจำกัดในการมีส่วนร่วม... เป็นปรากฏการณ์ที่ซับซ้อน reÀects ใดที่ปฏิสัมพันธ์ระหว่างคุณลักษณะของบุคคลร่างกายจึงพิการ และ
คุณลักษณะของสังคมชีวิตเขาหรือเธอ " ความพิการที่เกิดขึ้นเมื่อบุคคลมีประสบการณ์ทำงานเชื่อมในความสามารถในการทำกิจกรรมทางกายภาพ ใน ช่วงเวลาพักผ่อน หรือใน ระหว่างการท่องเที่ยว (บอลด์วิน& Johnson, 2000 , 1980) [21] [22] Burnett และ Bender เบเกอร์ (2001) [23] กำหนดการท่องเที่ยวผู้พิการเป็น "บุคคลมีผลทางกายภาพที่จำกัดกิจกรรมการ" คำนิยามของบอกกิจกรรมบุคคลพิการสามารถ หรือไม่สามารถทำและคำแนะนำของพวกเขาถูกโฟกัสที่ควรให้ตามความสัมพันธ์ระหว่างคนพิการแต่ละบุคคลและสิ่งแวดล้อม บุคคลที่ มีความพิการทางกายภาพมักจะ
เผชิญ ด้วยความหลากหลายของข้อจำกัดที่ต้องเจรจาต่อรองเมื่อใฝ่หากีฬาท่องเที่ยว Literatures ผ่อนได้เน้นว่า ข้อจำกัดที่พบชั้น ย้ายจากระดับ intrapersonal ระดับมนุษยสัมพันธ์ระดับโครงสร้าง (เช่น ครอฟอร์ด Jackson, 1991; &Godbey อย่างต่อเนื่อง Jackson ครอฟอร์ด &
Godbey, 1993 Jackson &สก็อต 1999) [24] [25] [26] อย่างไรก็ตาม แบบจำลองเชิงเส้นนี้ไม่ ใช้เข้ามีส่วนร่วมที่มีประสบการณ์จากบุคคลที่มีความพิการทางกายภาพ ตามที่พบมีความสัมพันธ์ต่อเนื่อง เชื่อม และไม่เชิงเส้น (แดเนียล ร็อดเจอร์ส & Wiggins, 2005 เฮา ลี Lundberg แมคคอร์มิค &ชุน 2008) [27] [28] .
นักท่องเที่ยว กีฬา โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่ มีความพิการมักจะพบอุปสรรคการกีฬาท่องเที่ยว เปิดเผยงานวิจัยอุปสรรคส่วนใหญ่ที่มีประสบการณ์ โดยบุคคลทุพพลภาพสังคมสร้างขึ้น (Darcy, 1998) [2] บุคคลทุพพลภาพมักสังเกตจำกัด intrinsic เศรษฐกิจ สิ่งแวดล้อม และการโต้ตอบมากขึ้นกว่านักท่องเที่ยว able-bodied (McKercher ห่อของ เยา &ลำ 2003) [29] เปิดเผยส่วนใหญ่ก่อนหน้านี้วรรณกรรม หลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

psu-usm จัดการประชุมวิชาการระดับนานาชาติด้านมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
สังคมการท่องเที่ยวกีฬา : กีฬาคนพิการทางกายของนักท่องเที่ยวแนว
khorpoyhua ¬ไอรินิ , อิบราฮิม ¬ลิมโขงชิว¬
ªคณะกีฬานันทนาการ&วิทยาศาสตร์ universititeknologi มาร ( เปอร์ลิส ) , อาเรา 02600 เปอร์ลิส ประเทศมาเลเซีย ,
¬คณะนิติศาสตร์ universititeknologi มาร่า 40450 Shah Alam , สลังงอร์ , มาเลเซีย
¬วิทยาลัยกฎหมายธรรมาภิบาล&นานาชาติศึกษา มหาวิทยาลัย Utara มาเลเซีย 06010 sintok เคดาห์ มาเลเซีย

มันเป็นนามธรรมเป็นความท้าทายสำหรับกีฬาท่องเที่ยวผู้ให้บริการเพื่อจัดระเบียบความต้องการพิเศษของบุคคลที่พิการทางร่างกาย . วิเคราะห์
การพิการทางร่างกายในการมีส่วนร่วมในการท่องเที่ยวกีฬาเป็นพื้นฐานสำหรับทฤษฎีการรับรู้เพิ่มเติม ofconstraints การเจรจาในการท่องเที่ยวและกีฬาทั่วไป นอกจากการบริการและนโยบายที่เกี่ยวข้องในความเข้าใจของการพัฒนากลยุทธ์ในการส่งเสริมกิจกรรมกีฬาระหว่างบุคคลที่มีความพิการวัตถุประสงค์ของกระดาษในปัจจุบันตอบบนพื้นฐานของการสำรวจวิจัยในตัวอย่างที่เป็นตัวแทนของพวกพิการทางร่างกายของมาเลเซีย จากผลทุพพลภาพมาเลเซียต่อสู้กับผสมของข้อจำกัดของโครงสร้าง interpersonalconstraints intrapersonal ข้อจำกัดและเงื่อนไขทางวัฒนธรรมส่วนใหญ่ของพวกเขามีโครงสร้างข้อ จำกัด ในการแข่งขันกีฬา การมีส่วนร่วม ถึงแม้ว่าการขนส่งปัจจัยข้อจำกัดหลักที่เป็นไปได้ผ่านการยอมรับของกลยุทธ์การประสานงานระหว่างบุคคล กลยุทธ์การซื้อทักษะ กลยุทธ์การจัดการเวลาและทรัพยากรทางการเงินกลยุทธ์
1 บทนำ
มาเลเซีย 2012 บันทึกโปรไฟล์ประชากรประชากรของ 29179952 คนในกรกฎาคม 2011 ที่เผยแพร่โดยมติ มันคือประมาณว่าร้อยละ 10 ของประชากร มีรูปแบบต่าง ๆของคนพิการที่มีความพิการ ประมาณนี้ พบว่ามีประมาณ 2.9 ล้านบาท มาเลเซียประสบจากรูปแบบต่างๆของความพิการแต่ 233 ,939 ลงทะเบียนกับมาเลเซีย สวัสดิการสังคม กรมจึงห่างไกล การเพิ่มขึ้นของประชากรประจำปีสะท้อนทางกายภาพทางปัญญามีเปอร์เซ็นต์ที่ใหญ่ที่สุด ( 37% ) ของประชากรทั้งหมด รองลงมา คือ พิการทางร่างกาย ( 35% ) , หูพิการ ( 16% ) , ภาพที่บกพร่อง ( 11% ) และอื่น ๆ ( ร้อยละ 1 )การสำรวจการจัดการโดยองค์กรแห่งชาติพิการ ( 2004 ) ที่เกี่ยวข้องกับบุคคลที่มีความสุขคนพิการประสบการณ์ 27 % น้อยกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับวิธีชีวิตคน ถึงแม้ว่าความรู้สึกเหล่านี้เป็นผลมาจากความบกพร่องของตน คนพิการมีสิทธิที่จะเพลิดเพลินไปกับชีวิต .
วันนี้ท่องเที่ยว กีฬา เพลิดเพลินกับการเติบโตอย่างรวดเร็วทั่วโลก และคนพิการ จะเป็นประเภทที่เพิ่มขึ้นของนักท่องเที่ยว คนพิการอยู่ในสังคมที่ออกแบบมาสำหรับฉกรรจ์และมากของพวกเขาจะไม่ได้รับอิสรภาพเกี่ยวกับกิจกรรมยามว่าง ( McCormick , 2004 ) [ 1 ] เช่นเดียวกับส่วนที่เหลือของประชากรคนพิการต้องการความตื่นเต้นและความสุขที่ท่องเที่ยว กีฬา สามารถเสนอ เมื่อ
ให้ตัวเลือกหลากหลาย , คนพิการมีเป้าหมายที่แข็งแกร่งและข้อมูลเชิงลึก โดยเฉพาะกลางแจ้ง กีฬาและกิจกรรมสันทนาการ ( ดาร์ซี่ , 1998 ) [ 2 ] กับความรู้ ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี และช่วยงานเพิ่มเติม งานกีฬา กิจกรรมต่างๆจะกลายเป็นพร้อมใช้งานสำหรับคนพิการประโยชน์ของการมีส่วนร่วมกีฬาจะเหมือนกันสำหรับทั้งสอง คนพิการสามารถฉกรรจ์และบุคคล นอกจากนี้ การมีส่วนร่วมใน กีฬา จูงใจคน
พิการอีกบุคลิกของพวกเขาและจัดการกับความอัปยศของร่างกายพิการ ( มาร์ติน อดัมส์ mushett & , สมิธ , 1995 ) [ 3 ]แต่ความพยายามของพวกเขามักจะกลับมาที่พวกเขาจะสัมผัสกับข้อจำกัดต่าง ๆตลอดทั้งกระบวนการของงานกีฬา ( McCormick , 2004 ) [ 1 ] ประสบการณ์ที่โชคร้ายนี้เกิดจากอิทธิพลการเลือกกีฬา ระงับคดีในกิจกรรมกีฬาใหม่ ลดความพึงพอใจในกีฬา และยับยั้งการมีส่วนร่วมใน
กีฬาตั้งแต่คนพิการประสบการณ์ความท้าทายมากที่ไล่ ท่องเที่ยว กีฬา เมื่อเทียบกับผู้ที่แข็งแรงคน มีความต้องการที่จะเข้าใจประสบการณ์ของพวกเขา การศึกษานี้ศึกษาเฉพาะการปฐมนิเทศที่มีผู้พิการทางมาเลเซียในการท่องเที่ยวกีฬาบุคคลพิการทางร่างกายมีเรื้อรังให้ไม่ก้าวหน้า หรือก้าวหน้าการด้อยค่าทางกายภาพที่มีผลในหนึ่งหรือหลายส่วนของร่างกายรวมทั้ง
, ระบบประสาทส่วนกลางและไขสันหลัง ระบบประสาท หรือโครงสร้างของอุปกรณ์ต่อพ่วง ( มิลเลอร์ , 1995 ) [ 4 ] .
ด้วยความเข้าใจที่ดีขึ้นของการพิการทางร่างกายกีฬาของมาเลเซีย นักท่องเที่ยวก็หวังว่าข้อมูลนี้จะช่วยส่งเสริมการรับรู้ปัญหาและทฤษฎีในการเจรจาต่อรอง ท่องเที่ยว กีฬา ที่เป็นทั้ง นอกจากนี้ ข้อมูลที่รวบรวมจะช่วยเปลี่ยนแปลงสังคมเชิงบวกโดยตรงต่อการปรับปรุงชีวิตของบุคคลพิการทางร่างกายจากสถานการณ์ชีวิตที่หลากหลาย ความเข้าใจที่ดีขึ้นของปัญหาเหล่านี้อาจ
นำกลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพการส่งเสริมคนพิการในร่างกาย เพิ่มประสบการณ์ในการท่องเที่ยวกีฬา เพื่อเพิ่มความเข้าใจของการท่องเที่ยวสำหรับนักท่องเที่ยวกีฬาคนพิการ การศึกษาความต้องการของพวกเขาผ่านประสบการณ์ปลายทางและการจัดที่พักที่เหมาะสมเป็นสิ่งสำคัญที่ผู้ประกอบการท่องเที่ยว ( ดาร์ซี่ , 2010 ) [ 5 ] นอกจากนี้การตรวจสอบจากปัจจัยด้านประชากร เช่น อายุ เชื้อชาติ และสถานภาพสามารถแสดงภาพโดยรวมของประเทศ
1.1 . การทบทวนวรรณกรรม
ทั่วโลก , การท่องเที่ยวเป็นอุตสาหกรรมที่เติบโตและคนพิการที่ถูกระบุว่าเป็นกลุ่ม การเติบโตของผู้บริโภคของการท่องเที่ยวกีฬาการศึกษาหายากในความสัมพันธ์กับอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว และบุคคลพิการ ( bizjak knezevic & cvetreznik , , , 2011 ; blichfeldt & nicolaisen 2011 ; ดาร์ซี่ , 2011 ) [ 6 ] [ 7 ] [ 8 ] โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการท่องเที่ยวกีฬา การศึกษาการศึกษาในบุคคลที่มีความพิการทางร่างกายในเอเชียพบว่างานวิจัยส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวพักผ่อน ( Tsai , 2551 ) [ 9 ]ผลกระทบของสภาพแวดล้อมที่มีต่อห้อง
โรงแรมที่พฤติกรรมของแขนขาพิการ ( ลู่& Huang , 2551 ) [ 10 ] ว่างทัศนคติและสันทนาการการศึกษาของคนพิการทางกาย ( Chen , 2005 ) [ 11 ] และการรับรู้ของคนพิการทางกายที่มีต่อกีฬานันทนาการ ( เจียง , 2004 ) [ 12 ]งานวิจัยก่อนหน้านี้พบว่า หลายคนพิการมักจะสันนิษฐานว่า การท่องเที่ยว กีฬา ควรละเว้น ตามที่มันต้องการ การรวมกันของร่างกาย จิตใจ และสังคม ความสามารถที่พวกเขามีปัญหาในการควบคุม ( เหยา mckercher & , , บรรจุหีบห่อ , 2004 ) [ 13 ] ดังนั้น บุคคล
กับคนพิการสนใจน้อยที่จะมีส่วนร่วมในกิจกรรมการท่องเที่ยว เมื่อเทียบกับผู้ที่แข็งแรง ( Pag . kgm ( 2012 ) [ 14 ] อย่างไรก็ตาม บุคคลพิการ มีสิทธิ และ ต้องการประสบการณ์ กิจกรรมการท่องเที่ยวกีฬา กีฬากิจกรรมที่เกี่ยวข้องโดยทั่วไป
ระบุเป็นกิจกรรมยามว่าง บุคคลที่เข้าร่วมกีฬากิจกรรมที่เกี่ยวข้องเป็นส่วนหนึ่งของการท่องเที่ยวกีฬาแสดงหมายเลขของทั้งร่างกาย และจิตใจต่อบุคคลที่มีความพิการ เช่น การเคลื่อนไหวทางสังคม ( ฝรั่งเศส& hainsworth , 2001 ; หน้า , โอคอนเนอร์ , & Peterson , 2001 ) [ 15 ] [ 16 ] รวมคนพิการในครอบครัวและชุมชน กิจกรรมต่างๆ ( หน้า et al . , 2001 ) , ปรับปรุงคุณภาพของชีวิต
ความมั่นใจในตนเอง , ความนับถือตนเองและการยอมรับทางสังคม ( blichfeldt & nicolaisen 2011 ;Pag . kgm ( 2012 ) [ 7 ] [ 14 ] โดยเฉพาะ การมีส่วนร่วมใน กีฬา บวกต่อบุคคลที่มีความพิการด้านสุขภาพ ทั่วไป ชีวิต ชีวิตครอบครัว และชีวิตทางสังคม ( ซาบริสกี้ , Lundberg &กรอฟ , 2548 ) [ 17 ] ขออภัย , บุคคลพิการมีแนวโน้มที่จะอาศัยอยู่วิถีชีวิตอยู่ประจำ ( ayvazoglu ratliffe & , kozub , 2004 )
[ 18 ]บุคคลที่มีความพิการมักจะรับรู้อุปสรรคมากกว่าฉกรรจ์ก่อนและระหว่างกีฬาการท่องเที่ยว pursuits ( Taylor & J ó zefowicz 2012 ) [ 19 ] กําหนดโดยองค์การอนามัยโลก ( WHO ) ( 2007 ) [ 20 ] พิการ " เป็นคำที่ร่มที่ครอบคลุมขึ้น ข้อจำกัด กิจกรรม และการมีส่วนร่วม . . . . . . .ดังนั้นคนพิการเป็นปรากฏการณ์ที่ซับซ้อนซึ่งจะÀผลปฏิสัมพันธ์ระหว่างคุณลักษณะของร่างกายของบุคคลและ
ลักษณะของสังคมที่เขาหรือเธอชีวิต . " ความพิการที่เกิดขึ้นเมื่อบุคคลที่มีประสบการณ์การการทำงานในความสามารถของพวกเขาที่จะดำเนินการกิจกรรมทางกายภาพทั้งในเวลาว่าง หรือในระหว่างการท่องเที่ยว ( Baldwin &จอห์นสัน , 2000 ; ที่ 1980 ) [ 21 ] [ 22 ]เบอร์เนต และดัด เบเกอร์ ( 2001 ) [ 23 ] กำหนดนักท่องเที่ยวพิการเป็น " บุคคลกับการด้อยค่าทางกายภาพที่ จำกัด จัดกิจกรรม " นิยามของพวกเขาซึ่งกิจกรรมบุคคลพิการสามารถหรือไม่สามารถทำและคำแนะนำของพวกเขาที่ควรจะโฟกัสให้กับความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลพิการและสภาพแวดล้อมบุคคลที่มีความบกพร่องทางร่างกายมีแนวโน้มที่จะเผชิญกับความหลากหลายของ
ข้อจำกัดที่ต้องเจรจาเมื่อการใฝ่หาการท่องเที่ยวกีฬา วรรณกรรมในการพักผ่อนมาอย่างต่อเนื่อง เน้นว่า ข้อจำกัดที่ถูกพบ สาธารณูปการ ย้ายจากระดับการเรียนในระดับบุคคล ในระดับโครงสร้าง เช่น ครอฟอร์ด , แจ็คสัน , & godbey 1991 ; ไมเคิล ครอฟอร์ด&
godbey , 1993 ; แจ็คสัน&สก็อต , 1999 ) [ 24 ] [ 25 ] [ 26 ] แต่รุ่นนี้เป็นเส้นตรงไม่ปรากฏที่จะใช้ในการเข้าร่วมการใช้เวลาว่างที่มีประสบการณ์โดยบุคคลที่มีความบกพร่องทางร่างกาย เช่น พบมีอย่างต่อเนื่อง และความสัมพันธ์เชิงปฏิสัมพันธ์ ( แดเนี่ยล โรจ& , วิกกินส์ , 2005 ; โฮ , ลี , Lundberg แมคคอร์มิค & , ชุน , 2008 ) [ 27 ] [ 28 ] .
นักท่องเที่ยวกีฬาโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีความพิการมักประสบอุปสรรคในการท่องเที่ยวกีฬา วิจัยพบว่า ส่วนใหญ่อุปสรรคที่มีประสบการณ์โดยบุคคลที่มีความพิการจะสร้างสังคม ( ดาร์ซี่ , 1998 ) [ 2 ] บุคคลที่มีความพิการส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะรู้สึกมากขึ้นภายใน เศรษฐกิจ สิ่งแวดล้อม และข้อจำกัดต่างๆ โต้ตอบกว่านักท่องเที่ยวฉกรรจ์ ( mckercher บรรจุหีบห่อเหยา , & , แหลม2003 ) [ 29 ] เปิดเผยว่าในส่วนก่อนหน้านี้วรรณกรรมปฐมภูมิ