Perceived valueZeithaml (1988) defi

Perceived value
Zeithaml (1988) defined perceived value as “the consumer’s overall assessment of the utility of a product based on the perceptions of what is received and what is given”. Perceived value can be analyzed with a single item measure in terms of “value for money” (Sweeney et al 1996). However, many researchers recommended that perceived value be measured by a multidimensional scale (Sweeney and Soutar 2001; Chen 2008, Lee et al 2007). Sweeney and Soutar (2001) even developed a perceived value model, which is named PERVAL. Meng et al (2011) considered non-monetary aspects also in evaluating perceived value in the cruise industry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มูลค่าการรับรู้Zeithaml (1988) กำหนดมูลค่าการรับรู้ "ได้รับการประเมินของผู้บริโภคโดยรวมของโปรแกรมอรรถประโยชน์ของผลิตภัณฑ์ตามแนวของสิ่ง และสิ่งของได้" มองเห็นค่าสามารถนำมาวิเคราะห์ ด้วยการวัดสินค้าเดียวในรูปแบบของ "ค่าเงิน" (Sweeney et al 1996) อย่างไรก็ตาม แนะนำนักวิจัยจำนวนมากที่มองเห็นค่าที่วัดตามขนาดมิติ (Sweeney และ Soutar 2001 เฉิน 2008 ลี et al 2007) Sweeney และ Soutar (2001) ได้พัฒนาแบบจำลองมูลค่าการรับรู้ ซึ่งมีชื่อว่า PERVAL เมง et al (2011) ถือว่าไม่ใช่เงินด้านนอกจากนี้ในการประเมินมูลค่าการรับรู้ในอุตสาหกรรมเรือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การรับรู้ค่า
Zeithaml (1988) กำหนดมูลค่าการรับรู้ว่า "การประเมินโดยรวมของผู้บริโภคในยูทิลิตี้ของผลิตภัณฑ์ที่ขึ้นอยู่กับการรับรู้ของสิ่งที่จะได้รับและสิ่งที่จะได้รับ" การรับรู้คุณค่าสามารถวิเคราะห์ได้มีมาตรการรายการเดียวในแง่ของ "ความคุ้มค่า" (สวีนีย์ et al, 1996) อย่างไรก็ตามนักวิจัยหลายคนแนะนำว่าการรับรู้คุณค่าวัดได้จากระดับหลายมิติ (สวีนีย์และ Soutar 2001 2008 เฉินลี et al, 2007) สวีนีย์และ Soutar (2001) การพัฒนาแม้รูปแบบการรับรู้คุณค่าซึ่งเป็นชื่อ PERVAL เม้ง, et al (2011) การพิจารณาด้านไม่เป็นตัวเงินยังอยู่ในการประเมินมูลค่าการรับรู้ในอุตสาหกรรมเรือสำราญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรับรู้คุณค่า
Zeithaml ( 2531 ) กำหนดเป็น " การรับรู้คุณค่าของการประเมินโดยรวมของโปรแกรมอรรถประโยชน์ของผลิตภัณฑ์ตามการรับรู้ของสิ่งที่จะได้รับและสิ่งที่จะได้รับ " การรับรู้คุณค่า สามารถวิเคราะห์ได้ ด้วยการวัดรายการเดียวในแง่ของ " คุ้มค่า " ( Sweeney et al , 1996 ) อย่างไรก็ตามนักวิจัยหลายคนแนะนำว่า การรับรู้ค่าวัดระดับหลายมิติ ( Sweeney และซูทาร์ 2001 ; เฉิน 2008 ลี et al , 2007 ) สวีนีย์ และซูทาร์ ( 2001 ) ได้พัฒนารูปแบบการรับรู้คุณค่า ซึ่งมีชื่อ perval . เมิง et al ( 2011 ) ถือว่ายังไม่ใช่การเงินด้านการประเมินการรับรู้คุณค่าในอุตสาหกรรมการล่องเรือ