In Austin’s (1955) point of view, t

In Austin’s (1955) point of view, the illocutionary act is the focus and most important part of the Speech-act theory,
because the illocutionary force accounts for more than what the words mean. Many define the term "illocutionary
act" with reference to examples, saying for example that any speech act (like stating, asking, commanding, promising,
and so on) is an illocutionary act. This approach has generally failed to give any useful hints about what traits and
elements make up an illocutionary act; that is, what defines such an act. It is also often emphasised that Austin
introduced the illocutionary act by means of a contrast with other kinds of acts or aspects of acting: the illocutionary
act, he says, is an act performed in saying something, as contrasted with a locutionary act, the act of saying
something, i.e. the very utterance of a sentence; and also contrasted with a perlocutionary act, an act performed by
saying something, i.e. the effects or consequences of the sentence.
According to the conception adopted by Bach and Harnish in 'Linguistic Communication and Speech Acts' (1979),
an illocutionary act is an attempt to communicate, which they analyse as the expression of an attitude. Another
conception of the illocutionary act goes back to Schiffer's book 'Meaning' (1972, p. 103), in which the illocutionary
act is represented as just the act of meaning something.
According to a widespread opinion, an adequate and useful account of "illocutionary acts" has been provided by John
Searle (1969, 1955, 1979.). In recent years, however, it has been doubted whether Searle's account is well-founded. A
wide ranging critique is in FC Doerge (2006). Collections of articles examining Searle's account are: Burkhardt
(1990) and Lepore / van Gulick (1991).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในของ Austin (1955) มอง illocutionary act เป็นโฟกัสและส่วนสำคัญของทฤษฎีการกระทำคำพูดเนื่องจากบัญชีกอง illocutionary สำหรับมากกว่าคำใดหมายถึง หลายกำหนดคำ "illocutionaryทำหน้าที่"โดยอ้างอิงตัวอย่าง การพูดตัวอย่างที่คำพูดใด ๆ กระทำ (เช่นระบุ สอบถาม สั่ง สัญญาเรื่อย ๆ) เป็น illocutionary วิธีการนี้โดยทั่วไปไม่สามารถให้คำแนะนำใด ๆ ประโยชน์เกี่ยวกับลักษณะใด และองค์ประกอบองค์ illocutionary นั่นคือ สิ่งกำหนดเช่นพระราชบัญญัติการ ก็ยังมักจะ emphasised ที่ Austinแนะนำพระราชบัญญัติ illocutionary โดยความแตกต่างกับชนิดอื่น ๆ ของกิจการหรือของทำหน้าที่: illocutionary การพระราชบัญญัติ เขากล่าวว่า เป็นการกระทำที่ทำในคำพูดบางอย่าง ต่างกับการ locutionary พระราชบัญญัติ พระราชบัญญัติว่าบางสิ่งบางอย่าง เช่น utterance มากประโยค และนอกจากนี้ยังต่างกับการ perlocutionary พระราชบัญญัติ การกระทำที่ดำเนินการโดยคำพูดบางอย่าง เช่นผลกระทบหรือผลกระทบของประโยคตามความคิดที่นำ โดย Bach และ Harnish ใน 'การสื่อสารภาษาศาสตร์และกระทำพูด' (1979),องค์ illocutionary เป็นความพยายามในการสื่อสาร ซึ่งพวกเขาวิเคราะห์เป็นค่าของทัศนคติการ อื่นแนวความคิดการกระทำ illocutionary กลับไปจองของ Schiffer 'ความหมาย' (1972, p. 103), ที่ illocutionary ในพระราชบัญญัติจะแสดงเป็นเพียงการกระทำของบางสิ่งบางอย่างหมายความว่าตามความคิดเห็นอย่างกว้างขวาง ได้มีการให้บัญชีอย่างเพียงพอ และมีประโยชน์ของ "illocutionary ทำหน้าที่" โดยจอห์นSearle (1969, 1955, 1979) ในปีที่ผ่านมา อย่างไรก็ตาม มันได้ถูก doubted ว่าบัญชีของ Searle แห่งก่อตั้งขึ้น Aกว้างตั้งแต่วิจารณ์เป็น FC Doerge (2006) บทความการตรวจสอบบัญชีของ Searle: Burkhardt(1990) และ Lepore / แวน Gulick (1991)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในออสติน (1955) มุมมองของการกระทำ illocutionary เป็นจุดสำคัญและเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญที่สุดของทฤษฎีการพูดการกระทำ
เพราะแรง illocutionary บัญชีสำหรับมากกว่าสิ่งที่คำหมายถึง หลายคนกำหนดคำว่า "illocutionary
กระทำ "มีการอ้างอิงถึงตัวอย่างว่าเช่นว่าการกระทำคำพูดใด ๆ (เช่นระบุขอให้ผู้บังคับบัญชาสัญญา,
และอื่น ๆ ) คือการกระทำ illocutionary วิธีการนี้จะล้มเหลวโดยทั่วไปจะให้คำแนะนำที่เป็นประโยชน์เกี่ยวกับสิ่งที่มีลักษณะและ
องค์ประกอบที่ทำขึ้นกระทำ illocutionary; นั่นคือสิ่งที่กำหนดการกระทำดังกล่าว นอกจากนี้ยังมักจะเน้นที่ออสติน
แนะนำ illocutionary กระทำโดยวิธีการของทางตรงกันข้ามกับชนิดอื่น ๆ ของการกระทำหรือแง่มุมของการแสดง: illocutionary
กระทำเขากล่าวว่าเป็นการกระทำที่ดำเนินการในการบอกบางสิ่งบางอย่างเมื่อเทียบกับการกระทำ locutionary การกระทำ การพูด
บางสิ่งบางอย่างเช่นคำพูดมากของประโยค; และเมื่อเปรียบเทียบกับการกระทำ perlocutionary การกระทำที่ดำเนินการโดย
บางสิ่งบางอย่างที่บอกคือผลกระทบหรือผลกระทบของประโยค.
ตามความคิดนำไปใช้โดย Bach และ Harnish ใน 'ภาษาการสื่อสารและการปฏิบัติการพูด' (1979),
การกระทำ illocutionary คือ พยายามที่จะสื่อสารซึ่งพวกเขาวิเคราะห์การแสดงออกของทัศนคติ อีก
ความคิดของการกระทำ illocutionary กลับไปที่หนังสือ Schiffer ของ 'ความหมาย' (1972, น. 103) ซึ่ง illocutionary
กระทำจะแสดงเป็นเพียงการกระทำของความหมายอะไรบางอย่าง.
ตามความเห็นอย่างกว้างขวางบัญชีที่เพียงพอและมีประโยชน์ของ " illocutionary กระทำ "ได้รับการให้บริการโดยจอห์น
เซิล (1969, 1955, 1979) ในปีที่ผ่านมา แต่จะได้รับการสงสัยว่าบัญชีเซิลร์เป็นอย่างดีก่อตั้งขึ้น
คำติชมที่หลากหลายอยู่ใน Doerge เอฟซี (2006) คอลเลกชันของบทความการตรวจสอบบัญชีของเซิลคือ Burkhardt
(1990) และ Lepore / รถตู้พินิจพิเคราะห์ (1991)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในออสติน ( 1955 ) จุดของมุมมอง , พระราชบัญญัติ illocutionary คือการโฟกัส และส่วนที่สำคัญที่สุดของทฤษฎีกฎหมายการพูด
เพราะ illocutionary บังคับบัญชีมากกว่าสิ่งที่คำหมายถึง หลายคนนิยามคำว่า " illocutionary
พระราชบัญญัติ " มีการอ้างอิงถึงตัวอย่างว่าตัวอย่างเช่นที่คำพูดใด ทำ ( เหมือนระบุว่าบัญชามีแนวโน้ม
และอื่น ๆ ) คือการกระทำที่ illocutionary .วิธีการนี้ได้มักจะล้มเหลวที่จะให้คำแนะนำเกี่ยวกับสิ่งที่มีประโยชน์ใด ๆคุณลักษณะและองค์ประกอบให้ขึ้นแสดง illocutionary
; นั่นคือสิ่งที่กำหนด เช่น พระราชบัญญัติ มันก็มักจะเน้นที่ออสติน
แนะนำ illocutionary ทำโดยวิธีการของความคมชัด กับประเภทอื่น ๆของการกระทำ หรือลักษณะของการแสดง : illocutionary
ทำ เขาบอกว่า เป็นการกระทำในการปฏิบัติว่า บางสิ่งบางอย่างเมื่อเทียบกับการกระทำ locutionary พระราชบัญญัติว่า
บางอย่าง เช่น การพูดมากของประโยค และยังขัดกับการกระทำ perlocutionary , แสดงโดย
พูดบางอย่าง เช่น ผลหรือผลของคำพิพากษา
ตามความคิดที่รับรองโดย Bach ฮาร์นิชในภาษาและการสื่อสาร และ วาทะ '
( 1979 )การกระทำ illocutionary คือความพยายามที่จะสื่อสาร ซึ่งเขาวิเคราะห์ เช่น การแสดงออกของทัศนคติ อีก
ความคิดของพระราชบัญญัติ illocutionary ไปกลับหนังสือ ชิฟเฟอร์ความหมาย ' ( 1972 , หน้า 103 ) ซึ่งใน illocutionary
าแสดงเป็นเพียงการกระทำของความหมายบางอย่าง
ตามความเห็น ฉาวอย่างเพียงพอและประโยชน์ของบัญชี " illocutionary กระทำ " ถูกจัดไว้ให้โดยจอห์น
เซิร์ล ( 1969 , 1955 , 1979 ) ในปีล่าสุด แต่ก็สงสัยว่า เซิร์ลบัญชีเป็นอย่างดีก่อตั้งขึ้น a
กว้างตั้งแต่วิจารณ์คือ เอฟซี doerge ( 2006 ) คอลเลกชันของบทความสอบบัญชี : เซิลเบิร์กฮาร์ท
( 1990 ) และ lepore / รถตู้ กูลิค ( 1991 )