In the early days of pedestrian mic

In the early days of pedestrian micro-simulation, the flow of the individuals did not look natural to an observer;
the movements were very jumpy and did not appear to replicate the expected flows of pedestrians that are observed
in crowds. To overcome this jumpiness, modelers introduced coherent and smoothing functions. The two most
famous of these are Reynold’s Boids model (Reynolds (1987)) and the Social Forces of Helbing and Molnar (1995).
Both of these approaches average out the potential influences on a simulated individual’s heading and produce an
aesthetically pleasing visualization of the flow of pedestrian movement. One reason for the improved results is that
all of the simulated pedestrians tend to have the same directional goals; that is, they are homogeneous. What if the
simulated pedestrians were heterogeneous and had different heading objectives like maintaining cohesion within
their own individual groups as well?
In this study, the authors use Repast Simphony to build an agent-based model (ABM) that incorporates group
cohesion forces into this type of pedestrian egress scenario. The pedestrian agents have two goals: (1) exit the venue
and (2) maintain a level of cohesion within their group. The study compares two approaches to updating agent
headings while incorporating these two goals. The first approach uses the weighted averaging approach of social
forces (Helbing and Molnar (1995)). The second approach considers a discrete stochastic selection approach
between the two goals, which is updated at each time-step. The results from this approach were quite surprising. The
paper also considers the impact of the level of group cohesion.
Several other researchers have looked at the effects of group dynamics on simulated pedestrian egress (Vizzari et
al. (2013), Wijermans et al. (2013), Pluchino et al. (2014)). However, other studies used a weighted average heading
approach to dealing with multiple individual pedestrian objectives. We believe that this is the first paper that takes a
step-back from the currently accepted approach of weighted averaging headings to consider ways to overcome its
limitations. The approach to group dynamics, outlined in this paper, is a simple one for this simple purpose; for a
more detailed approach to pedestrian group dynamics, please see Elzie et al. (2014).
The next section discusses the scenario and the model design. This is followed by a discussion on the simulation
results. Finally, conclusions are given.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในยุคแรกของเชิญไมโครจำลอง ลำดับของบุคคลได้ไม่ดูเป็นธรรมชาติเพื่อนักการความเคลื่อนไหวน่ากลัวมาก และไม่ปรากฏการ จำลองขั้นตอนการคาดการณ์ของโชคดีที่พบในฝูงชน จะเอาชนะนี้ jumpiness โมเดลนำผืน และ coherent สองมีชื่อเสียงเหล่านี้เป็นของ Reynold รุ่น Boids (เรย์โนลด์ส (1987)) และกองกำลังทางสังคม Helbing และ Molnar (1995)ทั้งสองวิธีนี้เฉลี่ยหมดอิทธิพลไปในส่วนหัวของแต่ละคนเลียนแบบและการผลิตการภาพแสดงการไหลของความเคลื่อนไหวของคนเดินเท้าอย่างพอใจ เหตุผลหนึ่งสำหรับผลลัพธ์ดีขึ้นคือโชคดีจำลองทั้งหมดมักจะมีเป้าหมายทิศทางเดียวกัน นั่นคือ พวกเขาจะเหมือน ถ้าการโชคดีเลียนแบบก็แตกต่างกัน และมีวัตถุประสงค์ของหัวข้อต่าง ๆ เช่นรักษาสามัคคีภายในตนเองแต่ละกลุ่มเช่นในการศึกษานี้ ผู้เขียนใช้ Repast Simphony เพื่อสร้างการใช้ตัวแทนรุ่นชได้) ซึ่งประกอบด้วยกลุ่มกองทัพสามัคคีการสถานการณ์จำลอง egress เชิญ ตัวแทนคนเดินเท้าได้สองประตู: (1) ออกจากสถานและ (2) รักษาระดับของสามัคคีภายในกลุ่มของพวกเขา การศึกษาเปรียบเทียบสองวิธีในการปรับปรุงตัวแทนหัวข้อในขณะที่เป้าหมายเหล่านี้สองเพจ วิธีแรกใช้วิธี averaging ถ่วงน้ำหนักของสังคมกองกำลัง (Helbing และ Molnar (1995)) วิธีที่สองพิจารณาวิธีการเลือกแบบเฟ้นสุ่มไม่ต่อเนื่องระหว่างเป้าหมายที่สอง ที่อยู่ที่เวลาแต่ละขั้นตอน ผลลัพธ์จากวิธีนี้ก็ค่อนข้างน่าแปลกใจ ที่กระดาษยังพิจารณาผลกระทบของระดับของกลุ่มสามัคคีนักวิจัยอื่น ๆ หลายได้มองผลของ dynamics กลุ่มเชิญ egress จำลอง (Vizzari etal. (2013), Wijermans et al. (2013), Pluchino et al. (2014)) อย่างไรก็ตาม การศึกษาอื่น ๆ ใช้หัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักวิธีการจัดการกับวัตถุประสงค์การเชิญที่ละหลาย เราเชื่อว่า นี้คือกระดาษครั้งแรกที่ใช้เป็นขั้นตอนหลังจากวิธียอมรับในปัจจุบันของหัวหาค่าเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักในการพิจารณาวิธีการที่จะเอาชนะมันข้อจำกัดใด ๆ วิธีการกลุ่ม dynamics ระบุไว้ในเอกสารนี้ เป็นหนึ่งเรื่องสำหรับวัตถุประสงค์นี้ได้ สำหรับการเชิญกลุ่ม dynamics วิธีการรายละเอียดเพิ่มเติมโปรดดู Elzie et al. (2014)ส่วนถัดไปอธิบายสถานการณ์และออกแบบ นี้ตาม ด้วยการสนทนาในการจำลองผลลัพธ์ที่ สุดท้าย บทสรุปจะได้รับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในวันแรกของคนเดินเท้าไมโครจำลองการไหลของบุคคลที่ไม่ได้ดูเป็นธรรมชาติเพื่อสังเกตการณ์; เคลื่อนไหวได้น่ากลัวมากและไม่ปรากฏที่จะทำซ้ำคาดว่ากระแสของคนเดินเท้าที่มีการตั้งข้อสังเกตในฝูงชน เพื่อเอาชนะ jumpiness นี้สร้างแบบจำลองที่นำมาเชื่อมโยงกันและฟังก์ชั่นการปรับให้เรียบ ทั้งสองส่วนใหญ่ที่มีชื่อเสียงของเหล่านี้เป็นรูปแบบ boids Reynold ของ (นาดส์ (1987)) และกองกำลังทางสังคมของ Helbing และโมลนาร์ (1995). ทั้งสองวิธีการเหล่านี้เฉลี่ยจากอิทธิพลที่อาจเกิดขึ้นในหัวของแต่ละบุคคลจำลองและสร้างการแสดงที่ชื่นชอบความสุนทรีย์ของการไหลของการเคลื่อนไหวของคนเดินเท้า เหตุผลหนึ่งที่ทำให้ผลที่ดีขึ้นคือการที่ทุกคนเดินเท้าจำลองมีแนวโน้มที่จะมีเป้าหมายทิศทางเดียวกัน นั่นคือพวกเขามีความเป็นเนื้อเดียวกัน เกิดอะไรขึ้นถ้าคนเดินเท้าจำลองมีความแตกต่างและมีวัตถุประสงค์ในหัวข้อที่แตกต่างกันเช่นการรักษาการทำงานร่วมกันภายในกลุ่มของตนเองเช่นกัน? ในการศึกษาครั้งนี้ผู้เขียนใช้มื้ออาหาร Simphony ที่จะสร้างรูปแบบตัวแทนตาม (ABM) ที่ประกอบด้วยกลุ่มกองกำลังทำงานร่วมกันลงในประเภทนี้ สถานการณ์ของคนเดินเท้าออกไปข้างนอก ตัวแทนคนเดินเท้ามีสองเป้าหมาย (1) ออกจากสถานที่จัดงานและ(2) รักษาระดับของการทำงานร่วมกันภายในกลุ่มของพวกเขา การศึกษาเปรียบเทียบสองวิธีการปรับปรุงตัวแทนหัวในขณะที่ผสมผสานทั้งสองเป้าหมาย วิธีแรกใช้วิธีเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักของสังคมกองกำลัง (Helbing และโมลนาร์ (1995)) แนวทางที่สองจะพิจารณาวิธีการสุ่มเลือกที่ไม่ต่อเนื่องระหว่างสองเป้าหมายที่มีการปรับปรุงในแต่ละช่วงเวลาขั้นตอน ผลจากวิธีการนี้ค่อนข้างน่าแปลกใจ กระดาษยังพิจารณาถึงผลกระทบของระดับของการทำงานร่วมกันกลุ่ม. นักวิจัยอื่น ๆ หลายคนได้มองไปที่ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงกลุ่มออกไปข้างนอกเดินเท้าจำลอง (Vizzari et al. (2013) Wijermans et al. (2013) Pluchino et al. ( 2014)) อย่างไรก็ตามการศึกษาอื่น ๆ ที่ใช้หัวถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักวิธีการจัดการกับคนเดินเท้าหลายวัตถุประสงค์ของแต่ละบุคคล เราเชื่อว่านี่เป็นกระดาษครั้งแรกที่ใช้ขั้นตอนกลับมาจากวิธีการที่ยอมรับในปัจจุบันของหัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักในการพิจารณาวิธีที่จะเอาชนะมันข้อจำกัด วิธีการการเปลี่ยนแปลงของกลุ่มที่ระบุไว้ในบทความนี้เป็นหนึ่งที่ง่ายสำหรับวัตถุประสงค์ที่เรียบง่ายนี้ สำหรับวิธีการรายละเอียดมากขึ้นในการเปลี่ยนแปลงกลุ่มคนเดินเท้าโปรดดู Elzie et al, (2014). ส่วนถัดไปจะกล่าวถึงสถานการณ์และการออกแบบรูปแบบ นี้ตามด้วยการอภิปรายเกี่ยวกับการจำลองเป็นผล สุดท้ายข้อสรุปที่จะได้รับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในวันแรกของคนเดินเท้า ไมโคร จำลองการไหลของบุคคลที่ดูไม่ธรรมชาติผู้สังเกตการณ์ ;
การเคลื่อนไหวมาก ตกใจและไม่ปรากฏที่จะทำซ้ำคาดว่ากระแสของคนเดินเท้าที่สังเกต
ในฝูงชน ที่จะเอาชนะความร้อนใจนี้ นางแบบแนะนำฟังก์ชันเชื่อมโยงกันและเรียบ .
สองมากที่สุดที่มีชื่อเสียงของเหล่านี้เป็นเรโนลด์เป็น boids โมเดล ( Reynolds ( 1987 ) และพลังของสังคมและ helbing โมลนาร์ ( 2538 ) .
ทั้งสองวิธีเหล่านี้เฉลี่ยอิทธิพลที่มีศักยภาพในจำลองแต่ละหัวเรื่องและผลิต
aesthetically ที่ชื่นชอบการแสดงของการไหลของการเคลื่อนไหวของคนเดินเท้า เหตุผลหนึ่งสำหรับผลการปรับปรุงที่
จำลองทั้งหมดของคนเดินเท้า มักจะมีทิศทางเป้าหมายเดียวกัน นั่นคือ พวกเขาจะเป็นเนื้อเดียวกัน ถ้า
) คนต่างกันและมีวัตถุประสงค์ที่แตกต่างกันไป เช่น การรักษาความสามัคคีภายใน
ของตัวเองของแต่ละบุคคลกลุ่มได้เป็นอย่างดี ?
ในการศึกษานี้ ผู้เขียนใช้อาหารเพื่อสร้าง simphony - รุ่น ( ABM ) ซึ่งประกอบด้วยกลุ่ม
การบังคับของคนเดินเท้าในการอพยพในสถานการณ์แบบนี้ ตัวแทนคนเดินเท้ามี 2 ประตู ( 1 ) ออกจากสถาน
( 2 ) รักษาระดับของความสามัคคีภายในกลุ่มของพวกเขา เปรียบเทียบระหว่างสองวิธีเพื่อปรับปรุงตัวแทน
หัวเรื่องในขณะที่ผสมผสานเหล่านี้สองประตู วิธีแรกใช้วิธีการถ่วงน้ำหนักเฉลี่ยของพลังสังคม
( helbing และ โมลนาร์ ( 1995 )วิธีที่ 2 การเลือกวิธีการ Stochastic พิจารณาต่อเนื่อง
ระหว่างสองเป้าหมาย ซึ่งมีการปรับปรุงในแต่ละเวลา ขั้นตอน ผลลัพธ์ที่ได้จากวิธีนี้ คือค่อนข้างน่าแปลกใจ
กระดาษยังได้พิจารณาถึงผลกระทบของระดับของการทำงานร่วมกันหลายกลุ่ม
นักวิจัยอื่น ๆต้องดูที่ผลของกิจกรรมกลุ่มจำลองคนเดินเท้า egress ( vizzari et
อัล ( 2013 ) , wijermans et al .( 2013 ) , pluchino et al . ( 2014 ) อย่างไรก็ตาม การศึกษาอื่น ๆ การใช้ค่าเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักหัวเรื่อง
วิธีการจัดการกับหลายบุคคลสำหรับวัตถุประสงค์ เราเชื่อว่า นี่เป็นครั้งแรกที่กระดาษที่ใช้
ขั้นตอนที่กลับมาจากได้รับการยอมรับวิธีการของน้ำหนักเฉลี่ยหัวเรื่องเพื่อพิจารณาวิธีที่จะเอาชนะข้อจำกัดของ
ในปัจจุบัน แนวทางของกลุ่มที่ระบุไว้ในเอกสารนี้เป็นง่ายหนึ่งเพื่อวัตถุประสงค์นี้ง่าย ; สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติมวิธีการ
คนเดินเท้าพลวัตกลุ่ม โปรดดูเอลซี et al . ( 2014 ) .
ส่วนถัดไปอธิบายสถานการณ์และรูปแบบการออกแบบ นี้ตามด้วยการอภิปรายเกี่ยวกับผล

ในที่สุด ผลที่ได้รับ