Ning village and found the Old Temp

Ning village and found the Old Temple vacant; Taoist Ji and his Senior Yu Ren had disappeared to some unknown location.

Chen Chang Sheng’s gaze fell upon the middle-aged woman for a moment.

He had wanted to enter the Imperial Palace in order to see the Black Dragon, but couldn’t find a route, he couldn’t rely upon the Black Goat for this… having guessed that this middle-aged woman had a high position within the Imperial Palace, he had the sudden urge to ask her how could he stealthily enter the palace and whether if she had ever heard of a Black Dragon.

No matter how you looked at it, doing this would be akin to seeking death; asking a mysterious aristocrat from the Imperial Palace as to how could one stealthily enter the palace alongside probing for information on something as restricted and classified as the Black Dragon, apart from seeking death, what else could it be?

But for some unknown reason, he felt that they would be willing to tell him what he wanted and wouldn’t harm him.

Having grown up alongside his Senior Yu Ren, he had always felt that deaf and mute people were all kind and gentle. Looking at this middle-aged woman made it easy to conjure up memories of his Senior; it felt intimate, trustworthy, just like the first impression he gave others. Not to mention, on that night, when she had extended her hands to gently stroke his face, it reminded him of someone he had long forgotten, or more specifically, an existence he hadn’t thought of for a long time.

He was an orphan, those two people, or perhaps their existence, had never existed in his life, therefore it was hard to conceptualise and easily led to him not thinking about them for a long time.

The hot tea within the tea pot was endless, and the steam rising from the tea cups were never to dissipate, only the night breeze could scatter it, making the vapour drift slightly.

Chen Chang Sheng’s hands gestured rapidly in front of him, expressing his intent.

The woman looked at his actions with an expressionless face, the previously calm atmosphere being replaced by an icy chill. It was obvious that she wasn’t pleased with Chen Chang Sheng’s question.

Upon Chen Chang Sheng finishing his questioning on the Black Dragon, she raised her right hand and used three fingers to gesture in the night wind.

The motions of her fingers were like the breeze and hard to fathom; if it were not for Chen Chang Sheng’s keen eyesight and concentration, he wouldn’t have been able to see them clearly, let alone understand its meaning.

Though, understanding her message wasn’t necessarily a good thing.

She was asking Chen Chang Sheng: “Aren’t you afraid of death?”

Chen Chang Sheng gestured in reply: he didn’t want to die, but a promise is important. He was also on the verge of facing a problematic situation, if it wasn’t handled correctly, he would likely never have a chance to enter the palace again and will never meet the Black Dragon, therefore, he could only risk asking her.

The autumn woods were ethereally frigid, the woman quietly looked at him for a long time, before suddenly letting out a silent laugh and gesturing: “It seems like you really don’t fear death.”

The first reply of “Aren’t you afraid of death?” was an expression of her displeasure and an intimidation, this current reply was her appraisal of him.

This was also what she admired the most about him.

The woman dipped her hand into the tea cup and wrote a single word upon the table, before rising and leaving for the Imperial Palace.

The Black Goat had emerged from some unknown place and followed behind her, it turned and gave Chen Chang Sheng a single glance.

Chen Chang Sheng wanted to do the same thing he did last time, and escort her to the entrance of the secret passage at the Imperial Palace wall, but fearing that the word on the table would disappear, he could only stay behind.

The tea was black tea, and was deeply red in colour, etched upon the grey stone table, it was very vivid.

It was a single word: “Ice”.

Chen Chang Sheng didn’t quite understand and raised his head, he could still see the fading image of the middle-aged woman and the Black Goat.

He couldn’t converse with the middle-aged woman, they could only use sign language, but this word… was a riddle.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมู่บ้านหนิง และพบวัดว่าง ลัทธิเต๋าจิและเขาอาวุโส Yu Ren ได้หายไปกับบางสถานที่ไม่รู้จักเฉินช้าง Sheng จ้องมองอยู่กับผู้หญิงวัยกลางคนช่วงเขาอยากให้ป้อน Imperial Palace เพื่อดูมังกรดำ แต่ไม่สามารถค้นหาเส้นทาง เขาไม่ไว้ใจแพะดำนี้...มีเดาว่า ผู้หญิงวัยกลางคนมีตำแหน่งสูงในพระราชวังอิมพีเรียล เขามีแรงกระตุ้นอย่างฉับพลันจะถามเธอว่าเขาสามารถลอบเข้าวัง และว่าถ้า เธอเคยยินมังกรดำไม่ว่าอย่างไรคุณดู ทำเช่นนี้จะคล้ายกับการแสวงหาความตาย ถามอริสโตแครทลึกลับจาก Imperial Palace เป็นวิธีหนึ่งลอบอาจป้อนพาควบคู่กับละเอียดสำหรับข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งที่เป็นการจำกัด และจัดประเภทเป็นมังกรดำ นอกจากแสวงหาตาย อะไรอาจจะเป็นแต่บางอย่างไม่ทราบสาเหตุ เขารู้สึกว่า พวกเขาจะยินดีที่บอกเขาว่า สิ่งที่เขาต้องการ และไม่เป็นอันตรายต่อเขามีการเจริญเติบโตควบคู่ไปกับพระอาวุโส Yu Ren เขาได้รู้สึกเสมอว่า คนหูหนวก และปิดเสียงได้ทั้งใจดี และอ่อนโยน ง่ายต่อการขึ้นความทรงจำของเขาอาวุโส ผู้หญิงวัยกลางคน มันรู้สึกใกล้ชิด เชื่อ ถือ ความประทับใจแรกที่เขาให้คนอื่นเหมือน ไม่ต้องพูดถึง คืนนั้น เมื่อเธอได้ขยายเพื่อโรคหลอดเลือดสมองใบหน้าของเขาเบา ๆ มือของเธอ มันเตือนเขาคนยาวเขาลืม หรือ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการดำรงอยู่เขาไม่ได้คิดว่า เป็นเวลานานเขาคือเด็กกำพร้า คนที่สอง หรือบางทีตาย มีไม่มีอยู่ในชีวิตของเขา ดังนั้นมันยากที่จะ conceptualise และได้นำไปเขาไม่มีความคิดเกี่ยวกับพวกเขาเป็นเวลานานชาร้อนภายในหม้อชาโคตร และไอน้ำเพิ่มขึ้นจากถ้วยชาไม่เคยเพื่อ กระจาย ลมยามค่ำสามารถกระจาย ได้ทำดริฟท์ไอเล็กน้อยมือเฉินช้าง Sheng gestured อย่างรวดเร็วหน้าเขา การแสดงเจตนาของเขาผู้หญิงมองที่การกระทำของเขากับหน้า expressionless บรรยากาศสงบก่อนหน้านี้ที่ถูกแทนที่ โดยเย็นเป็นน้ำแข็ง มันเป็นที่ชัดเจนว่า เธอไม่พอใจกับคำถามเฉินช้าง Shengเมื่อ Chen Sheng ช้างจบเขาตั้งคำถามในมังกรดำ เธอยกพระหัตถ์ขวา แล้วใช้สามนิ้วท่าทางลมคืนไปการเคลื่อนไหวของนิ้วมือของเธอก็ เหมือนสายลม และยากที่จะหยั่งถึง ถ้ามันไม่ได้สำหรับเฉินช้าง Sheng แสบตาและความเข้มข้น เขาจะไม่ได้รับสามารถเห็นได้อย่างชัดเจน ประสาเข้าใจความหมายแม้ว่า การทำความเข้าใจข้อความของเธอไม่จำเป็นต้องเป็นสิ่งที่ดีเธอถูกถาม Chen Sheng ช้าง: "ไม่คุณกลัวความตาย"Chen Sheng ช้าง gestured ตอบกลับ: เขาไม่อยากตาย แต่สัญญาเป็นสำคัญ เขาก็ยังหมิ่นเผชิญสถานการณ์ที่เป็นปัญหา ถ้ามันไม่ได้จัดการอย่างถูกต้อง เขาก็จะไม่ได้เป็นพระราชวังอีกครั้ง และไม่เคยจะพบมังกรดำ ดังนั้น เขาสามารถเท่าความเสี่ยงขอให้เธอป่าฤดูใบไม้ร่วงหนาว ethereally ผู้หญิงเงียบ ๆ มองไปที่เขาเป็นเวลานาน ก่อนก็ให้ออกเสียงหัวเราะเงียบ และ gesturing: "เหมือนคุณจริง ๆ ไม่กลัวตาย"ตอบแรกของ "ไม่คุณกลัวความตาย" เป็นการแสดงของเธอไม่พอใจและการข่มขู่ ตอบปัจจุบันนี้เป็นของเธอเพื่อประเมินผลของเขานี้ยังเป็นสิ่งที่เธอชื่นชมมากที่สุดเกี่ยวกับเขาผู้หญิงสอดมือของเธอลงในถ้วยชา และเขียนคำเดียวตามตาราง ก่อนที่จะเพิ่มขึ้น และออกจาก Imperial Palaceแพะดำก็โผล่ออกมาจากบางสถานที่ที่ไม่รู้จัก และมันตามหลังเธอ เปิด และให้ Chen Sheng ช้างเดียวรวดเร็วChen Sheng ช้างอยากทำสิ่งเดียวที่เขาทำครั้งสุดท้าย และพาเธอไปเข้าทางลับที่กำแพงพระราชวัง แต่กลัวว่า คำบนตารางจะหายไป เขาสามารถเฉพาะพักหลังชาชาดำ และลึกฝังตามตารางหินสีเทา สีแดง มันก็สดใสมากมันเป็นคำเดียว: "น้ำแข็ง"Chen Sheng ช้างค่อนข้างไม่เข้าใจ และยกศีรษะของเขา เขาอาจจะยังคงเห็นภาพซีดจางของหญิงวัยกลางคนและแพะดำเขาไม่สามารถสนทนากับหญิงวัยกลางคน พวกเขาสามารถใช้เฉพาะภาษา แต่คำนี้...แก้ไขปัญหาลับสมอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หมู่บ้านหนิงและพบว่าเป็นวัดเก่าแก่ที่ว่าง; เต๋าจีและเขาอาวุโส Yu Ren ได้หายไปยังสถานที่ที่ไม่รู้จักบาง.

จ้องมองเฉินช้าง Sheng ลดลงเมื่อหญิงวัยกลางคนสำหรับช่วงเวลาที่ก.

เขาอยากที่จะเข้าไปในพระราชวังอิมพีเรียลเพื่อที่จะดูมังกรดำ แต่ไม่สามารถหา เส้นทางที่เขาไม่สามารถพึ่งพาแพะสีดำสำหรับนี้ ... มีการคาดเดาว่าผู้หญิงวัยกลางคนนี้มีตำแหน่งที่สูงภายในพระราชวังอิมพีเรียลเขามีการกระตุ้นอย่างฉับพลันที่จะถามเธอว่าเขาจะลอบเข้าสู่พระบรมมหาราชวังและไม่ว่าถ้า เธอเคยได้ยินของมังกรดำ.

ไม่ว่าคุณจะมองมันทำเช่นนี้จะคล้ายกับการแสวงหาความตาย ขอให้ขุนนางลึกลับจากอิมพีเรียลพาเลซเป็นวิธีการหนึ่งที่จะลอบเข้าสู่พระราชวังควบคู่ไปกับการแหย่สำหรับข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งที่เป็นที่ จำกัด และจัดเป็นมังกรดำนอกเหนือจากการแสวงหาความตายอะไรที่มันอาจจะเป็นอย่างไร

แต่ไม่ทราบด้วยเหตุผลบางอย่างที่เขา รู้สึกว่าพวกเขาจะยินดีที่จะบอกเขาว่าเขาต้องการอะไรและจะไม่เป็นอันตรายต่อเขา.

มีการเติบโตขึ้นควบคู่ไปกับเขาอาวุโส Yu Ren เขารู้สึกเสมอว่าคนหูหนวกและเป็นใบ้คนทุกชนิดและอ่อนโยน มองไปที่หญิงวัยกลางคนนี้ทำให้มันเป็นเรื่องง่ายที่จะก่อให้เกิดความทรงจำของอาวุโสของเขา; มันให้ความรู้สึกใกล้ชิดที่น่าเชื่อถือเช่นเดียวกับความประทับใจครั้งแรกที่เขาให้คนอื่น ๆ ไม่พูดถึงในคืนนั้นเมื่อเธอได้ขยายมือของเธอที่จะจังหวะเบา ๆ ใบหน้าของเขามันทำให้เขานึกถึงคนที่เขาได้ลืมยาวหรือมากขึ้นโดยเฉพาะการดำรงอยู่ของเขาไม่ได้คิดว่าเป็นเวลานาน.

เขาเป็น เด็กกำพร้าผู้คนสองคนหรือบางทีอาจจะดำรงอยู่ของพวกเขาไม่เคยได้อยู่ในชีวิตของเขาจึงเป็นเรื่องยากที่จะ conceptualise และทำให้เขาไม่ได้คิดเกี่ยวกับพวกเขาเป็นเวลานานได้อย่างง่ายดาย.

ชาร้อนภายในหม้อชาเป็นที่สิ้นสุดและ อบไอน้ำลอยขึ้นมาจากถ้วยชาก็ไม่เคยที่จะกระจายเพียงสายลมคืนสามารถกระจายมันทำให้ไอลอยขึ้นเล็กน้อย.

มือเฉินช้างของ Sheng ชี้อย่างรวดเร็วในด้านหน้าของเขาแสดงความตั้งใจของเขา.

ผู้หญิงคนนั้นมองไปที่การกระทำของเขาด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ บรรยากาศสงบก่อนหน้านี้ถูกแทนที่ด้วยความเย็นฉ่ำ มันเห็นได้ชัดว่าเธอไม่พอใจกับคำถามเฉินช้างของ Sheng.

เมื่อเฉินช้าง Sheng จบการซักถามเขาเกี่ยวกับมังกรดำเธอยกมือขวาของเธอและใช้นิ้วสามนิ้วท่าทางในลมกลางคืน.

การเคลื่อนไหวของนิ้วมือของเธอเป็นเหมือน สายลมและยากที่จะเข้าใจ; ถ้ามันไม่ได้สำหรับตาคม Chen Sheng ช้างและความเข้มข้นของเขาจะไม่ได้รับสามารถที่จะเห็นพวกเขาได้อย่างชัดเจนให้อยู่คนเดียวเข้าใจความหมายของมัน.

แม้ว่าการทำความเข้าใจข้อความของเธอก็ไม่จำเป็นต้องเป็นสิ่งที่ดี.

เธอขอ Chen Sheng ช้าง "คุณไม่กลัวความตาย?"

เฉินช้าง Sheng ชี้ในการตอบ: เขาไม่ได้ต้องการที่จะตาย แต่สัญญาเป็นสิ่งสำคัญ นอกจากนี้เขายังอยู่บนปากเหวของการเผชิญหน้ากับสถานการณ์ที่เป็นปัญหาถ้ามันไม่ได้ถูกจัดการอย่างถูกต้องที่เขาอาจจะไม่ได้มีโอกาสที่จะเข้าสู่พระราชวังอีกครั้งและจะไม่เคยพบมังกรดำดังนั้นเขาอาจจะมีความเสี่ยงเพียงขอให้เธอ.

ป่าฤดูใบไม้ร่วงเป็น ethereally หนาวผู้หญิงเงียบ ๆ มองไปที่เขาเป็นเวลานานก่อนที่จู่ ๆ ก็ให้ออกหัวเราะเงียบและท่าทาง: "มันดูเหมือนว่าคุณจริงๆไม่กลัวความตาย."

คำตอบแรกของ "คุณไม่กลัว ความตาย? "คือการแสดงออกของความไม่พอใจและข่มขู่เธอนี้ตอบกลับในปัจจุบันคือการประเมินของเขาเธอ.

นี่ก็เป็นสิ่งที่เธอได้รับการยกย่องมากที่สุดเกี่ยวกับเขา.

ผู้หญิงคนนั้นจุ่มมือของเธอลงในถ้วยชาและเขียนคำเดียวเมื่อ ตารางก่อนที่จะเพิ่มขึ้นและออกจากพระราชวังอิมพีเรียล.

แพะสีดำโผล่ออกมาจากบางสถานที่ที่ไม่รู้จักและตามข้างหลังเธอก็เปิดและให้เฉินช้าง Sheng ทันทีเดียว.

เฉินช้าง Sheng อยากจะทำในสิ่งเดียวกันที่เขาทำครั้งสุดท้าย และพาเธอไปที่ทางเข้าของทางลับที่กำแพงพระราชวังอิมพีเรียล แต่กลัวว่าคำบนโต๊ะจะหายไปเขาเท่านั้นที่จะอยู่ข้างหลัง.

ชาเป็นชาดำและสีแดงลึกในสีฝังอยู่กับสีเทา โต๊ะหินมันก็สดใสมาก.

มันเป็นคำเดียว:. "น้ำแข็ง"

เฉินช้าง Sheng ไม่ได้ค่อนข้างเข้าใจและยกศีรษะของเขาเขาอาจจะยังคงเห็นภาพการซีดจางของหญิงวัยกลางคนและแพะสีดำ.

เขา ไม่สามารถพูดคุยกับหญิงวัยกลางคนที่พวกเขาเท่านั้นที่สามารถใช้ภาษาสัญลักษณ์ แต่คำนี้ ... เป็นปริศนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนิงหมู่บ้านและพบเก่าวัดว่าง ท่านจีและรุ่นพี่ยูเรนหายไปบางส่วนไม่ทราบสถานที่เฉินฉาง เซิง จ้องล้มเมื่อหญิงวัยกลางคนสักครู่เขาต้องการเข้าไปในวังหลวง เพื่อที่จะได้เห็นมังกรดำ แต่ไม่สามารถหาเส้นทาง เขาไม่สามารถพึ่งพาแพะดำนี่ . . . . . . . ต้องเดาว่าหญิงวัยกลางคนซึ่งมีตำแหน่งสูงในพระราชวัง เขามีแรงกระตุ้นที่จะถามเธอว่าเขาลอบเข้าวังและไม่ว่าถ้าเธอเคยได้ยินเรื่องของมังกรดำไม่ว่าคุณจะมองมัน ทำแบบนี้จะคล้ายกับการแสวงหาความตาย ถามขุนนางลึกลับจากพระราชวังเป็นวิธีการหนึ่งอาจลอบเข้าไปในวังพร้อมกับตรวจสอบข้อมูลบางอย่างที่ จำกัด และจัดเป็นมังกรดำ นอกเหนือจากการแสวงหาความตาย มันจะเกิดอะไรขึ้นอีกล่ะ ?แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขารู้สึกว่าพวกเขาจะยินดีที่จะบอกสิ่งที่เขาต้องการ และจะไม่ทำร้ายเขามีการเติบโตขึ้นพร้อมกับอาวุโสของเขา ยู เรน เขารู้สึกอยู่เสมอว่าคนหูหนวกและเป็นใบ้คนใจดีและอ่อนโยน มองหญิงวัยกลางคนนี้ทำให้มันง่ายที่จะเห็นความทรงจำของรุ่นพี่ของเขา มันรู้สึกใกล้ชิดเป็นกันเอง เชื่อถือได้ เหมือนความประทับใจแรกที่เขาให้คนอื่น ไม่ต้องพูดถึงในคืนนั้น เมื่อเธอได้ขยายมือของเธอค่อยๆลูบใบหน้าของเขา มันทำให้เขานึกถึงใครบางคนที่เขาได้ลืม หรือมากขึ้นโดยเฉพาะมีอยู่ เขาไม่คิดนานเขาเป็นเด็กกำพร้าสองคน หรือบางที การดำรงอยู่ของพวกเขาไม่เคยมีตัวตนในชีวิตของเขา ดังนั้น มันยากที่จะ conceptualise ได้อย่างง่ายดายและทำให้เขาไม่คิดเกี่ยวกับพวกเขาเป็นเวลานานร้อนชาภายในหม้อชาได้ไม่รู้จบ และไอน้ำจากชาถ้วยไม่เคยหายไป แต่คืนที่สายลมจะกระจายมันทำให้ไอลอยเล็กน้อยมือของเฉินฉาง เซิง ชี้นิ้วบอกว่าอย่างรวดเร็วต่อหน้าเขาได้แสดงความตั้งใจของเขาหญิงสาวมองดูการกระทำของเขาด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ ความสงบบรรยากาศก่อนหน้านี้ถูกแทนที่โดยเย็นน้ำแข็ง มันชัดเจนว่าเธอไม่ได้ยินดีกับคำถามของเฉินฉางเช็งเมื่อเฉินชางเซิงเสร็จสิ้นของเขาตั้งคำถามมังกรดำ เธอยกมือขวาขึ้นและใช้สามนิ้วบอกใบ้ในคืนลมการเคลื่อนไหวของนิ้วมือของเธอเป็นเหมือนสายลม และ ยากที่จะหยั่งถึง ถ้าไม่ใช่เพราะของเฉินฉาง เซิง แหนง และสมาธิ เขาคงไม่สามารถเห็นพวกเขาได้ชัดเจน อย่าว่าแต่เข้าใจความหมายของมันแม้ว่าความเข้าใจข้อความ เธอไม่จําเป็นต้องเป็นสิ่งที่ดีเธอถามเฉินชางเซิง : " คุณไม่กลัวตาย "เฉินฉาง เซิง ชี้นิ้วบอกว่าตอบ : เขาไม่ได้อยากตาย แต่สัญญาเป็นสำคัญ เขาก็กำลังเผชิญกับสถานการณ์ปัญหา หากไม่จัดการอย่างถูกต้อง เขาอาจไม่มีโอกาสที่จะเข้าวังอีกครั้งและจะไม่มีวันพบมังกรดำ ดังนั้น เขาอาจจะเสี่ยงถามเธอป่าในฤดูใบไม้ร่วงเป็น ethereally เย็นยะเยือก ผู้หญิงเงียบ ๆมองเขาอยู่นาน ก่อนก็ปล่อยหัวเราะออกมาเงียบและทำท่า " ดูเหมือนเธอจะไม่กลัวความตาย "คำตอบแรกของ " คุณไม่กลัวตาย " คือการแสดงออกของความไม่พอใจของเธอ และข่มขู่ ตอบกระแสนี้การประเมินของเธอของเขา .นี้ยังเป็นสิ่งที่เธอชื่นชอบที่สุดเกี่ยวกับเขาหญิงสาวสอดมือของเธอลงในถ้วยชาและเขียนคําเดียวบนโต๊ะ ก่อนที่จะลุกขึ้น และออกจากวังหลวงแพะดำก็โผล่ออกมาจากสถานที่ที่ไม่รู้จักและเดินตามหลังเธอ มันเปิดให้เฉินฉาง เซิง ได้อย่างเดียวเฉินฉาง เซิง อยากทำเหมือนที่เค้าทำครั้งสุดท้าย และพาเธอไปยังประตูทางลับที่พระราชวังที่ผนัง แต่กลัวว่าคำบนโต๊ะก็หายไป เขาอาจจะอยู่ข้างหลังชาเป็นชาดำ และแดง ดูดสี รอยสลักบนศิลาสีเทาตาราง มันเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นมากมันเป็นคำเดี่ยว : " น้ำแข็ง "เฉินฉาง เซิง ที่ไม่ได้ค่อนข้างเข้าใจและยกศีรษะของเขา เขายังคงเห็นเลือนภาพของหญิงวัยกลางคนกับแพะดำเขาไม่สามารถพูดคุยกับผู้หญิงวัยกลางคน พวกเขาสามารถใช้ภาษามือ แต่ . . . นี่เป็นปริศนา