Jellyfish are often the most promin

Jellyfish are often the most prominent components of plankton, with severe consequences
for fisheries and tourism. However, in tropical regions, there is much
uncertainty about these consequences due to the lack of basic data. Our objective
was to improve the knowledge about jellyfish in the Western Atlantic, with an
emphasis on understanding diversity, abundance, and distribution patterns. Samples
were collected at 34 stations in 1995 using a 300-lm-mesh Bongo net. The
21 species identified belonged to Hydromedusae (11), Siphonophora (nine), and
Scyphomedusae (one). The overall mean density was low (5.2
5.3 ind. m
3).
Total Hydromedusae biomass was 130.86 mg C m
3, and total Siphonophora
biomass was 19.04 mg C m
3. Chelophyes appendiculata (Eschscholtz, 1829) was
the most frequent species captured in the oceanic samples, and Aglaura hemistoma
(P
eron & Lesueur, 1810) was the most common in the neritic region. The
latter species is sometimes characterized as a bloom associated with the most polluted
and eutrophic river plumes. The main role of jellyfish species in the area is
as a higher-order carnivore. A cross-shelf significant difference (P < 0.05) was
registered, with higher species numbers in oceanic regions and higher densities
and biomass in neritic regions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แมงกะพรุนมักจะมีองค์ประกอบที่โดดเด่นที่สุดของแพลงก์ตอนที่มีผลกระทบรุนแรง
เพื่อการประมงและการท่องเที่ยว อย่างไรก็ตามในภูมิภาคเขตร้อนมีมาก
ความไม่แน่นอนเกี่ยวกับผลกระทบเหล่านี้เกิดจากการขาดข้อมูลพื้นฐาน วัตถุประสงค์ของเรา
คือการพัฒนาความรู้เกี่ยวกับแมงกะพรุนในมหาสมุทรแอตแลนติกทางตะวันตกที่มี
ความสำคัญในการทำความเข้าใจความหลากหลายของรูปแบบความอุดมสมบูรณ์และการจัดจำหน่าย ตัวอย่าง
ที่เก็บได้ที่ 34 สถานีในปี 1995 โดยใช้ 300-LM-ตาข่ายกลองสุทธิ
21 สายพันธุ์ที่ระบุเป็น Hydromedusae (11), Siphonophora (เก้า) และ
scyphomedusae (หนึ่ง) เป็นความหนาแน่นเฉลี่ยโดยรวมต่ำ (5.2? 5.3 Ind ม.
3)
จำนวน Hydromedusae ชีวมวลเป็น 130.86 มิลลิกรัม C ม.
3 และ Siphonophora รวม
ชีวมวลเป็น 19.04 มิลลิกรัม C ม.
3 appendiculata Chelophyes (Eschscholtz, 1829) เป็น
ชนิดที่พบบ่อยที่สุดบันทึกในตัวอย่างมหาสมุทรและ Aglaura hemistoma
(P? Eron & Lesueur, 1810) เป็นที่พบมากที่สุดในภูมิภาค Neritic
หลังสายพันธุ์ที่มีลักษณะบางครั้งก็เป็นบานที่เกี่ยวข้องกับการปนเปื้อนมากที่สุด
และ eutrophic ขนนกแม่น้ำ บทบาทหลักของแมงกะพรุนชนิดนี้ในพื้นที่เป็น
ที่สูงเพื่อแมลง ข้ามชั้นที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.05) ได้รับการ
ลงทะเบียนที่มีตัวเลขสูงกว่าสายพันธุ์ในภูมิภาคมหาสมุทรและความหนาแน่นสูง
และชีวมวลในภูมิภาค Neritic

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แมงกะพรุนมักจะมีองค์ประกอบที่โดดเด่นที่สุดของแพลงก์ตอนกับ
ผลร้ายแรงเพื่อการประมงและการท่องเที่ยว อย่างไรก็ตาม ในภูมิภาคเขตร้อน มีความไม่แน่นอนมาก
เกี่ยวกับผลกระทบเนื่องจากการขาดข้อมูลพื้นฐาน
มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาความรู้เกี่ยวกับแมงกะพรุนในแอตแลนติกตะวันตกกับ
เน้นความเข้าใจความหลากหลาย ความชุกชุม และรูปแบบการกระจายสินค้าตัวอย่าง
ครั้งนี้ที่ 34 สถานีในปี 1995 โดยใช้ 300 Lm ตาข่ายแสงสุทธิ
21 ชนิดระบุเป็นของไฮโดรเมดูซา ( 11 ) , siphonophora ( เก้า ) ,
scyphomedusae ( หนึ่ง ) ความหนาแน่นหมายถึงโดยรวมมีค่าต่ำ ( 5.2
5.3 Ind . m
3
 ) มวลชีวภาพไฮโดรเมดูซารวม 130.86 mg C M
3
siphonophora  และมวลชีวภาพรวมต่อ  บาท C M
3 chelophyes appendiculata ( eschscholtz 1829 ) คือ
ชนิดที่พบบ่อยที่สุดที่ถูกจับในตัวอย่างในมหาสมุทร และ aglaura hemistoma
( P
eron &เลสซูเออร์ 1810 ) พบมากที่สุดในภูมิภาค neritic .
หลังชนิดบางครั้งมีลักษณะเป็นบานที่เกี่ยวข้องกับเสียมาก
และขนนกแม่น้ำยูโทรฟิก . บทบาทหลักของแมงกะพรุนสายพันธุ์ในพื้นที่ระดับสูง
เป็นสัตว์กินเนื้อ ข้ามชั้น แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 005 ) คือ
ลงทะเบียน , สูงกว่าชนิดตัวเลขในภูมิภาคมหาสมุทรและสูงกว่าความหนาแน่นและมวลชีวภาพในภูมิภาค neritic
.