A fourth argument against the theor

A fourth argument against the theory of ethical relativism is that the theory produces incoherent and unacceptable consequences.

In particular, if the theory is correct, then it does not make sense to criticize the beliefs and practices of a society as long as the members of the society conform to their own ethical standard. Thus, for example, we would have no basis for criticizing the German’s treatment of Jews under Nazism except for failing to live up to their own principles of killing Jews as being the right thing to do. Similarly, we would have no basis for criticizing so called Jim Crow law that required, prior to the passage of the Civil Rights Act of 1964, segregation and discrimination against Aefrican Americans in parts of the United States. Under this line of reasoning, it world have been wrong to question Jim Crow laws back in the 1950s, and wrong to argue for passage of the Civil Rights Act. The critics of the theory of ethical relativism argue that these conclusion are nonsense that the only way a society can achieve pro gress is if debates, including debates on moral principles, are allowed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาร์กิวเมนต์สี่กับทฤษฎีจริยธรรม relativism เป็นว่า ทฤษฎีไม่ติดต่อกัน และไม่สามารถยอมรับผลการ โดยเฉพาะ หากทฤษฎีถูกต้อง แล้วก็ไม่ควรวิพากษ์วิจารณ์ความเชื่อและการปฏิบัติของสังคมตราบใดที่สมาชิกของสังคมสอดคล้องกับมาตรฐานจริยธรรมของตนเอง ดังนั้น เช่น เราจะมีพื้นฐานไม่วิจารณ์รักษาชาวยิวภายใต้นาซีของเยอรมันยกเว้นการอยู่หลักของตนเองฆ่าชาวยิวเป็น สิ่งถูกต้อง ในทำนองเดียวกัน เราจะมีพื้นฐานไม่วิจารณ์ให้ Crow จิมเรียกกฎหมายที่จำเป็น ก่อนกาลของพระราชบัญญัติสิทธิพลเมืองของ 1964 แบ่งแยก และเลือกปฏิบัติต่อชาวอเมริกัน Aefrican ในส่วนของสหรัฐอเมริกา ภายใต้เหตุผลบรรทัดนี้ มันโลกได้ถูกต้องถามกฎหมาย Jim Crow ในช่วงทศวรรษ 1950 และผิดเถียงในทางของพระราชบัญญัติสิทธิพลเมือง นักวิจารณ์ของทฤษฎีจริยธรรม relativism โต้เถียงบทสรุปเหล่านี้เหลวไหลที่เป็นวิธีการเดียวที่สังคมสามารถบรรลุ pro gress ถ้าดำเนิน ในหลักจริยธรรม รวมทั้งได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาร์กิวเมนต์ที่สี่กับทฤษฎีของ relativism จริยธรรมคือทฤษฎีที่ก่อให้เกิดผลกระทบต่อเนื่องกันและยอมรับไม่ได้. โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าทฤษฎีที่ถูกต้องแล้วมันก็ไม่ได้ทำให้ความรู้สึกที่จะวิจารณ์ความเชื่อและการปฏิบัติของสังคมเป็นเวลานานเป็นสมาชิกของ สังคมสอดคล้องกับมาตรฐานทางจริยธรรมของตัวเอง ดังนั้นสำหรับตัวอย่างเช่นเราจะไม่มีพื้นฐานสำหรับการวิจารณ์การรักษาของชาวยิวเยอรมันภายใต้ลัทธินาซียกเว้นสำหรับความล้มเหลวที่จะมีชีวิตอยู่กับหลักการของตัวเองฆ่าชาวยิวว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่จะทำ ในทำนองเดียวกันเราจะมีพื้นฐานสำหรับการวิจารณ์เรียกว่ากฎหมายนิโกรไม่มีที่จำเป็นต้องใช้ก่อนที่จะมีทางเดินของสิทธิมนุษยชนของ 1964, การแยกและการเลือกปฏิบัติต่อชาวอเมริกัน Aefrican ในส่วนของสหรัฐอเมริกา ภายใต้สายของเหตุผลนี้มันโลกที่ได้รับไม่ถูกต้องที่จะตั้งคำถามนิโกรกฎหมายย้อนกลับไปในปี 1950 และที่ไม่ถูกต้องที่จะโต้แย้งสำหรับเนื้อเรื่องของสิทธิ นักวิจารณ์ของทฤษฎีสัมพัทธจริยธรรมยืนยันว่าข้อสรุปเหล่านี้เป็นเรื่องไร้สาระว่าวิธีเดียวที่สังคมสามารถบรรลุ gress โปรคือถ้าการอภิปรายรวมถึงการอภิปรายบนพื้นฐานของหลักการทางศีลธรรมได้รับอนุญาต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาร์กิวเมนต์ที่สี่กับทฤษฎีของจริยธรรม relativism คือทฤษฎีและผลิตแบบได้ผล

โดยเฉพาะ ถ้าทฤษฎีนี้ถูกต้องแล้วมันไม่สมเหตุสมผลที่จะวิพากษ์วิจารณ์ความเชื่อและการปฏิบัติของสังคม ตราบใดที่สมาชิกของสังคมให้สอดคล้องกับมาตรฐานจริยธรรมของตนเอง ดังนั้น ตัวอย่างเช่นเราก็ไม่มีพื้นฐานสำหรับการรักษาของยิวเยอรมันภายใต้ลัทธินาซียกเว้นล้มเหลวที่จะอยู่ถึงหลักการของตัวเองฆ่ายิวเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่จะทำ ในทำนองเดียวกัน เราก็ไม่มีพื้นฐานสำหรับการวิจารณ์เรียกว่านิโกรกฎหมายที่บังคับใช้ ก่อนผ่านสิทธิพระราชบัญญัติของ 1964การแบ่งแยกและเลือกปฏิบัติต่อ aefrican ชาวอเมริกัน ในส่วนของสหรัฐอเมริกา ภายใต้สายของเหตุผล โลกมันมีอะไรถามกฎหมาย Jim Crow กลับมาในปี 1950 และผิดเถียงสำหรับเส้นทางของสิทธิมนุษยชนทำ นักวิจารณ์ของทฤษฎีของจริยธรรม relativism ยืนยันว่าข้อสรุปจะไร้สาระเหล่านี้ วิธีเดียวที่สังคมสามารถบรรลุ โปรเกรซ ถ้าโต้วาทีรวมถึงการอภิปรายเกี่ยวกับหลักการทางศีลธรรม ที่ได้รับอนุญาต