Links in the chain Plants use sugar

Links in the chain
Plants use sugars for growth, maintenance, and reproduction. Measures the growth of a plant in your house or garden. Over time its stem becomes taller and wider and the roots longer, and new leaves sprout. Plants also store sugars in seeds, fruits, and tubers. Seeds need a supply of energy to allow the rapid growth of a new plant. Fruits contain sugars to attract animals. Bulbs are fattened extensions of the stem that are held underground, serving as the planet's food reserves in winter or in times when nutrients are in short supply from photosynthesis.
Sit down in the garden on a warm summer day and you'll see that many animal populations take advantage of the food stored in plants. Caterpillars munch on leaves, while many beetles prefer tree bark. Birds feast on fruit, often gobbling seeds and all. The seeds are later deposited in new places complete with a built-in source of fertilizer. Squirrels must crack open the hard shells of the nuts they gather to reach the nutritious meat inside. Gophers tunnel beneath the soil in search of tubers and bulbs. This passage of energy from plants to animals is called a food chain. But the food chain doesn't stop here. Toads snap caterpillars off the undersides of leaves at night. Woodpeckers hammer holes in the bark to find beetle larvae. Local cats hunt gophers. A raccoon eats fruit, but it's just as likely to make a meal of birds’ eggs.
Ecologists describe food chain to follow the flow of energy from one organism to the next. In reality, the feeding relationships between populations in a community are more like webs, because most organisms eat more than one type of food.
Food-Web diagrams, showing the connections between organisms, are like road maps. Each feeding strategy is called a trophic level. As the source of energy for the system, producers are placed at the base of the diagram. Primary consumers eat producers. A grasshopper is a primary consumer because it eats grass leaves. Primary consumers may also be called herbivores. The garter snake that eats the grasshopper is a secondary consumer, or carnivore. The term "carnivore" can be confusing, however, because it also applies to the hawk that catches the snake. It's more accurate to say that the hawk is a third-level, or tertiary, consumer.
Like the raccoon in the garden, some organisms fill more than one trophic level. These are the omnivores. American robins are a good example. Robins are first-level consumers when eating berries but become second-level consumers when they catch grasshoppers. Black bears are also omnivorous; their diet includes animal prey and scavenged meat. Scavengers eat dead organisms that they have not killed. For some animals, like black bears, scavenged food makes up only part of their diet. Bald eagles get a lot of their nutrition from scavenged meat, but they also capture fish and ducks. You will often see crows pecking at roadkill, but the eggs and nestlings of smaller birds are another part of their diet. At the other extreme, vul-tures show no interest in hunting. Carcasses provide their entire food source.
Invertebrates such as beetles, Wood lice, millipedes, earthworms, and slugs belong to a group of scavengers called detritivores. Depending on the species, they consume dead animals, animal waste, or dead plants. As detritivores eat, organic matter is shredded into smaller pieces. De composers can then move in. These organisms break organic material down to its most basic chemical parts. Bacteria decompose animal remains, while fungi work on plants. De composers do not eat food and digest it internally. Instead, they produce enzymes that cause matter to break apart. They absorb the elements needed for nutrition and energy; the remainder is left in the environment for later reuse.
It's rare to find food chain that have many more than five levels (aside from scavenging and decomposition). There's a good reason for this. An organisms takes in a lot of food in its lifetime. But much of this food is used up. Life is hard work! The transformation of food to energy and energy to life processes creates heat. Excess heat is lost to the environment; the organism cannot use it again. In physics this situation is called entropy and is described by the second law of thermodynamics: when energy is converted from one from to another, the amount of useful energy decreases. On average, only about 10 percent of the energy from one trophic level gets passed to the next.
In other words, when a grasshopper eats grass, it receives one tenth the amount of energy that the grass made during photosynthesis. The snake gets one-tenth of the grasshopper's stored energy-just one-hundredth of what was in the grass. This situation can be depicted as a pyramid. The wide base represents producers, with the most energy. At successive trophic levels the amount of energy decreases, so the pyramid narrows. The tip of the pyramid symbolizes the highest-level consumer. Very little of the original energy made available by producers remains at this level.
Think back to the garden. Did you ever notice that there are far more plants than insects? In turn, there are more insects than birds. This is true in any food chain or ecosystem. The amount of biomass, or biological weight, decreases at each trophic level in approximate proportion to the loss of energy.
Food webs support every living thing on Earth. But they are easily disrupted. This sometimes happens as a result of overexploitation, as in the oceans and forests. Australia's cane toad exemplifies what can happen when people call introduce species into a food web. A small group of cane toads was transported from Hawaii to Australia in 1935. Sugarcane farmers hoped that the toads would eat beetles that had been killing their plants. The toads proved useless in this capacity. But they ate many other types of insects, including the bees that pollinate native Australian plants. Cane toads even ate birds'eggs, frogs, and small mammals. Because of a toxin in the toad's body that protects it from predators, the cane toad has thrived. Today the species is so widespread that it is difficult to control.
Ecologist Aldo Leopold described an opposite effect in his book A Sand County Almanac. He and his friends came upon a pack of wolves while hunting. Like most people in the mid-twentieth century, they considered wolves to be pests-a threat to human safety, reckless killers of livestock, and competitors for deer. The hunters killed the wolves. Leopold later regretted this decision;he became an advocate for predators and for ethical hunting. He explained what happened after the wolves were killed:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เชื่อมโยงในห่วงโซ่ พืชใช้น้ำตาลสำหรับการเจริญเติบโต บำรุงรักษา และการทำซ้ำ วัดการเจริญเติบโตของโรงงานในบ้านหรือสวน เวลาที่กลายเป็นต้นกำเนิดของความสูง และกว้างและราก ใบยาว ใหม่ และงอกงาม พืชยังเก็บน้ำตาลในเมล็ดพืช ผลไม้ และ tubers เมล็ดต้องจัดหาพลังงานให้เติบโตอย่างรวดเร็วของโรงงานใหม่ ผลไม้ประกอบด้วยน้ำตาลเพื่อดึงดูดสัตว์ หลอดมีส่วนขยายอ้วนพีของก้านที่กำลังจัดขึ้นใต้ดิน เป็นอาหารของโลกที่ให้บริการสำรอง ในฤดูหนาว หรือ ในเวลาเมื่อสารอาหารอยู่ในระยะสั้นจากการสังเคราะห์ด้วยแสง นั่งอยู่ในสวนในวันฤดูร้อนที่อบอุ่น และคุณจะเห็นว่า ประชากรสัตว์หลายประโยชน์อาหารที่เก็บไว้ในพืช ตัวบุ้ง munch บนใบไม้ ในขณะที่ด้วงมากต้องการเปลือก งานเลี้ยงของนกบนผลไม้ มัก gobbling เมล็ดและทั้งหมด เมล็ดภายหลังฝากในสถานใหม่ด้วยมีแหล่งที่มาของปุ๋ย กระรอกต้องถอดเปิดเปลือกถั่วที่จะรวบรวมไปถึงเนื้อสัตว์มีคุณค่าทางโภชนาการภายในฮาร์ดดิสก์ Gophers อุโมงค์ใต้ดินในการค้นหา tubers และหลอดไฟ พระธรรมตอนนี้พลังงานจากพืชสู่สัตว์เรียกว่าห่วงโซ่อาหาร แต่ไม่ได้หยุดห่วงโซ่อาหารที่นี่ Toads ชิดตัวบุ้งออก undersides ของใบไม้ในเวลากลางคืน Woodpeckers ตอกหลุมในเปลือกหาตัวอ่อนด้วง แมวท้องถิ่นล่า gophers สัตว์คล้ายหมีเล็กกินผลไม้ แต่ก็เพียงเป็นแนวโน้มที่จะทำให้อาหารของนกไข่Ecologists อธิบายห่วงโซ่อาหารตามการไหลของพลังงานจากสิ่งมีชีวิตหนึ่งไป ในความเป็นจริง อาหารความสัมพันธ์ระหว่างประชากรในชุมชนมีมากขึ้นเช่นเว็บ เนื่องจากสิ่งมีชีวิตส่วนใหญ่กินอาหารชนิดหนึ่ง เว็บอาหารไดอะแกรม การแสดงการเชื่อมต่อระหว่างสิ่งมีชีวิต เช่นแผนที่ถนนได้ กลยุทธ์แต่ละอาหารเรียกว่าระดับชั้นอาหาร เป็นแหล่งของพลังงานสำหรับระบบ ผู้ผลิตอยู่ที่ฐานของไดอะแกรม หลักผู้บริโภคกินผู้ผลิต ตั๊กแตนเป็นผู้บริโภคหลัก เพราะมันกินหญ้าใบไม้ ผู้บริโภคหลักอาจจะเรียกว่า herbivores งู garter ที่กินตั๊กแตนเป็นผู้บริโภครอง หรือมังสวิรัติชอบดื่มแอลกอฮอล์ คำว่า "มังสวิรัติชอบดื่มแอลกอฮอล์" สามารถสับสน อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมันยังใช้กับเหยี่ยวที่จับงูได้ มันจะถูกต้องมากกว่าที่จะบอกว่า เหยี่ยวสามระดับ หรือระดับตติย ภูมิ ผู้บริโภคเช่นสัตว์คล้ายหมีเล็กในสวน สิ่งมีชีวิตบางอย่างระบุมากกว่าหนึ่งระดับชั้นอาหาร เหล่านี้เป็น omnivores Robins อเมริกันเป็นอย่างดี Robins มีผู้บริโภคระดับแรกเมื่อกินครบ แต่กลายเป็นผู้บริโภคระดับเมื่อพวกเขาจับ grasshoppers นอกจากนี้ยังมีหมี omnivorous อาหารของพวกเขารวมถึงสัตว์เหยื่อ และ scavenged เนื้อ Scavengers กินสิ่งมีชีวิตตายที่พวกเขาไม่ได้ฆ่า สำหรับสัตว์บางอย่าง เช่นหมี scavenged ทำให้อาหารส่วนของอาหารของพวกเขา อีเกิลแลนดิงหัวโล้นได้รับจำนวนมากของนักโภชนาการจากเนื้อ scavenged แต่พวกเขายังจับปลาและเป็ด นอกจากนี้คุณมักจะเห็นตรงที่จิกที่ roadkill แต่ไข่และ nestlings ของนกขนาดเล็กมีส่วนอื่นของอาหารของพวกเขา ที่สุดอื่น ๆ vul tures แสดงไม่สนใจในการล่าสัตว์ ซากมีแหล่งอาหารทั้งหมดของพวกเขา Invertebrates เช่นด้วง เหาไม้ millipedes ไส้เดือน และ slugs จัดเป็นกลุ่มของ scavengers ที่เรียกว่า detritivores ขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ พวกเขาใช้สัตว์ตาย เสียสัตว์ หรือพืชที่ตาย เหมือน detritivores อินทรีย์คือหั่นเป็นชิ้นเล็ก เดอคีตกวีสามารถนั้นใน สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ทำลายวัสดุอินทรีย์ส่วนของเคมีพื้นฐาน แบคทีเรียเปื่อยเหลือสัตว์ ในขณะที่เชื้อราทำงานในโรงงาน เดอคีตกวีไม่กินอาหาร และย่อยภายใน แทน พวกเขาสามารถผลิตเอนไซม์ที่ทำให้เกิดเรื่องแตกแยก พวกเขาดูดซับองค์ประกอบที่จำเป็นสำหรับการโภชนาการและพลังงาน ส่วนเหลือตกค้างในสิ่งแวดล้อมเพื่อใช้ใหม่ในภายหลังเป็นการยากที่จะหาห่วงโซ่อาหารที่มีมากกว่าห้าระดับ (นอกเหนือจาก scavenging และแยกส่วนประกอบ) มีเหตุผลที่ดีสำหรับการนี้ สิ่งมีชีวิตที่ใช้ในอาหารมากมายในชีวิตของ แต่อาหารนี้ส่วนใหญ่จะใช้ค่า ชีวิตคือ งานหนัก การเปลี่ยนแปลงของอาหารพลังงานและพลังงานชีวิตกระบวนการสร้างความร้อน ความร้อนส่วนเกินจะหายไปกับสิ่งแวดล้อม สิ่งมีชีวิตที่ไม่สามารถใช้ ใน สถานการณ์นี้เรียกว่าเอนโทรปี และอธิบายกฎหมายที่สองของอุณหพลศาสตร์: เมื่อมีแปลงพลังงานจากหนึ่งจากอีก ลดปริมาณพลังงานที่มีประโยชน์นี้ โดยเฉลี่ย เพียงประมาณร้อยละ 10 ของพลังงานจากระดับชั้นอาหารหนึ่งจะผ่านไปในคำอื่น ๆ เมื่อเป็นตั๊กแตนกินหญ้า ได้รับสิบหนึ่งจำนวนพลังงานที่ให้หญ้าขึ้นในระหว่างการสังเคราะห์ด้วยแสง งูได้รับหนึ่งส่วนสิบของตั๊กแตนที่เก็บพลังงานเพียงร้อยของอะไรอยู่ในหญ้า สถานการณ์นี้สามารถถูกแสดงเป็นพีระมิด ฐานกว้างแทนผู้ผลิต มีพลังงานมากที่สุด ระดับชั้นอาหารต่อ ปริมาณพลังงานที่ลดลง เพื่อจำกัดปิรามิด คำแนะนำของปิรามิดสัญลักษณ์ผู้บริโภค highest-level มากน้อยของพลังงานเดิมที่ทำ โดยผู้ผลิตยังคงอยู่ในระดับนี้ คิดว่า กลับไปสวน คุณเคยเห็นว่า มีพืชมากกว่าไกลกว่าแมลง จะ มีแมลงมากกว่ากว่านก นี้เป็นจริงในระบบนิเวศหรือห่วงโซ่อาหาร ค่าชีวมวล น้ำหนักชีวภาพ ลดลงในแต่ละระดับชั้นอาหารในสัดส่วนประมาณการสูญเสียพลังงาน เว็บอาหารสนับสนุนทุกสิ่งมีชีวิตบนโลก แต่พวกเขาอยู่ระหว่างสองวันได้ นี้บางครั้งเกิดขึ้นจาก overexploitation ในมหาสมุทรและป่า คางคกเท้าของออสเตรเลีย exemplifies สิ่งสามารถเกิดขึ้นเมื่อคนเรียกแนะนำพันธุ์ในเว็บอาหาร กลุ่มเล็ก ๆ ของ toads เท้าถูกขนส่งจากฮาวายออสเตรเลียในปี 1935 เกษตรกรอ้อยหวัง toads จะกินด้วงที่ได้ฆ่าพืชของพวกเขา Toads ที่พิสูจน์ประโยชน์ในกำลังการผลิตนี้ แต่กินชนิดต่าง ๆ แมลง รวมผึ้งที่ผสมเกสรดอกไม้พืชพื้นเมืองออสเตรเลีย นอกจากนี้เท้า toads แม้กิน birds'eggs กบ และเลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็ก เนื่องจากสารพิษในร่างกายของคางคกที่ป้องกันการล่า คางคกเท้ามีการฟื้นตัว วันนี้สายพันธุ์ได้อย่างกว้างขวางดังนั้นว่า มันเป็นเรื่องยากที่จะควบคุม ลีโอพอล์ด Aldo ecologist อธิบายไว้ในหนังสือของเขาอะทรายเขต Almanac ผลตรงกันข้าม เขาและเพื่อนของเขามาตามฝูงหมาป่าขณะล่าสัตว์ เช่นคนส่วนใหญ่ในศตวรรษที่ twentieth กลาง พวกเขาเป็นหมาป่าเป็น ศัตรูพืชเป็นภัยคุกคามต่อความปลอดภัยของมนุษย์ ยาเสี่ยงปศุสัตว์ และคู่แข่งสำหรับเดียร์ นายพรานฆ่าหมาป่า ลีโอพอล์ด regretted ตัดสินใจนี้ในภายหลัง เขากลายเป็นผู้สนับสนุนการล่า และจริยธรรมล่าสัตว์ เขาอธิบายว่า เกิดอะไรขึ้นหลังจากถูกฆ่าหมาป่า:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเชื่อมโยงในห่วงโซ่พืชใช้น้ำตาลสำหรับการเจริญเติบโต, การบำรุงรักษาและการทำสำเนา
มาตรการการเจริญเติบโตของพืชในบ้านหรือสวนของคุณ เมื่อเวลาผ่านไปกลายเป็นลำต้นสูงและกว้างและรากยาวและใบงอกใหม่ พืชนอกจากนี้ยังมีการจัดเก็บน้ำตาลในเมล็ดผลไม้และหัว เมล็ดพันธุ์ต้องมีอุปทานของพลังงานที่จะช่วยให้การเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วของโรงงานใหม่ ผลไม้ที่มีน้ำตาลที่จะดึงดูดสัตว์ หลอดไฟจะอ้วนนามสกุลของลำต้นที่จะมีขึ้นใต้ดินที่ทำหน้าที่เป็นดาวเคราะห์สำรองอาหารในช่วงฤดูหนาวหรือในบางครั้งเมื่อสารอาหารที่อยู่ในการจัดหาสั้นจากการสังเคราะห์.
นั่งลงในสวนในวันฤดูร้อนที่อบอุ่นและคุณจะเห็นว่าสัตว์หลาย ประชากรที่ใช้ประโยชน์จากอาหารที่เก็บไว้ในพืช หนอนแทะเล็มในใบในขณะที่หลายคนชอบด้วงเปลือกไม้ นกลิ้มลองผลไม้มักจะกลืนเมล็ดและ เมล็ดจะฝากต่อไปในสถานที่ใหม่ ๆ พร้อมกับแหล่งที่มาในตัวปุ๋ย กระรอกต้องแตกเปิดเปลือกแข็งถั่วที่พวกเขารวมตัวกันเพื่อเข้าถึงเนื้อภายในมีคุณค่าทางโภชนาการ อุโมงค์เฟอร์ใต้ดินในการค้นหาของหัวและหลอดไฟ ทางเดินของพลังงานนี้จากพืชสัตว์ที่เรียกว่าห่วงโซ่อาหาร แต่ห่วงโซ่อาหารไม่หยุดที่นี่ คางคกสแน็ปหนอนออกล่างของใบในเวลากลางคืน Woodpeckers หลุมค้อนในเปลือกที่จะหาตัวอ่อนด้วง แมวท้องถิ่นโกเฟอร์ล่า แรคคูนกินผลไม้ แต่ก็เช่นเดียวกับแนวโน้มที่จะทำให้มื้ออาหารของไข่นก 'a.
Ecologists อธิบายห่วงโซ่อาหารที่จะปฏิบัติตามการไหลของพลังงานจากสิ่งมีชีวิตต่อไป ในความเป็นจริงความสัมพันธ์ให้อาหารระหว่างประชากรในชุมชนได้มีมากขึ้นเช่นใยเพราะชีวิตส่วนใหญ่กินมากกว่าหนึ่งชนิดของอาหาร.
แผนภาพอาหารเว็บแสดงการเชื่อมต่อระหว่างสิ่งมีชีวิตที่เป็นเหมือนแผนที่ถนน แต่ละกลยุทธ์การให้อาหารที่เรียกว่าระดับชั้น ในฐานะที่เป็นแหล่งที่มาของพลังงานสำหรับระบบการผลิตจะอยู่ที่ฐานของแผนภาพ ผู้บริโภคประถมกินผลิต ตั๊กแตนเป็นผู้บริโภคหลักเพราะมันกินใบหญ้า ผู้บริโภคหลักนอกจากนี้ยังอาจจะเรียกว่าสัตว์กินพืช งูรัดที่กินตั๊กแตนเป็นผู้บริโภคที่สองหรือสัตว์กินเนื้อ คำว่า "สัตว์กินเนื้อ" อาจสร้างความสับสน แต่เพราะมันยังใช้กับเหยี่ยวที่จับงู มันถูกต้องมากขึ้นที่จะบอกว่าฮอว์กเป็นระดับที่สามหรือตติยภูมิของผู้บริโภค.
เช่นเดียวกับแรคคูนในสวนที่มีชีวิตบางกรอกระดับชั้นมากกว่าหนึ่ง เหล่านี้เป็น omnivores ร็อบบินส์ชาวอเมริกันเป็นตัวอย่างที่ดี ร็อบบินส์เป็นผู้บริโภคระดับแรกเมื่อรับประทานอาหาร แต่ผลเบอร์รี่กลายเป็นผู้บริโภคระดับที่สองเมื่อพวกเขาจับตั๊กแตน หมีสีดำนอกจากนี้ยังมีทุกอย่าง; อาหารของพวกเขารวมถึงเหยื่อสัตว์และเนื้อสัตว์พายุ ขยะกินสิ่งมีชีวิตที่ตายแล้วที่พวกเขาไม่ได้ฆ่า สำหรับสัตว์บางชนิดเช่นหมีดำอาหารพายุทำให้ขึ้นเพียงส่วนหนึ่งของอาหารของพวกเขา นกอินทรีหัวล้านได้รับจำนวนมากของสารอาหารจากเนื้อสัตว์พายุ แต่พวกเขายังจับปลาและเป็ด คุณมักจะเห็นกาจิกที่เยอะ แต่ไข่และรังของนกที่มีขนาดเล็กเป็นส่วนหนึ่งของอาหารของพวกเขาอีก ที่รุนแรงอื่น ๆ ตูเรส-Vul แสดงความสนใจในการล่าสัตว์ไม่มี ซากให้แหล่งอาหารของพวกเขาทั้ง.
สัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังเช่นแมลงเหาไม้กิ้งกือไส้เดือนและกระสุนอยู่ในกลุ่มของขยะที่เรียกว่า detritivores ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ที่พวกเขากินสัตว์ที่ตายเสียสัตว์หรือพืชที่ตายแล้ว ในฐานะที่เป็น detritivores กินสารอินทรีย์ที่ถูกหั่นเป็นชิ้นเล็ก ๆ De นักประพันธ์เพลงแล้วสามารถย้ายใน. ชีวิตเหล่านี้ทำลายสารอินทรีย์ลงไปมากที่สุดส่วนสารเคมีพื้นฐาน แบคทีเรียย่อยสลายซากสัตว์ในขณะที่ทำงานเชื้อราในพืช นักประพันธ์เพลง De ไม่กินอาหารและการย่อยมันภายใน แต่พวกเขาผลิตเอนไซม์ที่ก่อให้เกิดเรื่องที่จะสลาย พวกเขาดูดซับองค์ประกอบที่จำเป็นสำหรับการโภชนาการและพลังงาน ส่วนที่เหลือถูกทิ้งไว้ในสภาพแวดล้อมเพื่อนำมาใช้ในภายหลัง.
มันยากที่จะหาห่วงโซ่อาหารที่มีอื่น ๆ อีกมากมายกว่าห้าระดับ (นอกเหนือจากการขับและการสลายตัว) มีเหตุผลที่ดีสำหรับเรื่องนี้เป็น ชีวิตใช้เวลาในจำนวนมากของอาหารในชีวิตของตน แต่มากของอาหารนี้จะใช้ขึ้น ชีวิตคือการทำงานอย่างหนัก! การเปลี่ยนแปลงของอาหารให้เป็นพลังงานและพลังงานเพื่อชีวิตกระบวนการสร้างความร้อน ความร้อนส่วนเกินจะสูญเสียไปกับสภาพแวดล้อมนั้น มีชีวิตที่ไม่สามารถใช้งานได้อีกครั้ง ในฟิสิกส์สถานการณ์เช่นนี้เรียกว่าเอนโทรปีและมีการอธิบายโดยกฎข้อที่สองของอุณหพลศาสตร์เมื่อพลังงานถูกแปลงจากที่หนึ่งไปยังอีกจากการที่ปริมาณของพลังงานที่มีประโยชน์ลดลง โดยเฉลี่ยเพียงประมาณร้อยละ 10 ของพลังงานจากระดับชั้นหนึ่งที่ได้รับการส่งผ่านไปยังต่อไป.
ในคำอื่น ๆ เมื่อตั๊กแตนกินหญ้าได้รับหนึ่งในสิบปริมาณของพลังงานที่หญ้าที่ทำในระหว่างการสังเคราะห์แสง งูได้รับหนึ่งในสิบของการจัดเก็บของตั๊กแตนพลังงานเพียงหนึ่งในร้อยของสิ่งที่อยู่ในหญ้า สถานการณ์นี้สามารถวาดเป็นปิรามิด ฐานกว้างหมายถึงการผลิตที่มีพลังงานมากที่สุด ในระดับโภชนาการต่อเนื่องปริมาณของพลังงานที่ลดลงดังนั้นแคบปิรามิด เคล็ดลับของปิรามิดเป็นสัญลักษณ์ของผู้บริโภคระดับสูงสุด น้อยมากของพลังงานเดิมที่มีอยู่โดยผู้ผลิตยังคงอยู่ในระดับนี้.
คิดว่ากลับไปที่สวน คุณเคยสังเกตเห็นว่ามีพืชมากกว่าแมลง? ในทางกลับกันมีแมลงมากกว่านก นี่คือความจริงในห่วงโซ่อาหารหรือระบบนิเวศ ปริมาณของชีวมวลหรือน้ำหนักชีวภาพลดลงในแต่ละระดับชั้นอาหารในสัดส่วนใกล้เคียงกับการสูญเสียของพลังงาน.
ใยอาหารสนับสนุนทุกสิ่งมีชีวิตบนโลก แต่พวกเขาจะหยุดชะงักได้อย่างง่ายดาย ซึ่งบางครั้งอาจเกิดขึ้นเป็นผลมาจาก overexploitation เช่นในมหาสมุทรและป่าไม้ คางคกอ้อยของออสเตรเลียเป็นตัวอย่างสิ่งที่สามารถเกิดขึ้นได้เมื่อมีคนโทรหาสายพันธุ์ที่แนะนำเข้าสู่เว็บอาหาร กลุ่มเล็ก ๆ ของคางคกอ้อยก็ถูกเคลื่อนย้ายจากฮาวายไปยังประเทศออสเตรเลียในปี 1935 เกษตรกรอ้อยหวังว่าคางคกจะกินแมลงที่ได้รับการฆ่าโรงงานของพวกเขา คางคกพิสูจน์แล้วว่าไร้ประโยชน์ในความสามารถนี้ แต่พวกเขากินประเภทอื่น ๆ ของแมลงรวมทั้งผึ้งที่ผสมเกสรพืชพื้นเมืองของออสเตรเลีย คางคกอ้อยแม้กระทั่งกิน birds'eggs กบเลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็กและ เพราะสารพิษในร่างกายของคางคกที่ปกป้องมันจากการล่าคางคกอ้อยได้เติบโต วันนี้สายพันธุ์จึงเป็นที่แพร่หลายว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะควบคุม.
นิเวศวิทยา Aldo Leopold อธิบายผลในทางตรงกันข้ามในหนังสือของเขาทรายมณฑลปูม เขาและเพื่อนของเขามาเมื่อแพ็คของหมาป่าในขณะที่การล่าสัตว์ เช่นเดียวกับคนส่วนใหญ่ในช่วงกลางศตวรรษที่ยี่สิบพวกเขาคิดว่าหมาป่าที่จะเป็นศัตรูพืช-เป็นภัยคุกคามต่อความปลอดภัยของมนุษย์ฆ่าประมาทของปศุสัตว์และคู่แข่งกวาง นักล่าฆ่าหมาป่า Leopold เสียใจในภายหลังการตัดสินใจครั้งนี้เขากลายเป็นผู้สนับสนุนในการล่าและการล่าสัตว์จริยธรรม เขาอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากหมาป่าถูกฆ่าตาย:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเชื่อมโยงห่วงโซ่
พืชใช้น้ำตาลในการซ่อมบำรุง และการสืบพันธุ์ การวัดการเจริญเติบโตของพืช ในบ้านหรือสวนของคุณ ในช่วงเวลาของต้นจะสูงกว่าและกว้างกว่า และรากยาว และใบใหม่งอก ก็ยังเก็บน้ำตาลในเมล็ดผลไม้ และมันฝรั่ง เมล็ดพันธุ์ต้องมีอุปทานของพลังงานเพื่อให้เติบโตอย่างรวดเร็วของโรงงานใหม่ ผลไม้มีน้ำตาลเพื่อดึงดูดสัตว์หลอดไฟอ้วนส่วนขยายของก้านไว้ใต้ดินให้ดาวแล้วอาหารสำรองในฤดูหนาวหรือในบางครั้งเมื่อสารอาหารที่หาได้ยากจากการสังเคราะห์แสง
นั่งในสวนในวันฤดูร้อนอบอุ่นและคุณจะเห็นได้ว่าประชากรของสัตว์จำนวนมากใช้ประโยชน์จากอาหารที่เก็บไว้ในพืช หนอนแทะเล็มใบ ในขณะที่ด้วงหลายคนชอบเปลือกไม้เลี้ยงนกบนผลไม้มักจะกลืนเมล็ดทั้งหมด เมล็ดพันธุ์ภายหลังฝากในสถานที่ใหม่ที่สมบูรณ์ด้วยแหล่งที่มาในตัวปุ๋ย กระรอกต้องเปิดเปลือกแข็งของเมล็ดถั่วที่พวกเขารวบรวมถึงเนื้อลดภายใน หนูอุโมงค์ใต้ดินในการค้นหาของหัวและหลอดไฟ นี้ทางพลังงานจากพืช สัตว์ เรียกว่าห่วงโซ่อาหาร .แต่โซ่อาหารไม่ได้หยุดที่นี่ คางคก snap ตัวหนอนออกจาก undersides ใบไม้ตอนกลางคืน woodpeckers ค้อนในหลุมเปลือกเพื่อหาแมลงตัวอ่อน ท้องถิ่นแมวล่าหนู . แรคคูนกินผลไม้ แต่มันก็เป็นโอกาสที่จะทำให้อาหารของนกไข่ .
ecologists อธิบายห่วงโซ่อาหารตามการไหลของพลังงานจากสิ่งมีชีวิตหนึ่งไปยังถัดไป ในความเป็นจริงการให้ความสัมพันธ์ระหว่างประชากรในชุมชนจะเป็นเหมือนใยแมงมุม เพราะสิ่งมีชีวิตส่วนใหญ่กินมากกว่าหนึ่งชนิดของอาหาร
แผนภาพสายใยอาหาร แสดงความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งมีชีวิต เหมือนแผนที่ถนน กลยุทธ์การให้อาหารแต่ละครั้ง เรียกว่าระดับ . เป็นแหล่งพลังงานสำหรับระบบผลิตจะอยู่ที่ฐานของแผนภาพ ผู้บริโภคปฐมภูมิกินผู้ผลิตตั๊กแตนเป็นผู้บริโภคหลัก เพราะมันกินหญ้าใบไม้ ผู้บริโภคปฐมภูมิอาจถูกเรียกว่า สัตว์กินพืช ถุงเท้างูที่กินตั๊กแตนเป็นผู้บริโภคทุติยภูมิ หรือสัตว์กินเนื้อ คำว่า " สัตว์กินเนื้อ " จะสับสน เพราะมันยังใช้กับเหยี่ยวที่จับงู มันถูกต้องมากขึ้นที่จะกล่าวว่า เหยี่ยว เป็นระดับ 3 หรือระดับตติยภูมิ ผู้บริโภค
เหมือนแรคคูนในสวน , สิ่งมีชีวิตกรอกมากกว่าหนึ่งครั้ง ) เหล่านี้เป็นสัตว์ . โรบินส์อเมริกันเป็นตัวอย่างที่ดี โรบินเป็นผู้บริโภคระดับแรก เมื่อผลเบอร์รี่กิน แต่เป็นผู้บริโภคระดับที่สองเมื่อพวกเขาจับตั๊กแตน หมีดำยังกินทั้งพืชและสัตว์ ; อาหารของพวกเขารวมถึงเหยื่อสัตว์ คือเนื้อต้องกินสิ่งมีชีวิตที่ตาย เขาจะไม่ฆ่า . สำหรับสัตว์บางชนิด เช่น หมีสีดำ คืออาหารเป็นเพียงส่วนหนึ่งของอาหารของพวกเขา นกอินทรีหัวล้านได้รับมากของโภชนาการของพวกเขาจาก คือ เนื้อสัตว์ แต่พวกเขายังจับปลาและเป็ด คุณมักจะเห็นอีกาจิกที่ฆ่า แต่ไข่ของนกที่มีขนาดเล็ก เป็นน Nestlings อีกส่วนหนึ่งของอาหารของพวกเขา ในอื่น ๆที่รุนแรงตูเรสไม่แสดงความสนใจอยู่ในการล่าสัตว์ ซากให้แหล่งอาหารของพวกเขาทั้งหมด
สัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง เช่น แมลง ไม้ เหา กิ้งกือ ไส้เดือน และทาก , เป็นสมาชิกของกลุ่มของคนเก็บขยะที่เรียกว่า detritivores . ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับชนิดของพวกเขาบริโภคสัตว์ที่ตายหรือตายเสีย สัตว์ พืช เป็น detritivores กินอินทรีย์ คือ หั่นเป็นชิ้นเล็ก คีตกวี เดอ สามารถย้ายในสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ทำลายอินทรีย์วัตถุลงไปที่พื้นฐานที่สุดทางเคมีส่วน แบคทีเรียย่อยสลายซากสัตว์ ในขณะที่งานเชื้อราในพืช คีตกวี เดอ ไม่กินอาหารและย่อยภายใน แทน พวกเขาผลิตเอนไซม์ที่ทำให้เกิดเรื่องแตก พวกเขาดูดซับองค์ประกอบที่จำเป็นสำหรับการโภชนาการและพลังงาน ; ส่วนที่เหลือจะถูกทิ้งในสิ่งแวดล้อมเพื่อนำมาใช้ในภายหลัง
มันยากที่จะหาโซ่อาหารที่มีมากกว่าห้าระดับ ( นอกเหนือจากการและการย่อยสลาย ) นั่นเป็นเหตุผลที่ดีสำหรับเรื่องนี้ เป็นสิ่งมีชีวิตที่ใช้ในอาหารมากมายในช่วงชีวิตของมัน แต่มากของอาหารนี้ เป็น ใช้ ชีวิตคือการทำงานอย่างหนัก ! แปลงอาหารเป็นพลังงานและพลังงานในกระบวนการชีวิตสร้างความร้อน ความร้อนส่วนเกินจะหายไป เพื่อสิ่งแวดล้อมสิ่งมีชีวิตไม่สามารถใช้มันได้อีก ฟิสิกส์ในสถานการณ์นี้เรียกว่าเอนโทรปีและอธิบายตามกฎข้อที่สองของอุณหพลศาสตร์ : เมื่อพลังงานจะถูกแปลงจากหนึ่งจากอื่นจํานวนลดพลังงานที่มีประโยชน์ โดยเฉลี่ยเพียงประมาณร้อยละ 10 ของพลังงานที่ได้จากหนึ่งครั้ง จะส่งผ่านไปยังระดับถัดไป .
ในคำอื่น ๆเมื่อตั๊กแตนกินหญ้า